Królestwo Złowrogich

Jestem w trakcie czytania.
Fabuła trzyma w napięciu. Szybkie zwroty akcji . Nic nie jest oczywiste .
Do tego wszystko przeplata się z miłością oraz szczyptą pikanterii aby nie było zbyt mroczno .
Polecam serdecznie wszystkie 3 tomy .

Prawie rok temu przeczytałam drugi tom ?Królestwa Nikczemnych?, a ten miesiąc rozpoczęłam z ?Królestwem Złowrogich?, czyli finałem trylogii Kerri Maniscalco.

Przed przeczytaniem książki widziałam kilka recenzji, w których pisano o rozczarowującym zakończeniu serii. Według mnie nie było tragedii, choć rzeczywiście wszystkie tomy o Emilii i Gniewie są nierówne i tak naprawdę w każdym z nich dostajemy coś zupełnie innego. Nie wspominając już o tym, że dwie pierwsze części są zaliczane do fantastyki młodzieżowej, a ?Królestwo Złowrogich? to już fantastyka new adult (kategoria wiekowa 18+). Przez negatywne recenzje nie miałam żadnych większych oczekiwań i wyszło mi to na dobre. Ostatecznie spędziłam dość przyjemne chwile z finałem trylogii. W dodatku ta książka wyrwała mnie z małego zastoju czytelniczego.

Choć świat stworzony przez Kerri Maniscalco jest rozbudowany, to w całej serii ?Królestwa Nikczemnych? na pierwszy plan wysuwa się romans. Najbardziej czuć to w tym tomie. Niestety przez rozkwitające uczucie między dwójką głównych bohaterów, ich dynamika nie jest już tak pociągająca jak wcześniej, a Gniew gubi gdzieś swój charakter. Przyznaję jednak, że w końcu udało mi się polubić Emilię. Poznała swoje przeznaczenie, odkryła prawdę zawartą w przepowiedniach i od razu przestała podejmować nieprzemyślane decyzje. W tym tomie robotę zrobił także powrót Vittorii. Sceny sióstr były dla mnie o wiele ciekawsze, niż te z Emilią i Gniewem. Zauważyłam jednak, że autorka gubiła się w momentach z większą liczbą postaci ? szczególnie czułam to pod koniec książki. Nie podoba mi się też to, jak zostali przedstawieni Nikczemni. Mają oni mało cech charakterystycznych i trudno ich od siebie odróżnić. Jestem ciekawa, czy zmieni się to w kolejnych książkach autorki. Kerri Maniscalco ogłosiła, że aktualnie pracuje nad historiami opisanymi z perspektywy pozostałych Książąt Piekieł. Ta informacja mnie zaintrygowała, bo podczas czytania ?Królestwa Złowrogich? dość dobrze się bawiłam. Cała seria była dla mnie czystą rozrywką.

?Królestwo złowrogich? to trzeci tom zamykający serię i szczerze trochę mi szkoda?

Przepadłam we wszystkich częściach, to świat fantastyki i iluzji, który kupił mnie już od pierwszych stron. Nie spodziewałam się, że ten piekielny zestaw tak mocno mnie wciągnie i to od samego początku! Każda kolejna strona utwierdzała mnie w przekonaniu, że poznanie Emilii i Pana Gniewu było strzałem w dziesiątkę!

Kocham intrygi, kocham zamiesznie i zagadki, które czekają na rozwiązanie. Tu było to wszystko, a nawet jeszcze więcej. Pełno domysłów, podchodów, spisków, a to wszystko ubrane w tak mroczny i magiczny klimat! No po prostu uwielbiam! Bohaterowie, których się zapamiętuje na długo i z którymi wcale nie miałam ochoty się już żegnać, naprawdę nie chodzi tu nawet o pokochanie każdego ale o to, że każdy z nich był tu idealnie wpasowany i dopełniał każdy szczegół. To dla mnie niesamowicie ważne, to sprawia, że cała historia nabiera jeszcze więcej barw. Ta część jest zdecydowanie najmocniejsza jeśli chodzi o sceny erotyczne więc trzeba pamiętać, że wiek +18 nie jest z tyłu podany bez przyczyny!

Ogólnie mówiąc to bardzo klimatyczna i mroczna historia, polecam każdemu kto ma ochotę przejść się obok wiedźm, demonów i stworzeń, których nie spotkacie w normalnym świecie ???? dajcie się zaczarować ????

