Kraina spoza mgieł

Oj to zdecydowanie nie była prosta lektura. Pomimo tego, że wydana jest dużym drukiem i ma krótkie rozdziały, a co pewien czas całą stronę zajmują szkice przedstawionych wydarzeń, nadal nieco opornie szło mi zrozumienie tej treści. Autorka bardzo skupiła się na ukazaniu tych cudownych rzeczy, które mają miejsce, na tym co w jaki sposób się rodzi, że później nie potrafiłam dojść do tego, o co w tym wszystkim chodziło. Bardzo dużo rzeczy ukazuje jakby na około, a później konkretnie buduje akcję do momentu ponownych opisów. Nie powiem, ma duży dar do ubarwienia całej fabuły, sprawia że świat fantastyczny wydaje nam się miły i taki nieodgadniony. Jednak jeśli już dawałam się ponieść emocjom, to reszta opowieści gdzieś dla mnie ginęła i była mało zrozumiała.

,,Formowanie dwóch wyjątkowych propotomków zbliżało się do ustalonego od eonów finiszu. Wszystkie wymagane normy odnotowywano od początków działalności biogenetycznego laboragenomu Serfinów, pracujących według Kronik Modularnych od nieznanej zaprzeszłości ".

Tak naprawdę mogę powiedzieć tylko, że historia przedstawia cały początek naszej ludzkości, obierając kierunek na nazwy ludów, ich różnice, sposoby rozmnażania się i zasad, gdyż nie każdy mógł być tutaj z każdym i nie zawsze decydowało o tym uczucie. Jednak przygotujcie się na nietypowe słownictwo, niekiedy bardzo dawne, innym razem wręcz wyprzedzające naszą zwyczajną mowę. Oj jednak nie dla mnie jest styl pisarski autorki, ale jeśli kiedyś napisze w innym dziale literatury, nie historii, nie fantastyki i niczego co wiąże się z geografią, fizyką i chemią, to przeczytam to z przyjemnością. Staram się nie czytać książek, których zamysłu mogę nie zrozumieć. Tutaj zmyliła mnie okładka i opis, które nie zawarły informacji o specyficznym stylu autorki. Choć z drugiej strony, jeśli pisało, że autorka była nagradzana i odznaczana za twórczość artystyczną, to mogłam się domyślić, że nie będzie łatwo. Polecam jednak samemu się przekonać, czy taki rodzaj przedstawiania historii wam odpowiada.

Wyjątkowo mistyczna, trochę historyczna, a jednak nasiąknięta fantastyką historia.

Towarzyszymy pradawnym bytom w trakcie tworzenia świata, tworzenia Polski, od czasów pradawnych wręcz prehistorycznych, gdy po ziemi chodziły jeszcze mamuty. Spotykamy bohaterów chroniących ludzkość przed złem. Dowódców prowadzących swój lud do szczęśliwej przyszłości, do miejsc bezpiecznych i wolnych od zła.

Jak to mówią początki bywają trudne, i takie właśnie były moje i "Krainy spoza mgieł", jednak im dalej brnęłam w opowieść, tym lepiej czułam klimat i zamysł jaki miała autorka.

Ciekawie wykreowany świat, cudowne opisy natury. Jedyne czego trochę mi brakowało to dialogi, jednak gdy już się pojawiały powieść zyskiwała na lekkości.

Wydaje mi się, że nie jest to lektura dla każdego. Ilość miejsc i bohaterów może lekko przytłoczyć jednak, każdy kto zdecyduje się sięgnąć po tę książkę odnajdzie w niej coś dla siebie.

Jak można w oryginalny sposób zainteresować czytelnika naukową tematyką? Dobrym rozwiązaniem jest stworzenie opowieści, która będzie łączyć w sobie pewne fakty z elementami fikcji. Trzeba to jednak uczynić w taki sposób byśmy czuli się zaintrygowani i chętni do dalszego zgłębiania tej prawdy. Nie jest to łatwa sztuka. Udało się to jednak według mnie osiągnąć w książce Kraina spoza mgieł.

Autorką książki jest pani Jolanta Kupiec, absolwentka Instytutu Historii Sztuki, osoba zasłużona dla polskiej kultury, o czym najlepiej świadczą przyznane jej państwowe odznaczenia. Piszę o tym nie bez powodu, gdyż opisana w książce historia wymagała głębokiego i rzetelnego przygotowania pod kątem wspomnianych na wstępie faktów, a to przełożyło się na jej unikalny klimat.

Kraina spoza mgieł zabiera nas do czasów pradawnych. Za jej sprawą poznajemy naród, który z czasem zaczęto nazywać Polakami. Tutaj cofamy się jednak do okresu tak odległego, że można go kojarzyć jedynie z legend, mitów, czy podań. Podejrzewam jednak, że większość z was podobnie jak ja o nich zbyt wiele nie słyszała. Jednakże, w trakcie lektury skojarzenia z historycznymi postaciami, miejscami, czy wydarzeniami będą dla was oczywiste.

Razem z autorką ruszamy w podróż od samych początków historii. Poznajemy ?jasny lud?, Pol-kanów i Zakronów. Spotykamy mężnych bohaterów oraz istoty o boskim statusie. Widzimy jak opisane ludy się rozwijają, ale to nie wszystko. Kraina spoza mgieł przedstawia nam również odwieczną walkę dobra ze złem i w bardzo ciekawy sposób pokazuje jak to zło przesiąknęło w serca i umysły ludzi.

Bardzo barwny, pełen epitetów i szczegółowych opisów jest język książki. Sprawia dodatkowo wrażenie stylizowanego na pradawne podania i pozwala nam lepiej wczuć się w klimat opowiadanej historii. Jest oryginalny i przykuwa naszą uwagę. Co więcej, świetnie komponują się z nim ilustracje autorki, które znajdujemy na wielu kartach tej lektury.

Nie chcę zdradzać wam jak toczą się losy ludów kulistego Worlandu, jak kończy się walka ze złowieszczym Zakronem, ani jaka w tym wszystkim jest rola Krakuna, Lechanda i innych bohaterów. Kraina spoza mgieł jest bowiem tytułem, który po prostu musicie doświadczyć na własnej skórze. Oddziałuje na wyobraźnię czytelnika, a przede wszystkim zachęca nas do dalszego odkrywania historii naszego świata, także tego lokalnego.