Konfetti

Czy czasem wydaje wam się, że spotykają was same nieszczęścia?

Główna bohaterka Konfetti na pewno nie miała takiego wrażenia,natomiast z całą pewnością jej życie nie jest usłane różami.

Mone poznajemy gdy dowiaduje się, gdy przeprowadza się do narzeczonego i urządza z nim swoje życie jednak zanim zdąży rozpakować walizki jej świat się rozpadnie bo Mona znajdzie dowody zdrady.

Zdesperowana, podejmuje decyzję o zamieszkaniu w wiejskim domu bez wygód, ale za to ze świętym spokojem. W końcu jednak musi wrócić do żywych i szuka pracy.

W trybach korporacyjnej maszyny, wykonując zadania,których wykonywać nie chce poznaje faceta, który zmienia jej życie i stan cywilny ale nie dajcie się zwieść bo to nie jest koniec tej historii.

Bajeczne małżeństwo Mony i idealny mąż to historia jak z baśni jednak wkrótce pojawi się córka i znów zaczną się problemy.

Mona jako młoda mama będzie musiała zmierzyć się z brutalna rzeczywistością i tragicznymi konsekwencjami podejmowanych przez siebie życiowych wyborów.

To pierwszy tom serii galaktykamony i prawdę powiedziawszy jestem załamana faktem, że na drugi muszę czekać. Książka ma wartką wciągającą fabułę. Jest zaskakująca i nieprzewidywalna. Bohaterowie są świetnie napisani a ich perypetie niebanalne. Absolutnie genialna książka dla każdego!

Sięgając po książkę ?Konfetti? przyznaje, że kompletnie nie spodziewałam się tego co dostałam. To jedna z tych książek, w których z pozoru opis zdradza wszystko a tak naprawdę nie zdradza nic?

Prolog jest bardzo mocny i chociaż zdradza nam dosłownie w dwóch zdaniach co wydarzyło się w życiu Mony to jednak w trakcie czytania wszystko rozwija się
i tworzy bardzo poruszający obraz życia i przeciwności z którymi musiała się mierzyć główna bohaterka. Nie jest to łatwa lektura, choć spora jej część upływa pod znakiem radości w zyciu Mony. Na pewno nie polecam jej czytać gdy ktoś ma gorszy nastrój bo może dodatkowo przygnębić.

To co najlepiej opisuje tę historie to stwierdzenie, że jest bardzo prawdziwa, życiowa. I w trakcie czytania często zadawałam sobie pytanie ile jest w stanie znieść jeden człowiek. Uprzedam - naprawdę dużo?

Dla nieco wrażliwszych osób na pewno będą momenty, w których pojawią się łzy. Ja co prawda żadnej nie uroniłam ale cały czas trzymałam kciuki za Monę, choć miałam momenty gdy klełam na ******* (kto przeczyta ten będzie wiedział o kogo mi chodzi), dlaczego ona to znosi. Po czasie przyszła refleksja, że dla dobra całej sytuacji. Dlatego też, że w danej chwili były inne rzeczy ważniejsze i siebie spychała na dalszy plan?

Polecam Wam bardzo pierwszy tom serii Galaktyka Mony - mnie ta historia poruszyła niesamowicie!

Dziś kilka słów o książce, której nawet nie zdążyłam pokazać Wam na stories i nie dlatego, że nie chciałam się nią pochwalić, wręcz przeciwnie...po prostu nie zdążyłam.
To jedna z tych książek, która mówiła, do mnie przeczytaj, chociaż tylko kilka stron, a nawet nie wiem, kiedy to się stało i przewróciłam ostatnią stronę...

"Konfetti"
...

Jest to pierwsza część cyklu "Galaktyka Mony" . Poznajemy Monę, młodą kobietę, której życie niestety nie jest usłane różami. Kiedy wydaje się, że już nareszcie zaczyna się układać, los kładzie jej pod nogi kolejne kłody. Nie chcę Wam streszczać tej historii, bo mam nadzieję, że po nią sięgnięcie. To książka, którą naprawdę warto przeczytać. Cokolwiek o niej nie napiszę, to będzie za mało, bo nie jestem w stanie opowiedzieć, jak duże emocje we mnie wywołała. Ta historia wydarzyła się naprawdę i chyba to najbardziej mną wstrząsnęło. Momentami miałam wrażenie, że wszystko szybko się dzieje, ale dzięki temu też w książce nie było zbędnych niepotrzebnych treści. Konkretnie opowiedziana historia głównej bohaterki. Mimo bólu i emocji, które wylewają się z każdą przeczytaną stroną. Ta książka zmusza do refleksji, ale też daje ogromną nadzieję i pokazuje, jak my kobiety jesteśmy silne i jak dobrze potrafimy sobie radzić w każdych, nawet najtrudniejszych chwilach.

