Krwawnik, mniszek, ułudka (twarda)

Ucieszyłam się bardzo z tego powodu, że po dłuższym czasie powrócę ponownie do przeczytania gatunku literackiego mniej popularnego wśród czytelników w odbiorze, jakim są wiersze.

Zdecydowałam się na zapoznanie z nieznaną mi do tej pory twórczością autorki Pani Natalii de Barbaro, ponieważ uważam, że zawsze należy zaobserwować podjęte działania ze strony autorki w dziedzinie literackiej bliskiej jej sercu i powołaniu dzięki, któremu czuje spełnienie zawodowe przynoszące radość ze spełnianej misji, jakim jest pisanie wierszy.

Analizując wiersze zamieszczone w 3 częściach o nadanym ciekawie brzmiącym tytule tomiku wierszy - Krwawnik, mniszek, ułudka zastanawiałam, się czym kierowała autorka, co miała, na myśli tworząc, je a przede wszystkim próbowałam zrozumieć ich najważniejszy przekaz oraz to czy ja rozumiem główną treść w nich zawartą.

Gdy rozpoczęłam czytanie wierszy zamieszczonych w pierwszej części Ciemni to odnoszę niezwykłe wrażenie, że tak jakbym poniekąd uczestniczyła w wędrówce ich życia u tych osób, które występują w roli anonimowego podmiotu lirycznego.

Uważam, że jest to budująca postawa, gdyż, świadczy, o tym, jak bardzo ważna jest obecność bliskości, aby nie odczuwać spotykanej na naszej drodze dość często samotności, która w odbiorze nie jest odbierana jako pozytywny czynnik, lecz ten negatywny. Poczucie niespełnienia i ludzkiego ignorowania.

Podczas czytania tychże wierszy można pozwolić również na doznawanie uczucia pełnego nostalgii, smutku, bo coś przeżyliśmy, odchodzi nagle w zapomnienie.

Mogłabym z łatwością ocenić, który z zamieszczonych w tomiku wierszy - Krwawnik, mniszek, ułudka podoba mi się najlepiej, gdyż zawiera w sobie to coś, a szczególnie tajemnicza ukrytą głębie treści poznania przekazu tych najważniejszych poetki.

Przykłady tych wierszy są następujące: Podpowiedź, Huśtawka, Wysłannik.

W całościowym odbiorze zawarte w tym tomie wiersze są napisane językiem zrozumiałym i można do nich powracać w chwilach nostalgii.

Polecam.

Przyszłam tutaj od innej książki Natalii de Barbaro, a więc "Czułej przewodniczki". Osobiście zakochałam się właśnie w tej czulej przewodniczce, była to jedna z najlepszych książek do samopomocy jaką czytałam. Dlatego też postanowiłam sprawdzić inne publikacje tej autorki. I z jakim zdziwieniem odkryłam, że pisze ona wiersze! Nigdy ten rodzaj pisania raczej mnie nie przekonywał, ale uznałam, że ie ma sensu czytać poradnika politycznego jej autorstwa, więc po krótkim zastanowieniu postanowiłam ten tomik kupić... I o dziwo się nie zawiodłam! Chociaż z drugiej strony przed zakupem nie miałam jakichkolwiek oczekiwań. Mimo to, tomik bardzo polecam - najlepiej smakuje wieczorkiem przy kieliszku wina :)