Księżniczka w blasku reflektorów (twarda)

Pamiętnik księżniczki to seria ponadczasowa. Bawiła nastolatki kiedyś, bawi również dzisiaj. A przy okazji w bardzo naturalny sposób przemyca mnóstwo wartościowych przemyśleń. Drugi tom w doskonały sposób kontynuuje tę pełną humoru i uroku serię o życiu młodej księżniczki Mii, która w pierwszym tomie odkryła swoje królewskie pochodzenie, a teraz stawia czoła kolejnym wyzwaniom i niespodziankom. Co nie jest łatwe, biorąc pod uwagę, czego się od niej wymaga i w jakim otoczeniu się znajduje.

Autorka oczarowuje lekkością opowieści, która czyta się właściwie sama, a także prowadzeniem narracji w formie pamiętnika. W tej części Mia po otrzymaniu szokującej wiadomości o ciąży swojej mamy, musi zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, zarówno w życiu osobistym, jak i publicznym. Sama ciąża zresztą to jeszcze nic, ważniejsze, z kim jest ta ciąża. Reakcje Mii na tę sytuację i na wiele innych potrafią doprowadzić do łez. Oczywiście nie łez rozpaczy, a rozbawienia. I to takiego, że ze śmiechu rozboli nas brzuch.

Jednym z najmocniejszych punktów powieści jest wiarygodność bohaterki i jej autentyczne przeżycia. Mia nie jest idealną księżniczką jak z bajki, ale realną nastolatką, która boryka się z typowymi dla swojego wieku problemami, jak samoocena, pierwsze miłości czy nie zawsze łatwe relacje rodzinne. Cabot doskonale ukazuje wzloty i upadki dziewczyny, czyniąc postać Mii niezwykle sympatyczną i łatwą do identyfikacji dla czytelników. Autorka umiejętnie i w bardzo ciekawy sposób wplata w opowieść wcześniejsze wydarzenia z życia Mii, co jest sporym ułatwieniem dla czytelników, którzy mieli długą przerwę od czasu, kiedy przeczytali pierwszy tom. Nie ma tu jednak mowy o schematyczności czy powielaniu wcześniejszych wątków. Autorka zaskakuje nas nowymi wydarzeniami i zwrotami akcji, które trzymają w napięciu do samego końca. Duży plus dla autorki za kreatywne podejście do kontynuacji wątków, a także za niebanalne rozwinięcie postaci, które możemy poznać w tej części całkiem dobrze.

Drugi tom serii trzyma poziom. Jest tak samo dobry co pierwszy. Do tego to nie jest tylko lekka i zabawna lektura, ale również opowieść, która dotyka istotnych, nie tylko dla młodych ludzi, tematów, takich jak przyjaźń, dorastanie, akceptacja siebie czy relacje rodzinne. Poprzez humorystyczne opisy codzienności Mii autorka porusza też kwestie dotyczące życia publicznego, odpowiedzialności i balansowania między życiem prywatnym a obowiązkami królewskimi. To czyni tę opowieść wartościową lekturą nie tylko dla młodzieży, ale także dla dorosłych czytelników.

?Pamiętnik księżniczki. Tom 2? to kolejny udany rozdział w przygodach Mii, który z pewnością przypadnie do gustu zarówno fanom serii, jak i nowym czytelnikom. Meg Cabot wciąż zachwyca swoim talentem narracyjnym i kreacją bohaterów, tworząc powieść pełną humoru, ciepła, mądrych refleksji o życiu i o relacjach międzyludzkich. Osobiście mam do niej ogromny sentyment i polecam ją każdemu, kto jeszcze jej nie czytał.

Wiecie za to rośnie mój podziw dla autorki? Bo zgrabnie potrafiła wpleść wcześniejsze losy Mii i dodatkowo dokładnie opisać ją oraz jej rodzinę. Od ostatniej części w której ona sama dowiedziała się, że jest księżniczka minął miesiąc, więc niedługi czas przerwy między książkami. Aktualnie Mia jest w pierwszej klasie liceum i na jednej z lekcji nauczycielka poprosiła ich, by zaczęli pisać swój mega skryty dziennik, który później nauczycielce pokażą. I w ten sposób czytamy treść jej prywatnego sekretnika oraz tego z przeznaczeniem dla pani Spears w którym przypominamy sobie najważniejsze rzeczy z części pierwszej. Mega sprytne, podziwiam:-) Jednak by ponownie zainteresować nas treścią, małym dodatkiem do życia Mii jest wiadomość, że jej mama jest w ciąży. Oczywiście dziewczyna domyśla się kim jest ojciec dziecka i jej załamanie sięga zenitu. Już marzy, by nowe dziecko nie odziedziczyło po ojcu wyglądu z wyjątkiem zdolności matematycznych i włosów:-) Pod pewnym względem spodobała mi się dojrzałość tej dziewczyny. Zaczęła się bowiem dowiadywać jakie składniki mają zły wpływ na ciężarną kobietę i postanowiła przedyskutować to z mamą. Już nawet wybrała płeć dziecka i zdania nie zmieni:-) Robi przy tym coś głupiego, kiedy przyjaciółka przyłapuje ją na ciążowych artykułach, ale najważniejsze jest dla niej dobro matki. Może i czasami jej wnioski bywają zbyt dziecinne, ale potrafi dbać o innych na których jej zależy. Często podczas tego robi zabawne rzeczy, myśli jeszcze bardziej śmiesznie, ale i tak bardzo ją polubiłam. Robi co może by jej ciało dorosło do kobiecych wdzięków i ma żal do natury, że jako przyszła księżniczka tak nie wygląda. Nie wie jeszcze tylko, że księżniczką stajemy się wewnątrz. Chociaż to ja czytałam o niej tą książkę, to miałam ochotę jej o tym powiedzieć:-) W końcu przed nią był bardzo ważny wywiad do którego ktoś bliski ją przygotowywał. Tylko, czy wszystko poszło tak jak sobie to zaplanowała?
Naprawdę świetna książka, która opowiada o trudach dorastania i przebywania w zwykłym i wielkim świecie jednocześnie. Bardzo wam polecam:-)

