Krew i popiół

"Krew i popiół" Jennifer L. Armentrout to pierwszy tom serii o tej samej nazwie wydana nakładem wydawnictwa You & Ya. Czy książka mi się podobała? Tak nie do końca. Zbyt dużo w niej romansu i scen erotycznych???? Zamiast działać bohaterowie ze sobą ciągle flirtują. Jednak świat stworzony przez autorkę mnie oczarował. Penellaphe Balfour, Poppy, jest Wybraną przez bogów i zwana Panną. Musi zachowywać się odpowiednio do swej pozycji, ale i też jest na każdym kroku ograniczana. Ma mnóstwo nakazów i zakazów, których musi przestrzegać. Tylko nieliczni mogą zobaczyć jej twarzy, która zawsze musi być zakryta welonem. Nie może opuszczać swej komnaty bez powodu, a jeśli już gdzieś wychodzi to tylko w obecności strażnika. Ubierać może się tylko na biało, nie może rozmawiać z innymi, nawiązywać przyjaźni i się angażować. Dosłownie żyje w złotej klatce. Nie ma możliwości wyboru. Ma przejść rytuał, połączyć się z bogami, a inni za jej sprawą mają dostąpić astrndencji. Dziewczyna ma jednak naturę buntowniczki i łamanie od czasu do czasu niektóre zasady. Oprócz ludzi którzy uważają ją za Pannę nie ma nikogo, jej rodzice zginęli w ataku Sysynów (stworów żądnych krwi), gdy była dzieckiem. Po nieudanej próbie porwania jej przez Destydentów zostaje jej przydzielony nowy, przystojny i młody strażnik - Hawke. Dzięki niemu dziewczyna zaczyna dostrzegać swe ograniczenia oraz to, że żyje pod kloszem. Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Język autorki jest prosty i lekki, jednak jak już wspomniałam za dużo tu romansu. Brakowało mi tu dworskich intryg i spisków. Za to tajemnic kilka się znajdzie. Scen walki też tyle co kot napłakał. Główni bohaterowie ciekawi i idealnie wręcz wykreowani, tak że chwilami aż nierealni. Jednak wnerwiały mnie cholernie przemyślenia Poppy co do Hawka. To, że nie potrafiła normalnie porozmawiać tylko dusiła wszystko w sobie. A jeśli chodzi o Hawka to został on zbyt mocno wyidealizowany. Postacie drugoplanowe stanowią tylko tło, a szkoda bo niektórzy bardzo mnie sobą zaintrygowali i ciekawy byłby jakiś wątek poboczny z ich udziałem. Mimo to ciekawił mnie rozwój wypadków i narastające napięcie nie tylko między głównymi bohaterami, ale również w królestwie. Liczyłam na jakiś wiekszy bunt poddanych, ale się przeliczyłam. To pierwszy tom, więc mam nadzieję, że w kolejnym będzie więcej akcji i intryg. Autorka bardzo fajnie przedstawiła nowe spojrzenie na konflikt ras wilkłaków i wamprów. Świat jest ciekawy i fascynujący. Podoba mi się przedstawienie kłamstw elity rządzącej, która za pomocą religii, steruje ludem. "Krew i popiół" nie jest złą książką, jednak na dobre fantasy nie ma tu co liczyć. Ale ważne, że można miło przy niej spędzić czas. Z wielką chęcią sięgnę po kolejny tom.

Krew i Popiół ?

"Śmierć...
Śmierć zawsze znajdzie wejście."

Biorąc pod uwagę tę książkę miałam wielką nadzieję, że będę nią oczarowana.
Tyle słyszałam o niej pozytywnych opinii, ludzie ją wszędzie zachwalali.
To była chyba nawet (jak na razie) najbardziej wyczekiwana książka tego roku.

Nie wiem czemu, ale w moim przypadku nie była jakaś rewelacyjna.
Była po prostu bardzo dobra, ale nie tak by mnie zachwyciła.
Nie jest cudowna pod wieloma względami, o których za chwilę wspomnę, jednak miło spędziłam przy niej czas.

Czego możemy się w takim razie spodziewać?

To historia, która wciągnie Was bez opamiętania do fantastycznego, nieco też mrocznego świata ?

Liczne intrygi i niesamowite zwroty akcji przyspieszą bicie waszego serca.

Na początku muszę zdecydowanie stwierdzić, że można się pogubić.
Autorka zasypuje nas wieloma przeróżnymi informacjami, więc warto uważnie czytać tekst.

Na starcie poznajemy Penellophe Balfour.
Pannę, która ma zapoczątkować nową erę.
Zanim to się jednak stanie osiemnastoletnia dziewczyna ma ciężkie życie.
Pomimo tego, że jest przyszłością królestwa to tylko małe grono ma zaszczyt ujrzenia jej twarzy czy też porozmawiania z nią.
Odebrano jej prawo do wyboru - ma zostać ofiarowana bogom.
Doskonale wie, że jeśli złamie jakikolwiek zakaz to będzie stracona.
Pomimo tego ryzykuję i uczy się walczyć, a nawet pewnego dnia wymyka się poza mury zamku.
Właśnie to ten wieczór ma zmienić wszystko...

Ciekawość to pierwszy stopień do piekła...
Tak właśnie było w przypadku Poppy.
W wyniku niefortunnego wypadku zdarzeń, dziewczyna otrzymuje pierwszy i co najgorsze zakazany pocałunek od Hawka Flynna - Strażnika Zapory, który później staje się też osobistym królewskim gwardzistą naszej Poppy.
Przysięga, że będzie chronić ją za cenę swojego życia.
Dziewczyna nie jest pewna czy wie, że to ona tamtego wieczoru była u chłopaka.
Chciałaby bardzo wierzyć, że o tym zapominał, ale czy to może okazać się prawdą?
Ich ścieżki po pewnym czasie się krzyżują, a pomiędzy nimi przeradza się niesamowita więź.

Pierwsza połowa książki to tak naprawdę wkraczanie i zapoznanie się z stworzonym światem, bohaterami.
Pomiędzy historią pojawiają się tajemnicze, okrutne zbrodnie i nikt nie wie kto za nimi stoi.

Druga część książki na szczęście wszystko nadrabia, a akcja nabiera niesamowitego tempa.

Czasami dało się przewidzieć w jakim kierunku wszystko to zmierza.

Polskie tłumaczenie nazwy potwora (Sysuna) troszkę mnie śmieszyła.
Powinien siać panikę, mrozić krew w żyłach, a tak się nie stało - podobno w angielskiej wersji językowej brzmi to lepiej.

Główna bohaterka jest na swój sposób bardzo ciekawie wykreowaną postacią.
Z jednej strony jest waleczna oraz odważna, ale z drugiej dość głupiutka, a jej wybory nie do końca były dobre.
Ciągle zwracała uwagę na wygląd Flynna.
Mogła od czasu do czasu mówić o tym, ale miałam wrażenie, że jak zawsze go widywała to bez przerwy wspominała jaki on jest wspaniały i tego było naprawdę za dużo.
Do mnie wcale to nie przemawiało.

Hawke to chłopak pełen tajemnic, które wraz z kolejnymi (zwłaszcza końcowymi) rozdziałami odkrywamy.
Poznajemy jego osobowość i tym kim tak naprawdę jest.
Wielu rzeczy się nie spodziewałam, były dla mnie zaskoczeniem.

"Na pewno znam cię lepiej niż większość ludzi.?

Relacje Penellophe z Hawkem szczerze nie były jakoś dobrze poprowadzone.
W przeciągu całej książki dość często się spotykali, chodź na to akurat mogłabym przymrużyć oko, bo później (jak wspominałam) jest jej strażnikiem, więc musi ją chronić.
Był też inny tego powodów, ale nie mogę go zdradzić...
Trzymałam za nich kciuki, bo pomimo tylu rzeczy w jakimś stopniu się uzupełniali.
Ich rozmowy były ciekawe, a uczucia przedstawiane przez autorkę to coś pomiędzy love-hate.

Zaznaczę, że to jest moje pierwsze i mam nadzieję, że nie ostatnie spotkanie z książkami Jennifer L. Armentrout.
Jestem bardzo ciekawa jak potoczy się dalsza historia, bo końcówka daje Nam wielką nadzieję, że będzie tylko lepiej.

Jeszcze zwrócę uwagę na pikantne wątki, z którymi pod sam koniec książki mamy doczynienia.
Jako osoba, która przekroczyła wymagany wiek to muszę stwierdzić, że mam troszkę zastrzeżeń.
Najbardziej gryzie mnie to, że nie było żadnego ostrzeżenia na książce o tym.
Nie wyobrażam sobie by osoba od dwunastego roku życia to czytała.
O tym zdecydowanie trzeba wspomnieć i mam nadzieję, że jak książka zawita w księgarniach to na okładce będzie napisane, że to pozycja dla osób 16+.
Pojawiają się liczne sceny pełne namiętności.
Ja powoli do tego przywykam.
Wiedziałam na co się piszę, więc więcej zastrzeżeń jako takich nie mam.

