Kochając wroga Tajemnice łączniczki

"[...] Mama wciąż mi powtarza, że miłość to znacznie więcej niż zauroczenie, że gdy kochasz kogoś prawdziwie, umiesz czytać w jego myślach, jesteś gotowa wspierać go w trudnych chwilach i czerpiesz siłę z bycia z nim, zarówno w najgorszych momentach, jak i na co dzień. [...]"

Jeżeli lubicie fikcyjne powieści z historią drugiej wojny światowej w tle, to zachęcam was do poznania najnowszego dzieła Gosi Nealon pod tytułem "Kochając wroga. Tajemnice łączniczki". Jest to bardzo poruszająca książka. Mamy tutaj trzech głównych bohaterów:
- Wanda ? polska łączniczka, która niczego się nie bała. Była miłą, młodą dwudziestotrzyletnią kobietą. Wszystko byłoby ok, gdyby pewnego razu pewien Niemiec nie zamordował jej ojca w ich własnym domu. Po tym wydarzeniu coś w niej pękło. Poprzysięgła sobie, że się na nim zemści. Czy jej to wyszło? Warto poznać tę bohaterkę. Polubiłam ją i kibicowałam jej. Bardzo bałam się o jej życie.
- Finn ? mieszka w Waszyngtonie. Jest kapitanem. Pracuje dla OSS ? Biura Służb Strategicznych. Od swojego przełożonego pułkownika Howarda dostanie bardzo trudną misję, która na zawsze zmieni jego życie. Pytanie: czy na dobre, czy raczej na złe? Zachęcam do poznania jego historii.
- Greda ? osiemnastoletnia Niemka, która głęboko wierzy każdemu słowu Hitlera. Przez nią jej Mutti wylądowała w obozie w Ravensbrück. Jako przykładna Niemka ma już narzeczonego Stefana. Chce zostać idealną żoną i matką. Do tego według słów Hitlera została stworzona. Aktualnie przebywa w Warszawie. Nie podoba jej się to miasto pełne podludzi.
Od samego początku nie podobała mi się ta postać. Działała mi na nerwy. Czy w czasie największej swojej próby stanie po właściwej stronie? Autorka Gosia Nealon bardzo dobrze przedstawiła tę bohaterkę. Dzięki niej możemy zobaczyć, jak zachowywały się Niemki w czasie drugiej wojny światowej.
Każdy bohater tej książki ewoluuje. Na naszych oczach przechodzą ogromne przemiany. Otwierają się na miłość. Walczą o swoje lepsze jutro. Czy cała trójka walczy po tej samej stronie?
Co zrobi Wanda, gdy stanie oko w oko z mordercą swojego ojca? Czy może pokochać osobę, której poprzysięgła zemstę?
Gosia Nealon bardzo dobrze przedstawiła przygotowania do powstania Warszawskiego. Było czuć napięcie panujące w Warszawie.
Spotkałam tutaj mnóstwo zwrotów akcji, które przyznam szerze, bardzo mnie zaskoczyły. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Nie rozumiałam niektórych zachowań głównych bohaterów. Cierpiałam razem z Wandą. Płakałam między innymi wtedy, kiedy zamordowano jej ojca. Były jeszcze inne momenty, które zatrzymały moje serce.
Jestem zadowolona z tej historii. Uwielbiam powieści, które głęboko zapadają w pamięć, a "Kochając wroga. Tajemnice łączniczki" do takiej należy. Lubię książki z historią drugiej wojny światowej w tle. Cieszę się, że autorka swoje dzieło umieściła w roku 1944.
Kibicowałam Wandzie i Finnowi w walce o ich leprze jutro.
Tej książki się nie czyta, przez nią się płynie.
Autorka w idealny sposób odwzorowała język, jakim posługiwali się ludzie, którzy żyli w tamtych czasach. Dzięki temu miałam wrażenie, że cofnęłam się w czasie.
Nie wahajcie się, tylko śmiało sięgnijcie po tę historię. Czas poświęcony na jej czytanie nie będzie czasem straconym. Dodatkowym atutem tej powieści jest jej okładka. Nie pozwala oderwać od siebie wzroku.

