Psia gwiazda

Lubicie sagi rodzinne? Pewnie że lubicie. ????
Oto macie przed sobą nową ?gwiazdę? w postaci pierwszego tomu sagi o rodzinie Wierzbickich, a przede wszystkim o kobietach do tej rodziny należących.
Książka opowiada historię trzech ? Malwiny, Dionizji i Urszuli, ale kobiet w tej książce przewija się bardzo wiele. Jak zresztą mogłoby być inaczej, skoro historia rozpoczyna się niedługo przed wybuchem I wojny światowej i duża część akcji toczy się w jej trakcie. Czasy w jakich przyszło żyć bohaterkom wymagają od nich siły, determinacji i odwagi, co często powoduje przemianę z ?damulki? w kobietę, która byle komu się nie da i przetrzyma wszystko by zapewnić rodzinie bezpieczeństwo i opiekę.
Wszystkie trzy kobiety związane są z osobą Antoniego Wierzbickiego, dość zamożnego właściciela ziemskiego. Malwina, pochodząca z biedoty i pragnąca uciec od despotycznego ojca i katorżniczej pracy, sama oświadczyła się mężowi, a potem zamknęła przed nim drzwi sypialni, póki nie obiecał że wynajmie nauczycielkę, która nauczy ją pisać i czytać. Dionizja, zwana Dyzią to zmanierowana paniusia, będąca dość długo kochanką Antoniego, która w czasie wojny zmienia się w nieugiętą bohaterkę, nie wahającą się użyć broni. Urszula jest córką Antoniego z drugiego małżeństwa. Po śmierci matki zamieszkała z babką, a następnie wyjechała do miasta na pensję. Nie znosi ojca i nie jest w stanie nawiązać z nim bliskiej relacji.
?Psia gwiazda? to piękna opowieść, napisana pięknym językiem, w której zanurzycie się bez reszty. Czekam na kolejny tom.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, poprzednio czytałam sagę "Czarna walizka", która ogromnie mi się podobała, dlatego nie mogłam odmówić sobie zapoznania się z nową propozycją literacką pisarki. "Psia gwiazda" jest pierwszym tomem cyklu "Kobiety z rodziny Wierzbickich". Stylistyka i język jakim posługuje się autorka dość specyficzny i zarazem bardzo przyjemny w odbiorze co sprawia, wrażenie że książkę czyta się naprawdę szybko. Ja historię trzech silnych kobiet - Malwiny, Dyzi i Urszuli pochłonęłam w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania tego tomu. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi zostali w świetny sposób wykreowani. To postaci niezwykle autentyczne, z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne, nawet mimo dzielących nas lat i okoliczności. Każda z kobiet jest zupełnie inna, każda ma za sobą już pewne przeżycia, które odcisnęły piętno na ich obecnym życiu i zarazem je ukształtowały. Z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam ich losy. Autorka na przykładzie swoich bohaterek pokazała jaka siłą drzemie w rodzinie oraz jak wiele kobiety są w stanie dla niej poświęcić. Pisarka w niesamowicie realistyczny i pobudzający wyobraźnię sposób opisuje czasy, w których przyszło żyć bohaterkom, z czym musiały się mierzyć, momentami miałam wrażenie jakbym towarzyszyła tym trzem niezłomnym kobietom we wszystkich wydarzeń i zarazem chłonęłam wszystkie towarzyszące im emocje, a tych tutaj co nie miara. Bardzo kibicowałam Malwinie, Dionizji i Uli i naprawdę chciałam dla nich jak najlepiej. "Psia gwiazda" to poruszająca, wartościowa historia pełna życiowych mądrości, doświadczeń i prawd, która skłania do głębszych przemyśleń nad własnym życiem. Świetnie spędziłam czas z tą książką i już nie mogę się doczekać dalszych losów bohaterów. Podskórnie czuje, że autorka jeszcze nie jednym mnie tutaj zaskoczy. Polecam!

"Kiedy choruje ciało, podaje się lekarstwa. Ale kiedy choruje dusza, tylko czas może ją uleczyć."