Jedno jest pewne...
Mroczny Pan czyha i oczekuje okazji, aż w końcu położy zimne łapska na naszej drogiej Poppy.

"Z krwi i popiołów. Powstaniemy."

Główna bohaterka, Poppy jest Panną i wcale nie oznacza to jej znaku zodiaku, tylko to, że została wybrana przez Bogów. A co za tym idzie musi przestrzegać wielu zasad. Jako Wybrana nie może ukazywać swojej twarzy, nie może rozmawiać z innymi Damami Dworu, musi uczęszczać na lekcje do arcykapłanek, musi być posłuszna, nie stwarzać problemów, nie nawiązywać przyjaźni i wszędzie poruszać się ze swoimi strażnikami. To wszystko ma ją przygotować do Ascendencji. Poppy nie jest wychowywana przez rodziców, mieszka w zamku z księżniczką i księciem. Jej mama i tata zginęli z rąk Mrocznego. Wszystkie reguły, których musi przestrzegać główna bohaterka kłócą się z jej osobowością. Całe szczęście jej strażnicy chcą dla nie jak najlepiej i tak jeden z nich uczy jej strzelania z łuku, walki nożem, mieczem, co raczej nie muszę wspominać, że jest zabronione dla Panny.

Jednak wszystko ma się niebawem zmienić. Jej umiejętności, których uczyła się w tajemnicy, mogą się przydać. Jakie niebezpieczeństwo czeka na Poppy? Czy uda jej się zostać Ascendentką? Jaki los czeka Wybraną?

Muszę przyznać, że to była moja pierwsza książka tej autorki i jak z każdą fantastyką na początku miałam nie mały problem. Już od pierwszych stron czytelnik zostaje rzucony w głąb świata fantastycznego i właśnie tu ciężko było mi się wciągnąć w ten cały nierealistyczny obraz. Jednak im dalej zagłębiałam się w historię tym coraz więcej się działo, co nie pozwalało mi odłożyć książki.

Podobała mi się postawa głównej bohaterki. Skoro jest Panną i to ją Bogowie wybrali mogłaby spocząć na laurach i zwyczajnie w świecie przestrzegać zasad i nic nie robić. Jednak to wszystko gryzło się z sumieniem i charakterem Poppy. Ona nie potrafiła usiedzieć w miejscu, potrzebowała adrenaliny, najchętniej sama stanęłaby w obronie swoich najbliższych gdyby tylko miała taką możliwość.

Hawke też był niczego sobie. Był jej strażnikiem, jednak poznali się trochę wcześniej. Już od początku wiedziałam, że on coś ukrywa, był bardzo tajemniczy, zupełnie nie dał po sobie poznać, że już się widział z Poppy. Jednak im bliżej końca książki tym coraz bardziej drażniła mnie w nim jego aroganckość. Te niektóre teksty, które rzucał w kierunku głównej bohaterki nie przekonywały mnie, a wręcz odbierały nutę magii z danej chwili.

Co do zakończenia, to ostatnie, mniej więcej sto stron czytałam z zapartym tchem, mimo iż udało mi się, co nieco przewidzieć. Nie zmienia to jednak faktu, że zwyczajnie nie mogłam się oderwać od tej historii i byłam ciekawa czy moje przypuszczenia się potwierdzą, i oczywiście jak to się zakończy.

Z racji, iż jest to książka z gatunku science fiction to znajdziecie w niej mnóstwo fantastycznych postaci, walkę dobra ze złem, jest również wątek miłosny a co za tym idzie kilka scen erotycznych.

Jeśli nie czytaliście jeszcze tej książki, a lubicie fantastykę to gorąco Wam polecam. Mam nadzieję, że po przeczytaniu będzie tak samo niecierpliwie jak ja czekać na kolejny tom.

??Recenzja??

"Śmierć jest jak stary przyjaciel, który przychodzi z wizytą, czasami wtedy, kiedy najmniej się jej spodziewasz, a czasami wtedy, kiedy na nią czekasz."

Mówią nam, że jeśli coś nam jest nieznane, to nie możemy wiedzieć, czy nam się to spodoba. Więc ja odważyłam się na poznanie nowego gatunku książki-fantasy.

Tak oto w moje ręce trafiła książka "Krew i popiół"

Książka ta opowiada historię Poppy, która wiedzie życie samotniczki. Jest silną i odważną kobietą, która została naznaczona przez los i bogów. Demony jej nie opuszczają, a zdarzenia, które mają miejsce, w chwili obecnej, nie sprawiają, że jej teraźniejszość wydaje się lepsza. Nie ma wpływu na swoje życie, gdyż z góry jest ono zaplanowane i musi kroczyć wyznaczoną drogą. Lecz jak każda kobieta potrzebuje poczuć ciepło i miłość w sercu. Czy komuś uda się to zapewnić?

Tak naprawdę po przeczytaniu tej książki mam mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo mi się podobała, ale z drugiej nie miała w sobie tego, co mają romanse. Chyba już moje serce należy do tego gatunku i jego będę się trzymała.
Niemniej jednak książka ta ma w sobie wielki potencjał i miłośnicy fantasy, będą w niej zakochani. W tej książce podobała mi się duża ilość pięknych cytatów, które były smaczkiem w tej historii. Każdy był wyjątkowy i niepowtarzalny.

Jeśli lubicie ten gatunek książki, to nie macie nad czym się zastanawiać. Bierzcie i czytajcie, a na pewno nie pożałujecie.

Wielkie gratulacje należą się ... którzy stworzyli nowe wydawnictwo. Jestem pewna, że był i jest to piękny prezent dla miłośników tego gatunku. Dziękuję za możliwość zrecenzowania tej książki????????

Muszę przyznać, że miałam lekkie obawy sięgając po tę książkę. Wszędzie o niej było głośno były "ochy" i achy ", ale też były negatywne opinie , gdzie zupełnie tego nie rozumiem bo książka jest na prawdę bardzo dobra, ale ile ludzi tyle opinii. Autorka zaskoczyła mnie fantastyczną fabułą i akcją. Niby to jest gatunek z fantastyki, ale zupełnie tego tak nie odczułam. Fantastyka jest tylko w tle głównym wątkiem w tej powieści i wiśienką na torcie jest romans między głównymi bohaterami.

Poppy jest "Panna" Wybraną, którą nikt nie może zobaczyć. Nie może rozmawiać z nikim oprócz kilku najbliższych osób. Chodzi ubrana tylko na biało i ma twarz przysłoniętą welonem. Większość swoich dni spędza na czytaniu ksiąg z kapłanką oraz pod okiem swojego strażnika trenuje samoobronę. Jest wychowywana, żeby się oddać bogom (tak na prawdę nie wiedziałam co to w ogóle oznacza, ale stopniowo dowiadujemy sie w czym rzecz tkwi) i powiem, że jest to dla mnie intrygujące.
Akcja zaczyna się pewnego wieczoru gdy Poppy wymyka sie z pałacu do Czerwonej Perły, żeby skosztować z życia i doświadczyć tego co ją omija. A omija ją bardzo dużo muszę tu przyznać. Przez przypadek trafia do jednego pokoju tam spotyka tajemniczego mężczyznę, który wyzwala w niej pożądanie. To uczucie, którego nigdy jeszcze nie czuła. Ten nieznajomy odegra bardzo ważną rolę w życiu Poppy.

Ciekawa i pomysłowa historia, która zabrała nas w rollercoaster emocji. Historia rozwija sie powoli, ale w tej historii to jest jak najbardziej plus. Bohaterka silna i niezwykle uczuciowa. Nakazano jest wiele rzeczy. Ale jak to w życiu bywa to co jest zakazane najlepiej smakuje. Poppy buntuje się. Chcę zacząć żyć. Pomimo tego ile przeszła nie poddała się. Sporo akcji, intryg oraz tajemnic. Niespodziewane zwrotu akcji. Ta książka mnie zaskoczyła pozytywnie. Nie mogłam sie od niej oderwać. Zakonczenie no cóż nic wam nie zdradze bo jest ciekawe ???? czekam na II Tom chce wiedzieć co bedzie dalej!

Krew i popiół zdecydowanie trafia na półkę moich ulubionych książek fantasy! Przepadłam po paru stronach i nie mogłam jej odłożyć! ????

Poppy jest Panną, została wybrana przez bogów. Nie może pokazywać swojej twarzy, nawiązywać przyjaźni, a co dopiero wdawać się w rozmowy z kimś spoza malutkiego kręgu osób. Nie ma kontroli nad swoim życiem, a każdy mówi jej, że spotkał ją ogromny zaszczyt. Wielkimi krokami zbliża się jej Ascendencja, która jest ważna dla całego królestwa. Jednak Poppy nie wie, na czym ona polega i nie ma pojęcia, jak będzie wyglądać jej przyszłość. Gdy spotyka na swojej drodze strażnika z Zapory, Hawke?a, coraz częściej łapie się na tym, że chce wreszcie zacząć żyć, przesunąć granicę, zaryzykować.