?Dwie klątwy. Jedno proroctwo. Rozliczenie, którego wszyscy się obawiali. I miłość potężniejsza niż przeznaczenie. Padnijcie na kolana przed królem i królową Piekła!?

?Królestwo złowrogich? autorstwa Kerri Maniscalco to już trzeci, a zarazem ostatni tom trylogii, dla której straciłam głowę.

Będę z Wami szczera i przyznam, że mam dość mieszane uczucia co do tej części. Dlaczego? Miałam co do niej pewne oczekiwania, których autorce nie udało się spełnić. Czy żałuję, że przeczytałam ten tytuł? Z jednej strony tak, ponieważ to koniec mojej przygody u boku Pana Gniewu, którego po prostu uwielbiam, a z drugiej nie, ponieważ autorka w pewnym momencie zaserwowała mi taki zwrot akcji, na który nie byłam gotowa...

Emilia wciąż nie może się otrząsnąć z szoku ? jej siostra bliźniaczka, Vittoria, żyje! Co więcej, to na jej zlecenie dusza Emilii została uprowadzona do Krainy Cienia przez wilkołaka Domenico Nuccciego. Sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje, gdy na Dworze Chciwości dochodzi do morderstwa. Ginie wysokiej rangi współpracownik Pana Chciwości. Dowody wyraźnie wskazują na Vittorię, szybko więc staje się ona wrogiem numer jeden wszystkich Siedmiu Kręgów. Emilia zrobi co tylko w jej mocy, by rozwiązać tę nową zagadkę i dowiedzieć się, kim naprawdę jest jej siostra.
Będzie musiała się zmierzyć z demonami przeszłości, ale także stawić czoła bieżącym wyzwaniom. Jej uczucia wobec Pana Gniewu przybierają na sile. Pragnie już nie tylko jego ciała. Chce zawładnąć jego sercem i duszą ? tego jednak demon nie może jej obiecać....

Dużym plusem tej historii jest przede wszystkim napięcie, które budowane jest już od pierwszej strony. Maniscalco w trakcie pisania poprzednich dwóch tomów tej trylogii, schowała do rękawa tak wiele asów, które wyszły na jaw dopiero w finałowym tomie. Do tej pory jestem zaskoczona, jak wiele sekretów było dla mnie nieznanych. Nie chcę powiedzieć Wam za dużo, ale jestem pewna, że jedna tajemnica wprawi Was w osłupienie - ja sama potrzebowałam kilku dobrych minut, by to rozchodzić.

Po raz kolejny jestem zmuszona pochwalić autorkę za stworzony przez nią świat. Sam pomysł na krainę Siedmiu Kręgów Piekła kupił mnie od samego początku, a postacie książąt piekła, którzy noszą imiona siedmiu grzechów głównych, było strzałem w dziesiątkę.

Skoro już o książętach mowa, to przyznam, że Kerri bardzo dobrze oddała ich cechy charakteru - nie będę ukrywać, że każdy z tych mężczyzn intrygował mnie od samego początki, a humor niektórych z nich był bardzo zaraźliwy. Jeśli chodzi o naszą Emilię, to mam dla Was dobrą wiadomość - dziewczyna przeszła pewną przemianę i zaczęła podejmować bardziej dojrzałe decyzje, przez co przestaniecie mieć ochotę, by wyciągnąć ją z tej książki i porządnie nią potrząsnąć.

Niestety mam pewien poroblem z dwoma elementami:

1) Sceny erotyczne, jak dla mnie w niektórych momentach autorka mogła je sobie darować. Na samym początku nie miałam co do nich żadnych uwag, bo wiedziałam, że prędzej czy później się pojawią, jednak po pewnym czasie miałam ich odrobinę dość,

2) Niedokończone wątki. Czy Wy też nie lubicie, kiedy dany autor zaczyna jakąś kwestię, ale koniec końców jej nie kończy? No właśnie, niestety w ?Królestwie złowrogich? doliczyłam się dwóch wątków, których zakończenia nie było mi dane poznać.

Czy książkę polecam? Pomimo mieszanych uczuć co do ostatniego tomu, uważam, że warto zapoznać się z tą serią, przynajmniej dla wspaniałej osoby, którą jest Pan Gniewu. Natomiast jeśli masz za sobą lekturę poprzednich dwóch części tej trylogii, koniecznie sięgnij po ten tom - Maniscalco przygotowała dla nas prawdziwą ucztę tajemnic, a niektórzy bohaterowie nie byli z nami do końca szczerzy...