Książka, którą pragnę opisać, to powieść Henryka Sienkiewicza pod tytułem „Krzyżacy”. Utwór należy do powieści historycznych z elementami przygodowej. Wydawano ją odcinek po odcinku w ilustrowanej gazecie w latach 1897-1906.
Akcja „Krzyżaków” rozgrywa się w XV-wiecznej Polsce. Głównym bohaterem jest rycerz Zbyszko z Bogdańca. Pochodził on ze szlacheckiego rodu Gradów, herbu Tępa Podkowa. Wcześnie osierocony trafił pod opiekę stryja, Maćka z Bogdańca. Od najmłodszych lat Maćko zapoznawał swego bratanka z rzemiosłem wojennym. Wprawdzie nie mógł ofiarować mu prawdziwej, matczynej miłości, ale zawsze służył dobrą radą oraz pomocną dłonią. Największą miłością Zbyszka była Danusia Jurandówna, ze Spychowa, toteż przez długi czas odrzucał zalotne spojrzenia Jagienki Zychówny, ze Zgorzelic.
Tematem książki jest porwanie Danusi przez Krzyżaków i rozpaczliwe próby Zbyszka o uwolnienie swej lubej. Przez strony powieści przewijają się wątki dotyczące miłości, wojny, przyjaźni, patriotyzmu oraz moralności.
W swoim dziele Sienkiewicz pragnie przekazać czytelnikom ideę bohaterstwa, prawdomówności, miłości do ojczyzny oraz szlachetności. Robi to na przykładzie stworzonych przez siebie bohaterów. Postacie wykreowane przez autora są bardzo interesujące, zdają się być z krwi i kości. Mają barwne i ciekawe charaktery. Postawa większości z nich godna jest podziwu jak również uznania. W książce występuje wyraźny, a nawet nieco przesadzony kontrast między Krzyżakami a Polakami. Drażniące niekiedy bywa wyidealizowanie Polaków, Sienkiewicz opisał jedynie ich zalety, zaś u Krzyżaków przedstawił same wady osobowości. Pomimo to większość książkowych bohaterów wydała mi się sympatyczna.
Wydarzenia w utworze są zaskakujące i ciekawe a niekiedy również humorystyczne. Szybkie tempo akcji posiada zarówno dobre jak i złe strony. Dzięki niemu czytanie książki jest bardziej wciągające, jednakże niekiedy może stanowić utrudnienie w śledzeniu zmieniających się sytuacji.
„Krzyżacy” to bardzo wartościowa książka. Wydawano ją w latach, kiedy Polska znajdowała się pod zaborami. Miała ogromne znaczenie dla żyjących wtedy Polaków. Budziła nadzieje oraz wiarę w odzyskanie niepodległości. Służyła pokrzepieniu serc i dusz. Jednoczyła ludzi, rozbudzała uczucia patriotyczne oraz chęć do walki o niezależność.
Dziś powieść posiada również liczne wartości poznawcze. Uczy historii i dumy narodowej, ukazuje nam ówczesną przyrodę, mentalność i życie średniowiecznych ludzi, przybliża też staropolski język. Według mnie książka zawiera zbyt długie, nużące opisy, jednakże wobec wielu innych zalet można jej to wybaczyć.
W swojej powieści Sienkiewicz podkreśla to, z czego dumny powinien być każdy Polak. Mimo iż trochę upiększył niektóre rzeczy, książka nadal jest w miarę dokładnym opisem epoki średniowiecza . Pomaga ją poznać w ciekawy sposób. Godne podziwu jest poświęcenie i precyzja, z jaką autor zagłębia się w dawne czasy.
Pomimo iż „Krzyżacy”, jak większość rzeczy na świecie, posiadają swoje wady to i tak jest to niezwykła książka nadająca się na długie, zimowe wieczory.
Opinia bierze udział w konkursie