Król Edyp

"Król Edyp" Powiem szczerze, że mnie się ta lektura o dziwo podobała. W książce mamy do czynienia z moim ulubionym motywem w książkach a mianowicie z przeznaczeniem, co prawda nie jest to zbyt szczęśliwe wypełnienie przeznaczenia, ale co zrobić? w końcu "Król Edyp" jest książką tragiczną a takie zwykle kończą się upadkiem głównego bohatera, tak jest i w tym przypadku, powiem od razu, że ta lektura nie jest książką łatwą, gdyż trzeba się dokładnie w nią zagłębić, by cokolwiek zrozumieć. Osobiście Wam ją polecam, ale nie mówię, że będzie się ona podobała każdemu, gdyż każdy interpretuje czytane książki inaczej.

Język którym jest ta książka napisana może sprawiać trudności osobom nie czytującym zbyt często dramatów. Czytając "Króla Edypa" wyraźnie czujemy, jak narasta napięcie i pragniemy poznać rozwiązanie zagadki. Śledząc akcję doznajemy uczucia litości dla Edypa, obserwujemy tragedię niewinnego człowieka, która budzi w nas trwogę, bo nie chcielibyśmy cierpieć jak on. By doznać podobnych poruszeń serca warto przeczytać ten utwór, warto też przemyśleć poruszone w nim problemy. Opracowanie lektury nie jest bardzo obszerne, ale zawiera wszystkie najważniejsze elementy.

Kto na GANDALFIE kupuje ten nie żałuje bo zawsze wszystko jest na czas pięknie spakowane !

Oczywiście, Sofokles nie byłby Sofoklesem, gdyby w swej twórczości nie zaserwował nam pojęć wyjątkowo zawikłanych i trudnych. W "Królu Edypie" motywem przewodnim jest przeznaczenie. No tak, powiem szczerze, iż mi osobiście ciężko wymyślić temat wzbudzający równie wielką serię pytań i niedopowiedzeń. Nie, nie żebym nie była usatysfakcjonowana - czytelnik sięgając po twór Sofoklesa oczekuje właśnie czegoś takiego. Ja oczekiwałam.
Więc mamy przeznaczenie. Cóż jeszcze? Z pewnością na wytłuszczenie zasługuje także tytułowy bohater, król Teb, Edyp. Mamy wspaniałą przemianę wewnętrzną: z zadufanego, impulsywnego władcy w człowieka o ogromnej pokorze i, całkiem miłej dla oka, trosce rodzicielskiej. Ale i tak nie wzbudza on mojej sympatii. Nawet po przemianie. Za to ślicznie naszkicowane są postaci drugoplanowe: Kreon, Jokasta, sługa Lajosa.
"Król Edyp" nie jest to książka lekka, łatwa i przyjemna. Aby po nią sięgnąć wymagany jest pewien specyficzny nastrój. Ale mieć ją należy. A nuż się owy trudny do zdefiniowania, poprzedzony pytaniami egzystencjalnymi nastrój pojawi i akurat okazja do przeczytania "Króla Edypa" się pojawi? Bo przeczytać trzeba. Klasyka wszak!

Król Edyp ma swe źródło w micie o tragicznym rodzie labdakidów. Opowiada losy Edypa, syna Lajosa i Jokasty, nad którym zawisł fatum. Edyp jest bohaterem tragicznym. Niezależnie od tego co zrobi to i tak będzie skazany na swój los, a przeznaczenie będzie coraz bliżej. "Król Edyp: ukazuje już najbardziej dramatyczny moment całego mitu, mianowicie Edyp staje przed poważną decyzją, która zadecyduje o jego życiu..