Tę książkę musicie przeczytać! Ja już z niecierpliwością czekam na kontynuację

"Konfetti" to historia o kobiecie, którą los doświadczał na wiele sposobów. Trudne relacje z matką, nieudane, wręcz toksyczne związki z mężczyznami. I jeden jasny punkt - córka, dla której warto było podejmować walkę każdego dnia.

To piękny portret matki. Bardzo złożony portret matki. Kochającej, troskliwej, uczącej się miłości do dziecka, a jednocześnie uczącej się miłości do samej siebie.

To historia, która mogłaby przydarzyć się Tobie, czy mnie. Każda z nas mogła być Moną. Dlatego tak blisko jest nam bohaterki. Śledzimy wzloty i upadki, komentujemy, doradzamy, jak bliskiej przyjaciółce. Ale Mona jest wolnym człowiekiem i podejmuje własne decyzje, które nie zawsze wychodzą jej na dobre..

To nie jest książka, w której stawia się na akcje. Ona jest bardziej, jak życie - są momenty przestoju, błogiej stabilizacji, do czasu aż świat staje na głowie i uczy nas życia w nowej rzeczywistości.
Z pewnością jest to książka bardzo refleksyjna. Jestem przekonana, że trafi w czułe punkty u wielu kobiet. Ja nie koniecznie się do nich zaliczam. Nie będzie to moja ulubiona książka, ale doceniam jej wartość i jestem przekonana, że znajdzie swoich wiernych fanów.

Sięgając po książkę ?Konfetti? przyznaje, że kompletnie nie spodziewałam się tego co dostałam. To jedna z tych książek, w których z pozoru opis zdradza wszystko a tak naprawdę nie zdradza nic?

Prolog jest bardzo mocny i chociaż zdradza nam dosłownie w dwóch zdaniach co wydarzyło się w życiu Mony to jednak w trakcie czytania wszystko rozwija się
i tworzy bardzo poruszający obraz życia i przeciwności z którymi musiała się mierzyć główna bohaterka. Nie jest to łatwa lektura, choć spora jej część upływa pod znakiem radości w zyciu Mony. Na pewno nie polecam jej czytać gdy ktoś ma gorszy nastrój bo może dodatkowo przygnębić.

To co najlepiej opisuje tę historie to stwierdzenie, że jest bardzo prawdziwa, życiowa. I w trakcie czytania często zadawałam sobie pytanie ile jest w stanie znieść jeden człowiek. Uprzedam - naprawdę dużo?

Dla nieco wrażliwszych osób na pewno będą momenty, w których pojawią się łzy. Ja co prawda żadnej nie uroniłam ale cały czas trzymałam kciuki za Monę, choć miałam momenty gdy klełam na ******* (kto przeczyta ten będzie wiedział o kogo mi chodzi), dlaczego ona to znosi. Po czasie przyszła refleksja, że dla dobra całej sytuacji. Dlatego też, że w danej chwili były inne rzeczy ważniejsze i siebie spychała na dalszy plan?

Polecam Wam bardzo pierwszy tom serii Galaktyka Mony - mnie ta historia poruszyła niesamowicie!

Sięgając po książkę ?Konfetti? przyznaje, że kompletnie nie spodziewałam się tego co dostałam. To jedna z tych książek, w których z pozoru opis zdradza wszystko a tak naprawdę nie zdradza nic?

Prolog jest bardzo mocny i chociaż zdradza nam dosłownie w dwóch zdaniach co wydarzyło się w życiu Mony to jednak w trakcie czytania wszystko rozwija się
i tworzy bardzo poruszający obraz życia i przeciwności z którymi musiała się mierzyć główna bohaterka. Nie jest to łatwa lektura, choć spora jej część upływa pod znakiem radości w zyciu Mony. Na pewno nie polecam jej czytać gdy ktoś ma gorszy nastrój bo może dodatkowo przygnębić.

