Krwawa kąpiel nad Krutynią

Malownicze widoki, kajakowy spływ urokliwą Krutynią, nocleg w namiotach pod rozgwieżdżonym niebem, czyli przepis na idealny odpoczynek na łonie natury, z dala od trosk codzienności. Skład ekipy wakacyjnej ? dwoje dorosłych, dwie nastolatki i dwa koty. Co może pójść nie tak? Sporo rzeczy a... nawet wszystko, bo Ginterowie przyciągają kłopoty jak turyści komary na Mazurach.

Małżeństwo miało odsapnąć od ostatnich wydarzeń, zdusić wątpliwości w zarodku i powstrzymać się od pytań o wzajemne zaufanie. Cóż, martwa natura w postaci ciała Nikoli Wójcik unoszącego się w rzece nieco rodzinne plany zmodyfikowała. Wobec braku sprzeciwu żony, Paweł Ginter przejmuje stery śledztwa, które wykroczy poza urokliwe Mazury. Ba, obierze kurs na pewną szwedzką Osadę, skąd nie tylko powieje skandynawskim chłodem, ale i płomieniem zemsty. Tylko czy winnych należy szukać aż tak daleko?

Rozalia też nie próżnuje, zwłaszcza gdy pojawia się okazja, by wybić wielebnemu Konopniakowi z głowy plany dotyczące majątku po Jadwidze Ginter. Co prawda, pani weterynarz będzie potrzebować do tego celu pomocy przedstawicieli palestry i mediów... Ale ciiii ????
Burbur i Pedro notorycznie chodzą na przeszpiegi i podsłuchują, mniej lub bardziej oficjalnie. Zdarza im się popaść w tarapaty, degustować lokalne specjały? i oczywiście zapisują nowe linijki pamiętniczka. Tak, zapisują! Bo wiecie, pewne rzeczy były nieuniknione, bo literackich (i nie tylko) genów nie sposób wydłubać.

"A musicie wiedzieć, że my, koty, mamy to do siebie, że się nigdy nie poddajemy. Jeśli nam coś nie wychodzi, to próbujemy do skutku. Jeśli nie drzwiami, to kominem!"

"Krwawa kąpiel nad Krutynią" to trzecia odsłona serii Kryminału z pazurem, której patronuję od samego początku! Z tomu na tom robi się coraz mroczniej w życiu Ginterów, poniekąd na ich własne życzenie. Mają świadomość, że pewnych wydarzeń nie można cofnąć, oczu nie da się przymknąć, uszu zasłonić i powoływać się na niepamięć. Fabularnie dobrze się stało, że Ginterowie chwilowo wyjechali z Mikołajek, gdzie atmosfera stawała się niebezpiecznie dusząca. Chociaż Krutyń wcale nie jest daleko, to nowe otoczenie i niespodziewane śledztwo pozwala im częściowo odsapnąć. O ile Pawła angażuje tylko śledztwo, to Rozalia jawi się jako kobieta wielozadaniowa, która ani przez moment nie traci z horyzontu swoich priorytetów. Lawiruje między sprawami związanymi z gangsterskim półświatkiem, księdzem Konopniakiem, udziałem w śledztwie męża i w końcu sprawami dotyczącymi syna Huberta. Nie wszędzie sukcesy są jej udziałem, czasami musi skapitulować, ale też i zyskuje bezcenne informacje.
Naprawdę, nie dajcie się zwieść "tradycyjnej" objętości książki Marty Matyszczak, bo w "Krwawej kąpieli nad Krutynią" naprawdę sporo się dzieje. Małomiasteczkowe śledztwo wymaga weryfikacji wielu tropów i wielu motywów, nawet tych, które wydają się nie mieć prawa bytu. Historia Nikoli Wójcik dużo mówi o jej bliskich, o rodzinie i przyjaciołach, ale też i o wielkiej miłości, życiowych rozczarowaniach, o siostrzanej zazdrości i rywalizacji o miano tej "lepszej".
Charakteru, ba ? dosłownego pazura tej historii dodają kocie pamiętniczki. Drugiej takiej kotki jak Burbur, o tak ostrym jak brzytwa poczuciu humoru chyba nie ma. Uwielbiam jej ironiczno ? sarkastyczne komentarze, w których nie patyczkuje się z niczym ani z nikim, a swoje niezadowolenie błyskawicznie przekuwa w czyny, dość wyraziste. I bardzo mnie cieszy, że Pedro poszedł w ślady matki!

