Księgi mroku

Doskonała lektura z dreszczykiem dla nastolatków. Bohaterem książki jest Aleks. Nastolatek uwielbia straszne historie. Lubi je nie tylko oglądać, ale z zawziętością tworzy samodzielne opowieści. Wszystko to sprawia, że sam uważa się za odmieńca. Bardzo chciałby być zwyczajnym, niczym nie wyróżniającym się nastolatkiem, dlatego pewnej nocy postanawia zniszczyć swoje księgi mroku. Niestety zamiast dotrzeć do piwnicy, w której znajduje się stary piec, winda do której wchodzi zatrzymuje się na czwartym piętrze. Aleks wysiada więc zamierzając resztę drogi przebyć schodami. Zatrzymują go jednak odgłosy dochodzące z jednego z mieszkań. Rozpoznaje wśród nich swój ulubiony film i niczym zahipnotyzowany rusza w jego kierunku. Drzwi otwiera mu Natasza ogromnie zaciekawiona i ucieszona z przybycia chłopca. Gdy jednak Aleks przekracza próg jej mieszkania okazuje się, że nie ma w nim telewizora, który z całą pewnością widział stojąc w drzwiach. Był on tylko iluzją. Natasza zaś okazała się być podstępną wiedźmą, która bez skrupułów uwięziła chłopca. Aby ocalić życie Aleks musi każdego wieczora czytać wiedźmie jedną straszną historię. Okazuje się, że poza nm wiedźma więzi jeszcze jedną osobę. Jest nią dziewczynka o imieniu Jasmin. Dziewczynka zajmuje się magicznymi roślinami wiedźmy i przygotowuje jej olejki z receptur przekazanych przez Nataszę. Gdy zaś ta wychodzi każdy ruch dwójki więźniów obserwuje kotka Lenore. Czy z magicznego mieszkania wiedźmy jest jakieś wyjście? Czy komukolwiek przed Aleksem i Jasminą udało się z niego uciec? Co stało się z dziećmi, które były w nim wcześniej? Czy w końcu Aleks i Jasmin zdołają uciec? Tego wszystkiego dowiecie się oczywiście sięgając po lekturę...

Fantastycznie czyta się tę książkę. Autor nawet na moment nie pozwala się od niej oderwać. Nieustannie coś się dzieje, a akcja toczy się niemal błyskawicznie. Jest strasznie, ale wydaje mi się że nie przekroczona została zasadnicza granica, dzięki czemu czytając poczujemy lekki dreszczyk grozy, ale równocześnie nie grożą nam przy tym żadne senne koszmary. ;)

Jest to książka, którą poleciłabym przede wszystkim nastolatkom. Autor porusza w niej kilka ciekawych i ważnych tematów. Lektura ma nie tylko odrobinę przestraszyć, ale też pomóc czytelnikowi w zaakceptowaniu jego samego. Na przykładzie bohaterów autor pokazał, że każdy z nas jest tak naprawdę inny i ma jakieś inne zainteresowania, mniej lub bardziej oryginalne, które dla innych mogą wydawać się dziwne i niezrozumiałe. Upodabnianie się na siłę do ogółu nie ma jednak większego sensu bo w ten sposób zabijamy cząstkę siebie i na dłuższą metę na pewno nie będziemy szczęśliwi. Ponadto autor porusza też temat przyjaźni pokazując jak jest ważna i że znacznie łatwiej poradzić sobie z wszelkimi przeciwnościami mając u boku przyjaciela.

Jeżeli więc lubicie historie z dreszczykiem z pewnością ta świetnie napisana powieść przypadnie wam do gustu. To taka mocno zmodyfikowana opowieść w której dopatrzeć się można powiązań do bajki o Jasiu i Małgosi czy Baśni z tysiąca i jednej nocy. W przeciwieństwie do wspomnianych jest jednak jak najbardziej współczesna. Nierzadko autor łamie w niej też stereotypy. To historia, która zaskakuje i w której niczego nie możemy być pewni, niczego też nie zdołamy przewidzieć. Polecam ;)

Lubicie stare baśnie? A co by było gdyby największy koszmar ulubionej legendy stał się rzeczywistością? Taką zarazem przerażającą i ekscytującą przygodę serwuje nam wydawnictwo Babaryba w książce autora J. A. White " Księgi mroku".
...