To co najlepiej opisuje tę historie to stwierdzenie, że jest bardzo prawdziwa, życiowa. I w trakcie czytania często zadawałam sobie pytanie ile jest w stanie znieść jeden człowiek. Uprzedam - naprawdę dużo?

Dla nieco wrażliwszych osób na pewno będą momenty, w których pojawią się łzy. Ja co prawda żadnej nie uroniłam ale cały czas trzymałam kciuki za Monę, choć miałam momenty gdy klełam na ******* (kto przeczyta ten będzie wiedział o kogo mi chodzi), dlaczego ona to znosi. Po czasie przyszła refleksja, że dla dobra całej sytuacji. Dlatego też, że w danej chwili były inne rzeczy ważniejsze i siebie spychała na dalszy plan?

Polecam Wam bardzo pierwszy tom serii Galaktyka Mony - mnie ta historia poruszyła niesamowicie!

Na każdego człowieka spada tyle cierpienia, ile potrafi znieść. Zgadzacie się z tym sloganem? Ja myślę, że jest odwrotnie, że każdy człowiek decyduje, jak wpłynie na niego kolejny cios od życia i czy się po nim podniesie. Czy wyjdzie z niego wzmocniony, czy może już nigdy nie uda mu się pozbierać wszystkich części samego siebie.

Monika Kłos w cyklu ?Galaktyka Mony? dzieli się z nami historią swojego życia, w którym niczym w kalejdoskopie momenty radosne i szczęśliwe zmieniają się błyskawicznie w te wypełnione bólem i cierpieniem. Nieraz w najmniej spodziewanym momencie dotkliwie zawiedzie ją najbliższa osoba, a nawet własne ciało odmówi posłuszeństwa. Przyjaciele są dla niej niezmiennie wsparciem, a miłość do córeczki nadaje sens jej życiu i daje siłę do walki.

Bo Mona jest kobietą silną. Po każdym upadku podnosi się, by stanąć do walki o siebie samą, swoją godność, wreszcie o życie. Tylko ile jest w stanie znieść? I czy wola przetrwania i desperackie łapanie się wszelkich możliwości wystarczą, gdy życie pisze własny brutalny scenariusz?

Ta opowieść na pozór zwyczajna, jak pełne wzlotów i upadków życie każdego z nas, porwała mnie bez reszty i nie oderwałam się od niej do ostatniej strony. Skończyłam czytać rozbita wewnętrznie i wzruszona żałując, że nie mogę od razu sięgnąć po dalszy ciąg losów Mony. To jak łatwo utożsamić się z główną bohaterką, wraz z nią cieszyć się i płakać, odczuwać motylki zakochania i ból rozstania, świadczy o znakomitym piórze autorki i olbrzymim autentyzmie przekazu. Brawo.

?Konfetti? to pierwsza cześć opowieść o odnajdywaniu siebie i swojego miejsca na ziemi. Jest to historia o sile kobiety a później matki, której los nie rozpieszczał.
Monika miała dobrą pracę i faceta, z którym była od 10 lat. Pewnego dnia postanowiła zostawić wszystko co ma. Pracę, rodziców, znajomych i wyjechać do niego, do Berlina. Nie zdążyła nawet tam rozpakować się, gdy odkryła, że jest zdradzana. Rozpadała się na kawałki jak konfetti. Jej przyjaciółka pomogła jej pozbierać się i młoda kobieta spróbowała od nowa poukładać swoje życie. Szybko również poznała i pokochała Martina. I równie szybko pobrali się i zaszła w ciążę. Mężczyzna bardzo ją kochał i ?nosił na rękach?. Gdy urodziła piękną córeczkę, straciła ukochaną osobę. Dlaczego z dnia na dzień Martin przestał interesować się Moniką? Dziewczyna postanowiła wziąć rozwód i wyprowadzić się do Warszawy. Czy tam udało się jej realizować swoje marzenia, spełniać się w pracy i w końcu odnaleźć swoje miejsce? Przekonacie się sami.
Książka jest cieniutka, ale te niecałe 250 stron potrafiły mi dostarczyć wielu emocji. Młoda kobieta najpierw straciła ukochanego ojca później matkę, która była jej ostoją, gdy wszystko w około waliło się. Zdrada Eryka i bolesne rozstanie a później maż potwór, od którego ciężko uwolnić się jej było. A gdy już wydaje się, że udało się jej trochę ?posprzątać? w swoim życiu dowiedziała się, że jest chora. Zastanawiałam się co jeszcze złego może spotkać Monikę i ile jeszcze będzie w stanie wytrzymać? Czy będzie potrafiła dalej walczyć o siebie? Czy dzięki miłości do córki zbierze jeszcze siły by pokonać chorobę? Emocje, które mi towarzyszyły w trakcie czytania, to smutek i żal. Dlaczego osoby, które są ?dobre? spotyka tyle okrucieństwa w życiu i niesprawiedliwości? Byłam również pełna podziwu dla główniej bohaterki, że pomimo tego, że życie ją nie rozpieszczało potrafiła, za każdym razem zebrać w sobie siły i zaczynać zawsze od nowa. A jej miłość do córki była siłą napędową, która wydaje się, że Monika pokona wszystko. Ale tego dowiemy się zapewne w kolejnym tomie, którego już nie mogę doczekać się. Książka wciągnęła mnie do tego stopnia, że przeczytałam ją w jeden dzień. A po skończeniu czułam wzruszenie i totalne rozbicie. Polecam!

