Kod Oracle

Barbara Gordon jest niezwykle uzdolnioną hakerką. Niestety, pewnego dnia szczęście ją opuszcza i dziewczyna zostaje postrzelona, co skutkuje paraliżem od pasa w dół. Dziewczyna nie może sobie poradzić z myślą iż już na zawsze będzie przykuta do wózka inwalidzkiego. Nie pomaga jej też fakt iż zostaje przeniesiona i zmuszona do tymczasowego zamieszkania w Centrum Rehabilitacji Arkham. Początkowa niechęć do tego miejsca zaczyna jednak ustępować obawom, gdy odkrywa, że niektórzy pacjenci tego miejsca znikają bez śladu. Dziewczyna będzie zmuszona pokonać własne ograniczenia i strach, by rozwiązać najtrudniejszą z dotychczasowych zagadek z jakimi przyszło jej się mierzyć.

Choć ,,Kod Oracle?? to, jak można by się spodziewać po serii do której przynależy, opowieść młodzieżowa, trzeba przyznać, że fabuła jest dużo dojrzalsza od chociażby tego co oferowała czytelnikom ,,Catwoman. W blasku księżyca??. Komiks porusza temat niepełnosprawności, tego jak jest ona odbierana i to nie tylko przez innych, ale również osoby nią dotknięte. Obserwujemy tutaj także akceptację swego rodzaju nowej rzeczywistości w jakiej przyszło żyć naszej bohaterce, a także jej rozwój. Barbara bowiem okazuje się bohaterką kryjąca w sobie niezwykły hart ducha i mimo iż brak jej supermocy, zdecydowanie jest to postać zasługująca na miano superbohaterki.

,,Kod Oracle?? nie jest też wyłącznie młodzieżową historią spod znaku superhero. Bo choć historia skupia się w dużej mierze na problemach nastoletnich bohaterów, to jednak pierwsze skrzypce gra tu zdecydowanie wątek detektywistyczny, ocierający się miejscami o grozę. Przyznam szczerze, że sięgając po komiks, nie spodziewałam się takiej mieszanki. I co tu dużo mówić byłam nią bardzo miło zaskoczona.

Komiks przykuwa uwagę również pod względem graficznym. Manuel Preitano odpowiedzialny za rysunki stworzył naprawdę fantastyczne tło do historii Marieke Nijkamp. Całość jest naprawdę przyjemna dla oka, nie brak tu zabawy kolorami i kadrami. Ogromnie podobał mi się również motyw puzzli zawierających wspomnienia, przewijający się w kluczowych momentach. Jednak już prawdziwą wisienką na torcie są zawarte w komiksie historie opowiadane przez jej bohaterów ? mające charakter opowieści grozy i charakteryzujące się zupełnie innym stylem graficznym. Wyglądają one naprawdę fenomenalnie i wywołują odpowiednie uczucie niepokoju.

Pierwszy komiks który przeczytałam z serii ,,DC Powieść Graficzna 13+??, czyli ,,Catwoman. W blasku księżyca?? był dla mnie lekkim rozczarowaniem, historia była prosta, co prawda wpasowywała się w grupę docelową, ale nie oferowała niczego poza jednorazową krótką rozrywką. Na szczęście ,,Kod Oracle?? zdecydowanie podnosi poprzeczkę oferując naprawdę dobry komiks, który potrafi zaskoczyć i który przypadnie do gustu również starszym miłośnikom uniwersum DC. Pozostaje mi mieć jedynie nadzieję, że kolejne pozycje z tej serii będą trzymały podobny poziom co historia Barbary Gordon, bo okazała się ona naprawdę wciągającą przygodą, do której z przyjemnością jeszcze wrócę.

Cykl powieści graficznych dedykowany młodym czytelnikom, poruszający ważne tematy społeczne. Składają się na niego pojedyncze albumy poświęcone nastoletnim bohaterom znanym z komiksów DC. Świat oglądany oczami młodych ludzi nie zawsze jest pięknym i przyjaznym miejscem, a problemy, z którymi przyjdzie zmierzyć się bohaterom, przerosłyby niejednego dorosłego. Na szczęście w ich życiu nie zabraknie również miejsca na przyjaźń, radość czy szalone przygody.

Jeden z komiksów z tej serii to ?Kod Oracle?.
O tej historii możemy przeczytać, że:
Barbara Gordon, sparaliżowana od pasa w dół w wyniku postrzału, zostaje przyjęta do Centrum Rehabilitacji Arkham ? miejsca, gdzie nastolatki z Gotham mogą skorzystać z kompleksowej rehabilitacji i otrzymać pomoc psychologiczną. Skazana na wózek Barbara musi przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości, jednak coś nie daje jej spokoju. W nocy słychać dziwne głosy, a pacjenci ośrodka zaczynają znikać. Czy dręczące ją podejrzenia są wynikiem traumy? A może dziewczyna rzeczywiście słyszy głosy dochodzące z niekończących się korytarzy centrum? Barbara musi poskładać wszystkie części łamigłówki, by rozwiązać tajemnicę kryjącą się za ścianami CRA. W ?Kodzie Oracle? nie da się uciec od prawdy, a Barbara Gordon musi pokonać demony przeszłości, zanim pochłoną jej przyszłość.



