Kraina nocy (twarda)

Z bólem serca muszę przyznać, że się zawiodłam, bo o ile tom pierwszy pozytywnie mnie do siebie przekonał, a po drugim spodziewałam się czegoś fenomenalnego, to niestety się sparzyłam. Zacznijmy od początku. Styl, jakim pisze Melissa, dalej utrzymuje się na dobrym poziomie i czyta się naprawdę przyjemnie. Dalsze losy Alice też zostały ciekawie zaplanowane i kartkowałam kolejne strony z pewnym napięciem.

Jednak przewijające się między rozdziałami wydarzenia z życia Ellerego Fincha nie za bardzo przypadły mi do gustu. A już szczególnie kuło mnie w oczy to, że w rozdziałach Alice mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową, a w rozdziałach dotyczących Fincha ? narracją trzecioosobową. Wydaje mi się, że skoro autorka już koniecznie chciała przedstawić równolegle losy obu bohaterów, powinna zdecydować się na jeden typ narracji.

Jednak to, co definitywnie zabiło tę historię w moich oczach i sprawiło, że musiałam dodać ją do mojej czarnej listy to właśnie zakończenie ? fatalnie poprowadzone. Tak banalne, niedopracowane, nudne, takie po łebkach, zupełnie niezaskakujące czytelnika, tak oklepane, że aż serce boli. Jakby autorka nie miała na nie żadnego pomysłu, albo po prostu chciała naskrobać coś na szybko i mieć tę książkę z głowy.

Reasumując, oprócz obiecującego początku, przecudownej okładki i kilkoma ciekawie poprowadzonymi wątkami nie ma tutaj tej magii, jaką emanował pierwszy tom. Dobrze, że Hazel Wood skończyła się w taki sposób, że mogę potraktować ją jako jednotomówkę. Kraina Nocy niestety mnie zawiodła.

?Kraina nocy? to kontynuacja ?Hazel Wood? Melissy Albert. Autorka po raz kolejny zabiera nas w podróż do niezwykłej krainy, w której nic nie jest oczywiste.

Zacznę od wydania ? twarda okładka, piękne błyszczące zdobienia na okładce, środek wzbogacony o tajemnicze wzory i ilustracje ? istna gratka dla miłośników pięknych wydań i okładkowych srok.

Jeśli chodzi o treść, to ?Kraina nocy? jest bezpośrednią kontynuacją ?Hazel Wood? i myślę, że znajomość pierwszej części jest wręcz konieczna. Główna bohaterka, Alice ucieka z Uroczyska, ale czy Uroczysko pozwoli od siebie uciec? Melissa Albert stworzyła niezwykle mroczny świat, pełen tajemnic, niewiadomych i magii, która nie wiadomo gdzie się zaczyna, a gdzie kończy. W ?Krainie Nocy? występują bohaterowie, których poznaliśmy w ?Hazel Wood?, ale pojawia się też sporo nowych postaci. Momentami książka budzi poczucie chaosu, pojawia się sporo różnych wątków, w których łatwo się pogubić. Książka wymaga więc od czytelnika pełnej uwagi i skupienia. Mroczny klimat w tej opowieści jest nieszablonowy, łączy w sobie elementy fantasy i thrillera. Ciekawym zabiegiem było dołączenie wątków ukazanych z perspektywy Fincha, co pozwoliło lepiej poznać i zrozumieć całą opowieść. Zakończenie było zaskakujące, jak zresztą wiele rzeczy w ?Krainie nocy?.

Książkę, a raczej cykl ?Hazel Wood? polecam miłośnikom gatunku oraz wszystkim, którzy mają chęć przeżyć coś nieoczywistego.

Zafascynowana mrocznym światem pełnym baśni, który poznałam w książce ?Hazel Wood?, postanowiłam znów zawitać do Uroczyska. Liczyłam, że ponowne spotkanie z Historiami będzie równie przerażające i niepokojące, jednak tak się nie stało. Jestem dość mocno rozczarowana tą książką.

Alice po zmianie swojej Historii stara się normalnie żyć. Utrzymuje jednak nadal kontakty z postaciami z Uroczyska, gdyż nie jest w stanie całkowicie wyrzec się swojej tożsamości. Jej spokój zostaje zburzony, gdy w dziwnych okolicznościach giną kolejne postacie z baśni. Dziewczyna staje przed trudnym wyborem: uciekać albo zmierzyć się z problemem. Decyzja nie jest prosta i Alice będzie musiała wybrać co jest dla niej ważniejsze.

Brakowało mi w tej części tego mrocznego i niepokojącego klimatu. Mimo, że mamy tutaj tajemnicze morderstwa i postacie z baśni, które nie zawsze są pozytywne, to nie wywołują one u nas poczucie zagrożenia. Podczas lektury ?Hazel Wood?, gdy Alice dotarła do posiadłości swojej babci, wydarzenia oraz natłok informacji sprawił, że pogubiłam się w wymyślonej przez autorkę opowieści. To uczucie nadal mi towarzyszyło czytając ?Krainę Nocy?. Tutaj napięcie również narasta stopniowo, by osiągnąć zawrotne tempo pod koniec powieści. Miałam poczucie chaosu i dezorientacji, które odbierało mi radość z czytania.