"Zaciskam wargi tak mocno, że czuję metaliczny smak krwi. Mona, wytrzymasz, dasz radę, powtarzam sobie w myślach jak mantrę. Te słowa chronią mnie przed całkowitym rozsypaniem się - jak płatki konfetti."
Życie pisze różne scenariusze. To ono jest największą inspiracją do pisania książek, tworzenia filmów, malarstwa... Jedni mają więcej szczęścia, inni mniej. Doświadczamy miłości, radości, sukcesów zawodowych, ale również smutku, nieszczęścia, zawodów miłosnych, jak i porażek w pracy.
"Konfetti" to najbardziej życiowa książka, jaką miałam ostatnimi czasy okazję przeczytać. A w niej świetna kobieca postać, z którą może identyfikować się większość kobiet. Mona doświadcza szczęścia, ale również porażek, które odciskają mocne piętno na jej życiu. Oczywiście to hartuje jej charakter, dzięki czemu z każdej sytuacji znajduje wyjście. Niestety, choroba to stan, w którym nasz umysł i ciało dostaje porządnego kopa i to niekoniecznie tego motywującego.
W pierwszym tomie poznajemy drogę Mony do momentu, aż dowiaduje się o chorobie. Droga ta prosta nie jest, ale siła, jaka drzemie w tej kobiecie jest niewyobrażalnie wielka. To właśnie ta siła i upór kobiety i matki, by stworzyć bezpieczny, spokojny dom swojemu dziecku sprawia, że z nadzieją patrzymy na jej przyszłość i kibicujemy na każdym kroku.
Nie raz przeklniecie mężczyzn, których Mona miała w swoim życiu. Będziecie jej współczuli.
Będziecie chcieli mieć możliwość ją pocieszyć, powiedzieć, że wszystko będzie dobrze. Będziecie czekali na moment, kiedy powie dość i pójdzie własną drogą. Wraz z bohaterką będziecie współodczuwali radość, nadzieję, smutek, rozgoryczenie, uronicie łzę...
Ta historia jest na pozór bardzo prosta. Ktoś może powiedzieć, że to zwykła obyczajówka o kobiecie, której życie nie oszczędza. Jednak fakt, iż historia Mony działa się w rzeczywistości sprawia, że jest nam bardzo bliska.
Los nie ma litości. Daje i zabiera. To od nas zależy, jak bardzo się jemu poddamy.
"Konfetti" to książka wypełniona realizmem. Napisana w prosty sposób, dzięki czemu czyta się ją sprawnie i szybko. Nie jest przegadana, tylko zawarte są w niej same konkrety, które mają znaczenie w życiu bohaterki. Debiut, którego się nie odczuwa. Takie książki czyta się z przyjemnością.
Nie dziwię się, że jeszcze przed premierą zostały sprzedane prawa do ekranizacji. Pozostaje tylko czekać, by dowiedzieć się o dalszych losach Mony i mam nadzieję, że nie będzie to trwało długo. Z pozoru prosta, zwykła historia, która chwyci za serce niejednego czytelnika. Zdecydowanie polecam.

