Kobiety z odzysku

Historia trzech przyjaciółek to pierwszy tom serii ?Kobiety z odzysku?
Poznajemy szczegóły życia bohaterek oraz ich przeszłość,która nie była dla nich łaskawa.Rozgoryczenie,ból,zdrada,strata oraz wiele innych emocji towarzyszyły kobietom w czasie momentu przełomowych w ich życiu.Zostawiły przeszłość,aby na chwile zapomnieć?wspólna wycieczka przynosi wiele zaskakujacych a czasem niebezpiecznych momentów.Nic już nie będzie takie same.

Siła przyjaźni jest tu mocno wyeksponowana.Przyjaciółki mogą zrobić dla siebie wiele,aby pomóc sobie nawzajem.To podobało mi się bardzo.
Dodatkowo wiele zabawnych sytuacji spowodowało,że czytało się niezmiernie miło i przyjemnie.

Lekkie pióro autorki jest atutem książki,ponieważ z łatwością można towarzyszyć bohaterkom w ich przeżywaniu wzlotów i upadków.

Powieść udawadnia,że warto wierzyć w lepszą przyszłość mimo przykrych doświadczeń przeszłości.Los bywa nieprzewidywalny a szczęściu trzeba czasem pomóc.

W lekturze wiele się dzieje.Życie bohaterek przyniesie wiele zmian i nowych osób,które wniosą do ich życia miłe chwile.Podjęte decyzje będą trudne,przynosząc sporo zmian.

Bardzo się cieszę z możliwości recenzji kolejnych tomów serii,które czekają już na półce,aby poznać dalsze losy przyjaciółek.

Bardzo życiowa powieść,która gorąco Wam polecam

o literatura bez żadnej wartości. Ale czy tylko Tołstojem i Miłoszem świat stoi? Mam nadzieję, że nie...
Tytuł mówi wprost o bohaterkach powieści. Trzy przyjaciółki - każda z odzysku. Gośka - ofiara bigamisty, Felicja - wdowa i Zuzka - rozwódka. Kobitki są postrzelone i pełne radości życia. Każda po przejściach, ale żadnej nie przeszkadza to w sięganiu po dobra świata pełnymi garściami. Perypetie naszych bohaterek są śmieszne, pełne zwrotów akcji i wyjątkowo radosne. Obserwujemy ich życie od wakacji, kiedy to wybierają się na wycieczkę do Egiptu, aż po Boże narodzenie i Sylwestra. Z powieści wyłania się obraz trzech przyjaciółek, dla których słowo przyjaźń ma magiczne znaczenie i które są w stanie wskoczyć w ogień, aby ratować pozostałe. To właśnie ta dozgonna przyjaźń powoduje wiele dwuznacznych sytuacji i nieporozumień. A tam gdzie nieporozumienia między przyjaciółkami tam dla czytelnika śmiechu ci niemiara. :-)
Trochę mnie nużyły opisy egipskich basenów i hoteli, ale na szczęście trwało to krótko. Kiedy jednak akcja dotarła do porwania i perypetii matrymonialno kryminalnych, powieść pochłonęła mnie całkowicie. Autorka tak zwinnie zakręciła powieścią, że ani się obejrzałam, a byłam na końcu lektury. A już końcówka książki jest zupełnie magiczna. Obraz cudzoziemca rodem z Afryki, poznającego nasze zwyczaje świąteczne, lepiącego pierogi i próbującego zrozumieć o co chodzi z tą Pasterką... magia po prostu.
To co wyróżnia tę powieść spośród masy innych, to humor. Cięty giętki - niczym język wścibskiej sąsiadki. To jest to, za co uwielbiam książki Pani Frączyk. Zawsze przy lekturze Jej powieści moja dusza promienieje, a mózg śmieje się ile wlezie. To taki specyficzny rodzaj poczucia humoru, który porywa moja dusze i serce. Naprawdę nie znam lepszego lekarstwa na chandrę.

Trzy fantastyczne kobiety po przejściach, które zbliżyła skomplikowana sytuacja rodzinna, spędzają urlop w Egipcie. Urlop pełen przygód i niespodzianek. Żadna nie spodziewa się, że właśnie w okolicznościach związanych z tym wyjazdem odnajdzie swoją największą miłość. Ale zanim będzie pełnia szczęścia muszą się zmierzyć z sensacyjnymi przygodami.