Główną bohaterką jest Wanda, która aktywnie działa w Państwie Podziemnym. Pewnego wieczora do jej domu wkracza Gestapo, by odnaleźć brata Wandy. SSman nie otrzymując niezbędnych informacji zabija jej ojca. Po pewnym czasie identyczny człowiek ratuje życie Wandzie, pomagając jej uciec z przesłuchania na Szucha, po tym jak niemiecki patrol znajduje przy niej przekazywaną broń. Okazuje się, że człowiek, który uratował bohaterkę nie jest tym, za kogo uznawała go Wanda.
Jest to niesamowicie wciągająca lektura, którą czyta się bardzo szybko. Historia jest głównie oparta na relacji Wandy z drugim głównym bohaterem, jednakże nie brakuje opisów Warszawy podczas wojny, a także samego Powstania Warszawskiego i przygotowań do niego. Ponadto zostało zaznaczone, że czasy po wkroczeniu sowietów również nie polepszyły radykalnie sytuacji Polaków, a komu udało się uciec za granice ? miał szanse na normalne życie.
W którejś z Waszych recenzji przeczytałam, że czytając książkę odnosi się takie wrażenie, jakby oglądało się serial Czas Honoru. Zdecydowanie się z tym zgadzam! Uważam że jest to jeden z najlepszych polskich seriali, a czytając tę książkę miałam takie samo odczucie !

Uwielbiam czytać powieści obyczajowe z wojną w tle. Gdy tylko zobaczyłam zapowiedź tej książki wiedziałam, że muszę ją przeczytać.
Autorka Gosia Nealon stworzyła bardzo poruszającą historię. Poznajemy 23-letnią Wandę Odwagę, której przyszło żyć w trudnych czasach. Do jej domu rodzinnego przybywa SS-man Stefan Keller przez którego gestapowcy zastrzelili jej ojca. Kiedy na drodze Wandy staje brat bliźniak zbrrodnialca ona myśli, że to ten, który zamordował jej ojca. Jednak z biegiem czasu dowiaduje się, że to nie był Finn..
Jest rok 1944 Wanda jako kurierka przewozi broń w walizce. Niestety zostaje złapana. Wtedy Finn ratuje ją z opresji. Wanda zakochuje się w Finnie. Niestety wojna rozdziela ich i przekreśla ich plany. Wanda liczy na to, że gdy skończy się wojna to ukochany odnajdzie ją.
Czy odnajdą się?
Czy wybaczą sobie?

"Kochając wroga. Tajemnice łączniczki" to historia niezwykle wciągająca i poruszająca. Akcja jest dynamiczna, a zwroty akcji są zaskakujące. Niesamowita fabuła z misternie uknutą intrygą. Nudy nie ma ani przez chwilę. Przekonacie się, że los bywa przewrotny. Podobało mi się to, że autorka pokazała ciąg dalszy losów bohaterów po kilku latach po wojnie. Idealnie oddany klimat tamtych czasów. Autorka pokazała okrutną wojnę ze wszystkimi jej detalami. Brutalność, łapanki, głód, strach, ból i to jakie piętno wojna odcisnęła na bohaterach. Momentami byłam totalnie wzruszona , ale też przerażona brutalnością wojny i postępowaniem jednego z braci. Natomiast drugi z braci ujął mnie swoją dobrocią i tym, że potrafił przebaczyć. Polubiłam też Wandę, która odważnie walczyła o wolność. Autorka porusza też temat wychowania i tego jaki ma to wpływ na nasze postępowanie w życiu dorosłym.
Emocje gwarantowane. Przeczytałam z zapartym tchem w błyskawicznym tempie.
Jestem zachwycona i na pewno sięgnę po kolejne książki autorki.