PAMIĘTNIK KSIĘŻNICZKI 2. KSIĘŻNICZKA W BLASKU REFLEKTORÓW to kontynuacja losów Mii Thermopolis i zdawać by się mogło, że tu nie ma już nic do dodania, Mia okazała się księżniczką, kurtyna. Ale nic bardziej mylnego! Zabawa dopiero się zaczyna! Bo spójrzmy prawdzie w oczy - w bajkach dziewczyna okazuje się księżniczką i mamy zakończenie, ale przecież coś dzieje się w jej życiu dalej, prawda? A u Mii dzieje się niezwykle dużo:
- nadal ma lekcje etykiety u swojej nietypowej babki,
- ma udzielić wywiadu w telewizji,
- jej matka (tak, ta sama, która spotyka się z jej nauczycielem matematyki) ma dla niej pewną niespodziankę, która bardziej przypomina zrzucenie bomby,
- chyba ma tajemniczego wielbiciela!
Jak widać, nie sposób się nudzić. I faktycznie, w czasie lektury aż się chce przerzucać strony i z rozbawieniem śledzić losy naszej bohaterki. Czytałam tę serię już miliony razy, a nadal bawię się przy niej przednio i z radością nazywam moją komfortową serią. Nasza Mia ma problemy i kompleksy jak inne nastolatki, ale jednocześnie Meg Cabot potrafiła opisać to wszystko w taki sposób, że nie ma tu dramatów, triggerów, traum. To taka bardzo zdrowa i lekka historia, która poprawia humor i wywołuje uśmiech na ustach. Myślę, że będzie idealna zarówno dla nastolatków, jak i dla tych starszych czytelników, którzy z sentymentem wspominają lata 2000, bo to właśnie w tych realiach osadzona jest seria.
Meg Cabot pisze w sposób bardzo lekki i wciągający, a cała seria ma niesamowity klimat, przez który czytelnik czuje się, jakby należał do paczki znajomych Mii.
Uwielbiam tę serię i z całego serca ją polecam! A do tego w tym pięknym wydaniu - musicie ją mieć! ????

Bycie nastolatką to nie lada wyzwanie. Te wszystkie zmiany, które zachodzą, z którymi jakoś trzeba sobie poradzić ? to nie jest łatwe! A bycie nastolatką i księżniczką w jednym? To już brzmi jak wyższy poziom przetrwania. Ale skoro na pewne rzeczy nie ma się wpływu, to trzeba je po prostu jakoś przetrwać. Mia już oswoiła się z myślą o byciu księżniczką, jednak ani trochę się nie zmieniła. I całe szczęście! Patrząc na świat trochę niewinnymi, a trochę bojowo nastawionymi oczami, relacjonuje nam kolejne wydarzenia ze swojego szalonego życia. A u niej nie ma czasu na nudę.

?Pamiętnik księżniczki 2. Księżniczka w blasku reflektorów? w niczym nie ustępuje swojej książkowej poprzedniczce. Jest zabawnie, ze świetną, wciągającą i lekką narracją, gdzie infantylność miesza się z odpowiedzialnością, co jest tak znamienne dla wieku, w jakim znajduje się główna bohaterka. W tym tomie wraz z Mią zmierzymy się z ciążą, ślubem, tajemniczym wielbicielem i rosnącą rozpoznawalnością, a wszystko będzie przedstawione naprawdę genialnie. Pomimo wieku uwielbiam czytać o przygodach tej dziewczyny, jej podejściu do życia i ludzi, i naprawdę świetnie się przy tym bawię. A cały pamiętnik jest napisany w tak świetny sposób, że po prostu się przez niego płynie. Wszelkie rozterki Mii tu zawarte są typowe dla nastolatek, więc zdecydowanie trafi ona do swoich czytających rówieśniczek. Postaci poboczne natomiast są różnorodne, z charakterem i zwracają uwagę, ubarwiając całość fabuły. Muszę także wspomnieć o pięknym wydaniu tej książki, które urzeka na równi z zawartością i jest w pełni dopracowane. Z czystym sumieniem polecam ? i nastolatkom, i trochę starszym nastolatkom, które mają ochotę na chwilę przenieść się w czasie.