Katarzyna Ryrych po raz kolejny zaskakuje. "Psia gwiazda" jest pierwszym tomem z nowego cyklu "Kobiety z rodziny Wierzbickich". Jest to bardzo dobra saga historyczna i jednocześnie idealna obyczajówka. Podobał mi się specyficzny język, którego używali bohaterowie. Dzięki niemu miałam wrażenie, że przeniosłam się w czasie. To nadało książce ciekawego i niesamowitego klimatu.
Poznałam wspaniałe kobiety, których życie nie rozpieszcza. Muszą stawić czoło przeciwnością losu.
Urszula ? to wspaniała młoda kobieta, która straci coś bardzo cennego. Czy będzie potrafiła dalej żyć? Jak na jej zachowanie patrzą inni ludzie? Mimo swojego wieku przewyższa rozumem wszystkich o wiele lat. Mogę śmiało powiedzieć, że w dzisiejszych czasach odnalazłaby się bez problemu. Ta bohaterka jest ponadczasowa. Przeżywałam wszystko razem z nią. Śmiałam się i płakałam. Miałam cichą nadzieję, że wszystko się dobrze ułoży. Już się nie mogę doczekać jej dalszych losów.
Kolejnymi bohaterkami są Malwina i Dionizja zwana potocznie Dyzią. Czy obie panie nauczą się żyć w czasach, których się urodziły? Czy w okolicznościach, w których się znalazły zmienią się na lepsze czy raczej na gorsze?
Autorka w idealny sposób pokazuje siłę kobiet.
Cała historia z jednej strony jest smutna z drugiej radosna. Dosłownie rewelacyjna obyczajówka. Można się pośmiać i popłakać. Są sceny, które zapierają dech w piersiach. Spotkałam tutaj również prawdziwe dramaty i tragedie, które powodowały, że otwierał mi się nóż w kieszeni.
Znajdziecie tutaj również męskie postacie, ale o nich musicie dowiedzieć się sami czytając powieść "Psia gwiazda".
Co oznacza tytułowa "Psia gwiazda"? Na to pytanie odpowiedzą wam same bohaterki.
Na uwagę zasługuje również inna postać ? Mariaszka. Jest tutejszą znachorką. Dlaczego ludzie się jej boją? Czy faktycznie jest taka straszna? W sekrecie powiem wam, że ją polubiłam.
W tej książce poznacie również inne wartościowe i mniej wartościowe postacie.
Czy tutaj wszyscy są sobie wierni? Czy raczej niekoniecznie?
Spotkacie tutaj odważne, uparte i wyzwolone kobiety, które wiedzą czego chcą i niestety nie zawsze dążą do wyznaczonego przez siebie celu.
Bardzo emocjonująca powieść. Warto ją przeczytać.
Ja już nie mogę się doczekać kolejnej części i następnych przygód naszych wyzwolonych bohaterek.
Znajdziecie tutaj również bohaterów kochających inaczej.
Czy zabobony mogą mieszać się z wiarą w Boga? Przekonajcie się sami.
Na uwagę zasługuje również okładka. Jest cudowna i przyciąga wzrok.
Jeżeli lubicie powieści z historią w tle to dobrze trafiliście.
"Psia gwiazda" na długo pozostanie w pamięci. Dziękuję autorce za niezwykłą paletę emocji, których tutaj doświadczyłam. Tę książkę powinna przeczytać każda kobieta. Katarzyna Ryrych swoim najnowszym dziełem głęboko dotyka serc swoich czytelników. Dla takiej historii warto było zarwać nockę. Nie brakuje tutaj również intryg.
Zakończenie tego pierwszego tomu zachęca do sięgnięcia po kolejny tom.
Z całego serca polecam tę życiową historię.

Ps.

Dzięki tej powieści autorka zmusza nas do refleksji nad własnym życiem.

Akcja ?Psiej gwiazdy? toczy się w niedużej małopolskiej wsi w ubiegłym stuleciu, przed wybuchem I wojny światowej i tuż po jej rozpoczęciu. Najnowsza saga Katarzyny Ryrych zaczyna się spektakularnie, bo pogrzebem Antoniego Wierzbickiego i mogłoby się wydawać, że ta powieść będzie o nim, ale potem okazuje się, że nie o mężczyznach Katarzyna Ryrych będzie opowiadać, ale o kobietach z rodziny Wierzbickich. Silnych, odważnych i upartych.

Główne bohaterki Dionizja, Malwina i Urszula, to trzy niezwykłe kobiety, które zdecydowanie wykraczają ponad swój czas, miejsce w rodzinie i ponad swoje środowisko, w którym przyszło im się urodzić i żyć. Niby każda z nich jest inna, lecz na swój sposób łączy je upór w dążeniu do celu. Dionizja nie potrafi odnaleźć się w swoim środowisku, marzy o zostaniu wielką malarką, ale gdy nie znajduje zrozumienia u męża, szuka go poza swoim małżeństwem. Malwina, córka piwowara z sąsiedniego miasteczka, jako najstarsza z córek, musi wykonywać ciężkie prace i znosić ciągłe karcenie ojca. O wykształceniu może tylko pomarzyć, więc jako dorosła kobieta, nie potrafi napisać nawet swojego imienia. Wychodzi za mąż za Antoniego, łamiąc wszelkie konwenanse, znajdując tym samym szansę na ucieczkę z domu. Wreszcie Urszula urodzona pewnej nocy, gdy świeci Psia gwiazda ? Syriusz. Jest osobliwym i milczącym dzieckiem, które otacza dziwna aura. Wszyscy przyzwyczaili się, że taka jest i przestali zwracać na to uwagę. Kiedy Urszula kończy osiem lat, osieroca ją matka. Gdy ojciec żeni się z Malwiną, jej bracia natychmiast akceptują macochę, natomiast Urszula nie zamierza udawać, że nowa rodzina ją uszczęśliwia, do ojca czuje jedynie nienawiść. Nie potrafi pogodzić się z utratą matki, woli więc wyjechać do miasta, by poznawać świat. Wie, czego chce i przełamuje wszelkie stereotypy, ale gdy traci miłość swego życia, coś w niej pęka i nie oczekuje już niczego.