Rewelacja!

Gorąco polecam!

BRUNETTE BOOKS

W ostatnich latach pojawiło się wiele powieści o tematyce wojennej z romansem w tle. Ta, która leży przede mną, doskonale wpisuje się w ten trend. Wojna, okrutni naziści, prześladowania, aresztowania, walka z okupantem i miłość. To wszystko, a nawet jeszcze więcej, zawarła autorka w powieści Kochając wroga. Tajemnice łączniczki.
Wanda walczy z najeźdźcą w podziemiu. Codziennie naraża życie swoje i swojej rodziny. Pewnego dnia, na jej oczach, zostaje zamordowany ojciec. SS-man, Stefan Keller, bez skrupułów, jednym celnym strzałem sprowadza na rodzinę kłopoty. Ale nieustraszona Wanda przysięga zemstę za ten czyn. Okazja zjawia się szybko. W zaprzyjaźnionej kawiarni spotyka oprawcę. Jednak on zachowuje się wobec niej inaczej, ciepło i intrygująco na nią spogląda. Okazuje się, że morderca ojca ma brata bliźniaka, który jest amerykańskim agentem. Bliźniacy, a walczący po dwóch stronach barykady. Z czasem kobieta przychylniej zerka na Finna i nawiązuje się między nimi nić sympatii. Ale czy jest możliwa miłość, między walczącą z Niemcami kobietą, a bratem mordercy ojca? Czy można zapomnieć o traumie i próbować żyć szczęśliwie? Czy to w ogóle jest realne? Przekonajcie się sami, jak losy potrafią się splątać i komplikować, a zarazem przybrać nieoczekiwany obrót ?
Kochają wroga. Tajemnice łączniczki to historia trudnej, prawie nierealnej miłości, w okowach wojny. Klimat, który jest nam znany z przekazów historycznych. Świstające kule, codzienne łapanki, brutalne przesłuchania, prześladowania i morderstwa, dzieci, które straciły rodziców, wielki strach o kolejny dzień. W takich czasach bohaterka pragnie kochać i być kochana. I przychylny los do niej zapukał, dał jej szansę na spełnienie. Ale nie wszystko w życiu jest łatwe i przyjemne, często trzeba omijać przeszkody i przeciwieństwa losu. Niedopowiedzenia, złudne wrażenia, czasami nieoczekiwana chwila może zmienić bieg wydarzeń, nie zawsze w tym pomyślnym kierunku. I tak jest w przypadku Wandy, źle zinterpretowane zdarzenie na wiele lat oddala ją od tego, którego pragnęła. Źli i zazdrośni ludzie, pragnący zemsty stają na drodze bohaterki. Ale jej niezłomność i wytrwałość nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa ?
Opowieść pełna nadziei, pokazująca, że nawet w czasach wojny można liczyć na szczęście. Mnóstwo w niej intryg, skomplikowanych sytuacji i niekorzystnych zdarzeń, jesteśmy świadkami, jak bohaterowie z determinacją walczą ze złem. Od bohaterów bije wielka odwaga i poświęcenie, liczy się dla dobro innych, bliskich im osób. I o to walczą ze zdwojoną siłą i poświęceniem ?
Znakomita opowieść, przy której czytelnik się cieszy, że nie musi żyć w takich czasach, jak bohaterowie. Jak to ważne jest, aby móc spokojnie spać, pracować i realizować swoje marzenia i plany. Tej lektury nie trzeba polecać, ona sama w sobie jest wielką wartością ? a chwile spędzone z bardzo różnorodnymi bohaterami jeszcze długo pozostają w naszych sercach ...