Zastanawiam się do jakiej grupy wiekowej książka jest kierowana. Znajdują się w niej bowiem takie przekleństwa, które zrozumiałabym w kryminałach dla dorosłych, ale rażą mnie w powieści dla młodzieży. Owszem, nie ma ich wiele, ale naprawdę są dosadne.

Główna bohaterka Alice, w tej części mocno mnie irytowała. Z jednej strony chce prowadzić normalne życie zwykłej dziewczyny, a jednak nie potrafi nie mieszać się w społeczność postaci z Uroczyska. Tak zawzięcie walczyła o powrót do Elli, że zmieniła swoją Historię burząc porządek w świecie baśni. Jednak nie jest w stanie odciąć się od swojej przeszłości.

?Kraina Nocy? choć nadal zachwyca piękna okładką, to nie budzi we mnie tak pozytywnych wrażeń jak ?Hazel Wood?. Miałam wrażenie, że powieść jest chaotyczna, a główna bohaterka niedojrzała i niezdecydowana. Pozostałe postacie występujące w powieści są bez wyrazu i nie budzą takiego niepokoju jak w pierwszej części. Zabrakło mi również tego mrocznego baśniowego klimatu. Jak dla mnie historia Alice zdecydowanie mogłaby się zakończyć po pierwszym tomie, bo mam wrażenie że ?Kraina Nocy? jest niedopracowana. Nie jestem w stanie was do tej książki zachęcić. To wam pozostawiam decyzję, czy jesteście ciekawi kto stoi za tajemniczymi morderstwami i czym jest Kraina Nocy.

Czas ponownie wrócić do świata z Uroczyska. Po wydarzeniach z Hazel Wood, Alice próbuje na nowo odnaleźć się w świecie ludzi. Chodzi do szkoły i niedługo będzie zdawać maturę. Jak się okazuje przez jej brawurową ucieczkę w Uroczysku pojawiło się więcej możliwości na ucieczkę ze swojej baśni i teraz różne postacie pojawiły się w Nowym Jorku. Niestety sielanka nie trwa długo, ponieważ ktoś zaczął polować na osoby nie z tego świata, a o wszystko zostaje oskarżona główna bohaterka. Kto jest sprawcą? Dlaczego zabija? Czy Alice i Finch jeszcze się kiedykolwiek spotkają? Co stało się z Bajerką?

Kiedy skończyłam czytać Hazel Wood nie sądziłam, że powstanie do niej kontynuacja, bo książka skończyła się w takim momencie, że wszystko praktycznie zostało rozwiązane. A tu jednak dostajemy miłe zaskoczenie. Jak opowiadałam w recenzji pierwszej książki, była ona ciekawa, ale taka prawdziwa akcja rozpoczęłam sie dopiero na samym końcu. Wcześniej było dużo opisów i tajemnic, a akcji nic. tutaj zaś jest kompletne przeciwieństwo!


Historię poznajemy z dwóch perspektyw i w sumie dwóch światów, które próbują rozwiązać tą samą zagadkę. Książka stała się wręcz kryminałem. Pojawia się coraz więcej morderstw, pojawia się tajemnicza postać, która chce pewnego rodzaju buntu, a główna bohaterka musi oczyścić swoje dobre imię. Zostaje ze wszystkim praktycznie sama, bo albo nie chce narażać najbliższych a osoby, które mogłaby poprosić o pomoc odwróciły się od niej.

Jeżeli chodzi o bohaterów, to o większości wolę nie wspominać, ponieważ mogę Wam popsuć radość z czytania, ale o dwóch opowiem. Po pierwsze Alice, która przechodzi dość dużą zmianę. Staje się bardziej pewna siebie i arogancka. Odsuwa od siebie ludzi i próbuje ogarnąć całą sytuację. Przestaje mieć skrupuły i tylko niespodzianki od pewnej osoby, sprawiają, że przypomina sobie kim kiedyś była. Naprawdę jestem w wielkim szoku, jak wielką metamorfozę przeszła ta bohaterka. Chciałabym również wspomnieć o Sophii, która w tej części była bardzo tajemnicza, zamknięta w sobie i lubiła mówić zagadkami. Trudno było przewidzieć, co za chwilę wymyśli. Mimo wszystko gdy poznajemy ją bliżej zaczynamy jej współczuć.

O stylu pisania ciężko mi cokolwiek powiedzieć, ponieważ miałam tą przyjemność poznać powieść przed większa korektą. Jednak mimo tego czytało mi się ją naprawdę sprawnie i szybko. Cały czas byłam ciekawa co zaraz się wydarzy i jak to się wszystko rozwiąże. Po tym jak już się wkręciłam, to nie zwracałam zbytniej uwagi na błędy, bo byłam za bardzo zaangażowana w fabułę, a to powinno już coś znaczyć ????

Ogólnie podsumowując, to ta część jest o wiele lepsza od poprzedniej. Jest w niej więcej akcji i tajemnic. Książkę czyta się bardzo szybko i łatwo się w niej zatracić. Jeżeli nie byliście przekonani do Hazel Wood, to dajcie szansę Krainie Nocy. Powieść, które Wam porwie do Nowego Jorku, pokaże inne swoje oblicze i przedstawi baśnie w nowym, straszniejszym wydaniu. Poznacie bohaterów, od których Was zmrozi, a tajemnice zaskoczą. A na deser dostaniecie takie zakończenie, po który szczękę będziecie zbierać z podłogi!