Dziwny to był świat. Świat wiary w Boga, a zarazem pełen wiary w zabobony. Życie ludzi we wsi toczyło się swoim rytmem, a gdy ktoś miał problem, natury zdrowotnej lub innej, podążał do chatki Mariaszki, która na każdą przypadłość i sytuację potrafiła coś zaradzić. Zdarzało się, że dostrzegła w przeszłości lub przyszłości to, czego inni nie widzieli. Chwilami wydawało się, że drogi wszystkich kobiet prowadziły do chaty szeptuchy, niby do Rzymu, bo Mariaszka już wiele lat na świecie żyła, więc nie jedno widziała i wiele rozumiała.

Sikusia, tutejsza pomylona, była częścią lasu od dziecka. Mówiła głośno do drzew, aby nie zapomnieć języka ludzi. Zwierzęta przywykły do jej obecności, bo pomimo że pachniała jak człowiek, zachowywała się całkiem inaczej. Była częścią lasu, dziwnym, upośledzonym zwierzęciem. Istota samotna, odrzucona przez ludzi. Nigdy nikogo nie skrzywdziła, z wyjątkiem tego człowieka, który leżał już przysypany ziemią.

Dionizja, Malwina i Urszula to bardzo dobrze wykreowane postacie kobiece, które wraz z rozwojem akcji ulegają przemianie, podejmują niecodzienne decyzje, dokonują odważnych wyborów i nie boją się ich konsekwencji. Nie zważają na normy towarzyskie ani na to, czy ich postępowanie podoba się mężczyznom.

?Psia gwiazda? to powieść napisana w lekkim stylu, ale pełna ludzkich emocji. To kobiety w tej powieści zdecydowanie są postaciami pierwszoplanowymi, mężczyźni stanowią dla nich zaledwie tło. Moim zdaniem taki zabieg autorki był celowy. Jej bohaterki to kobiety mające za nic konwenanse i dominację mężczyzn, a przecież są to czasy, gdy ostatnie słowo należało do ojca, męża, czy brata. Wybuch I Wojny Światowej powoduje diametralne zmiany w życiu wszystkich bohaterów i zmienia się także układ sił. Mężczyźni poszli walczyć, a kobiety zostały na posterunku, pilnują dobytku i ogniska domowego. Dopiero teraz okazuje się, ile siły drzemie w pozornie słabych istotach, które w sytuacjach zagrażających życiu potrafią użyć broni, przejechać przez płonącą wieś, uratować życie rannemu żołnierzowi, czy przygarnąć cudze dziecko. Idą w niepamięć urazy, zazdrości i inne animozje. Kobiety z rodziny Wierzbickich pokazują, że potrafią zjednoczyć swoje siły i wspólnie działać. Nie straszny im wróg, śmierć, bo one potrafią sobie poradzić w każdej sytuacji.

Doskonale przedstawione realia tamtych czasów, wspaniałe opisy i świetnie wykreowane postaci bohaterek to główne atrybuty ???????????????????? ????????????????????????????. Jest to opowieść o miłości, przyjaźni, niesamowitej sile drzemiącej w kobietach. Opowiada też o bólu po stracie najbliższych i trudnych rodzinnych relacjach. Na uwagę zasługuje świetnie skonstruowana fabuła i piękny, literacki język, który jest znakomitym dopełnieniem całości. Autorka umiejętnie buduje klimat, rozbawia, żeby za chwilę głęboko zasmucić, potem dorzuca do tego garść refleksji. Wspaniale przedstawione postaci kobiet, które jak na tamte czasy zadziwiają swoją samodzielnością, bo żyły tak jak chciały i potrafiły przeciwstawić się mężczyznom i przeciwnościom losu.

?Nienawiść zawsze działa w obie strony, obie strony zatruwa. Tak jak kiedy stoisz w lesie i krzyczysz, a echo powtarza i twój głos wraca do ciebie?

?Psia gwiazda? to pierwszy tom najnowszej sagi Katarzyny Ryrych.
Na uwagę zasługuję fakt, że historia została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami, a pamiątki po głównych bohaterkach znajdują się w podkrakowskiej Willi pod Sośniną. I na wstępie dodam, że pomimo tytułu i mojego modela gwiazdora, książka ta nie ma nic wspólnego z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi.

