Kraj nie dla wszystkich

Mam mieszane odczucia związane z tą książką. Z jednej strony dowiedziałam się wielu nowych rzeczy, ot choćby tego, dlaczego Szwecja zdecydowała się na neutralność podczas drugiej wojny światowej, czy też tego, co kryje się za hasłem Dom Ludu. Dla przypomnienia, był to slogan, który miał tłumaczyć wszystkie zmiany w państwie. Ma funkcjonować tak jak dom - bez podziałów, bez wyróżniania poszczególnych członków. Dlatego powstawały całe kwartały z mieszkaniami o takim samym standardzie, ze szkołą, przychodnią i sklepem. Edukacja i służba zdrowia miała być dostępna dla wszystkich, a co za tym idzie, bezpłatna. Za to podatki były i są duże. Do tego Domu zostali zaproszeni uchodźcy i pojawił się problem, ponieważ system przestał być wydolny. A przynajmniej tak głoszą Szwedzcy Demokraci. Zwolennicy nacjonalizmu, ograniczenia ilości przyjmowanych obcokrajowców, domagający się wyższych kar dla przestępców zza granicy, żądających od przybyszów by się asymilowali. I tu zaczynają się moje wątpliwości. Zabrakło mi w tym reportażu konkretu. Są liczby i procenty podawane przez nacjonalistów a brak tych z drugiej strony. Są jedynie pojedyncze wypowiedzi przedstawicieli mniejszości narodowych. I to takie bazujące na odczuciach, emocjach, a nie na faktach. Podsumowując, przeczytać warto, jednak ciężko na podstawie lektury wyrobić sobie własne zdanie na temat aktualnych trendów w szwedzkiej polityce.