Opis produktu:
Publikowane po raz pierwszy listy Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Marii Winowskiej stanowią część znajdującego się w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich archiwum słynnego Kuriera z Warszawy. Znajomość korespondentów zainicjował w 1957 roku biskup Bolesław Kominek. Duchowny przedstawił Nowakowi Winowską jako osobę cieszącą się nieograniczonym zaufaniem prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego.
Nowak i Winowska spotykali się w Rzymie, Paryżu i w Monachium, ale przede wszystkim regularnie do siebie pisali. Ich listy dotyczyły sytuacji Kościoła w Polsce Ludowej, a w szczególności polityki religijnej władz, działalności stowarzyszeń katolickich i osobistego zaangażowania obojga na rzecz wolności religijnej.
"Drogi Panie Janie, smutno mi, że nie udało się nam spotkać. Wśród wielu wad mam jedną zaletę: wierność w przyjaźni. Niech mi Pan pozwoli powiedzieć Papieżowi, że Pan dzieli Jego prośbę o Europę nie rozdwojoną, o `dwóch płucach`: Zachód i Wschód."
[z listu Marii Winowskiej z 15.09.1989]
Jan Nowak-Jeziorański (1914-2005) - właśc. Zdzisław Antoni Jeziorański, polityk, publicysta, pisarz, a także kolekcjoner sztuki; z wykształcenia ekonomista. Słynny Kurier z Warszawy. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku i działalności konspiracyjnej. Po wojnie na emigracji. Wieloletni dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa oraz konsultant Rady Bezpieczeństwa Narodowego w Stanach Zjednoczonych w czasie prezydentury Jimmy`ego Cartera. Wspierał opozycję demokratyczną w kraju. Odegrał istotną rolę w staraniach Polski o przyjęcie do NATO. Jego najgłośniejsze książki to "Kurier z Warszawy" (1978), "Wojna w eterze" (1985/1986), "Polska z oddali" (1988), "Polska droga ku wolności" (1974), "Polska pozostała sobą" (1980), "W poszukiwaniu nadziei" (1993), "Rozmowy o Polsce" (1995). Jan Nowak-Jeziorański został uhonorowany Orderem Orła Białego oraz czterema doktoratami honoris causa polskich uniwersytetów, otrzymał także wiele nagród literackich i dziennikarskich. Jego archiwum znajduje się w Ossolineum.
Maria Winowska (1904-1993) - publicystka, wybitna przedstawicielka polskiej emigracji we Francji. W czasie wojny uczestniczka francuskiego ruchu oporu. Pisała o Kościele za żelazną kurtyną - w Polsce, na Litwie i w Rosji. Zajmowała się także ruchem dysydenckim i prawami człowieka. Utrzymywała kontakty m.in. z Andriejem Sacharowem, Aleksandrem Sołżenicynem, Władimirem Bukowskim, Jerzym Turowiczem, Adamem Michnikiem i Stefanem Kisielewskim. W 1950 roku otrzymała Nagrodę Akademii Francuskiej za książkę "Le Fou de Notre-Dame. Le pere Maximilien Kolbe".
Andrzej Nowak (1973) - absolwent historii Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor nauk humanistycznych, kustosz Działu Rękopisów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, gdzie sprawuje opiekę nad archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Interesuje się polityką wyznaniową państwa, stosunkami państwo-Kościół, powojenną emigracją polityczną i wykorzystywaniem mediów do celów propagandowych.