Krwawnica

Rafał jest policjantem po przejściach. Po ostatniej akcji, z której cudem uszedł życiem wyprowadza się ze swoją żoną Weroniką z Wrocławia i zamieszkują w uroczym domku przy jeziorze umiejscowionym na obrzeżach małej wioski. Niestety z sielskiego życia ich świat nagle zmienia się w koszmar. Ktoś ich prześladuje, niszczy dom, społeczność małej miejscowości nieufnie i nieprzychylnie odnosi się do nowych, a w dodatku okazuje się, że podwórko przed domem skrywa makabryczne sekrety. W miarę czytania odkrywamy, że to małżeństwo również ma swoje tajemnice i żadne z małżonków nie jest tak dobrym człowiekiem, jak się wydaje na początku. Czy zdołają obronić się przed prześladowcą, który najwyraźniej nie spocznie dopóki nie pozbędzie się ich nawet w najgorszy możliwy sposób?

Autorowi udało się stworzyć wyjątkowy klimat, dzięki dokładnym opisom doskonale wyczułam się w sytuację głównych bohaterów razem z nimi czułam lęk i napięcie. Kiedy nie czytałam tej książki i tak dużo o niej myślałam. Bardzo lubię thrillery umiejscowione w małych miejscowościach, gdzie wszyscy mają swoje tajemnice, a my musimy je powoli odkrywać. Oczywiście zakończenia nie udało mu się odgadnąć, chociaż podejrzewałam wszystkich po kolei. "Krwawnica" jest książką, którą zdecydowanie polecę każdemu fanowi thrillerów psychologicznych.

Krwawnica choć inna niż Martwy Las wypada równie genialnie! A to głównie za sprawą stworzonej przez autora atmosfery grozy, thrillera i smaczku z kryminału.
Wieś Bagniska choć nie istnieje jawi się w Krwawnicy jak żywa. Dom nad jeziorem, przesądy, wiara w szeptuchy i złe moce może zamienić każde spokojne miejsce w przestrzeń naładowaną negatywnymi emocjami.
Całą odpowiedzialność za przyjemność z czytania spadła tutaj na postacie które wykreowane zostały wprost perfekcyjnie. Są jak żywe . Nie są wyidealizowane, są naturalne, okazują autentyczne emocje a dzięki temu wydarzenia są realistyczne.

Znów wszystko jawiło mi się niczym oglądanie filmu, łatwo i przyjemnie wyobraźnia tworzyła gotowe obrazy.
W pewnym momencie tak się wyczułam w klimat, (imaginujcie to sobie) że kiedy czytałam w pracy ????, ja się w pewnym momencie dosłownie przeniosłam nad to jezioro, że kiedy podszedł klient to tak się wystraszyłam że aż podskoczyłam. A on biedny jeszcze mnie przepraszał ????
To jest naprawdę rzadkość, znaleźć książkę która autentycznie emanuje grozą, a która nie jest horrorem, a nie oszukujmy się i te nie zawsze potrafią to zrobić.

Przede wszystkim czuję się usatysfakcjonowana klimatem, niepewnością, ciągłym napięciem, idealnie oddanym strachem, realnością (mała wioska, mentalność małomiasteczkowa), prawdopodobieństwem wydarzeń i płynnością fabuły.

Jednak po odłożeniu książki poczułam, że chyba coś autor poszedł na łatwiznę z tym zakończeniem. Absolutnie nie jest ono złe, to mój błąd że chciałam aby było spektakularne ???? ale coś tam mi się nie do końca zgadza.

To jedna z tych wyjątkowych powieści które tak ciężko się odkładają, które aż przywierają do naszych rąk.

Mieczysław Gorzka zabiera nas w mroczny świat kłamstw i szaleństwa, w którym nic nie jest tym czym się wydaje?

Do wsi Bagniska, nieopodal jeziora Chobienieckiego wprowadza się Rafał Dzikowski wraz z żoną. Dla Rafała, byłego policjanta, przeprowadzka jest ucieczką przed trudną przeszłością. Małżeństwo zostaje przyjęte niezbyt przyjaźnie przez tutejszych mieszkańców, czego dowodem jest napis "Krwawnica" wymalowany spreyem na ścianie domu.
Pewnego dnia na terenie ich posiadłości zostają wykopane zwłoki dwóch kobiet. Gdy w ciągu następnych dni dochodzi do kolejnych podejrzanych wydarzeń, Rafał postanawia wziąć sprawy w swoje ręce.
Co skrywają mieszkańcy wsi? Do kogo należały zwłoki znalezione u Dzikowskich? Czy na te pytania trzeba szukać odpowiedzi w przeszłości Rafała i Weroniki?