Poppy już raz była bezbronna i więcej do tego nie dopuści. W tajemnicy trenuje walkę ze swoim osobistym strażnikiem. Pod welonem i pozorami, jest zadziorna, łamie reguły i pragnie wolności. A jednak czuje się źle z tym, że kwestionuje styl życia, w którym ją wychowano. Kocham jej żądzę walki i niepochamowaną wściekłość, która ją czasem ogarnia ????

Od pierwszych stron akcja wciąga tak, że trzeba zarwać nockę, żeby dowiedzieć się, co dalej. Cieszę się, że szybko się pojawia Hawke, emanujący pewnością siebie strażnik, który mimo młodego wieku jest szanowany za swoje zasługi. Bo w tym właśnie jest dobry, w zabijaniu. No i w kuszeniu kobiet. Na pierwszą gorącą scenę nie trzeba czekać te typowe ? książki. Niektóre sceny są dla czytelników +16, ale wszystko jest ładnie opisane. Nie spotkacie tu wulgarnego języka z Dworu srebrnych płomieni.

Uwielbiam dialogi Poppy i Hawke?a. Tę chemię między nimi i strzelające iskrami napięcie. Ich relacja łapie za serce i każe z niecierpliwością czekać do kolejnej wymiany zdań, do kolejnego półuśmieszku Hawke?a ????

Podoba mi się świat, który stworzyła Jennifer. Jest tu dużo tajemnic dotyczących funkcjonowania królestwa, sporo zagadkowych morderstw i zaskakujących plot twistów ???? Przyznam, że do połowy książki nie rozwiązałam jednej tajemnicy ????

O ile w wakacje oddałam swoje serce Rhysowi, to teraz musi podzielić się nim z Hawkiem!

To pozycja obowiązkowa dla fanów romansów fantasy! ????

Poppy jest wyjątkowa, jest Panną, a jej życie oddane jest bogom. Przez to nie może żyć, jak chce, musi trzymać się sztywno wyznaczonych zasad, a każdy najmniejszy wybryk kosztuje ją wiele bólu i cierpienia.
Poppy jednak wymyka się ze swojej komnaty, zna tajne przejścia, trenuje i stara się zaznać namiastki normalnego życia. Ogromna zmiana następuje, kiedy na jej drodze staje młody i przystojny strażnik. Za jego sprawą dziewczyna przekracza wszelkie granice, czuje się doceniona, podziwiana, normalna, ale mężczyzna ukrywa mroczny sekret, który przewróci życie Poppy do góry nogami.

Poppy wychowana była w hermetycznym społeczeństwie, w którym każdy miał do odegrania z góry określoną rolę. Mimo że była Panną, ważną częścią swojego świata, to traktowana była źle. Kary cielesne, sztywne zasady, zero przyjemności. Poppy nie do końca potrafiła odnaleźć się w narzuconej jej roli, ale była silna. Poppy jest fundamentem całej historii. Autorka stworzyła niesamowitą bohaterkę, która przyciągnie uwagę czytelnika.

Opowieść osadzona jest w świecie potworów, bogów stworzonych, aby kontrolować społeczeństwo, fałszywych władców i Mrocznego, który pochodzi z tajemniczego, wzbudzającego strach ludu.

Autorka stworzyła bardzo przyjemną i ciekawą historię, a kreacja głównej bohaterki, zawieszonej między tym, co powinna, a tym, czego chce, od początku mnie zachwyciła. Fantastyka miesza się z romansem, akcja miesza się z rodzącym się uczuciem. Ciężko wyczuć kto kłamie, a kto mówi prawdę, a miecze krzyżują się dość często.

W książce dużo się dzieje. Mamy zabawne i poważne sytuacje, dobrze poprowadzone dialogi, sceny walk. Bohaterowie przyciągną naszą uwagę, zatracimy się w magicznym świecie pełnym intryg i będziemy chcieli te intrygi jak najszybciej odkryć. Niektóre będą łatwe do rozwikłania inne nie, a prawdę poznamy, jednak szczątkową, na ostatnich stronach książki.

Chociaż opowieść zaczyna się spokojnie, wydaje się prosta, to z każdą kolejną stroną czytelnik przekona się, jak bardzo skomplikowana jest to historia, jak zawiłe wątki tworzy autorka, ale wszystkie te elementy sprawią, że po skończeniu książki będziemy chcieli więcej.

10/10? 5/5? 3/5????


Jednym z moich ulubionych gatunków są książki fantasy. Uwielbiam serię ?Więzień Labiryntu?, czy wszystkie książki Sary J.Maas. Mogę Wam szczerze powiedzieć, że ?Krew i popiół? będzie zajmował jedno z czołowych miejsc w mojej TOP 5 książek fantasy. Co prawda jeszcze nie wiem, które ponieważ mam ogromny dylemat, ale na półce z perełkami już jest!!!!

Książka od samego początku wzbudzała podziw za granicą i znam osoby z polski, które same kupowały angielskie wydania, żeby sprawdzić na czym polega ten fenomen. Informacja, że wydają ją w Polsce, była jedną z lepszych wydawniczych informacji, no bo przecież będziemy mogli mieć na półkach POLSKIE wydanie!!!! Tak, właśnie dużo osób nie mogło się doczekać. Ja szczerze powiem, że im bliżej było do premiery tym bardziej chciałam ją mieć, a kiedy przyszła do mnie wiadomość, że jest w paczkomacie, to byłam pierwsza, żeby ją odebrać. ????????

Najbardziej nie chciałam, żeby zawiodła moje wyobrażenie. W końcu słabo jest myśleć jakie to będzie dobre, a tak naprawdę nie jest. NIE ZAWIODŁAM SIĘ! Spełniła moje oczekiwania w 100%.

Może teraz trochę o fabule ????

Świat przedstawiony w książce jest brutalny, mroczny, pełen intryg i tajemnic. Wszystko co robisz jest ściśle sprawdzane, kontrolowane, a za każdy zły ruch może coś ci się stać. Dobre, bezpieczne życie najczęściej spotykane jest w snach, ale i to jest niepewne.

Główną bohaterką jest Poppy - jest to jedna z lepszych bohaterek, jakie czytałam. Nie jest szarą myszką, która kuli się w rogu i nie wie co zrobić. Jest to silna dziewczyna, która potrafi walczyć o siebie. W tym celu pomaga w walkach oraz trenuje ze swoim przyjacielem. Jest ona także Panną, czyli w przeciągu kilku następnych miesięcy zostanie zmuszona do wzięcia udziału w Rytuale i zostanie oddana Bogom. Poppy nie jest byle jaka.

Ma ona wiele blizn wyrytych na ciele, czy psychice, ale nie przeszkodziło to jej w tym, żeby zachować silną wolę. Taki typowy silny charakter. A najlepiej mi się czyta historię właśnie takich charakterów.

Kolejną postacią jest Hawke Flynn. Przystojny mężczyzna, który nie może odpędzić się od kobiet, ale przy tym tak tajemniczy. Jak coś mówi to już nie wiesz, czy to jest prawda, czy nie. Skrywa w sobie tyle tajemnic, ale mimo to lgniesz do niego jeszcze bardziej. Nie da się go rozpracować od pierwszego słowa. Jego historia jest jak wiele dróg poprzecinanych sobą i bardzo zawiłych. Czasami jest jedynie strażnikiem, który ma za zadanie bronić, ale w jego oczach kryje się więcej. W końcu w oczach można przeczytać wiele u każdego.

Ich relacja jest iście bombowa i w przenośni i dosłownie ????. Wywoła u was wzburzenie, śmiech, smutek. No będziecie zmieniać ten nastrój jak przysłowiowe ?rękawiczki?. Ujęli mnie od początku i wydaje mi się, że Was też zainteresują. ?

Jest to fantastyka połączona z romansem. Mimo iż nie ma tam wiele SMUTnych scen to jednak jak są to są ????


Książka ma wiele wątków, jednak nie da się w nich zgubić. Wciąga od samego początku i ja już na 20 stronie nie mogłam przestać się uśmiechać. ???? Były momenty w których aż drżałam ze złości i po prostu chciałam rzucić ją o ścianę i tyle. Raz nawet stała w kącie, żeby przemyśleć swoje zachowanie! Jednak nie wytrzymałam długo, bo za chwilę wziełam ponownie ją do ręki, żeby dalej czytać. Tak, naprawdę to nie jesteśmy w stanie przewidzieć co będzie dalej przez plot twisty. Co do tego stania w kącie to mogę jedynie powiedzieć, że u mnie takie emocje wywołał rozdział 26. Moje serce przestało wtedy pracować i po prostu siedziałam nad książką i zastanawiałam się jak ją pomaltretować.