Wróćmy do treści książki. Nastolatek zafascynowany światem horroru zostaje uwieziony w magicznym mieszkaniu przez wiedźmę i ma tylko jedno zadanie- karmić go swym mrokiem. Nie chcę za dużo zdradzać, ponieważ ta książka jest naprawdę dobra i każdy czytelnik powinien na własny sposób przeżywać historie, skupie się więc na analizie opowieści.

Książka od samego początku wzbudza w nas zainteresowanie i nie pozwala stracić napięcia. Świat w niej jest dobrze przedstawiony, opisy są szczegółowe, wątki bardzo rozbudowane i zaskakujące- miałam problemy z przewidywaniem kolejnych kroków głównych bohaterów, byłam miło zaskakiwana i wręcz emocjonalnie rozpieszczana przy każdym kolejnym rozdziale.

Główny bohater jest bardzo sympatyczny, to nastolatek mocno zagubiony w swoim "strasznym" świecie, który niepotrzebnie tak ostro się krytykuje, wręcz poniża. Jednak z biegiem wydarzeń, które czasami wręcz mogą przysporzyć młodego czytelnika o gęsią skórkę, Aleks bo tak ma na imię nasz bohater opowiadania, zaczyna rozwijać się niczym magiczny kwiat. Już nie jest tak mocno zagubiony, już nie jest w swoich oczach dziwadłem, a dochodzi do cennych wniosków, że jego inność to najważniejsza i najlepsza jego cecha. Staje się odważny, waleczny, sprytniejszy, zaczyna dostrzegać to co jest najważniejsze w jego młodym życiu- przyjaźń, poświecenie, szczerość. Teraz już wie, że wszystko co było dla niego koszmarem i tak bardzo namieszało w jego umyśle musiało się wydarzyć by go zmienić.

Interesującą postacią jest też jego towarzyszka, kolejne dziecko porwane przez wiedźmę. Na samym początku jest bardzo zamknięta w sobie i nie chce zbliżyć się do Aleksa z wielu obaw, a przede wszystkim przed utratą kolejnego kąpana w boju. Z czasem ich przyjaźń staje się mocniejsza i cenniejsza, a co najważniejsze przerwała trudy i wyzwania do samego końca i trwa nadal już po zakończeniu tragedii jaka ich spotkała.

Książka wielokrotnie mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła i choć jest to literatura młodzieżowa naprawdę wciągnęłam się przy jej czytaniu. Do samego końca nie byłam pewna zakończenia a już ostatnich kilka rozdziałów było bardzo ekscytujących. Wielkim plusem jest ukryte w niej przesłanie, młody czytelnik przeżywa nie tylko fascynującą historię ale może analizować siebie samego. Pozostało mi tylko zapoznać się z wersją ekranową książki, która jest dostępna na Netflixie jako " Straszne historie" .

