Kolekcjonerka

Tak - to erotyk, tak - w moich własnych rączkach, tak - to bardzo dziwne również dla mnie, tak - bo właściwie, czemu nie!????? Kiedy, jak nie w wakacje, brać się za szaleństwa? ???? i choć zaplanowałam przeczytanie Kolekcjonerki na urlopie, to tydzień przed jest już skończona ???????? Tak mnie korciła, że postanowiłam ją liznąć (nieprzypadkowe słowo ????). A że początek, bez żadnej gry wstępnej, wprowadza od razu w gorącą, bardzo gorącą akcję, to cóż.. Nie mogłam odłożyć. Poszłam po lampkę schłodzonego wina i do dzieła! Sceny erotyczne są absolutnie fantastyczne, odważne, bezpruderyjne i bardzo apetyczne. Działają na wyobraźnię, są jak czekolada z chilli - słodkie i ostre jednocześnie, są jak dzieło sztuki! Oklaski na stojąco i ukłony dla Autorki ????

Bohaterka - Magda - jest dziewczyną wyzwoloną, bezpruderyjną, nie uznającą tematów tabu, szablonów, schematów, w które wszyscy w większym lub mniejszym stopniu jesteśmy uwikłani.
Ale największym zaskoczeniem było to, ile Kolekcjonerka dała mi do myślenia na temat związków, wolności, własnej przestrzeni.. Ile ograniczeń narzucamy sobie, bo tak trzeba, bo wypada, albo właśnie nie wypada. I zaskoczyła mnie stwierdzeniem, że właściwe wszyscy trochę się prostytuujemy, sprzedajemy siebie - w pracy i w życiu. Może nie zgadzam się w pełni, ale trzeba przyznać, że coś w tym jest. Kobiety, które seksem płacą za utrzymanie związku, dobrej atmosfery w małżeństwie, za odrobinę bliskości i czułości, są według Magdy jak dziwki. A to zdanie mnie znokautowało:
"Moim zdaniem większym zeszmaceniem się było oddawanie się tym, których kochałam, a którzy nie kochali mnie"..