Mamy wiele nowych postaci fantastycznych - sysuni, wampry, ascendenci. Niektóre wątki dało mi się przewidzieć, ale wydaje mi się, że to jest też za sprawą tego, ile już tych książek przeczytałam - chociaż nie twierdzę, że niektóre były ogromnym zaskoczeniem mimo tego jakie mam doświadczenie książkowe. Człowiek z dnia na dzień się uczy i nie może wszystkiego wiedzieć.
No ale jednak zaskoczenie wygrywa. Pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie i rozsadza mózg. Koniec książki no powiem, że super.

?Krew i popiół? będzie to jedna z moich ulubionych książek i z tego gatunku jak i w ogóle. Nie wiem czy wygra z innymi, ale jak nie to będzie na takim samym miejscu.

Jedna rzecz mi się nie podoba, a mianowicie to, że do premiery muszę jeszcze czekać! Jeśli się nie mylę to premiera będzie w czerwcu, co mnie pociesza z dwóch powodów.
Po pierwsze - nie jest daleko, co prawda chwilę trzeba poczekać, ale bliżej do czerwca niż października.
Po drugie - w czerwcu mam URODZINY, także będzie to suuuper prezent na urodziny.

Z ręką na sercu polecam każdemu, a najbardziej osobom kochającym fantastykę - wciągniecie się baardzo w ten świat jak i bohaterów!

A jeśli to was nie przekonało to macie ten drugi powód:

Hawke Flynnn.

Poppy

Ja jedynie to tutaj zostawię.

Napiszę tak: jedno wielkie WOW. Ekscytująca powieść. Rzadko sięgam po książki z gatunku fantasy. Opowieść ?Krew i popiół? mnie poruszyła i sprawiła, że chcę poznać ten gatunek.

?Krew i popiół? to pierwsza część trylogii z cyklu ?Blood and Ash?.

Naszą główną bohaterką jest Poppy. Ona jest Panną ? wybraną dla bogów. Nie może żyć normalnie. Musi prowadzić samotne życie. Ma dużo zakazów nałożonych przez króla i królową. Przed innymi udaje, że wypełnia wszystkie polecenia na nią nałożone. Udaje, że przestrzega zakazów. Jednak nie byłaby sobą, gdyby nie kombinowała. Potajemnie wymyka się z zamku. Oczywiście w przebraniu. Na twarz nakłada maskę. Potajemnie również pobiera lekcje posługiwania się mieczem i łukiem oraz trenuje obronę i atak. Jej nauczycielem jest najwierniejszy jej strażnik. Nikt z wyjątkiem jej najbliższego otoczenia nie może widzieć jej twarzy. Gdy wychodzi ze swojej komnaty musi zakładać welon. Jej jedynym oficjalnym zadaniem jest przygotowywanie się do rytuału ? Ascendencji.
Co tak naprawdę dzieje się w świecie, w którym żyje Poppy? Czy zostanie uznana za niegodną? Czy naprawdę może ufać osobą ze swojego najbliższego grona?
Byłam w wielkim szoku poznając prawdę. Tego to się nie spodziewałam. Jak mogło do czegoś takiego dojść? Takie praktyki nigdy nie powinny mieć miejsca. Brawa dla autorki. Potrafi zaskakiwać.
Moim zdaniem Poppy powinna mieć wybór czy chce być Panną ? wybraną dla bogów. A co z miłością? Młoda dziewczyna powinna mieć prawo do zakochania, pierwszej miłości i tak dalej. Według zasad ją obejmujących ? Poppy musi być nieskazitelnie czysta. Tylko czy nasza bohaterka trzyma się chorych zasad?
Popieram zachowanie Poppy. Jest silna i odważna. Idealna wojowniczka. Moim zdaniem nie nadaje się na Pannę dla bogów.
Kim tak naprawdę są król i królowa? Czy Poppy odnajdzie swojego brata?
Doskonale napisana książka. Dzięki niej przeniosłam się w magiczny świat, za którego rogiem znajduje się mnóstwo niebezpieczeństw i dziwnych potworów.
Już nie mogę się doczekać drugiego tomu. Ciekawa jestem dalszych losów Poppy i innych postaci.
Zachęcam was do przeczytania powieści ?Krew i popiół?. Jeżeli nie lubicie tego gatunku to gwarantuję wam, że po tej lekturze pokochacie fantasy. Z całego serca polecam. ?Krew i popiół? jest moim czytelniczym odkryciem 2022 roku.

Kilka dni temu przeżywaliśmy premierę książki, która siedzi mi w głowie nawet dziś. Znacie to uczucie, kiedy podczas czytania jesteście tak pochłonięci nią i tym co tam się dzieje, że nawet nie wiecie, kiedy ten czas zleciał, a już zamknęłam ostatnią stronę??! To uczucie i myśl, że teraz musisz czekać nie wiadomo, ile na kolejną część. Ubolewam razem z wami :D
Na poważnie to jedna z tych dla których warto zarwać noc, ale to pewnie już wiecie, bo spotykam się z taki właśnie opiniami. Kiedyś oglądałam film, ale nie pamiętam tytułu, ale pamiętam, że była w nim dziewczyna, która miała zakryta twarz i nikt poza garstką bliskich osób mógł Ją widzieć. Gdzieś na przyjęciu była ta kobieta/dziewczyna i każdy podziwiał ją tylko za to jakie o niej znał/słyszał opinie/legendy na temat jej urody itp. i tutaj poznasz Poppy która jako panna na dworze niesie żywot z dala od ?normalnego? Świata jaki ty bądź ja znamy na co dzień. Kim jest ta młoda osóbka? Tego dowiesz się czytając ?Krew i popiół? napiszę tylko tyle że od wieków jest tak że jak się komuś zabrania czegoś to zawsze jest na odwrót, ale pewnie już to wiecie. Muszę przyznać, że książka ma ciekawą, a raczej nietuzinkową fabułę.
Para głównych bohaterów to po prostu ideał jaki autorka mogła wymyślić, a to w jaki sposób Poppy wchodzi do Świata, który chce poznać jest przebojowy. Takich przygód ta biedna dziewczyna nie jest wstanie sama sobie wymyślić, ale znajomość z Hawke sprawi, że wrażeń pełna miska.
Wiele akcji, ucieczek, nieoczekiwanych zmian akcji, ale i romans, który mi się bardzo spodobał. W książce nie znalazłam nic co mogłoby być pokręcone no może poza długim opisem historii poznania samej bohaterki, ale jak już mam książkę przeczytaną to wiem, że po coś to było wiec tę kwestię zostawię do osobistej oceny. Koniec był mocno wbijający, że byłam zła na siebie i postanowiłam sobie, że jeżeli kiedyś jakąś serię będę czytała to poczekam aż będzie w całości dostępna, bo nie chce po raz kolejny denerwować się, że nie mogę poznać tego co będzie dalej?
... Czekam na wasze wrażenia.

Zaczęłam czytać "Krew i Popiół" i poczułam się, jakbym nagle obudziła się w obcym kraju. Tyle różnych nazw, nowych istot o nieznanych umiejętnościach, długa historia, którą muszę szybko przyswoić - to wrażenie początkowo było dosyć przytłaczające. Już myślałam, że sobie nie poradzę i niczego z tej książki nie zrozumiem. Na szczęście im dalej byłam, tym lepiej się czułam i chciałam wiedzieć jeszcze więcej.

Lektura jest niesamowicie wciągająca, postacie żywe, a każda strona przynosi nową dawkę emocji. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia Poppy, którą szybko polubiłam. Miłośnicy młodzieżowej fantastyki, z dużym naciskiem na romans, znajdą tu wszystko to, co lubią w tym gatunku. Fabuła zainteresowała mnie na tyle, że przymknęłam oko na wszelkie niedoskonałości i po prostu cieszyłam się przygodą.

Ze wszystkich składowych budujących tę historię, najbardziej podobał mi się świat przedstawiony. Tak jakby autorka wzięła po kawałku różnych elementów z innych gier/książek/filmów fantastycznych i przerobiła je na swoją modłę. Szkoda, że na zapoznanie się z nim nie było więcej czasu. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach zostanie on jeszcze bardziej rozwinięty.

"Śmierć jest jak stary przyjaciel, który przychodzi z wizytą, czasami wtedy, kiedy najmniej się go spodziewasz, a czasami wtedy, kiedy na niego czekasz. Nie pierwszy raz i nie ostatni składa wizytę, ale żadna śmierć nie jest z tego powodu mniej okrutna i bezlitosna".

Wiem, że ta powieść nie była idealna i rozumiem osoby, które narzekają na główną bohaterkę albo takie a nie inne rozwinięcie akcji, ale ja naprawdę dobrze się przy niej bawiłam. Mogłam się zrelaksować przy niezobowiązującej fantastyce, w której świat jest typowo niesprawiedliwy, a idealna poświęcająca siebie dla bliskich heroina znowu dokonuje kiepskich wyborów miłosnych. Nigdy wcześniej nie czytałam nic od Jennifer Armentrout, ale może coś nadrobię, bo podoba mi się jej styl.

Czuć, że to dopiero wstęp do dłuższej historii, oby ciąg dalszy mnie nie zawiódł. Polecam szczególnie fanom gatunku.