?Kochając wroga? to bardzo zgrabnie skonstruowana historia napisana pięknym i lekkim językiem stricte po amerykańsku z dużym rozmachem, chociaż dotyka naszej wojennej rzeczywistości. Autorka powieści jest rodowitą Polką, ale od lat mieszka w Nowym Jorku i jej wojenna historia przedstawiona jest trochę z innego punktu widzenia, niż jesteśmy do tego przyzwyczajeni. Historia typowo kobieca, a fabuła tej książki byłaby doskonałą kanwą to pełnometrażowego filmu. ?Kochając wroga? to ciekawa, wciągająca i budząca emocje powieść, jedynie tytuł książki jest bardzo mylący, zupełnie wystarczyłby jego drugi człon ?Tajemnice łaczniczki? Całość czyta się z ogromnym zainteresowaniem, bo autorka opowiada losy zwyczajnych ludzi na tle przerażającej wojennej zawieruchy. Ludzi, którzy pomimo tego, co się działo wokół, chcieli żyć i kochać. Żyli szybciej, bardziej łapczywie, bo ? jutra przecież mogło nie być.

Wanda cudem unika aresztowania w łapance. Życie zawdzięcza małemu chłopcu, który pomaga jej się ukryć w wyłomie muru. Gdyby ją aresztowano, znaleźliby przy niej ulotki, których nie zdążyła dostarczyć do celu. Chciała się ich pozbyć, ale wiedziała, ile pracy kosztowało, by te druki mogły powstać i jakie są ważne. Ludziom pod butem okupanta dawały nadzieję na to, że wojna kiedyś się skończy, a życie wróci do normy. Dziecko, które uratowało jej życie, jest jednorękim sierotą niemającym dachu nad głową. Wanda pod wpływem impulsu zabiera chłopca ze sobą do domu. Oddycha z ulgą, bo dziś kolejny raz jej się udało. Radość z ocalenia nie trwa jednak długo, bo do drzwi pukają Niemcy. W głowie przerażonej dziewczyny rodzi się mnóstwo pytań. Czy przyszli ją aresztować? Czy ktoś ją zdradził? Znienawidzeni okupanci szukają jednak jej brata Mateusza, działającego w konspiracji. Na nic zdają się próby tłumaczenia, że nic o nim nie wiedzą, Hauptsturmführer Stefan Keller z zimną krwią strzela do ojca Wandy, a potem, jak gdyby nic się nie stało gra Sonatę księżycową Beethovena na ukochanym fortepianie taty. W tamtym momencie w dziewczynie coś umarło, przysięga sobie, że kiedyś się zemści i zabije tego potwora.

W tym samym czasie wywiad amerykański zrzuca w Polsce w Puszczy Kampinoskiej agenta Finna. Finn ma wyjątkowo trudne zadanie do wykonania, musi zastąpić w gestapo swojego brata bliźniaka, człowieka okrutnego i bezwzględnego, na którego podziemie wydało wyrok. Musi dobrze odegrać swoją rolę, bo tym samym ratuje życie swojemu bezdusznemu bratu. W kawiarni Anny działającej na rzecz Armii Krajowej Wanda spotyka Kellera i nie ma nic pod ręką, by spełnić swoją przysięgę. Nie może tylko pojąć, dlaczego znienawidzony Niemiec jej nie poznaje i zachowuje się inaczej niż tamtej strasznej nocy.

Gdy Wanda wpada w ręce gestapo z przesyłką kurierską, jej los wydaje się przesądzony. Wtedy jej śmiertelny wróg, za jakiego miała Finna ratuje jej życie. Wanda nie wie, jak ma się zachować. Nie potrafi pojąć, że człowiek, który zabił jej ojca, teraz może ratować ją z rąk katów.Nie ufa mu nawet, wtedy gdy wyznaje jej prawdę. Tych dwoje ciągnie do siebie jakaś niewidzialna siła, ale gdy wydaje się, że wszystko jest na dobrej drodze, pojawia się owładnięta ideologią Hitlera narzeczona Stefana Gerda, która nie zamierza odpuścić. Wanda musi uciekać?
Wybucha powstanie, które jak wiemy z historii, kończy się tragicznie. Wojna dobiega końca, a Finn i Wanda, którzy rozstali się w dramatycznych okolicznościach, wierzą, że to drugie żyje i że w końcu odnajdą się i wtedy sobie wszystko wyjaśnią. Jak dalej potoczą się losy tej pary?

