Kozioł ofiarny (twarda)

?Wszystko, co powiedziałem czy też zrobiłem, wikłało mnie jeszcze bardziej, wciągało głębiej, wiązało ściślej z człowiekiem, którego ciało nie było moim ciałem, umysł moim umysłem, a myśli czyny dzieliła przepaść, a jednak którego istota była częścią mojej natury, mojego skrywanego ja.?

Jeśli tylko znakomity pomysł na fabułę, przemyślany konspekt oddziaływania na wyobraźnię i emocje czytelnika, oraz atrakcyjny sposób przedstawienia intrygi, wówczas okazuje się, że książka napisana niemal siedemdziesiąt lat temu wciąż dostarcza fantastycznej rozrywki. Dokłada się do tego duch minionej epoki, dający spojrzenie na przeszłość, wnikający w ówczesne konwenanse społeczne, a przy tym prowadzący ścieżką nostalgii. 

Człowiek czasami zastanawia się, czy droga którą wybrał w życiu, to ta słuszna, czy nie dał się oszukać przeznaczeniu, czy nie zwiodły go pozorne marzenia i fałszywe pragnienia. Dzieje się to, kiedy codzienność przybiera szare barwy, spada poczucie własnej wartości, nie ma satysfakcji z życia zawodowego, a prywatne wypełniają troski. Wówczas ma się ochotę, choćby na chwilę, zanurzyć w innym scenariuszu losu, poznać egzystencję z odmiennej perspektywy, najzwyczajniej w świecie wejść w inną rolę. A może nawet zamienić się na tożsamości z kimś, kto zewnętrzną powłoką szalenie nas przypomina. 

Do spotkania Jeana i Johna dochodzi przypadkowo, za sprawą figla losu, na dworcu kolejowym. Obaj mężczyźni nie są zachwyceni tym, co dotąd udało im się osiągnąć w życiu, i jeśli John z dużym spokojem to przyjmuje, tak Jean opracowuje szalony plan. Hrabia staje się zwykłym wykładowcą francuskiej historii, zaś wiodący dość skromne życie mężczyzna nagle musi odnaleźć się w arystokratycznej rodzinie. Z zainteresowaniem obserwowałam poczynania Anglika, toczący się wewnątrz niego konflikt, naprzemienne szarpanie dobra i zła, zderzenie dwóch diametralnie różnych osobowości. 

Daphne du Maurier wciągająco ukazuje, jak może zmieniać się człowiek pod wpływem okoliczności, relacji z innymi, poczucia własnej wartości, a nawet swoistej misji czynienia świata lepszym. W tym wszystkim szalenie przyciąga odkrywanie tajemnic gęsto usianych w otoczeniu najbliższych, ale również zrozumienie procesu przeobrażeń postaci. Czy faktycznie to pochodzenie, wychowanie i wykształcenie definiują nasze postawy, oczekiwania i osobowości, a może bez względu na to, jak doświadcza nas los i jak sami na niego wpływamy, tak naprawdę rdzeń psychiki jest niezmienny i potrafi przebić się na powierzchnię bez względu na środowisko, położenie i status? Pojawiają się też aspekty powiązane z etyką, igraniem z życiem innych, uczuciami i epizodami. Autorka wyśmienicie nakłania do refleksji. Czy z oszustwa i kłamstwa może wyniknąć coś dobrego, jakie warunki muszą być spełnione, czym podyktowana wola działania?

Nie do końca przekonuje obraz jedenastolatki. Wydaje się zbyt dojrzała na swój wiek w wypowiedziach, a może właśnie ona, jako dziecko pozbawione hipokryzji spostrzega to, co umykało dorosłym. Drzemało w niej coś nieoczywistego, niejasnego, budzącego wątpliwości. Finałowa odsłona powieści satysfakcjonuje, spina klamrą ciąg zdarzeń, pozwala wybrzmieć niepokojowi, nie daje się zwieść mirażowi oczekiwań i sugestii. Zachęcam do spotkania z książką, elementami thrillera w psychologicznej odsłonie, obyczajowymi akcentami w znajomości ludzkiej natury. Bookendorfina