...?Krew i popiół? to ich pierwsza wydana książka, więc wchodzą na rynek z przytupem. 12 stycznia miała premierę wspaniała książka autorki, którą jak wiecie darzę uwielbieniem. Jennifer L. Armemntout jest znana mi i zgarnęła sporą rzeszę fanów w naszym kraju. Już teraz muszę przyznać, że ?Krew i popiół? to najlepsza seria tej autorki, mam nadzieję, że kolejne tomu utrzymają swój poziom i z każdą następną książką, mój zachwyt będzie rosną. Z tego co się dowiedziałam jest to dopiero początek długiej historii i przede mną jeszcze kilka tomów historii Poppy. Jestem świeżo po lekturze i kac książkowy jaki mi towarzyszy jest ogromny, historia jaką nam przedstawiła autorka, oraz świat jaki wykreowała jest dopracowany w każdym szczególe, który zachwyca. Muszę Was ostrzec, to nie jest książka, o której szybko zapomnicie, nie jest to książka, obok której można przejść obojętnie. Jest to książka, która zawładnęła Bookstagramem i sercami czytelników.



?Czasami wspominanie zmarłych oznacza uświadomienie sobie własnej śmiertelności.?



Poppy to młoda dziewczyna, która jest bardzo wyjątkowa. Mianowicie Poppy jest Panną, dziewczyną, która powinna być skromna, cicha i najlepiej niewidoczna, lecz ciężko odwrócić wzrok od dziewczyny, która ukrywa swoją twarz pod welonem a jej życie jest pozbawione wszelkich przyjemności. Nieliczni mogą z nią porozmawiać i oglądać jej twarz, ponieważ Poppy jest wybrana, by poświęcić się Bogom i dostąpić Ascendencji. Poppy jednak pragnie czegoś więcej, pragnie być pożyteczna i pragnie doświadczać tego co inni. Potwory, które zagrażają śmiertelnym są bardzo dobrze znane Pannie, a dzięki treningom potrafi nie tylko się przed nimi bronić, ale również potrafi je zgładzić.



?Śmierć...
Śmierć zawsze znajdzie wejście.?



Podchodziłam do tej książki z dużą rezerwą. Znam twórczość autorki i wiem, że potrafi bardzo dobrze pisać, światy jakie stworzyła zawsze są unikatowe i bardzo ciekawe i przyznaję, że nie oczekiwałam niczego specjalnego. ?Krew i popiół? była już tyle razy wychwalana, iż byłam pewna, że nie poczuję tej ekscytacji, którą czułam na początku mojej przygody z Jennifer L. Armentrout, lecz otrzymałam coś genialnego i nietuzinkowego. Nie wiem, czy pamiętacie, ale często narzekałam, że autorka za często posługuje się schematami, męczyło mnie to i powodowało to u mnie niechęć, tym razem nie odnalazłam żadnego schematu i to mnie zachwyciło.

Często przy pierwszym tomie mam problem z wprowadzeniem do nowego świata, przy tej książce nie miałam tego problemu. Autorka w bardzo prosty sposób ukazała nam Ascendentów i Descendentów, pozostawiając wiele szczegółów owianych tajemnicą, lecz mi to nie przeszkadzało, wolę dowiadywać się wszystkiego stopniowo, niż zostać zalana mnóstwem szczegółów, które mogą mi umknąć. Szczegółowość świata zachwyca i nie przytłacza a odkrywanie wszystkiego było bardzo interesującą przygodą. Jak zawsze autorka potrafiła zatrząść posadami swojego wykreowanego świata wprowadzając zwroty akcji, których nie mogłam się domyśleć. Zakończenie książki jak zawsze pozostawiło mnie w takiej niepewności, że moim jedynym pragnieniem było sięgnięcie po kolejny tom, na który przyjdzie mi poczekać jeszcze kilka miesięcy. Polecam ją Wam całym sercem i jeśli nie czytaliście jeszcze nic autorki to ?Krew i popiół? jest genialną książką na początek. ...

KrewiPopiół



?Strach i odwaga często są jednym i tym samym. Robią z ciebie albo wojownika, albo tchórza. Jedyną różnicę stanowi osoba, która jest w środku.?

O, bogowie, co to była za lektura! Jennifer L. Armentrout stworzyła szalenie precyzyjnie utkany świat, który z każdą przerzuconą kartką wciąga coraz głębiej w swoje tajemnice i mroczne zakątki. I choć pojawia się wielu bohaterów, poruszonych jest wiele wątków i musimy przyswoić całe mnóstwo wiedzy to mimowolnie wkraczamy w tę opowieść i wraz z lekturą układamy sobie wszystko w głowie. Ta książka jest po prostu hipnotyzująca i sprawia, że nawet po jej zakończeniu myślami nadal jesteśmy wraz z Poppy.
Penellaphe. Dla nielicznych Poppy. Panna. Wybrana. Przyszła Ascendentka, która ma zostać ofiarowana bogom. Co to znaczy? Sama dokładnie nie wie. Musi natomiast przestrzegać licznych reguł, za których złamanie czeka ją kara. Swoją twarz ukrywa za welonem i jedynie kilka osób wie, jak wygląda. Zawsze ubrana na biało, z uwagi na swoją niewinność. By nie narazić się na gniew bogów jest zmuszona niemal nie korzystać z życia. Przez całą dobę jest pilnowana na zmianę przez dwóch strażników. Nie wolno jej z nikim rozmawiać oprócz kilku osób, tym bardziej się spoufalać. Nie wolno jej opuszczać murów zamku. Nie wolno jej czytać większości książek. Nie wolno jej uczyć się walczyć. Nie wolno jej słowem ani czynem urazić bogów, co swoją drogą może być drobnostką, krzywym spojrzeniem, złą intonacją. Naprawdę wiele rzeczy jest jej zabronionych, co nie znaczy, że tego przestrzega. Bowiem Poppy do perfekcji opanowała wykradanie się ze swojego pokoju i próbowanie smaku życia. Ale to nie zmienia faktu, że dręczą ją koszmary, że nie ma pojęcia, co ją czeka w przyszłości, że żyje w strachu, terrorze i samotności. A i tak imponuje- swoją siłą, walecznością, chęcią niesienia pomocy i dobrem. Pomimo dramatu, który przeszła i nieustannych cierpień, które dumnie znosi, nie zatraciła hartu ducha oraz chęci by zwyczajnie żyć.
Hawke to młody strażnik królewski, który pojawił się znikąd, natomiast od razu został zauważony- przez mężczyzn z uwagi na swoje umiejętności, przez kobiety z uwagi na swoją aparycję. Jest szalenie tajemniczy, a jednak jak nikt potrafi zrozumieć Poppy. Ma w sobie coś magnetyzującego, co przyciąga do niego, jego osobowość jest szalenie skomplikowana, a z drugiej strony tak łatwo można poczuć się dobrze w jego towarzystwie. Wydaje się być idealnym obrońcą dla Panny, a jednak stanowi też niemałe zagrożenie. Przecież Wybrana powinna zostać niewinna aż do momentu, gdy zostanie oddana bogom, a Hawke fascynuje ją w wielu aspektach..
Rzadko sięgam po fantastykę, chociaż niewiele odstaje od romansów, które też w większości śmiało można włożyć między wytwór wyobraźni ;-) Natomiast w piórze Autorki zakochałam się przy zupełnie innym cyklu i śmiało mogę powiedzieć, że ona po prostu nie zawodzi. Stworzyła doskonałą narrację, tak zajmującą i niecodzienną, a jednak kompletnie angażującą czytelnika, że nie istnieje nic, poza światem wykreowanym w książce. A sama historia, choć niecodzienna, jest przedstawiona tak zajmująco i porywająco, że niemal wierzymy, że ten świat naprawdę istnieje. Opowieść Poppy jest trudna i smutna, podobnie jak jej życie, a jednak staje się piękna w chwilach, gdy może poczuć się lepiej i pomagać innym oraz gdy pojawia się Hawke. To ich relacja jest siłą napędową tej książki, sprawia, że wszystko nabiera jeszcze większego znaczenia oraz przyciąga jeszcze większą uwagę. Ta książka ma 508 stron, jednak kompletnie nie czuje się tej ilości podczas czytania, czułam jedynie niedosyt, gdy dobrnęłam do końca. "Krew i popiół" to lektura wyjątkowa, która jeśli się po nią sięgnie z pewnością zauroczy i pozostawi ślad w czytelniczym sercu. Absolutnie warta poznania. Czy w styczniu można ją już okrzyknąć najlepszą książką roku? Bo mam na to ogromną ochotę ????

