Księżycowa kołysanka

Czytając tę niezwykle napisaną historię o prawdziwej przyjaźni, miłości stwierdziłam, że po przeczytanych pierwszych pięciu rozdziałach, że chce być i nadal uczestniczyć w codziennym życiu bohaterów, którzy przyjaźnią się od lat, wspólnie mieszkają podczas wakacji i spędzają ze sobą czas. Autorka ta znana jest mi, z jej wcześniejszej czytanej przeze mnie książki pt. Kryształowe motyle, a tym razem zaprasza Czytelnika, aby był świadkiem wydarzeń tragedii, która wydarzyła się pewnej nocy letniej w książce pt. Księżycowa kołysanka. Nie można przejść w sposób obojętny obok występujących problemów zarówno, jak i u dorastającej młodzieży, a także zagubionych dorosłych, którzy wzajemnie się ranią, oskarżając, przy tym daje, wiele do myślenia po głębszym poznaniu ich. Każdy z przedstawionych w tej powieści 42 rozdziałów dzielących się na dwa podrozdziały: kiedyś i teraz. Są one charakterystyczne opisane dla występujących w niej bohaterów, którzy mają bardzo mocno rozbudowaną osobowość. Powieść ta to nie tylko powinna być wskazówką dla rodziców, aby zwracali uwagę na swoje dzieci, a nie tylko uświadomili, że nie należy się podawać i tracić wiary we własne możliwości. Gdy przyjrzymy się, z bliska życiu naszym bohaterkom to uświadomimy, sobie pokrótce, czy my podobnie jak one potrafimy zrozumieć nasze dotychczasowe życie i co my byśmy zrobili na ich miejscu, gdyby nas spotkały chwile porażek, a szczęście się od nas odwracało. Jedynym słowem spodobała mi się ta powieść, gdyż mogłam dzięki skonstruowanym trafnie i dopasowanych do bohaterów dialogów uśmiechnąć się, ale odkrywałam razem ze wszystkimi występującymi tutaj bohaterami ich tajemniczy świat. Moje drugie spotkanie z Panią Katarzyną Misiołek uważam za udane, ponieważ pisze o tym, o czym zapominamy w momencie, kiedy pojawia się problem, a uświadamiamy sobie dopiero później po dokładnym jego zanalizowaniu. Czy Agata, Barbara, Bartłomiej, Adam, Jasiek, Kinga odnajdą swój wspólny rodzinny język? O tym warto, się przekonać czytając tę powieść. .

Już sam tytuł i okładka intrygują, co może skrywać w sobie opowieść, którą autorka przekazała nam w swoje ręce. Wydawać by się mogło, że historia będzie lekka, przyjemna, idealna na letnie wakacje. Zagłębiając się w powieść, nie spodziewamy się, że z czasem życie obojga małżeństw zacznie się rozpadać.

Powieść jest przedstawiona dwutorowo. ,,Kiedyś i ,,Dziś. To zagranie potęguje ciekawość, jak historia się potoczy, jakie będą konsekwencje po podjętych decyzjach przez bohaterów i czy coś się zmieni dla ich dobra, szczęścia. Czytelnik z ogromnym zainteresowaniem obserwuje przebieg wydarzeń, napięcie potęguje oczekiwanie, emocje sięgają zenitu. Opowieść stworzona niczym pajęcza sieć. Rozdziały tworzą losy bohaterów, które z precyzją przeplatają się, tworząc harmonię pełną wspomnień, chorej zazdrości, oskarżeń, nieprzyjemnej aury.

Postacie są bardzo dobrze wykreowane, żywe, nie są płascy, bezbarwni. Przedstawiają prawdziwe życie, dwie strony medalu mieszkania pod jednym dachem, gdzie sekrety, tajemnice, bolączki, kłótnie są na porządku dziennym. Mają swoje zalety i wady, na przestrzeni kilku zdarzeń, mijającego czasu czytelnik zauważa ich przemianę, jak ich postrzeganie świata się zmienia, o czym marzą, co poszukują i dlaczego podejmują takie, a nie inne decyzje. Wiele osób z tymi bohaterami się utożsami, spojrzy na swoje życie pod innym kątem, zastanowi się, czy dobrze postępuje. Autorka skłania do refleksji, zmusza do tego, aby na chwilę się zatrzymać i przeanalizować to, co się wokół nas dzieje. Każda z postaci odgrywa tu szczególną rolę, żaden z nich nie został tu umieszczony przypadkowo, nikt nie jest potraktowany po macoszemu. To wszystko sprawia, że opowieść staje się ciekawsza, wydarzenia intrygują, a także to, jak potoczyły się losy bohaterów, czy odnaleźli upragnione szczęście i uporali się ze wszystkimi demonami.