Mieczysław Gorzka jak zawsze w formie. "Krwawnica" to perfekcyjnie skonstruowany thriller, w którym nic nie jest tak, jakby mogło się wydawać. Sposób w jaki Autor poprowadził fabułę, sprawił, że książkę przeczytałam błyskawicznie. Uwielbiam małomiasteczkowe klimaty, do tego stopniowo budowane napięcie, sieć powiązanych ze sobą kłamstw i tajemnic, wiele niewiadomych, to wystarczyło bym wciągnęła się w tę historię i razem z policjantem próbowała rozwikłać zagadkę wsi Bagniska. Trzeba przyznać, że Mieczysław Gorzka umiejętnie potrafi budować napięcie, jednocześnie podsycając ciekawość czytelnika, by na końcu okazało się, że wszystkie tropy jakimi szliśmy okazały się mylne.
"Krwawnica" to jeden z najlepszych thrillerów jakie przeczytałam w tym roku! Zatem, jeżeli lubicie historie pełne mrocznych kłamstw i tajemnic, małomiasteczkowe klimaty, dobrze wykreowanych bohaterów i przede wszystkim zaskakujące zakończenia, to z całego serca polecam Wam "Krwawnicę". To thriller, który powienien przeczytać każdy fana gatunku!

Dawno żadna powieść nie wzbudziła we mnie tak skrajnych emocji. Były chwile, że mi się podobała, ale też takie, kiedy się zwyczajnie nudziłam, co nie powinno mieć miejsca w thrillerze, zwłaszcza połączonego z wątkami powieści grozy. ?Krwawnica? momentami mnie wciągała, a momentami irytowała.

Rafał i Weronika po traumatycznych przeżyciach, postanowili zmienić swoje życie, opuszczają Wrocław i przeprowadzają się na wieś do świeżo wyremontowanego domu. Młodzi są pełni optymizmu i mają nadzieję na spokojne życie. Wieś Bagniska, nie wita ich jednak z otwartymi ramionami, gdyż mieszkańcy bardzo nie lubią nowych. W dniu ich przyjazdu na białej ścianie domu ktoś napisał czerwonym sprayem napis KRWAWNICA. Rafała najpierw ogarnia złość, bo kogoś nie szanuje jego pracy i niszczy w ten sposób dopiero co odmalowaną elewację, ale to uczucie szybko zmienia się w niepokój. Słowo Krwawnica brzmi złowrogo, jak groźba. Ich nowy dom nie cieszy się też dobrą sławą u okolicznych mieszkańców, jako że nie miał szczęścia do właścicieli, którzy albo znikają, albo umierają lub popadają w nałogi, lecz Rafał i Weronika wierzą, że z nimi będzie inaczej. Dom przecież nie może nikomu wyrządzić krzywdy, nie może być zły. Przyjazd przyjaciółki Weroniki, powoduje zamieszanie w zgodnym stadle małżeńskim. Wino leje się strumieniami, dodatkowo upojenie alkoholowe dopełniają skręty, po których Rafał nie jest pewien tego, co się wydarzyło w nocy. Na domiar złego, podczas prac budowlanych na ich podwórzu zostają wykopane zwłoki dwóch kobiet, a spotkanie z sołtysem zupełnie rozwiewa ich optymizm. Miejsce rozbawienia zajmuje obawa, a w Rafale odzywa się natura policjanta. Początkowo wolna akcja, zaczyna się w końcu rozpędzać.