Nie jestem może na bieżąco z twórczością Jennifer L. Armentrout, jednak te książki, które czytałam ogromnie mi się podobały. Kiedy dostała propozycję od nowego wydawnictwa You&YA wiedziałam, że muszę przeczytać ich pierwszą i jakże ciekawą powieść. W taki sposób trafiła do mnie książka ?Krew i popiół? to pierwszy tom cyklu Blood and Ash. Piękna okładka, magnetyczny opis zwiastujący fantastyczną przygodę, która z pewnością uzależni nie jednego czytelnika. Z całego serducha chciałam wejść w ten nowy, jakże brutalny świat i stanąć twarzą w twarz z niebezpieczeństwem. Czy książka okazała się być strzałem w dziesiątkę?
Główną bohaterką książki ?Krew i popiół? jest Poppy, ta młoda dziewczyna została wybranką Bogów, dlatego też jej życie różni się od innych. Jej istnienie pozbawione jest przyjemności, ludzkich codzienności, chociaż całe królestwo Solis pokłada w niej nadzieje, dziewczyna jest bardzo samotna. Porozmawiać mogą z nią nieliczni, nikomu nie wolno jej dotknąć, to wszystko ma na celu przygotowanie jej do rytuału Ascendencji, który ma zapoczątkować nową erę. Poppy niezbyt dobrze czuje się w towarzystwie kapłanek, czy dam dworu, jest dziewczyną niezwykle odważną, nie bałaby się sięgnąć po oręż, gdyby życiu najbliższych zagrażało niebezpieczeństwo. Zza Zaporą żyją potwory ukrywające się we mgle. Chciałaby zaznać prawdziwego życia, a wizja nieznanej jej przyszłości popycha ją do wymykania się komnaty. Podczas takiej eskapady poznaje tajemniczego Hawke, kim jest? Czy to spotkanie przyniesie jej pożytek, czy jedynie kłopoty? Czy przebywając w pałacu jest bezpieczna?
?Krew i popiół? jest powieścią, która z pewnością rozwija się powoli, w tym przypadku uważam to za ogromny plus, tym bardziej, że jako czytelnik wkroczyłam w zupełnie nowe miejsce, które chciałam poznać, poczuć jego klimat, aurę niebezpieczeństwa. Jennifer L. Armentrout nie błądzi tutaj po omacku, wszystko, co się dzieje jest spójne i przemyślane. Zwróciłam dużą uwagę na kreację Poppy, gdyż z pewnością nie należała ona do łatwych, bycie wybraną oznaczało dla niej bycie pod ciągłą kontrolą, miała więcej zakazów niż praw i czynności, które mogła wykonywać. Przez długi okres czasu godziła się na to, co przygotował jej los, jednak coś w niej pękło, chęć życia zwyciężyła od poczucia obowiązku. Życie ma się tylko jedno, prawda? Czy uda jej się dobrze je wykorzystać? ?Krew i popiół? jest książką, która bardzo mnie zaskoczyła i to w pozytywny sposób. Czuć tutaj niebezpieczeństwo, pojawia się postać tajemniczego Mrocznego księcia, który za wszelką cenę chce pojmać Poppy, ponieważ chce ją do czegoś wykorzystać. Nie mogłam oderwać się od lektury, wydała mi się niesamowita, począwszy od stylu samej autorki, poprzez zwroty akcji, utrzymujące się tajemnice i sympatię do samych bohaterów. Właśnie dla takich książek, jak ?Krew i popiół? Jennifer L. Armentrout warto zarywać noce.

Po przeczytaniu tej pozycji przyszła mi do głowy pewna myśl, że książki, o których jest głośno, w pewnym sensie są niebezpieczne dla czytelnika. Gdy dowiedziałam się o tym, że ?Krew i popiół? zostanie wydane, bardzo nastawiłam się na tę książkę. Od razu chciałam mieć ją na swojej półce, bo choć czytam i książki obyczajowe i kryminały to moim ulubionym gatunkiem od zawsze i na zawsze jest fantastyka młodzieżowa. Do tego przeczytałam pierwsze recenzje tej pozycji i wszystkie z nich były pozytywne. Byłam po prostu przekonana, że zakocham się w tej książce i sięgnęłam po nią od razu, gdy do mnie przyszła.

Po jej przeczytaniu nie potrafię jednoznacznie określić, czy była ona dobra, czy zła, bo ta pozycja ma wiele zalet, ale też wad. Przynajmniej w moich oczach, bo tak jak wspomniałam, zbiera ogrom pozytywnych recenzji i nawet podejrzewam, dlaczego tak jest. Po pierwsze czyta się ją bez wątpienia szybko i przyjemnie. Początkowe rozdziały nieco przytłoczyły mnie nadmiarem informacji, ale gdy tylko przez nie przebrnęłam, naprawdę wkręciłam się w akcje i nie mogłam oderwać się od tej powieści. Niestety mój entuzjazm szybko ostygł, gdy dotarłam do ostatnich stron. We wcześniejszych rozdziałach nie przeszkadzało mi, że pewnych spraw nie wyjaśniono, bo myślałam, że stanie się to w odpowiednim momencie, ale się tego nie doczekałam. Akcja w końcówce powieści pędzi jak błyskawica i choć wiele kart nagle zostaje odkrytych, to są też takie, o których nadal się milczy. Dzieje się tam dużo, aż za dużo i niekiedy trudno było mi załapać, o co tak właściwie chodzi i czemu bohaterowie postępują w taki, a nie inny sposób. Kolejny minus tej książki to jej niedopracowanie. Armentrout stworzyła całkiem interesujący świat, nawet jeśli skorzystała z kilku znanych wszystkim schematów, ale niestety nie wykorzystała potencjału. Pierwotnie myślałam, że autorka ma w tym jakiś cel, że nie podaje niektórych informacji, by czytelnik, ciekaw, o co tak naprawdę chodzi, nie mógł oderwać się od lektury. Szybko jednak przekonałam się, że pisarka zepchnęła kreację świata na dalszy plan, by to wątek romantyczny grał główne skrzypce. I tak, jeśli sięgniecie po ?Krew i popiół? szykując się na fantastykę, to głęboko się rozczarujecie, bo ta książka to w głównej mierze romans. Jestem pewna, że jeszcze kilka lat temu w ogóle by mi to nie przeszkadzało, ale niestety przeczytałam już tyle historii miłosnych, że ciężko mnie czymś zachwycić. Poza tym uważam, że niestety tutaj wątek romantyczny nie jest najlepszym elementem. Owszem, między Poppy i Hawke jest chemia, jest napięcie, ale jakoś nie byłam w stanie uwierzyć, że mogłoby się to przerodzić w coś więcej. Cały czas była to dla mnie jedynie wzajemna fascynacja, nic więcej. Poza tym ciągłe opisy o tym, jaki to Hawke jest piękny i cudowny oraz niektóre dialogi z jego udziałem zadziałały odwrotnie, niż chyba miały w zamyśle autorki, bo dzięki nim nie polubiłam tego bohatera. Były nawet takie momenty, że mnie przerażał, a w głowie zapalała mi się czerwona lampka alarmowa. Co dziwne nie irytowałam się zachowaniem Poppy, choć czasami ta bohaterka nie zachowuje się w tak racjonalnie, jak można by zakładać. Na przykład prawie mdleje, gdy tylko Hawke pojawia się na scenie. Takie akcje w jej wykonaniu mogą denerwować (tak samo jak jej niektóre wywody), ale jakoś byłam w stanie je zrozumieć. Nie podobało mi się tylko, że tak często wspominała o tym, że jest Wybrana. Dlaczego jest aż tak wyjątkowa? Jeszcze się nie dowiedziałam.

Mimo wad książki jestem pewna, że sięgnę po kolejny tom tej serii. Armentrout zostawiła mnie z niedosytem (i z pytaniami, na które nie dostałam odpowiedzi!). Poza tym zarys świata, który przedstawiła w pierwszej części, bezapelacyjnie mnie zaintrygował. Myślę, że ta seria może podnieść się jeszcze z popiołów i sprawić, że się do niej przekonam. Cóż, naprawdę na to liczę!

Nieczęsto sięgam po powieści spod gatunku fantasy, a to dlatego, że preferuję raczej życiowe historie. A jednak są autorki, dla których robię wyjątki i do tego grona zalicza się niewątpliwie Jennifer L. Armentrout. Kupiła moją czytelniczą duszę serią Lux, przekonała także innymi powieściami. Nie mogłam więc pominąć najnowszej, otwierającej zupełnie nowy cykl. Poznajcie historię ukrytą pod dumnie brzmiącym tytułem ?Krew i popiół?. Lubicie miłosne klimaty skąpane w jakże niezwykłym środowisku, w którym nie brak dobrej i złej magii i w którym może zdarzyć się dosłownie wszystko? Zapraszam do zapoznania się z recenzją. Może to być akurat książka w sam raz dla Was.

ZARYS FABUŁY
Penellaphe jest Panną, wybranką bogów. Już wkrótce zostanie im przeznaczona, a wszystko stanie się w momencie, kiedy dojdzie do rytuału Ascendencji. Czy czuje się wyjątkowa? Niekoniecznie, zwłaszcza, że cała otoczka związana z jej wyjątkowością wiąże się z wieloma zakazami. Nie może pokazywać twarzy, nie wolno jej wychodzić w miejsca, do których chciałaby iść. Nie powinna władać bronią czy być dotykana. A jednak Poppy chce normalności. I to dlatego wybiera się do miejsca, w którym nigdy nie powinna się zjawić. Do Czerwonej Perły. To właśnie tam poznaje strażnika, Hawke?a, z którym połączy ją zakazana więź.

