Księgarnie i kościopył

"Księgarnie i kościopył" to kolejny dowód, po "Legendach i latte", że da napisać się dobrą obyczajową powieść fantasy. Mam wrażenie, że tym razem jest trochę więcej akcji w książce, ale jest to zrozumiałe, patrząc na to, że Viv jest młodsza i skłonna do walki, co widać od początku fabuły.

Początkowo obawiałem się, że tytuł ten będzie wtórny, patrząc na podobieństwo do poprzedniej części, jednak Travis Baldree udowodnił, że da się napisać ciekawą książkę pomimo podobnych schematów.

Jakie są największe plusy tej powieści?
Fabuła, bardzo dobrze wyważona. Momentami leniwie ciągnąca nas w klimat spokojnego Murk, by zaraz rzucić nas w wir akcji.
Bohaterowie, różnorodni, ciekawie napisani i czasami prawie że wulgarni, czego w ogóle się nie spodziewałem.

"Księgarnie i kościopył" zaskoczyły mnie bardzo pozytywnie. Obawiałem się kalki "Legend i latte" i pomimo podobieństw, uważam że można się bardzo dobrze bawić przy tej powieści.

Co do książek, czytanych w tej książce przez orczycę Viv, po ukazanych fragmentach stwierdzam, że sam chętnie bym po nie sięgnął.

"Księgarnie i kościopył" to wyjątkowy prequel "Legend i Latte", czyli przykładu cozy fantasy idealnego na jesienne wieczory. Czy książka dorównała poprzedniczce?


Podczas jednej z bitew Viv zostaje ranna i zostawiona przez swoją drużynę w małym mieście Murk, żeby w pełni wydobrzeć. Orczyca nie jest jednak fanką bezczynności, więc angażuje się w pomoc podupadającej księgarni. W międzyczasie znajdzie jednak również czas na miłość i tajemnicę, która wisi w powietrzu. Bo niebezpieczeństwo nigdy w pełni nie zasypia.


Książka prowadzona jest w charakterystycznym dla autora dość powolnym stylu. Szczególnie początek jest bardzo niespieszny, a my wraz z bohaterką poznajmy senne miasteczko i jego mieszkańców. A jest to naprawdę wyjątkowa gromadka. Mamy zadziorną gnomkę, której marzeniem są wielkie bitwy, nieufną tipenti, wrażliwego orka i pewną uroczą piekarkę, której wypieki zachwycają brzuchy każdego. Są to postacie, do których łatwo zapałać sympatią i każda z nich wprowadza wyjątkowy klimat do tej historii. Ta powolność z czasem może zacząć nużyć, ale później akcja nabiera tempa, wzrasta też stawka, bo mamy tu do czynienia z nekromancją. Nadal jednak mamy pewność, że bohaterowie ze wszystkiego wyjdą obronną ręką, co daje komfort podczas czytania.


Uważam, że książka jest równie dobra jak "Legendy i Latte". Mimo niespiesznego klimatu naprawdę mnie zaangażowała i przede wszystkim sprawiła, że miło spędziłam przy niej czas. Jest idealną lekturą na jesienny wieczór, kiedy ważniejsze od pościgów są dla nas relacje między bohaterami i świetny klimat. Tutaj co prawda to nie zapach kawy towarzyszy podczas czytania, ale starych woluminów. Próby ratowania księgarni były jednym z moich ulubionych elementów fabuły. Podobnie jak konfrontacje Viv z różnego typu literaturą. Czy przekona się do gorących romansów? Tego dowiecie się dopiero sięgając po "Księgarnie i kościopył", która w przyjemny sposób przytoczy wam dzieje Viv sprzed założenia kawiarni. Okazuje się, że miała okazję nabyć niewielkie doświadczenie biznesowe.