Historia Mieczysława Gorzki, to powieść z ogromnym potencjałem, podczas czytania której niestety nie poczułam niepokoju, chociaż autor bardzo starał się stworzyć odpowiedni klimat grozy. Para małżeńska z dala od rodziny, zamknięta społeczność nielubiąca obcych, wieś odcięta od świata otoczona jeziorem i Upiorzyca, która skutecznie uprzykrza życie parze, a wszystko dopełnione lokalnymi wierzeniami i przesądami. W tle pojawiające się tajemnice z życia bohaterów i mieszkańców Bagnisk. I trupy oczywiście. Niestety brak tej historii spójności, chwilami jest bardzo chaotyczna. Irytujący były policjant, doskonały śledczy, który zamiast włączyć myślenie, pije sporo alkoholu. Trzeźwieje, zaczyna coś kojarzyć, ma kaca, znów pije i tak w kółko. Nie potrafi połączyć oczywistych faktów w jedną całość, chociaż rozwiązanie ma tuż pod nosem. I do tego dziwna relacja Weroniki i Edyty, która jak dla mnie jest zupełnie niepotrzebna i nic nie wnosi do fabuły. Mnóstwo innych pobocznych wątków, niezbyt istotnych dla całości. Niektóre z nich nawet nie znalazły wyjaśnienia. Wyraz krwawnica jest tak często powtarzany, że zamiast być powodem niepokoju, powodował raczej moje rozdrażnienie.

Początek powieści wywołał u mnie szok, a potem raczej się nudziłam, bo nie wiele się działo. Bohaterowie ciągle piją, palą papierosy, jędzą, śpią i odpędzają natrętne komary. Pod koniec puls lekko przyspieszył, ale zakończenie niestety nie zrobiło na mnie oczekiwanego wrażenia. Zapewne moje negatywne odczucia zostały spotęgowane przez prywatne dywagacje i poglądy autora, zwłaszcza na temat covid, które nijak mają się do całości. Nie oglądam telewizji, nie słucham radia, nie czytam wszelkiego rodzaju rewelacji w internecie, dlatego tak bulwersuje mnie fakt, że to, czego tak skrupulatnie unikam, znajduję w książce. Właśnie po to czytam książki, by oderwać się od tej niezbyt pięknej rzeczywistości, jaką kreują nam media. Autor, to dla mnie wyjątkowa osoba, to ktoś w rodzaju przewodnika i bardzo nie lubię, jak na siłę wciska mi swoje poglądy polityczne i religijne. Rozpisuje się na temat covid i jeszcze dodatkowo porusza temat orientacji seksualnej. Uważam, że poglądy każdego autora są jego prywatną sprawą i niepotrzebnie próbuje je narzucać innym.

W tekście znalazłam też sporo niedoróbek. Zamiana imienia jednej z bohaterek, mnóstwo literówek, koszmarków składniowych, które psuły mi przyjemność z czytania. Taki stan rzeczy nie jest raczej winą autora, tylko osoby odpowiedzialnej za korektę.

Nie jest to pozycja warta zapamiętania, najsłabsza ze wszystkich książek, jakie autor dotąd napisał i traktuję ją jako wypadek przy pracy, bo nie jest ona na miarę talentu i warsztatu pisarskiego Pana Mieczysława. Szkoda, że autor wpisał się w ostatnio modne schematy, zamiast podążać własną drogą. Rozumiem, że chciał napisać coś nowego, ale zwyczajnie mu to nie wyszło. Czekam na powrót Komisarza Zakrzewskiego lub powieści w podobnym stylu. Na coś, co podziała na moją wyobraźnię, bo tą historią, autor mnie niestety nie kupił.

Czy odradzam jej lekturę? Absolutnie nie. Każdy ma prawo sam się przekonać, czy dana książka jest dla niego, czy też nie. To, że mnie nie zachwyciła, nie oznacza, że innym ma się nie podobać. Może być świetną rozrywką na wakacje, w pociągu, przerywnikiem podczas czytania innych lektur, cięższego kalibru.

Rafał jest policjantem po przejściach. Po ostatniej akcji, z której cudem uszedł życiem wyprowadza się ze swoją żoną Weroniką z Wrocławia i zamieszkują w uroczym domku przy jeziorze umiejscowionym na obrzeżach małej wioski. Niestety z sielskiego życia ich świat nagle zmienia się w koszmar. Ktoś ich prześladuje, niszczy dom, społeczność małej miejscowości nieufnie i nieprzychylnie odnosi się do nowych, a w dodatku okazuje się, że podwórko przed domem skrywa makabryczne sekrety. W miarę czytania odkrywamy, że to małżeństwo również ma swoje tajemnice i żadne z małżonków nie jest tak dobrym człowiekiem, jak się wydaje na początku. Czy zdołają obronić się przed prześladowcą, który najwyraźniej nie spocznie dopóki nie pozbędzie się ich nawet w najgorszy możliwy sposób?

