Książe i artystka

Eve Hamilton, wbrew mylnym stereotypom, nie jest typową córką bogaczy. Wręcz przeciwnie ? stara się udowodnić wszystkim w swoim otoczeniu, że ciężka praca połączona z intelektem i odpowiednim wykorzystaniem własnych umiejętności to podstawa jej zawodowego sukcesu. Kobieta, która od zawsze marzyła, by być aktorką szybko przekonała się, że brak jej niezbędnego do wykonywania tego zawodu talentu. Postanowiła wykorzystać więc to, czego nauczyła się przez lata edukacji na wysokim poziomie. Oraz swój własny intelekt. Zamiast aktorką jest więc teraz producentką teatralną, a jej teatr zaczyna odnosić coraz większe sukcesy. Poprzez koneksje jej siostry, wieść o teatrze Eve dociera również do księstwa Cordiny. Sam Aleksander de Cordina prosi ją o gościnne występy w niewielkim księstwie. Eve zdaje sobie sprawę z tego, że przyjęcie tego zlecenia stanowi idealną okazję do zaprezentowania jej teatru przed możnymi tego świata. Czy jednak powinna podejmować to wyzwanie? Wie, że jej pracownicy spiszą się jak najlepiej, pytanie jednak czy ona sama zdoła pracować na najwyższym poziomie tak blisko niezwykle przystojnego, ale też zamkniętego w sobie i zimnego następcy tronu?

Pierwszy raz sięgnęłam po twórczość Nory Roberts. Czy jestem zadowolona z tego wyboru? W sumie tak. Książka nie była zła ani wybitnie dobra. To takie czytadło na jeden raz. Chwila zapomnienia o otaczającym świecie. Nie trzeba mocno zagłębiać się w powieści, skupiać na fabule. To taka historia, gdzie wiadomo, jak się ona zakończy, ale dobrze mi się ją czytało.

Jest taka cukierkowa, czasami dość przesłodzona, ale zarazem urocza, wywołująca uśmiech na twarzy. Na początku miałam trudność w odnalezieniu się w powieści. Autorka przedstawia postacie, które już kiedyś występowały w innej książce na drugim planie. Z czego wspomina wydarzenia, jakie miały już miejsce i właśnie w tych wyjaśnieniach zabrakło mi krótkiego zobrazowania tego, co się tam takiego działo. Czułam, jakby coś mi umknęło, układanka z brakującym puzzlem, która później miała przedstawić cały obraz. Z czasem zrozumiałam o co chodziło, jednak wolałabym aby zostało coś dopowiedziane, bo jeśli czytelnik nie miał okazji przeczytać wcześniejszej powieści, gdzie bohaterowie grali drugie skrzypce, to się w opowieści nie odnajdzie.

Książkę szybko się czyta, ale bez emocji. Są bohaterowie, pojawia się między nimi uczucie, ale nie przeżywa się tego. Obserwuje się fabułę bez drgania serca. Postacie są dość sympatyczne i łatwo przewidzieć, co wydarzy się dalej. Polubiłam Eve, nie jest przedstawiona jako kobieta, która poszukuje miłości. Pokazuje swoją ogromną pasję, wielkie zaangażowanie w pracy ze sztukami teatralnymi. A do tego jest sarkastyczna, nie jest potulna jak baranek i bierna na to, co się wokół dzieje. Autorka dała jej duszę, głos przez, co stała się dla mnie prawdziwa, realistyczna.

Podsumowując - historia nie była wyśmienita ani zła. Była taka przeciętna, do przeczytania na raz, na chwilowe zapomnienie o obowiązkach. Jeśli poszukujecie dobrego romansu, to książki Nory Roberts są odpowiednim wyborem. Polecam.

I ponownie spotykam się z twórczością Nory Roberts. Przyznam, że nie sądziłam, iż tak prędko to nastąpi! Mamy do czynienia z serią nowych wydań starych książek. Odświeżono szatę graficzną, aktualnie prezentuje się o wiele ładniej. Oczywiście, całość nadal pozostawiono w tonie zgodnym z treścią, aczkolwiek zapewne więcej czytelników poczuje zainteresowanie tymi powieściami. Koneserom romansów nazwisko Roberts raczej nie jest obce, ale młodsze pokolenie w większości styka się z autorką po raz pierwszy. Dlatego warto było pomyśleć o wyglądzie okładek, ich zmianę oceniam na spory plus. Dzisiaj mocniej skupiłam się na opisaniu tego typu detali ze względu na to, że niedawno recenzowałam ?Księżniczkę i tajnego agenta?, więc nie chcę za dużo się powtarzać! Jednak przybliżę odrobinę tajemnic, specjalnie dla osób, którzy dopiero teraz trafili na moją opinię.