Kolejna ciekawa i intrygująca powieść Daphne du Maurier. Miałam przyjemność przeżyć kilka przygód u boku bohaterów powieści autorki. I tym razem również wkroczyłam w świat arystokracji, bogactwa i licznych intryg i skandali.
Wykładowca angielskiego, John spotyka przypadkowo mężczyznę bardzo podobnego do siebie, hrabiego Jeana de Gué. Ich nieoczekiwane spotkanie kończy się tym, że John budzi się w ubraniu hrabiego, a jego wszystkie rzeczy zniknęły. Najprościej tę sytuację można skwitować tak, że mężczyźni zamienili się rolami. Jednak wszystko odbyło się bez obopólnej zgody, pod przykryciem nocy i kilku kropli więcej alkoholu. Nauczyciel rozpoczyna życie jako jego sobowtór, hrabia. Przybywa do ich domu, gra rolę pana domu, stara się wkomponować w otoczenie i panujące relacje rodzinne. Nikt nie ma żadnych podejrzeń, że nie jest hrabią. A on stara się tak żyć, aby zamiana nie wyszła na jaw. Okazuje się, że hrabia wiódł nieuczciwe życie, podejmował złe decyzje, mające negatywne skutki dla rodziny i prowadzonej firmy. Jego sobowtór kieruje się innymi zasadami, co wpływa pozytywnie na ocieplenie wizerunku hrabiego. Jak długo będzie trwać ta sytuacja? Czy nikt się nie domyśli, że coś nie gra? A jak odbiera jego zachowanie małżonka? Jakie są wasze oczekiwania wobec zakończenia? Czy finał będzie pozytywny czy też ta zamiana będzie miała znamienne skutki dla rodziny? Cierpliwie poczekajcie do samego końca, jak się rozwiąże cała sytuacja ? Dość zaskakująco i nieoczekiwanie ?
Kozioł ofiarny to kolejna lektura autorki utrzymana w tajemniczym i mrocznym klimacie. Akcja toczy się powoli, z marazmem, na szybkie akcje i zwroty akcji nie ma co liczyć. Gdzieś w połowie lektury wszystko zaczyna się niepotrzebnie dłużyć i przeciągać. Wieje nudą. To był dla mnie moment chwilowego kryzysu, czasami jak się zniechęcę, to sobie odpuszczam dalsze czytanie. Ale dałam sobie jeszcze chwilę ?. I na szczęście zaczęło się coś dziać, fabuła się rozwijała, na światło dzienne wychodziły kolejne mroczne sekrety rodziny, skrywane tajemnice i mnóstwo intryg. Każdy coś ukrywał, kombinował i nie był szczery z otoczeniem. I w tym należało się odnaleźć i sobie wszystko poukładać. I szukać satysfakcji z powieści ...
Po tej lekturze nasuwa mi się pewna refleksja i pytanie. Jak dobrze znamy swoich bliskich? Czy mamy pewność, że są z nami szczęśliwi? Czy nas okłamują czy prawda i otwartość króluje w naszej rodzinie?
W moim odczuciu to jedna ze słabszych powieści autorki. Przyzwyczaiła mnie do wyższego poziomu, ciekawszej kreacji bohaterów i większych emocji. Czegoś mi tutaj zabrakło, tego uwieńczenia historii. Tego domknięcia wrażeń i pełni przeżyć. Ale nie można całkowicie skreślić tej powieści. Pomysł na wątek główny ciekawy i niecodzienny, tylko ten spokój chwilami nie do wytrzymania.
Ale nie można całkowicie przejść obok niej obojętnie. Potrafi wyciszyć i dać ukojenie od zgiełku codzienności. Takie przyjemne lekarstwo pozwalające oderwać się na chwilę i przenieść w inny świat ?

Spotkaliście kiedyś osobę, która była niepokojąco do Was podobna? A może ktoś pomylił Was ze swoim znajomym zarzekając się, że jesteście jak dwie krople wody? Mnie się to nigdy nie zdarzyło, ale podobno każdy z nas ma gdzieś na świecie swojego sobowtóra.

To trochę przerażające, ale daje też możliwości, które czasem wykorzystają bliźniaki jednojajowe płatając figle i podszywając się pod siebie nawzajem. Właśnie takie niewiarygodne okoliczności stawiają przed Johnem, wykładowcą na życiowym zakręcie, szansę, by zamienić się na role z francuskim hrabią Jeanem de Gue. Tylko w odróżnieniu od teatru, w życiu nie ma miejsca na choć jedną próbę, a ingerencja w egzystencję obcego człowieka nie może pozostać bez konsekwencji.

Daphne du Maurier w ?Koźle ofiarnym?, w cudownym butikowym wydaniu, maluje przed nami świat pełen tajemnic, intryg i mroku. Nieśpiesznie wprowadza nas i bohatera w życie jego sobowtóra, które wymaga trudnych decyzji i umiejętności lawirowania pomiędzy oczekiwaniami domowników. Na początku błądząc po omacku popełnia kilka gaf, jednak z czasem wchodzi w swą rolę całym sercem stając się synem, mężem, ojcem, kochankiem i pracodawcą. Dokąd doprowadzą jego wybory i jak zakończy się ta niespodziewana zamiana miejsc?

Autorka zafascynowała mnie pomysłem na fabułę, a co więcej pokierowała historię, w kierunku którego zupełnie się nie spodziewałam. Pewne niedopowiedzenia rodziły domysły, co potęgowało napięcie i oczekiwanie na finał tej opowieści. Jak każda z powieści autorki, tak i ta ocieka mroczną atmosferą, nie stroni od rodzinnych tragedii i wręcz pulsuje nieszczęściem i smutkiem bohaterów. Porusza temat odpowiedzialności za swoje/nieswoje czyny i miłości, która wiele może odmienić.

Mimo że na piedestale pozostaje ?Rebeka? i ?Moja kuzynka Rachela?, to ?Kozioł ofiarny? zajął trzecie chlubne miejsce. Warto poznać tę piękną historię.

,,Kozioł ofiarny" Daphne de Maurier zainteresował mnie swoją fabułą i z tego powodu postanowiłam zapoznać się z tą publikacją.

Pozycja jest wyjątkowa pod tym względem, że autorka do tego wydania postanowiła wprowadzić motyw sobowtóra. Niecodzienne spotkanie dwóch mężczyzn sprawiło, że postanowili oni na jakoś czas zamienić się swoimi miejscami w życiu.

,,Moja kuzynka Rachela" oraz ,,Oberża na pustkowiu" tej autorki tak mi się podoba, że postanowiłam skusić się również na tę lekturę. Niestety, to wydanie nie urzekło mnie w takim stopniu, jak poprzednie.

Pozycja jest obszerna i całkiem zajmująca pod względem wzbudzania niepokoju w czytelniku. Dzięki powolnej lekturze i zastosowaniu w niej zabiegu wprowadzenia sobowtóra na pewno znajdzie swoich odbiorców.

,,Kozioł ofiarny" Daphne de Maurier to wspaniała i nietypowa lektura, która nie do końca mnie urzekła.