Autorowi udało się stworzyć wyjątkowy klimat, dzięki dokładnym opisom doskonale wyczułam się w sytuację głównych bohaterów razem z nimi czułam lęk i napięcie. Kiedy nie czytałam tej książki i tak dużo o niej myślałam. Bardzo lubię thrillery umiejscowione w małych miejscowościach, gdzie wszyscy mają swoje tajemnice, a my musimy je powoli odkrywać. Oczywiście zakończenia nie udało mu się odgadnąć, chociaż podejrzewałam wszystkich po kolei. "Krwawnica" jest książką, którą zdecydowanie polecę każdemu fanowi thrillerów psychologicznych.

Mieczysław Gorzka powraca w nieco innej, mroczniejszej osłonie z thrillerem "Krwawnica".

Małżeństwo Dzikowskich przeprowadza się z miasta na prowincję. Rafał jest byłym policjantem, który od zawsze marzył o zamieszkaniu w domu nad jeziorem, gdzie spędził najlepsze dni swojego dzieciństwa. Jednak nowy dom znajduje się w nie całkiem przyjaznej wsi Bagniska, a jego mieszkańcy zdają się być wrogo nastawieni do przyjezdnych. Niedługo potem na podwórzu wykopane zostają zwłoki dwóch kobiet. To dopiero początek niepokojących wydarzeń.

"Ja­ki­kol­wiek byłby to wiek, lu­dzie są tacy sami. Boją się nie­zna­ne­go".

Muszę przyznać, że początek niczym z baśni o złej Babie Jadze w wersji dla dorosłych zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Po takim wstępnie nie było rady, musiałam czytać dalej. Autor nie raz pokazał, że umie w mroczne i nieoczywiste tematy, przekonałam się o tym podczas lektury "Martwego sadu". Tutaj już okładka robi świetną robotę, obiecując dużo mroku, klaustrofobii i zła, a początek książki tylko nas w tym utwierdza. Choć wszystko zdaje się przemawiać za tym, że dom i jego okolice mogą być nawiedzone, to należy pamiętać, że potwory nie istnieją, a za całe zło odpowiedzialni są ludzie.

Paraliżujące poczucie, że coś tu się nie zgadza, niejasne zagrożenie i tlący się z wolna niepokój, powodują, że pełna mroku fabuła niespiesznie oplata nas swymi mackami i nie wiedzieć kiedy, zaczynamy dusić się w hermetycznej społeczności, gdzie panuje zmowa milczenia, a zbrodnie są na porządku dziennym. Ilość tajemnic przerośnie nawet samego "Dzikiego" Rafała, a to, czego się dowie, już na zawsze zmieni go jako człowieka.

Ostatnie dwa dni były niczym szalejące tornado, które nie pozwoliło skupić się na niczym... dlatego dzisiaj póki jeszcze nie opadłam z sił zapraszam was na recenzję najnowszego, wybornego thrillera z nutką kryminału i sensacji w tle.
A mowa tutaj o "Krwawnicy" Mieczysława Gorzka znanego wam z serii "Cienie przeszłości oraz "Wściekłe psy" (teraz to i ja muszę wszystko nadrobić, gdyż kolejny autor wpisał się na moją listę)

~Rafał Dzikowski były policjant wydziału śledczego, po dość nieprzyjemnych wydarzeniach z przeszłości, marzy o znalezieniu spokojnego azylu z dala od codziennej cywilizacji oraz szerzącej się na dużą skalę pandemii. Dlatego pewnego dnia po dłuższych konwersacjach z żoną Weronika, wspólnie decydują się na przeprowadzkę do świeżo wyremontowanego domu nad Jeziorem Chobienieckim we wsi Bagniska.
Po dotarciu na miejsce "na dzień dobry" wita ich niemiła niespodzianka, gdyż ktoś z mieszkańców wymalował czerwonym sprayem napis - KRWAWNICA
A jakby tego było mało kilka dni później, ekipa remontowa podczas wykopów przeprowadzanych na posesji, znajduje ciała dwóch kobiet.
Niestety szybko okazuje się, że nowy dom jak i miejsce zamieszkania to złowroga puszka pandory skrywająca mroczne tajemnice, stając się tym samym, nieustającą lawina nieszczęść.
Co tak naprawdę oznacza napis KRWAWNICA?Czy lokalne wierzenia i związane z tym zielarstwo mogą być kluczem do rozwiązania, mrożącej krew w żyłach zagadki?
Jakie jeszcze tajemnice skrywa lokalna społeczność?Kim były martwe kobiety?