W tym tomie Nora nadal zachowuje swój charakterystyczny styl. Wiele namiętnych wyznań, lecz nie popadających w zbytnie banały. Zadbano o proporcję, nie czułam ciarek zażenowania w trakcie czytania, lektura sprawiła mi przyjemność. A nawet spodobała mi się bardziej niż poprzedniczka, bowiem to właśnie tutaj możemy trzymać kciuki za silną kobietę, temperamentną. Akcja wypada dość realistycznie, jak na taką fabułą. Owszem, obserwujemy bajkową miłość, mającą za zadanie pokonać wszelkie przeciwności losu ? a ten nieustannie podsuwa kłody pod nogi. Aczkolwiek ciągle się chce kibicować bohaterom, są sympatyczni. A znamy ich już z ?Księżniczki i tajnego agenta?.

Akcja posunęła się o siedem lat do przodu. Gabriella i Reeve również się pojawiają, lecz pole do popisu oddają komuś innemu. Aleks, następca tronu, wydaje się być człowiekiem sztywnym, bezwzględnie przestrzegającym panujących wokół niego zasad. Jakby nigdy nie pozwalał sobie na dozę szaleństwa, luzu. Natomiast Eve nie boi się żadnych wyzwań. Walczy o swoje, a przy tym pozostaje całkiem urocza, mimo wybuchowego temperamentu, chwilami potrafiącego wpakować ją w kłopoty. Zupełne przeciwieństwa, przyciągające się niczym magnesy.

Tak, Eve przypadła mi do gustu. Polubiłam tę dziewczynę, pozornie niesamowicie otwartą. Ale ukrywa sekrety, jak uczucie do mężczyzny, który, w jej oczach, uważa ją za osobę wyłącznie irytującą. Aleks i Eve prowadzą miłosną grę, zauroczeni w sobie od lat! A ciągle wychodzący z założenia, że jedno drugiego zwyczajnie nie cierpi. Z pewnym rozbawieniem (pozytywnym!) obserwowałam ich perypetie. Gdy już myślałam, iż w końcu rozwiążą swoje problemy ? znowu wracali do punktu wyjścia. Początkowo cała akcja toczyła się stosunkowo wolno, aczkolwiek następna połowa książki wypadła naprawdę dobrze! Aż trochę się zdziwiłam. Lekka powieść, sprawiająca czytelnikowi radość. Czego żądać więcej?

Komu powinnam polecić ?Księcia i artystkę?? Naturalnie, osobom pragnącym poznać dalsze losy postaci występujących w części pierwszej. Ja sama nie spodziewałam się, że te historie rzeczywiście mnie wciągną. Nabawiłam się takiej ?słodkiej słabości?, będę wypatrywać kolejnych tomów, a coś czuję, iż szybko się pojawią. Serię rekomenduję każdemu, kto chciałby odpocząć od codzienności, odprężyć przy filiżance gorącej herbaty. Powieści Nory Robert mogą być też świetnym prezentem dla mamy lub babci. Boże Narodzenie nadchodzi wielkimi krokami!

Jakiś czas temu miałam okazję przeczytać książkę "Księżniczka i tajny agent" lekka i niezobowiązująca lektura, ale właśnie w niej poznałam Aleksandra - następce tronu, i młodziutką Eve, bohaterów drugoplanowych. "Książę i artystka" to właśnie opowieść o nich.

Historia rozpoczyna się siedem lat po wydarzeniach, jakie miały miejsce w "Księżniczka i tajny agent". Bohaterowie są starsi, dojrzalsi i nadal grozi im niebezpieczeństwo. Oprócz tego, że miałam wgląd w rozwijający się romans dodatkowo zobaczyłam jak potoczyły się losy wcześniejszej pary.

"Książę i artystka" to krótka i bardzo szybka w czytaniu książka. Fabuła jest ciekawa, choć nie wzbudza emocji. Bohaterowie są sympatyczni, opowieść jest trochę przesłodzona, ale i w miarę realistyczna. Treść nie zaskakuje, wydarzenia są łatwe do przewidzenia.
Historia rozwija się w szybkim tempie dlatego nie nudzi.

Autorka nadal pozostała przy zmiennej narracji, choć najczęściej do głosu dochodzi para głównych postaci. Pomimo wszystko trzeba być skupionym, aby nie pomylić "przemawiających" bohaterów.
Literatka sceny zbliżeń ładnie omija, robiąc tylko sugestię do czego dana scena doprowadzi. Coraz trudniej trafić właśnie na taką powieść, w której trzeba się domyślać szczegółów, współczesne utwory są mniej taktowne.

"Książę i artystka" to niezobowiązująca lektura na jeden wieczór, która na chwilę przenosi czytelnika do świata książąt. Czytanie jest szybkie, lekkie, relaksujące.