"Krwawa kąpiel nad Krutynią" kończy się w stylu, do którego Marta Matyszczak przyzwyczaiła nas w poprzednich tomach. Kilka niespodzianek zostawiła na koniec, w tym jedną dość sporego kalibru. Ba, rzekłabym ? prawdziwą bombę! I znowu czytelnicy zostali pozostawieni w niepewności, z otwartymi ustami z niedowierzania i chyba morderczymi myślami, bo kto to widział tak kończyć trzeci tom Kryminału z pazurem?!

Czy są tu obecni kociarze? Dziś kolejny tom serii Kryminał z pazurem????.

Rozalia Ginter wraz z mężem, córkami, a także dwoma kotami wybiera się na wakacyjny spływ Krutynią. Wyprawę przerywa natrafienie przez kobietę na ciało młodej dziewczyny. Pech chce, że miejscowy komendant jest na urlopie i brakuje rąk do pracy. Dlatego to Paweł Ginter podejmuje się znalezienia mordercy. Z tego powodu wycieczka zostaje przerwana.

Rozalia w tym czasie załatwia własne porachunki. Ma już plan, który ma pozbawić księdza Konopniak, spadku po matce Pawła, przypadkowo zabitej przez właśnie Rozalię. Oczywiście mąż o niczym nie ma pojęcia.

Wytchnienia zapracowanym urlopowiczom nie dają też Burbur i jej synalek Pedro. Kotka nie spuszcza z oka swojej niewolnicy Rozalii, a przez niepohamowany apetyt ciągle wpada w kłopoty. Oczywiście nie przestała też pisać pamiętnika, do którego swoje trzy grosze dorzuca Pedro.

"Krwawa kąpiel nad Krutynią" to trzeci już tom serii Kryminał z pazurem, której akcja dzieje się na malowniczych Mazurach. Wyjątkowe w tej serii jest to, że dużą część wydarzeń czytelnik poznaje z pamiętnika kotki o męsko brzmiącym imieniu Burbur. Kotka jest baczną obserwatorką i nic jej nie umknie. Swoimi spostrzeżeniami dzieli się w pamiętniki, tym razem pisanym pazurem po dnie kajaka.

Ogromnie polubiłam się z tą serią. Jest lekka i zabawna. Idealna na letnią lekturę. Czyta się błyskawicznie.

Akcja prowadzona jest dwutorowo. Oprócz teraźniejszych wydarzeń nad Krutynią cofamy się w czasie i przenosimy Osady za kołem podbiegunowym, gdzie wielu mieszkańców Mazur wyjeżdża do pracy. Jak to wszystko się łączy? Musicie sami przeczytać.