Autorka zabiera nas w podróż w czasy tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej. Akcja toczy się w niedużej małopolskiej wsi. Główne bohaterki to Dionizja, Malwina i Urszula, trzy silne osobowości, które zdecydowanie wykraczają ponad czas, w którym przyszło im żyć. Każda z nich jest inna, jednak łączy je upór w dążeniu do wyznaczonego celu. Dionizja to niespełniona dusza artystyczna, która zrozumienie znajduje w ramionach kuzyna męża. Malwina, córka miejscowego przedsiębiorcy, jako najstarsza z córek, wykonuje heroiczną pracę kosztem swojego wykształcenia, jako dorosła kobieta nie potrafi nawet napisać swojego imienia. Pewnego dnia oświadcza się trzykrotnemu wdowcowi, pomaga mu wychowywać dzieci, jednak, by mąż ?poczuł?, że ma żonę, stawia niecodzienny warunek. Urszula, córka ów wdowca ? Antoniego, to młoda panna, która jak na swój wiek jest niezwykle dojrzała. Wie, czego chce i ma swoje zdanie. Podczas pobytu u ciotki poznaje osobę, którą obdarza uczuciem, a po jej stracie, wszystko staje się dla niej nijakie i mało ważne.
Autorka stworzyła bardzo silne kobiece postaci, ale nie są one przesłodzone, bo każda z nich ma też swoje wady, co sprawia, że są one bardzo prawdziwe w odbiorze. Biorąc pod uwagę, w jakich czasach toczy się fabuła powieści, wykraczają one zdecydowanie ponad panujące wówczas konwenanse. Mężczyźni są tu równie istotnymi postaciami, ich zachowanie często irytuje, ale są też momenty, gdy jest ich żal. Wybuch I Wojny Światowej powoduje drastyczne zmiany w życiu bohaterów, pokazując jednocześnie, ile siły drzemie w człowieku w obliczu sytuacji zagrażającej życiu. Jak szybko wtedy idą w niepamięć wszelkie urazy, gdy wiadomo, że tylko wspólnie działając, można odnieść sukces. Nie mogę również nie wspomnieć o Mariaszce, miejscowej szeptusze, której wiedza i jasnowidztwo wielokrotnie pomogło lub naprowadziło na właściwe tory.

?Psia gwiazda?, jak już wyżej wspomniałam, nie ma nic wspólnego z pieskami, a jedną z najjaśniejszych gwiazd, która posiada swą legendę. Jest to opowieść o miłości, przyjaźni, niesamowitej kobiecej sile, ale też o bólu, stracie najbliższych i trudnych rodzinnych relacjach.

Historia ta wielokrotnie ujmuje swoim realizmem, zmusza do refleksji, do chwili zadumy. Ukazuje, że niezależnie od czasów, w jakich przyszło nam żyć, domów, w jakich się wychowało, nigdy nie jest za późno, by sięgnąć po swoje marzenia. Tylko od nas zależy, czy odnajdziemy w sobie odwagę, by zmienić to, co nam przeszkadza. Ponadto godnym uwagi są tu też wątki wybaczania i akceptacji ?inności?.

Książka ta skradła moje czytelnicze serce i jestem ogromnie ciekawa dalszych losów kobiet z rodziny Wierzbickich. Jeżeli lubicie refleksyjne sagi rodzinne z historią w tle, z całego serca polecam Wam tę lekturę!

?Jak się czegoś boisz, wyjdź temu naprzeciw?

Lubicie sagi, takie o silnych kobietach, będących opoką, na której stoją ich rodziny?
Bo ja lubię i dlatego z chęcią sięgnęłam po "Psią gwiazdę", która jest pierwszą częścią nowej sagi Katarzyny Ryrych o Kobietach z rodziny Wierzbickich.
Autorka zabiera nas w podróż w przeszłość, do początków XX wieku, na polską, podkrakowską wieś i muszę przyznać, że idealnie oddała jej klimat i mentalność mieszkańców. Momentami wywoływała u mnie uśmiech na twarzy, szczególnie gdy czytałam o zabobonach, w jakie wtedy wierzono.
Poza tym, podoba mi się sposób, w jaki wykreowała bohaterów a w szczególności bohaterki...silne, mądre, twardo stąpające po ziemi. Takie, na których opiera się rodzina.
To opowieść o ich codzienności.
O miłości, przyjaźni, ale też o śmierci, bólu i łzach. O życiu i jego dobrych i złych chwilach, smutku, żalu, rodzinie.
To historia, która skłania do zadumy, refleksji, namysłu nad życiem. A że jest napisana w narracji wieloosobowej, to mamy szansę poznać ją z perspektywy kilku bohaterów.
Jest ciekawa i wciągająca. Dajcie się jej porwać i Wy.