W tej romantycznej powieści wbrew pozorom znajdują się opisy okrucieństwa wojny. Przegrane powstanie, wygnanie Warszawiaków, głód, choroby, ataki Sowietów na bezbronne kobiety. Autorka opisuje Warszawę w gruzach, mordowanie rannych w szpitalach przez Niemców. Przedstawia przerażający obraz sytuacji Polaków. Po tym, jak odeszli jedni najeźdźcy, nadeszli inni. Potem obrazuje życie w Polsce Ludowej pod rządami komunistów, gdzie ściga się ludzi za działalność w podziemiu, oskarża o szpiegostwo, torturuje i zadaje śmierć. Różnica jest tylko taka, że już nie robią tego Niemcy tylko Polacy będący na usługach stalinowskiego reżimu. Nad ludźmi działającymi w podziemiu wisiała groźba ujawnienia dawnych powiązań. Każdy, kto brał udział w powstaniu, musiał trzymać buzię na kłódkę i się nie wychylać. Jest to jak chichot losu. Tych, co nie zamordowali Niemcy na rozkaz Hitlera, mordują Polacy na rozkaz Stalina.

Styl pisania autorki sprawił, że ?Kochając wroga? , czytało się dość szybko i łatwo. Powieść podobała mi się bardziej, niż na początku zakładałam, polubiłam nie tylko głównych bohaterów, ale także tych drugoplanowych, no może poza małymi wyjątkami. ?Kochając wroga? to pełna emocji i zwrotów akcji historia, którą czyta się z ogromną przyjemnością.


Autorka zaprezentowała całą gamę ludzkich zachowań, tych dobrych i tych złych. Warto zwrócić uwagę na wspaniale przedstawione emocje bohaterów. Wandy, która po śmierci ojca szuka sposobu zemsty na mordercy. Rozterki Finna, który pomimo okrucieństwa Stefana, chce ratować życie bratu, psychopatia Stefana, który w ideologii Hitlera odnalazł możliwość dręczenia innych bez ponoszenia konsekwencji swoich czynów. Wewnętrzna walka Wandy, po tym, jak spotyka Finna w roli Stefana i ma trudności z pogodzeniem obrazu potwora, który zabił jej ojca, z jego miłą i empatyczną wersją, dopóki nie dowiaduje się, że mężczyzna nie jest tym, za kogo go uważała.

Niektóre wątki mogą budzić wątpliwości, ale nie jest to historia oparta na faktach, ale opowieść o miłości, która w każdych okolicznościach może się zdarzyć i jest silniejsza od śmierci, intrygi i wszelkie ideologie. Jeśli spojrzy się na tę powieść z tej strony, odrzuci analizowanie, co jest możliwe, a co nie sprawi, że jest ona całkowicie akceptowalna. To nic, że ta historia chwilami wydaje się nierealna, nie wpłynęło to jednak na mój odbiór i nie mogę stwierdzić, że mi się nie podobała. Książka napisana jest nienagannym językiem, ciekawie skonstruowana, ekscytująca i trzymająca w napięciu do samego końca.

?Kochając wroga? to romantyczna historia ze złymi i dobrymi bohaterami o miłości od pierwszego wejrzenia, która nie powinna się zdarzyć. Przyjemna lektura na dwa wieczory z wojną w tle.