Tymczasem niebezpieczeństwa docierające zza Zapory przybierają na sile. Poppy będzie musiała się zmierzyć nie tylko ze swoim sercem, ale także prawdą. Kolejne sekrety wychodzą na wierzch, a wróg jest coraz bliżej?

WYJĄTKOWI BOHATEROWIE Z PIERWSZEGO PLANU
Główna bohaterka powieści żyje w złotej klatce. Jest wyjątkowa, jest Wybrana. Jest Panną. Powinna się cieszyć, bo w końcu czeka ją nietuzinkowa rola. Mimo to Poppy jest nieszczęśliwa i samotna. Nie może funkcjonować tak, jak inni, bo obowiązują ją zasady. A Poppy lubi je łamać. To odważna, waleczna i gotowa na wyzwania dziewczyna. Pojętna, dzielna, pragnąca tego, czego łaknie każda kobieta. Dotyku, namiętności i miłości. Niemniej intrygującą postacią okazał się Hawke. Tajemniczy, męski, przystojny, a do tego gotowy, by stanąć do walki. Rozpalały sceny z jego udziałem, ale muszę wspomnieć, ze autorka zadbała także o rozbudowany drugi plan. Wciągnęłam się w tą historię, choć nie ukrywam, że na początku było mi odrobinkę trudno.

FANTASY I PRAWDZIWE UCZUCIA
Jak każda powieść spod gatunku fantasy, także i ta wymagała ode mnie cierpliwości. Początki, a zarazem wejście w klimat takich książek potrzebuje odpowiedniego wprowadzenia. Jennifer L. Armentrout zadbała o dość rozległe opisy, za którymi na co dzień nie przepadam, jednak tym razem okazały się niezbędne. W historii miesza się świat rzeczywisty z środowiskiem wyimaginowanym, stworzonym na potrzeby tej książki. Jest ciemna strona mocy, są ukąszenia, po których ludzie zmieniają się w stwory z wielkimi zębiskami. Czy temat nie wydaje się znajomy? Wampiry? Gwarantuję, że sięgając po schematy pisarka stworzyła coś zupełnie swojego i świeżego. Akcja momentami zwalnia po to, by innym razem szaleńczo przyspieszyć. Mamy zwroty i pomimo tego, że spotkałam się z opiniami zarzucającymi historii przewidywalność, dla mnie była to bardzo odkrywcza przygoda.

Historia opowiada o losach młodych ludzi i mogłaby sprawiać wrażenie, że jest typową młodzieżówką, autorka zawarła tutaj bardzo namiętne sceny zbliżeń. Więc warto mieć na uwadze fakt, że w niepozornym fantasy dostajemy sporą dawkę miłości i ja to lubię. Tym kupiła mnie autorka poprzednim razem i tym zdobyła moje uznanie właśnie teraz.

PODSUMOWANIE
Powieść z początkiem, dla którego należy mieć cierpliwość, wynagradzająca z czasem to wszystko w dwójnasób. Jak zawsze autorka w genialny sposób połączyła temat świata nierzeczywistego z życiowymi uczuciami. Jest miłość, namiętność, rozterki, są cienie i mroki, tajemnice oraz towarzysząca wszystkiemu magia. U boku tej historii bawiłam się wybornie, choć były momenty przestoju, które wymagały ode mnie przerwy w czytaniu. Jednak oceniając całokształt, muszę dać tej historii wysoką ocenę. Jennifer L. Armentrout pokazała, że temat fantasy nie jest jej obcy i że to gatunek, w którym czuje się dobrze. I to widać. Ja dobrze czuję się u boku jej książek i Wam też polecam spróbować. Świetne otwarcie cyklu. Czekam na więcej.

Pierwsza książka wydawnictwa YOU&YA i pierwsza, którą przeczytałam w tym roku. Z większym czytelniczym przytupem nie mogłam wejść w nowy rok ???? "Krew i popiół" to pierwszy tom nowej serii fantasy, który na pewno będzie zbierał obiecujące opinie. Dlaczego?
Fani tegoż gatunku dostaną ciekawe postacie, które swoimi silnymi charakterami walczą o lepsze jutro. Co mnie totalnie zaskoczyło, to romans i erotyzm wylewający się jak czekolada z imprezowej fontanny. Wszystko ma swój cel, nawet wspomniany erotyzm.
Panna. Wybrana. Pennellaphe z zamku Teerman. Faworyta królowej. Dla przyjaciół po prostu Poppy. Autorka stworzyła naprawdę intrygującą postać młodej kobiety. Ona, wybrana przez bogów, ma więcej zakazów niż reszta mieszkańców zamku. Los nie jest dla niej łaskawy, straciła rodziców i trafiła pod opiekę samej królowej. Trzymana "pod kloszem" nie korzysta z uroków życia jak jej rówieśnicy, ale świetnie sobie radzi wymykając się ochronie, by choć trochę móc "pożyć". Gdy poznaje osobiście przystojnego Hawke, wszystko się zmienia. Przekracza kolejne granice, które narzucone od dnia narodzin przysparzały jej tylko fale domysłów. Ukazana jest walka Poppy o wolność, decyzyjność, możliwość wyboru. A przy boku Hawke jest to droga z pewnymi... przyjemnościami ???? Mimo miłych momentów są również te gorzkie, które ukazują brutalność świata, w którym żyją bohaterowie.
Spotkacie tu sysunów, wilkłaki, wampry... Mają one oczywiście swoje odpowiedniki do znanych nam już postaci fantastycznych. Nie ma tu opisów przyrody, które wyrażą piękno natury. Akcja skupiona jest na relacji Poppy i Hawka, walce dziewczyny o możliwość wyboru.
To moje pierwsze spotkanie z autorką i na pewno nie ostatnie. Kupiła mnie historią Panny i jej przeznaczenia. Tutaj uczucie ma znaczącą rolę, bo to one zmienia pogląd na pewne aspekty życia. Przy końcu można spodziewać się mocnego zwrotu akcji, który także zmieni podejście do tematu błogosławieństwa bogom ???? Ciężko jest się oderwać od książki, a te 500 stron wcale nie jest odczuwalne. Z czystym sumieniem polecam ????

"Krew i popiół" Jennifer L. Armentrout ???????

"Krew i popiół" to książka, o której w książkowych social mediach było głośno, jeszcze na długo przed Polską premierą. Gdy debiutujące na rynku wydawniczym, wydawnictwo You&Ya, opublikowało zapowiedź "Krwi i popiołu", książka automatycznie przykuła uwagę wielu czytelników, w tym też moją.
Gdy niespełna dwa tygodnie temu otworzyłam przesyłkę z własnym egzemplarzem tej pozycji, miałam ochotę zignorować wszystkie przedświąteczne obowiązki i jak najszybciej zabrać się za lekturę tej pozycji. Przyznam się bez bicia, że tak też uczyniłam! ????
Na kilka wieczorów przeniosłam się do magicznego i wspaniale wykreowanego świata, w którym intryga goni intrygę. Liczne tajemnice, przemilczane od lat sprawy i dworski klimat tej pozycji, sprawia, że lektura jest wręcz nieodkładalna. "Krew i popiół" to pełna brutalności i licznych zwrotów akcji powieść, która z pewnością przypadnie do gustu fanom twórczości Sarah J. Mass i Victorii Aveyrad!
Dla miłośników wątków romantycznych w książkach, również znajdzie się smaczek. Autorka doskonale przedstawiła relację pomiędzy główną bohaterką Poppy, która od najmłodszych lat żyje tylko po to, by w okresie dojrzałości dostąpić zaszczytu Absencji, dzięki któremu zawierzy swoje życie bogom, a Hawkiem, królewskim gwardzistą i osobistym strażnikiem Panny.
Pióro, jakim posługuje się Jennifer L. Armentrout jest uzależniające, a sposób w jaki autorka kończy każdy rozdział, można porównać do skoku z klifu na głęboką wodę! "Krew i popiół" to przyspieszająca bicie serca historia, przy której nie skończy się na "jeszcze jednym rodziale." To pozycja przy której, nie będziecie w stanie zmrużyć oka, dopóki nie poznacie wszystkich mrocznych sekretów! (Mówię z własnego doświadczenia. ????)
Jeżeli jesteście gotowi na dawkę intryg, scen pełnych brutalności oraz historię, która jeszcze na długo będzie gościć w Waszych sercach, to zachęcam Was do sięgnięcia po "Krew i popiół."
Ocena 9/10

?Krew i popiół?