Oracle to postać, którą znają wszyscy, nawet jeśli nie wiedzą, że to ona. Czasem występuje, jako członkini Ptaków Nocy, czasem jako Batgirl, przede wszystkim jednak to Barbara Gordon, córka komisarza policji i jedna z najbardziej znanych postaci.

W tym komiksie poznajemy jej losy. Losy kiedy była przykuta do wózka. A całość to po prostu lekka i sympatyczna opowieść dla młodzieży. Jest tu kryminalna tajemnica, jest nieźle ukazana strona obyczajowa. I bardzo przyjemne dla oka rysunki.

RATUNEK CZY KOSZMAR?

Czwarta z powieści graficznych od DC, skierowanych do nastoletnich czytelników w wieku 13+ lat, poświęcona została postaci Oracle. Ta znana, ale jednak nie do końca czołowa bohaterka DC Comics, może nie jest najoczywistszym wyborem do tego typu publikacji, ale zanim ją skreślicie, należy zauważyć, że z dotychczas wydanych po polsku tytułów tej linii wydawniczej, to właśnie ten jest lepszy. Tak fabularnie, jak i graficznie. I przy okazji może zachęcić czytelników do poznania absolutnej klasyki z tą bohaterką, jak chociażby wielki ?Zabójczy żart? Alana Moore?a (oczywiście, kiedy osiągną odpowiedni wiek).

Barbara Gordon, córka komisarza policji Jamesa Gordona, po postrzale zostaje sparaliżowana od pasa w dół. Przykuta do wózka staje przed wyzwaniem odnalezienia się w nowej codzienności, która nie będzie dla niej łatwa. Żeby jakoś poradzić sobie z nowym stanem, tak psychicznie, jak i fizycznie, trafia do Centrum Rehabilitacji Arkham. Miejsce to jednak okazuje się być zupełnie inne, niż sądziła dziewczyna. Pacjenci znikają, nocą słychać głosy dobiegające gdzieś z korytarzy? Czyżby Barbara popadała w obłęd? A może w Arkham dzieje się coś dziwnego? Przykuta do wózka dziewczyna staje przed nie lada wyzwaniem odkrycia prawdy o tym, co ma tu miejsce. A jednocześnie musi stawić czoła demonom własnej przeszłości?

O historii i tym, czym właściwie jest seria wydawnicza ?DC Powieść graficzna 13+? pisałem przy okazji recenzji komiksu ?Catwoman: W blasku Księżyca?, więc tym razem skupię się na innych rzeczach. Dla formalności dodam jednak, że rzecz skierowana jest do młodszych nastolatków i bardziej dostosowana do ich oczekiwań. Także pod tym względem, że dość mocno skupia się na codziennym życiu nastoletnich bohaterów, jednocześnie nie wymagając od czytelników żadnej o nich wiedzy, bo prezentuje origin postaci. Rodzi to co prawda pytanie, czy samo tworzenie opowieści graficznych dla grupy 13+ ma większy sens, skoro i tak to właśnie czytelnicy w podobnym wieku najczęściej sięgają po superbohaterksie historie (nie uważam, że komiksy są dla dzieci, ale prawda o przeciętnym wieku czytelników jest właśnie taka), niemniej to nie miejsce na podobne rozważania.

Wracając do komiksu to ?Kod Oracle?, napisany przez Marieke Nijkamp, autorkę m.in. ?Chłoapaka, który bał się być sam?, to typowa lektura dla młodzieży. Pod pewnymi względami przypomina mi komiksy wydawane niegdyś w ramach serii ?Komiksy dla dzieci Marvel? czy takie tytuły, jak ?Sunny? albo ?Nowa przyjaciółka?. Co to znaczy? Proste, mocno osadzone w rzeczywistości, opowieści o nastolatkach dla nastolatków, poruszająca ich problemy i dodająca do nich nutę superhero. Nie ma tu ambitnej treści (choć akurat ten tom się o to ociera, serwując nam opowieśc o niepełnosprawności i harcie ducha, połączoną z kryminalną tajemnicą, mogącą ocierać się o horror) ani odkrywczego podejścia do tematu, ale w pewnym stopniu stanowi to odświeżenie typowych komiksów o superbohaterach. Także pod względem graficznym, gdzie znakomite ilustracje, przypominające mocno prace Cliffa Chianga

Reasumując, jak wskazuje nazwa serii, ?DC Powieść graficzna 13+? to cykl skierowany do młodszych nastolatków. To mniej dojrzała, ale mająca swój urok odpowiedź na typowe amerykańskie komiksy. Niezły wstęp do tego medium, choć przeznaczony stricte dla grupy docelowej.