Czasy wojny są bardzo nieprzychylne, żeby miłość i namiętność rozgrzewała serca. Wspaniała książka, która porusza nasze emocje dogłębnie i to nie tylko za sprawą bohaterów, ale i historycznego tła powieści. Realistycznie przedstawiona Polska walcząca, rodziny, ich życie codzienne oraz dramaty, które dotykają każdego w tym czasie. Relacja braci bliźniaków smutna, ale jakże potrzebna, by ukazać, jak ideologia i wychowanie wpływają na młodego człowieka, którego umysł jest jeszcze nieukształtowany i chłonie przekazywane mu wartości, niestety nie zawsze przez mądrych dorosłych. Książka wciąga od pierwszych stron i warto poznać historię, która zaskoczy, skłoni do refleksji i da ogrom satysfakcji z czytania.

Książki o II wojnie światowej od zawsze mnie fascynowały. Był taki czas, że czytałam tylko o takiej tematyce, później nastąpił przesyt i omijałam je z daleka. Od jakiegoś czasu sięgam po takie książki praktycznie tylko po to, aby sprawdzić, czy w tej tematyce autor (-ka) może mnie jeszcze czymś zaskoczyć. Biorąc pod uwagę czas, jaki upłynął od zakończenia II wojny światowej, to wydawać by się mogło, że na ten temat już wszystko zostało powiedziane i napisane.

"Najlepsze, co możemy teraz zrobić, to iść dalej".

Stefan i Finn to bliźniaki. Identyczne, a jednak różne. Stefan wychowywany przez ojca, Finn przez matkę. Stefan to ten zły, a Finn to ten dobry. Stefan to SS-man, Finn to Amerykański szpieg. Bracia nie utrzymują ze sobą kontaktu. Życie pisze różne scenariusze i tak się składa, że łączniczka Wanda będzie miała okazje poznać obydwóch panów. Stefana w tragicznych okolicznościach, kiedy ten zabije jej ojca, a Finna gdy ten uratuje jej życie. Duma, uprzedzenie i nienawiść nie pozwalają Wandzie trzeźwo myśleć. Uczucie, które zaczyna żywić do Finna jest od niej silniejsze. Okoliczności na rozkwit romansu niesprzyjające. Zarówno sytuacja jak i nieprzychylni ludzie doprowadzają do ich rozstania. Jakie są szanse na to, że zobaczą się jeszcze kiedyś?

Pani Gosia Nealon z przytupem wkroczyła na polski rynek wydawniczy. Historia, którą przedstawiła, wciąga od pierwszych stron i nie sposób się od niej oderwać. Na uwagę zasługuje również piękny styl. Intryga w tej książce jest znakomita i nieprzewidywalna. Sekrety, kłamstwa i niedomówienia wiodą tutaj prym. Pomimo trudnej tematyki autorka opisała to wszystko w sposób lekki i łatwy. Książkę czyta się błyskawicznie, nie ma tutaj zbędnych opisów. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli zbyt długo czekać na przekład kolejnych książek Pani Gosi na język polski.

"... Jesienne róże szepczą cicho o rozstaniu
Jesienne róże mówią nam o pożegnaniu
I w liści chmurze idziemy przez parku głusz
Jesienne róże więdną już..." Mieczysław Fogg "Jesienne róże"