Po Mamy morderstwo w Mikołajkach? i Takiej tragedii w Tałtach? przyszedł czas na trzeci tom Kryminału z pazurem. Książka pt. ?Krwawa kąpiel nad Krutynią? miała premierę 28 czerwca br. i wydana została nakładem Wydawnictwo Dolnośląskie. Marta Matyszczak jest wierna strukturom książek z tej serii. Zbieżność miejsca (Mazury!!!), zbieżność głównych bohaterów (Ginterowie, Ginterówny, Burbur z Synalkiem, no i oczywiście miejscowi gangsterzy), zbieżność konstrukcji (teraz, wcześniej itd.,), no i zbieżność stylu, jakże różnorodna od mojej pierwszej ukochanej serii Pani Marty, a mianowicie książek pod egidą Kryminałów pod psem. ?Nie lubię obcych. Nie ufam nikomu. Sama sobie nie ufam. I zawsze jestem gotowa do ataku.? ? ?Krwawa kąpiel nad Krutynią? Marta Matyszczak. Przynajmniej Burbur jako główna bohaterka jest sama w sobie dość statyczną postacią, niezmienną od pierwszej książki serii. Zawsze można na nią liczyć i czytelnik, i bohaterowie powieści, głównie jej ukochany Pawełek oraz niezmiennie ciemiężona niewolnica Rozalia. To właśnie w ich towarzystwie oraz dwóch latorośli ? bliźniaczek na ?H? wybrała się Burbur razem z Pedrem na relaksacyjny spływ kajakowy Krutynią. Spływ może by się udał, gdyby nie tony komarów, nieprzychylny nurt i pogoda oraz wzajemne pretensje, a przede wszystkim nieboszczyk w osobie pięknej Nikoli Wójcik, która to właśnie nurtach niezwykle malowniczej mazurskiej rzeki zakończyła swoje krótkie życie. Nagle komisarz Paweł Ginter zostaje zawezwany do czynności śledczych, gdyż miejscowi policjanci nie mają wystarczającego doświadczenia, a ich osobisty szef bawi się w Chorwacji, a wakacje zamieniają się w kolejne, dość niespotykane śledztwo. ?(?) w zasadzie powinni się rozstać. Na to jednak Rozalia nie zamierzała pozwolić. Rodzina ? choćby nie wiadomo jak pokręcona ? była wszystkim co miała. To był jej skarb i pilnowała go jak oka w głowie. Nikt i nic nie mogło jej odebrać najbliższych!? ? ?Krwawa kąpiel nad Krutynią? Marta Matyszczak. Tak naprawdę, gdyby usunąć z powieści Burbura i jego Synusia ? Pedra, pominąć tak pieczołowicie pisane pamiętniczki, tak, tak, celowo w liczbie mnogiej ????, to z serii zostałaby dość skomplikowana powieść obyczajowa z wąskim wątkiem kryminalnym w tle. Mimo, że ?Krwawa kąpiel nad Krutynią? jest trzecią częścią cyklu Kryminału pod psem, nadal nie mogę się nadziwić, że jest narracyjnie tak różna od Kryminału z pazurem, którego jedenasty tom o tytule ?Cieszyn prowadzi śledztwo? recenzowałam prawie trzy miesiąc temu. Tom za tomem goni za mną nierozwiązana kwestia rodzinna, niezapomniane i nieodpokutowane zdrady. Część za częścią, po nocach śnią mi się niewypowiedziane i nieprzegadane kwestie, niepoprowadzone dialogi, nieomówione intencje. Co rusz gmeram w kolejnych tajemnicach i niespodziankach, które wyskakują jak zając z czarodziejskiego kapelusza. I ta ogromna niewiadoma, praktycznie od pierwszej część, jedyny syn? Trochę Marta Matyszczak naprowadziła czytelnika na sprawcę. Choć mąciła, jak wytrawna ?mątwa? (proszę wybaczyć użyte sformułowanie Pani Marto). Jak to zwykle bywa, w takich lekkich, przyjemnych kryminałach, każdy coś widział, każdy coś wie i każdy kogoś podejrzewa. Oczywiście porywów serca również nie zabrakło. Jest to konstrukcja sprawdzająca się w lekturze rozrywkowej. Spodobała mi się dedykacja. Od Autorki tłumaczenia również. Motto, też całkiem sobie. Dramatis personae z ?Kobietą z kurwikami w oczach i jej mąż niewydarzony kajakarz..? oraz ?Stary pierdziel i jego druga żona ? istna pochwala instytucji małżeństwa? również. Części również. Do takiego stylu, w którym rozdziały składają się ze zlepek opowiastek pozornie niezwiązanych ze sobą już się przyzwyczaiłam. Natomiast nie potrafię kompletnie przekonać się do samej Rozalki. Skąd ta jej skłonność do męczeństwa? Skąd trzymanie się pazurami Pawła, który nie był jej wierny? Skąd te pewne decyzje, zachowania ? I jakim cudem ta Potomek ? Chojarska, Burbur twierdzi, że wygląda jej na Hermenegildę ????, się zaangażowała w sprawie nad Krutynią? Ale za to polsko ? szwedzkie animozje. Zazdrości siostrzane. Nierówności w traktowaniu dzieci. I postrzeganie świata Burbura rozumiem, aż nadto. Szczególnie jak dywaguje na temat kidnapingu, by ją podziwiać i potem sprzedać za niebagatelną kwotę. Aż przebieram nóżkami na myśl o kolejnej części????. Nie mogę się doczekać co będzie z Ginterami. W jakim kierunku poszybuje fantazja Autorki w kolejnym tomie i czy wreszcie Rozalia uwolni się od przeszłości?