Jak tylko zobaczyłam okładkę gdzieś na Instagramie wiedziałam, że chce poznać treść, jaka jest skrywana pod tym tytułem. Pytam się mojej córki, czy będzie chciała razem ze mną przeczytać albo dosłuchać, a ona po przeczytaniu opisu ?No pewnie?. Całe moje dzieciństwo powtarzano mi, żebym nie rozmawiała z obcymi ludźmi, pilnowała się swojego podwórka itd. Lata 80., 90 a w Tv straszył mnie m.in. ?Diabeł piszczałka? chodź psocił to lubił pomagać, a jego tekst brzmiał mniej więcej tak ?Ja kudłaty durnowaty??, ale wracając do książki to, tak jak wtedy tak i teraz, towarzysząc naszemu bohaterowi Aleksowi miałam podobne wrażenia.
Jedna z tych książek, które mają niezłe tempo od samego początku, przez co super mi się czytało, bo córka wolała przed snem słuchać audio dostępne m. in. na Storytel. Uprzedzam, że moja ma 9 lat i nie było jakoś strasznie, ale autorka tak to super ułożyła, że momentami sama dawałam się złapać na tym, że ja słuchałam dalej, gdzie moja już dawno usnęła, a to wszystko przez lektora cudownego pana Janusza Zadurę, którego moja Hela uwielbia, i to dzięki niemu zaczęła słuchać audio. Jeżeli jesteście ciekawi jak został zwabiony Aleks, to na początku książki macie odpowiedź. Marzy mi się kontynuacja, no ale wiadomo, że to nie ode mnie zależy. Tyle wkręconych momentów miałam, że śmiałam się sama do siebie. Książka dla dzieci i młodzieży, ale i dorosły będzie miał niezłą zabawę. Fajny pomysł czytania np. przy ognisku, gdzie siedzi spora grupa dzieci i wtedy robi się fajny klimat. Nie ma tam nic ze scen grozy dla dorosłych, więc proszę się nie bać. Co do akcji to od samego początku towarzyszymy naszemu bohaterowi w wydostaniu się z mieszkania, w którym został uwięziony, ale ma towarzyszkę Jasmin.
Nie jest to zwykłe mieszkanie, ale zaczarowane. Nigdy nie zgadniecie, czym się żywi? Co musi zrobić Aleks, żeby przetrwać kolejny dzień?! Kim jest wiedźma, która zbawiła oboje?! Niech was nie zmylą otwarte drzwi, bo za nimi będziecie mieli ten sam pokój i tak w kółko. Nie chciałabym za dużo zdradzać, bo książka jest naprawdę świetna i koniec końców zrobicie wielkie oczy jak na zakończeniu dowiecie się co i jak oraz kto, kim jest. Książka, w której zawarte jest mnóstwo informacji o przyjaźni, odmienności, samotności, akceptacji itp.
Cieszę się, że mogłam przekazać ten egzemplarz mojej córce, bo to będzie jej wspomnienie z dzieciństwa. Rzadko zdarza mi się zauważać w niej takie zaangażowanie w przebieg zdarzeń. Opisów książki jest dużo, więc zapraszam m. in. na stronę wydawnictwa Babaryba i tam dowiecie się mniej więcej o co chodzi. Ja macham i zapraszam do przeczytania albo odsłuchania. Świetnie spędzony czas z dzieckiem.

Aleks uwielbia horrory, ale przez to staje się klasowym dziwakiem. Chłopak nie radzi sobie z odmiennością, dlatego postanawia spalić swoje Księgi Mroku. Tak nazywa zeszyty, w których spisuje swoje opowiadania grozy. Gdy próbuje to uczynić, zostaje zwabiony i uwięziony w magicznym mieszkaniu. Aleks musi walczyć z magicznymi mocami, wiedźmą Nataszą, ale również odnajduje przyjaźń.

Przez całą książkę akcja nie zwalnia, co rozdział to dzieje się coś nowego, nie ma czasu na nudę. Ale momentami jest strasznie, jest groźnie. Bardzo podobało mi się nawiązanie do bajki Jaś i Małgosia.
Czytając ?Księgi mroku? trochę miałam wrażenie, że czytam thriller z elementami horroru.

Co jeszcze podobało mi się to to, że książka zwraca uwagę na inność. Że każdy ma prawo do swoich zainteresować, chociaż są one bardzo odmienne i mało spotykane. Każdy ma prawo do swoich dziwactw. I to jest normalne i super.

Książka to taki horror dla dzieci, więc nie jest dla każdego. Myślę, że będzie odpowiednia dla dzieci powyżej dziesięciu lat, oczywiście jeżeli lubią dreszczyk grozy, magię. Bardziej wrażliwe dzieciaki mogą się trochę bać.

Natomiast ja bawiłam się przy niej świetnie, naprawdę nie mogłam się doczekać co będzie dalej i jak skończy się historia Aleksa.