Nie sądziłam, że tak bardzo mnie ta książka pochłonie. Uwielbiam ją przede wszystkim za styl, którym jest napisana. Bardzo lekki, ciepły i jakby wyczekujący. Każdy rozdział, niedługi zresztą, jest kończony tak, że nie mamy pojęcia co się dalej wydarzy. Jeśli już ktoś opowiada nam historię, to ze swojej perspektywy i nie znamy tu myśli osób innych, niż główna postać. Niby opowieść toczy się swoim rytmem, jednak bywa, że mamy przejście do czasu wcześniejszego, by zrozumieć dlaczego ktoś do kogoś żywi niechęć. Postacie opisane są pobieżnie, gdyż ważne jest co przenoszą czy też przemycają bądź ukrywają. Pierwszy raz natrafiłam na książkę historyczną z motywem brata bliźniaka. Jeden z nich nie ma serca, uwielbia wydawać rozkazy i pozbawiać życia innych ludzi. Drugi to jego prawdziwe przeciwieństwo. Godzi się na pewną zamianę tylko dlatego, że potępia postępowanie brata z którym nie miał dłuższego kontaktu. Opowieść przedstawia historię łączniczki Wandy, która ma dobre serce, jest niezwykle inteligentna, lecz w obliczu obrazy jej rodziny robi coś, co skutkuje śmiercią jej ojca. Nienawidzi osoby, która daje strzał i przysięga zemstę. Nie ma jednak pojęcia, że kiedy będzie w potrzebie pomocy udzieli jej dobry bliźniak. Każde z nich ma swoje sekrety i tajemnice, a my zastanawiamy się, czy posiadając tak wiele informacji o których druga strona nie wie, ma prawo coś się między nimi zrodzić. I jak zobaczyć kogo wielbi serce, skoro jeden z nich jest odbiciem drugiego?
Naprawdę wspaniała opowieść. Czasami będą tu sytuacje, które nas wzruszą i z bulwersują, ale na szczęście nie poświęca się im dłuższego czasu. Akcja szybko brnie do przodu, więc nie ma nawet czasu na myśli czy roztrząsanie ich problemów. Są obecne opisy, ale również tylko te konkretne, więc dlatego książka nie jest gruba. Tu przede wszystkim liczy się opowieść a nie barwa jej przekazania. Stwierdzam, że taka forma przekazu historii odpowiada mi najbardziej. Do tego większy druk i dużo dialogów. Serdecznie ją polecam:-)

?Kochając wroga. Tajemnice łączniczki? to książka, którą myślę, że będzie chciała przeczytać nie jedna osoba. Swoją premierą będzie miała już niedługo, bo 10 stycznia.
?Kochając wroga? to powieść, której akcja dzieje się głównie w Warszawie w 1944 roku. Poznajemy młodą, uraczą dziewczynę, która ucieka przed łapanką. To wtedy Wanda poznaje małego chłopca, Kubusia, który pozostanie w jej rodzinie na dłużej. Jesteśmy świadkami śmierci jej taty, a później odkrywamy sekret jej rodziny. Ale to odkrycie prawdy sprawi, że jej życie zmieni się.
Finn to młody mężczyzna. Jest bratem i synem dwóch zbrodniarzy. Gdy Stefan zostaje więźniem, Finn zajmuje jego miejsce i przekazuje informacje ludziom Państwa Podziemnego. Przystojnego Finna nie da się nie lubić. To on został moją ulubioną postacią w tej powieści. Potrafił zaczarować słowem nie tylko Wandę, ale i czytelnika.
Jak potoczą się dalej losy bohaterów? Czy będzie im dane razem spędzić resztę życia? Jakie sekrety skrywa rodzina Wandy? Przekonacie się sami!
?Kochając wroga? to książka, którą można przeczytać w jeden dzień. I nie tylko dlatego, że jest cienka, ale również dzięki lekkiemu stylowi autorki i ciekawej fabule. Tempo akcji jest tutaj takie lubię. Nie ma tutaj za dużo brutalnych opisów tego do czego zdolni byli Niemcy. Przesadnie dłużących scen miłosnych również nie. Wszystko to jest wyważone i sprawia, że przez książkę wręcz płynie się.
Autorka wspaniale oddała klimat pierwszej połowy XX wieku. Czytając czułam, że przeniosłam się w czasie. Zwłaszcza druga część książki sprawia, że czytelnik czuje i widzi to co przeżywają bohaterowie.
Postacie zostały tutaj świetnie wykreowane. Nie zostały przerysowane, a ich przeżycia związane z wojną jak i czasem po niej dostarczają wielu emocji. Czytając byłam ciekawa zakończenia. Do końca nie wiedziałam jak potoczy się powojenne życie bohaterów.