~ "KRWAWNICA" Mieczysława Gorzka to lektura, która bezapelacyjnie powinna znaleźć się u każdego książkoholika.
Więc jeśli tak jak ja uwielbiacie nieszablonową, przepyszną fabułę, która niespiesznie oplata was swymi macki, a potem wprowadza w pokręcony świat bohaterów, który zamyka się w hermetycznym społeczeństwie to nie mogliście trafić lepiej.
To właśnie tutaj mnogość tajemnic, zmowa milczenia, zbrodnie, są na porządku dziennym i kumulują się w najmniej spodziewanym momencie tworząc prawdziwa jazdę bez trzymanki, okraszoną dusznym, psychodelicznym klimatem.
Mam nadzieję, że już was troszkę przekonałam
~Autor z wielką precyzją od samego początku niejednokrotnie widzi nas za nos usypiając przy tym nasza czując.Aby z iście sielankowego klimatu, pełnego niespotykanych intryg i dobrej zabawy, wrzucić nas w wir zaskakujących zwrotów akcji, namnażających się jak "grzyby po deszczu"
Co później w akompaniamencie nieustającego, namacalnego wręcz napięcia, pozwala składać kolejne elementy przerażająco,mrocznej układanki.
~Dlatego jeśli lubisz przepyszne rasowe thrillery z nieprzerysowanymi bohaterami, pełne leśnych mrocznych tajemnic, kłamstw, urojeń, traum z przeszłości, sex afer oraz zadziwiające zakończeniem, to z ręką na sercu i czystym sumieniem polecam wam ten tytuł.Gwarantuje wam ze z emocji nie będzie mogli oderwać się od lektury!Jak dla mnie idealna na zbliżający się wielkimi krokami weekend majowy!
Polecam J.K.

Ucieczka z miastowego zgiełku do świeżo wyremontowanego domu, położonego nad malowniczym jeziorem w niewielkiej wsi- brzmi jak marzenie niejednego z nas. Z pewnością moje. Tak właśnie rozpoczyna nowy etap swego życia Rafał Dzikowski wraz z żoną Weroniką. Co zatem może pójść nie tak i się nie udać? Okazuje się, że wszystko?

Państwo Dzikowscy nie są mile widzianymi przybyszami przez mieszkańców Bagnisk, o czym przekonują się już pierwszego dnia. Na dodatek złego na ich podwórzu wkrótce potem zostają wykopane ciała dwóch kobiet. Rozpoczynający się koszmar małżeństwa dopełniają tamtejsze lokalne wierzenia, które z każdym kolejnym dniem uderzają ze zwiększoną siłą w ich związek.

?Krwawnica? autorstwa Mieczysława Gorzki to książka, której fabuła moim zdaniem została zbudowana na bardzo mocnej podstawie ciekawego pomysłu. Kochające się małżeństwo, nowe miejsce, nowi ludzie i nowe życie- tutaj aż pachniało czymś skrajnie odmiennym aniżeli sielankowe życie na tle malowniczej przyrody. Wszak to thriller, a te nie mogą bazować na bajkowym scenariuszu według słów ??i żyli długo i szczęśliwie?.

Książka napisana jest przyjemnym dla oka językiem i to z pewnością jej wielki atut. Na plus zasługują także momenty grozy, które w jednej sekundzie przyspieszały akcję serca. Choć było ich zdecydowanie za mało. Ostatecznie mroczny świat szaleństwa, z którym przyszło się zmierzyć głównym bohaterom książki nie był w mojej ocenie aż tak straszny. Historia miała swoje lepsze momenty, lecz te zostały przyćmione przez jej zakończenie, poprzedzone rozbieganymi wątkami, które finalnie w mojej głowie okazały się mało spójne z całością.

Ostatecznie książkę Mieczysława Gorzki oceniłem na dobrą zgodnie z własnymi odczuciami po jej zakończeniu. Nie jest to z pewnością pozycja z efektem ?wow?, a samo określenie jej thrillerem jest w znacznej jej części według mnie sporym nadużyciem. Jedno jest pewne- czytałem dużo lepsze książki spod pióra autora i liczę, że wróci on do pisarskiej kondycji sprzed ?Krwawnicy?. Wy natomiast oceńcie ją sami?

Współpraca z wydawnictwem Skarpa Warszawska.