Kruki

"Kruki" to drugi tom po "Wiedmie", poświęcony wiedźmie Biwii. W pierwszym tomie Biwia uczyła się sztuki magicznej, pożegnała dwóch kochanków, była trochę zagubiona i niepewna.
W "Krukach" Biwia już jest bardziej pewna siebie, wie co i jak ma robić. Jest też bardziej zawistna i nerwowa i zdarza jej się wykorzystać magiczną wiedzę by szkodzić. Czy opamięta się i wróci na dobrą ścieżkę? Jakie znaczenie mają kruki, które całymi chmarami krążą nad Przemyślem? Na pewno chcą ludziom coś przekazać, czy oni zdążą odczytać wiadomość na czas? Bo taka ilość kruków nie wróży nic dobrego.... Biwia będzie musiała odnowić kontakt ze swoim bratem bliźniakiem, który, opętany przez biesa, zamordował jej ukochanego, czy da radę wybaczyć i zapomnieć? A może to on powinien jej wybaczyć, że pragnęła go zabić? W tej części pojawią się upiry, utopce i inne demony, a wiedźmy będą musiały stawić im czoła. Do tego dojdzie walka z wrogim ludem. Akcji na pewno nie zabraknie.
Biwia dojrzalsza i bardziej pewna siebie bardziej mi się podoba, jednak trochę irytuje to, że zawsze jest w centrum uwagi. W sumie to powieść o niej ze słowiańskimi wierzeniami w tle. Autorka napisała ją w ciekawy sposób, gdyż narracja prowadzona jest w języku współczesnym, natomiast dialogi - w staropolskim. Myślę, że jeśli ktoś polubił Biwię w pierwszej części to będzie zadowolony z tej części. Natomiast nie jest to seria, którą można zacząć od drugiej części i wszystko rozumieć, kolejność ma znaczenie.