Księgi zapomnianych żyć (barwione brzegi) (twarda)

KSIĘGI ZAPOMNIANYCH ŻYĆ to historia, która od początku spowija nas swoim specyficznym, nieco mrocznym i surowym klimatem. Znajdziemy tam zetknięcie się ze sobą dwóch skrajnie różnych światów: tego wiejskiego, w którym książki są czymś zakazanym, ale ludzie starają się żyć tam normalnie i miasta, w którym ludzie popełniają wiele niegodziwości wiedząc, że zawsze mogą wymazać je z pamięci za odpowiednią kwotę. I poprzez dwóch bohaterów te światy się ze sobą łączą. W jaki sposób? Tego Wam nie zdradzę, jednak przyznam, że był to element, który sprawił, że ciężko było mi się oderwać od lektury. W ogóle trudno jest opowiedzieć fabułę tej historii bez spoilerowania. Świat przedstawiony w książce oparty jest na motywach zakazanego uczucia, książki o książkach i zawodu oprawiacza, który dla jednych był przekleństwem, a dla innych źródłem zysku. Podobało mi się, jak za sprawą stylu pisania oraz sposobu opowiadania swojej historii, autorka wykreowała niesamowity klimat, który jest fundamentem tej książki i stanowi jej najmocniejszą stronę. Dodatkowo, podobał mi się zabieg z podzieleniem jej na części i zastosowaniem w jednej z nich retrospekcji, która idealnie uzupełniała powieść o potrzebne nam informacje. Na plus również kreacja bohaterów, którzy wywoływali w czytelniku całą gamę emocji i angażowali go w przeżywanie historii razem z postaciami.Podsumowując, czy mi się podobało? Zdecydowanie tak. Ale czy poleciłabym wszystkim tę książkę? Raczej nie. To specyficzna lektura i jestem świadoma, że nie każdemu przypadnie ona do gustu. Sięgnijcie po nią, jeśli lubicie powieści z nutą melancholii, z pewnym konfliktem moralnym i światem, w którym jest cała masa złych ludzi, a ci dobrzy muszą ogromnie walczyć, by otrzymać swoje (w miarę) szczęśliwe zakończenie.