Król

Nie rozumiem, skąd ta niechęć krytyków wobec "Króla"? Książka dobra, mocna w tych miejscach, w których mocna miała być. Skąd ten pęd, by zaliczać ją do prozy "moralistyczni-filozoficznej"(?),"wybitnie głębokiej" i jednocześnie wytykać jej, że taką nie jest? Przecież "Król" jest porządną, dobrą powieścią gangstersko-sensacyjną, a lata 30. ubiegłego wieku, Warszawa sprzed II wojny, wojna "polsko-żydowska" to tło fabularne, a nie wnikliwa analiza przedwojennego antysemityzmu i związków mafii ze światem polityki. Owszem, Twardoch ma tendencję to przeplatania opowieści powtarzanymi co chwilę elementami, owszem, nurza się ciut w tej narracji "oniryczno-metafizycznej" (bohater wie/nie wie; pamięta/nie pamięta; przeżył na jawie/a może mu się śniło, a nad Warszawą sunie kaszalot: "bestia", wyrzut sumienia, zapowiedź katastrofy), ale taki właśnie jest i albo przymykamy na to oko i dajemy się pisarzowi "pobawić", albo zamykamy książkę i po sprawie. Tym razem ten typ narracji jakoś mnie nie rozpraszał, nie nużył, nie irytował. Bohaterowie "Króla" są plastyczni, żywi, chociaż nikt z nich "bohaterem" nie jest: wszędzie mordercy, szuje, zdrajcy, dla których przemoc jest jedynym narzędziem do zdobycia władzy, pieniędzy, "szacunku". Jakub Szapiro, żydowski bokser, to jednocześnie gangster, prawa ręka warszawskiego bossa, momentami czuły i wrażliwy, częściej jednak brutalny i bezlitosny. Nawet jego trudno polubić. "Król" to historia jego wielkości i jego upadku z międzywojenną Warszawą w tle. I tło to również ciekawe, barwne: Nalewki, Franciszkańska, Kercelak, Miła, Tłomackie, bezpardonowa walka o najwyższą władzę i brutalny świat warszawskiej mafii, ale wcale nie szukam w nim prawdy historycznej. Szukałam historii: ciekawej, niebanalnej, przykuwającej uwagę, sprawnie opowiedzianej, żywej. I znalazłam, więc polecam! :-)

...

Szczepana Twardocha chyba nie trzeba nikomu przedstawiać, ale jego "Króla" owszem. To gangsterska opowieść mająca miejsce w przedwojennej Warszawie - dla mnie to klimat idealny. Mocne, brutalne, wulgarne opisy nadają historii prawdziwego charakteru tamtych czasów. Osobiście poczułem się jakbym przeniósł się w tamte lata, a to dla mnie największy komplement jakim można obdarzyć książkę, bowiem świadczy to o jej niezwykle trafnej i realnej narracji. Jak to z Twardochem bywa skłania do głębszych rozmyślań i filozoficznych interpretacji. Bywa ciężko i wyczerpująco, ale zdecydowanie warto ;)

Autor zabiera nas w podróż po wszystkich najciemniejszych zakamarkach Warszawy z lat 30. XX wieku. Trup ściele się tu gęsto i dość brutalny, wręcz zwierzęcy sposób. Opisany tam żydowski półświatek z pogranicza gangsterki nie stroni także od alkoholu, narkotyków i dziwnych upodobań. Twardoch wykorzystuje cały ten miks ludzkich słabości i zawodów po mistrzowsku: opisy bijatyk, pijatyk i orgietek są dynamiczne oraz bardzo intensywne. Czytanie "Króla" to bardzo intensywne przeżycie, ale zdecydowanie warte poświęconego czasu.

Twardoch to absolutny numer jeden na mojej półce z polską literaturą. Mistrzowski klimat i mistrzowska narracja za każdym razem. Właśnie zakończyłam lekturę Króla i muszę powiedzieć, że to chyba jedna z najlepszych książek w jego dotychczasowym dorobku. Kapitalna i bardzo przemyślana fabuła, wiele wątków rozciągniętych w czasie, bardzo wyraziści bohaterowie i realistycznie oddana sceneria. Gdy czyta się tę książkę to ma się wrażenie, że strony pachną dymem z zadymionych knajp stolicy... Polecam!

Kawał świetnej literatury, pod którą po raz kolejny widnieje nazwisko Twardocha. Moim zdaniem to obecnie jeden z ciekawszych i bardziej wyrazistych, polskich autorów, który tworzy wciągające i napisane z dużym rozmachem powieści. Świetny, po prostu świetny klimat, kapitalnie oddana atmosfera miejsc, o których pisze (np. sceny walki w klubach bokserskich czy w ogóle cała przerażająca w takim wydaniu Warszawa), naprawdę perfekcyjnie skonstruowani bohaterowie i przede wszystkim narracja! Widać, że za książkę wziął się facet z krwi i kości. Polecam!

Twardoch w najlepszej formie. Doceniam tego autora przede wszystkim za to, że nie dał się jeszcze tej wydmuchanej politycznej poprawności, która miejscami w naszych mediach jest już absolutnie przesadzona. Tym razem autor zabiera czytelników do starej Warszawy, którą rządzi półświatek gangsterski. Fabuła jednak dzieje się w różnym czasie i jest poniekąd retrospekcją jednego z bohaterów, który odgrywa w tej książce pierwsze skrzypce. Świetne dialogi, jeszcze lepsza narracja, klimat zadymionych sal wręcz przebija się z każdej strony. No świetna książka! Polecam!

Kolejna powieść Szczepana Twardocha wprowadza nas w meandry przedwojennej Warszawy, która przemieniona zostaje w pole walki. W poprzednich książkach Twardocha nie było pozytywnych bohaterów, w tej również ich nie spotkamy, jednak zaprezentowane postacie wzbudzają w nas sympatię i mimo wszystko kibicujemy ich poczynaniom. Na uwagę na pewno zasługuje także język - barwny, soczysty, idealnie wpasowujący się w opisywane środowisko. Zwroty akcji, romanse, gwałty, szantaże, morderstwa, przewroty polityczne i to wszystko w przededniu drugiej wojny światowej. Powieść na pograniczu sensacji i gangsterki. Dla mnie rewelacja!