Książka z którą się utożsamiasz to?
Nie bez powodu zadałam to trudne pytanie, gdyż pewnie większość z was będzie miało problem z wybraniem jednego tytułu, który w połowie zobrazuje was wraz z częścią waszego życia.

Do tej pory chyba jeszcze nigdy nie udało mi się natrafić na historię, która wprost Idealnie opisywała by "kilka klatek" z mojego życia.
Długo biłam się z myślami czy wyznać wam tą słodka gorzką prawdę ale co mi szkodzi...
Zatem jeśli dacie szansę Monie i jej historii gwarantuje wam, że wasze serce rozsypie "się na tysiące kawałków niczym pieprzone konfetti?.
~Mona od dziecka nie miała łatwego życia, jednak cały czas marzyła o wielkiej miłość.
I tak pewnego dnia na jej drodze stanął on - Eryk.To była pierwsza prawdziwa miłość, która kwitła kilka lat... aż do momentu zdrady.
Niestety od tego przykrego zdarzenia, życie Mony rozpadło się jak domek z kart.
Na szczęście w najtrudniejszych chwilach zawsze mogła liczyć na grono przyjaciół, którzy pomogli jej stanąć na nogi.
To właśnie dzięki wyjątkowej przyjaźni, wsparciu innych, kobieta nauczyła się żyć na nowo.Zmieniła miejsce zamieszkania kupiła mieszkanie i znalazła pracę.Jej życie pomału wracało do normy, do czasu, kiedy na jej drodze stanął nowy mężczyzna.
Mona po raz kolejny zaznaje gorącego uczucia.
Jest wielka miłość, zaręczyny, ślub, dziecko. Jednak od czasu narodzin jej ukochanej córeczki życie Mony staje się jednym wielkim koszmarem...a bezgraniczna matczyna miłość tylko trzyma ją przy życiu.
~"KONFETTI" Moniki Kłos to obezwładniający, a zarazem niezwykle emocjonujący debiut literacki autorki.Dlatego wcale mnie nie dziwi, że zanim książka pojawiła się na rynku to prawa do jej ekranizacji zostały sprzedane.
Uważam że nikt tak jak Pani Monika nie maluje słowem jednoczenie grając na naszych uczuciach i emocjach. Do tego stopnia, że książkę pochłaniasz dosłownie naraz, przy akompaniamencie wolno wpływających łez, które stają się niezależnym od nas dodatkiem.
~Czytując tą powieść niejednokrotnie miałam wrażenie, że czytam część swojego historii.Prawdziwego życia, które nie zawsze było usłane różami.
Dlatego wielokrotnie utożsamiałam się z Moną w jej doli i niedoli, upadkach i bolesnym odrodzeniu na nowo, gdzie jedynym kołem napędowym była bezgraniczna matczyna miłość, która niejednokrotnie udowadnia siłę jaka drzemie w nas kobietach! Siła o której nie mamy pojęcia dopóki nie doświadczymy najtrudniejszego etapu naszego życia jakim jest macierzyństwo.
~Podsumowując w skrócie. Historia Mony to słodko gorzka opowieść o kobiecie która pomimo braku miłości, solidarności, empatii, rzucanych kłód pod nogi, życia u boku męża tyrana, trudach macierzyństwa, śmierci matki i walki z nieuleczalną chorobą jest dowodem że bezgraniczna miłość do własnego dziecka może zdziałać cuda.
Czy Mona jednak stanie nogi?
Tego musicie dowiedzieć się już sami.Gwarantuje wam, że po pierwszej części tej niezwykłej historii zapragniecie przeczytać kolejną. Niestety na ciąg dalszy musimy troszkę poczekać, a samo zakończenie rozkłada na łopatki ???? Jak tak można pozostawić czytelnika?Pani Moniko ten manewr wyszedł idealnie!
~Czytajcie! Bo co bym nie napisała to wciąż będzie mało.Ja pomimo wylewającego się na kartach nieustającego smutku jestem zakochana????a jednoczenie mam małą nadzieję o "lepsze jutro" dla naszej bohaterki!

Mona przechodzi fatalny okres w swoim życiu. Przemoc, rozwód, śmierć, samotność, choroba? wszystko spoczęło na jej barkach, lecz czy ta samotna kobieta zdoła poradzić sobie z przeciwnościami losu na czas?? Czy ktoś poda jej pomocną dłoń?