Macie ulubionego autora/ autorkę z gatunku fantastyki ? Dla mnie Jennifer L. Armentrout jest w czołówce. To jak się nie mylę, jej 16 książka , którą przeczytałam, a jeszcze niejedną mam w planie. Uwielbiam jej styl i to jak perfekcyjnie i precyzyjnie tworzy nowe światy , w które wsiąkam bez reszty.
Fantastyka to gatunek w którym wszystko jest możliwe .Jedyne co go ogranicza to wyobraźnia autora , a ewidentnie ta u Jennifer , ma bardzo szerokie horyzonty.
?Krew i popiół? to pierwszy tom nowej serii. Pierwsze tomy mają to do siebie , że trzeba poznać ten nowy świat od podszewki i jest to zarówno zaletą jak i wadą, bo stanowi wyzwanie , trzeba wiele zrozumieć i zapamiętać ale też bez wątpienia jest ekscytujące. Przynajmniej dla mnie ;)
Co mamy tu ? Trafiamy do królestwa , którym rządzą Ascendenci - istoty uznawane za tzw szlachetnych, wręcz czczeni przez lud. Wybrani spośród innych dostępują zaszczytu ascendencji - rytuału , po którym ulegają zmianie - mogą żyć znacznie dłużej, nie starzeją się, nie chorują i mają nadludzką siłę. Zagrożeniem dla królestwa jest mgła, w której skrywają się potwory, przerażające i niebezpieczne . Sysuni to istoty , które dawniej były ludźmi lecz teraz mi kojarzą się bardziej z zombie. Autorka przekształca nazwy istot dotychczas nam znane ale mimo to łatwo we wszystkim się połapać. I tak też poznajemy wilkłaki czyli znane nam istoty zmiennokształtne - wilkołaki. Są też wampry, pojawia się to określenie pod koniec tomu i kim są wiadomo, jednak jakie istoty do tego gatunku zaliczamy, jest sporą niespodzianką. A może i nie ? Pojawiają się także Atlanci - wyglądają jak ludzie jednak są jeszcze silniejsi od Ascendentów . Ascendenci są wrogami pozostałych , a także Descendentów - oficjalnych buntowników .
Penellaphe jest Panną Wybraną. Co to oznacza ? Jest odporna na ugryzienia sysunów, na ich klątwę . Mimo że gdy była dzieckiem , wraz z rodziną została zaatakowana przez sysunów i przez nich pogryziona, nie zmieniła się w jednego z nich przez co uznana jest za błogosławioną przez bogów i ma zostać oddana im w ofierze. Niby wyróżnienie ale czy aby napewno ? Jest pozbawiona wszelkich przywilejów. Nie może mieć przyjaciół, prawie nikt nie może z nią rozmawiać. Nie może pozwalać sobie na żadne rozrywki. Żyje jak w złotej klatce, regularnie poddawana ?lekcjom? księcia. Jednak wśród tak niewielu osób , które ją otaczają , daje radę znaleźć przyjaciół, oraz czerpać chwile radości z życia . Jest także perfekcyjna w sztukach walki, na tyle, że mało kto stanowi dla niej rzeczywiste zagrożenie.
Dziewczyna umiejętnie nagina reguły jakie jej narzucono i poznajemy ją gdy wymyka się do Czerwonej Perły - miejsca , w którym absolutnie pojawiać się nie powinna. Tam też poznaje jego - Hawke?a. Mimo , że powinna zachować absolutną czystość, chce doznać uroków życia i doświadcza pierwszego pocałunku . Co z tego wyniknie ?
Mimo, że jak zawsze w książkach tej autorki, wątek romantyczny odgrywa ważną rolę to nie przyćmiewa on pozostałych . W tym tomie dzieje się bardzo wiele. Wszystko co na początku wydaje nam się dobre i oczywiste , z biegiem czasu , z rozdziału na rozdział, staje pod znakiem zapytania . By na sam koniec tego tomu zostawić nas z wieloma pytaniami oraz wręcz w szoku, bo bohaterowie wielokrotnie nas zaskoczą.
Autorka stworzyła po raz kolejny rewelacyjny świat, który może oczarować ale także poruszyć i przerazić. Bohaterowie są różnorodni, zarówno ci dobrzy jak i negatywni , są wyraziści i ciekawi, wzbudzają masę emocji. I nie każdy kto wydaje się dobry jest taki w rzeczywistości? A także nie każdy jest tym za kogo się podaje?
Ja dałam się porwać tej historii od pierwszych stron, a nawet pierwszych linijek . I jak długo by nie trwała , jednak jest wciąż mało . Teraz czekam niecierpliwie na więcej ciekawa co będzie dalej .
... Każdy miłośnik fantastyki , bez wątpienia ją pokocha!

"Ja byłam Penellaphe z zamku Teerman, krewną Balfourów i faworytą królowej.
Byłam Panną.
Wybraną.
A za niecały rok, na dziewiętnaste urodziny, zostanę Ascendentką, jak wszystkie damy dworu i lordowie. Nasze Ascendenty będą inne, ale to będzie największe od pierwszego Błogosławieństwa bogów, które miało miejsce po zakończeniu wojny Dwóch Królów."

Nie wolno jej pokazywać twarzy ani wychodzić poza teren zamku, integrować i socjalizować się. Ona jest przyszłością tego królestwa. Osiemnastoletnia Penellaphe ma zostać ofiarowana bogom. Wszystko jej odebrano - wolną wolę, przyszłość, możliwość wyboru. Niesforna Poppy dobrze wie, że pewne rzeczy są surowo zakazane. Dużo ryzykuje ucząc się walki i pomagając śmiertelnikom. Nie wolno jej wyjawić jaki dar zesłali jej bogowie i nigdy nie posuwać się poza samo wyczuwanie. Gdyby uznano ją za niegodną czekałaby ją pewna śmierć. Poppy boi się Ascendencji, nie wie co się stanie, czy przeżyje czy umrze. Jeżeli ma zginąć, zginie w walce. Tymczasem wymykając się do Czerwonej Perły otrzymuje pierwszy, zakazany pocałunek od Hawke Flynna, Strażnika Zapory. Czy on wie kim jest dziewczyna ukryta za welonem? Tymczasem wszystko wskazuje na to, że przyszedł po nią Mroczny Pan. Najważniejszą sprawą jest nie dopuścić żeby cokolwiek udaremniło Ascendencję. Hawke zostaje osobistym królewskim gwardzistą i przysięga ją chronić za cenę życia. Z bestiami, które czają się we mgle Poppy miała już do czynienia. Po tym spotkaniu pozostały jej blizny na ciele i duszy. Rozpoczyna się walka o wszystko.

"Panna czy nie, dobra czy zła, Wybrana czy zapomniana, zasługiwałam na to, żeby żyć, nieograniczona zasadami, na które nigdy się nie zgadzałam."

Penellaphe jest silna, ostra i waleczna. Odebrano jej ludzi których kochała, wolność, niezależność oraz zaufanie. Szybki, zabójczo przystojny, okrutny Hawke został stworzony do zabijania. Stawia swoje warunki, które inni muszą respektować. Został jej strażnikiem ale przed czym właściwie ma ją bronić? Przed uczuciami, które próbują przejąć nad nią władzę? Składa się z wielu warstw, które stopniowo odkrywane wywołują chwilowe zatrzymanie bicia serca lub fakt, że samo wyrywa się nam ono z piersi. Zbudowany świat ukazuje swą brutalność i mityczne stworzenia, zagrażające królestwu. Tej historii należy pozwolić żyć własnym tempem. Na końcu pozostawi nas z krwawiącą raną w sercu i pustką w głowie. Opowieść pełna intrygi i kłamstw. W ukryciu czai się kolejne królestwo, które przyprawia o gęsią skórkę.

Działanie i przemoc, pasja i romans, przyjaźń i zdrada. "Krew i popiół" to powieść pełna tajemnic. Smutek i nadużycia są stałym elementem tej historii, tak samo jak różne taktyki strachu w grze toczącej się o najwyższą stawkę. Jestem, kolejny już zresztą raz, pod ogromnym wrażeniem twórczości autorki. To co przedstawiła i w jaki sposób to zrobiła jest prawdziwym mistrzostwem. Fantastycznie zbudowany świat, bohaterzy których pokochasz całym sercem i naprawdę wciągająca historia. Sysuni, Atlanci, przeklęci. Nie spodziewałam się, że tak szybko przepadnę w tym świecie. Książka okazała się dla mnie pozytywnym zaskoczeniem, a kolejne strony powieści przelewały się przez moje palce ze zdwojoną prędkością. Bohaterowie są wyraziści, mocno zarysowani a ich charaktery są nie do podrobienia. Świat stworzony przez autorkę jest mroczny a zarazem czarujący. Pokochałam wszystko, co zawiera książka. Urzekły mnie opisy i wszystko, co się działo. To było cudowne doznanie. Poczułam magię w sercu. Kolejny numer jeden na mojej liście najlepszych przeczytanych książek. Premiera już 12 stycznia i powiem Wam, że jest na co czekać! Ja czekam na kolejny tom.
...