?Mnie już nie ma? Rozsypałam się na tysiące kawałków niczym pieprzone konfetti?.

Nawet nie wiecie jakie było moje zaskoczenie gdy ujrzałam, że jest to DEBIUT. Nie wierzę w to! Takich debiutów chcemy zdecydowanie więcej.

Pióro autorki jest lekkie, przez książkę się płynie. Jeden dzień i książki nie ma. Oczywiście to co znajdziemy w środku już nie jest takie miłe i kolorowe. Ja długo po przeczytaniu nie mogłam się zdecydować na kolejną bo ciągle chodziła mi po głowie, a zakończenie to już w ogóle. Czekam na więcej, na już, na teraz!

Płakałam przy niej cztery razy- przysięgam. Bardzo mnie wzruszyła z różnych powodów. Niesamowite jest to jak my kobiety jesteśmy silne, a w momencie gdy chodzi o nasze pociechy mam wrażenie, że niezniszczalne. Bo cokolwiek się nie dzieje i jak bardzo jest źle? ?robię to dla niej?. Wszystko weźmiemy na swoje barki. Nie może się nie udać.

Skusiłam się na nią (i bardzo dobrze!) bo potrzebowałam odpocząć od tych wszystkich mafijnych powieści, bogaczy i w końcu przeczytać coś co mogło się przytrafić każdej z nas.

Czekam na ekranizację. Gratuluję tak dobrego debiutu, jestem w ogromnym szoku!

?Poznałam na własnej skórze, co to jest brak solidarności, brak empatii, alienacja. Nikt nie reagował na rozgrywający się w moim domu dramat?.

Ciężko mi jednoznacznie ocenić tę książkę. Na pewno wzbudziła we mnie wiele emocji, a jeśli powieść nie daje o sobie zapomnieć to musi coś w niej być.
Konfetti jest to pierwsza część cyklu Galaktyka Mony, więc też czekam na rozwinięcie tej histori i myślę, że wtedy łatwiej będzie ją ocenić jako całość. Na pewno jestem ciekawa zakończenia, tego jak poradzi sobie nasza bohaterka i jak zakończy się jej historia.

Samą książkę czytało się bardzo lekko i szybko, ciężko było ją odłożyć, aż zarwałam noc ????
Pomimo tej lekkości w prowadzeniu opowieści, sama historia nie należy do zabawnych i lekkich.
W ksiązce poznajemy Mone, pogodną i wesołą dziewczynę, która pragnie miłości i szczescia w życiu. Los jej jednak nie oszczędza, najpierw ma problemy w związkach, później pojawia się przemoc w małżeństwie, od dziecka doświadcza braku zrozumienia w kontaktach z matką, jakby tego było mało, pojawiają się problemy ze zdrowiem. Aż ciężko uwierzyć, że na jedną osobę może spaść tak wiele nieszczęść.
Mona jednak się nie poddaje, walczy o lepsze życie. Miłość do córki jest jej siłą napędową, zmusza ja do podejmowania trudnych decyzji, do tego, żeby ciągle walczyć. Ta relacja matki z córką jest dużym plusem tej książki. Mona wręcz z nadludzką siłą podnosi się z kolejnych trudności i ciągle ma nadzieję na lepsze jutro.
Książka ma jednak kilka wątków, które mi się nie do końca spodobały. Nie mogę zrozumieć relacji z mężem, jak z kochającego faceta stał się takim potworem, a jeszcze bardziej nie rozumiem, tego, że bohaterka tak długo z nim wytrzymywała. Czytając myślałam "ej dziewczyno, wyjdź z tego domu, zostaw go, nie pozwól sobą pomiatać". Ale może właśnie na tym polega toksyczność związku, że tak trudno się z niego uwolnić. Zdecydowanie przedstawienie takiej relacji zmusza do refleksji i zastanowienia się nad życiem.

Minusem są dla mnie obco brzmiące imiona bohaterów i nadużywanie słowa wszechświat, ale nie będę się czepiać ????

Pytanie czy książkę mogę polecić? Uważam, że tak.
Jest to opowieść o walce, o szukaniu siebie, dojrzewaniu i odnajdywaniu celu w życiu.
Na pewno nie jest to łatwa lektura, ale skłania do przemyśleń...