Decyzje, które odciskają piętno na późniejszych relacjach obojga małżeństw, obawa samotności, kłótnie, oskarżenia, przemoc psychiczna, chora zazdrość, zaborczość, skakanie sobie do gardeł. Mroczna aura obezwładnia czytelnika, osiada niczym nieproszony gość, wdziera się do serca i podświadomości tworząc ogromne spustoszenie. Gorąco polecam!

?Lato zapowiada się sielankowo ale los chciał inaczej. Jedna noc, jeden błąd i już nic nie będzie takie jak kiedyś?? Pierwszy raz mam przyjemność spotkać się z twórczością Katarzyny Misiołek. I powiem wam że bardzo podobała mi się jej powieść. Książka Katarzyny Misiołek ?Księżycowa kołysanka jest czymś więcej niż tylko zwykłą książką Długo zastanawiałem się nad tym co napisać na temat tej książki. Klimat oraz cała fabuła stworzona przez autorkę była fenomenalna. Główni bohaterowie byli wykreowani bardzo dobrze. Dzięki temu czułem się jakbym był w ich świecie i razem z nimi zamieszkiwał w starej willi. Autorka w książce porusza bardzo wiele ważnych tematów oraz zadbała o najdrobniejsze szczegóły. Fabuła książki jest powiązana z miłością, wielką przyjaźnią, związkiem oraz zaufaniem w miłości. Jednak to są te fajne tematy o których mówi się i pisze bardzo łatwo. Jednak wątki związane z tematem relacji damsko-męskiej, niewierności, gwałcie, wskazaniu winnego oraz bezmyślności ludzkiej nie są łatwe do przedstawienia w tak świetny sposób w jaki zrobiła to Katarzyna. Podczas czytania w naszych głowach pojawia się wiele pytań bez odpowiedzi. Z każdą kolejną stroną książka przyciągała jak magnes. Dawno nie czytałem tak dobrej książki. Katarzyna przedstawia nam świat dwóch zaprzyjaźnionych małżeństw, którzy zamieszkują w starej willi. Wspólnymi siłami przywracają jej piękno. Jednak to co ich tam spotkało to nie było beztroskie życie w pięknym domu. Każdy z nich ma sekrety, które z czasem wychodzą na światło dzienne. Przez wiele lat wspólnego mieszkania między przyjaciółmi narasta wiele niedomówień oraz urazów. Jednak pewnego dnia dochodzi do tragedii. Czy można było jej uniknąć? Co się tak naprawdę stało i kto jest za to wszystko odpowiedzialny? Jest to bardzo modra i pouczająca książka która w dzisiejszych czasach otwiera nam oczy. Po przeczytaniu książki w dalszym ciągu było mi mało. Wiem że wielu z was przypadnie ona do gustu i sięgniecie po tą pozycję bo jest tego warta. Ja już wiem że ta autorka ląduje na moją listę autorów których uwielbiam.

?Księżycowa kołysanka? nie wstrząsnęła mną tak jak ?Kryształowe motyle?, ale jest w niej bardzo dużo emocji, tych pozytywnych, jak i tych negatywnych. Historię przyjaciół, którzy kilka lat wcześniej wspólnie kupili domek nad jeziorem i tam rok w rok spędzają wakacje, poznajemy z dwóch perspektyw czasowych ?Teraz? i ?Kiedyś". Genialny zabieg, pokazujący, że pewne rzeczy są niezmienne, że są ludzie, którzy mimo pogłębiających się różnic, nadal wolą ?stare śmieci?, bo sprawdzone, już niczym nie zaskoczą, niż budowanie czegoś od nowa, boją się skoku na głęboką wodę. Czy słusznie? Czy warto trzymać się kurczowo utartego, bezpiecznego schematu? A może w myśl przysłowia wziąć byka za rogi?

Autorka wplotła w swoją powieść kilka bardzo ważnych kwestii, nie tylko trwanie przy sobie, chyba tylko z przyzwyczajenia, wieczne kłótnie, rozstania i powroty, ale również uwikłanie w związek, w którym panowała przemoc, strach, a powierzchownie piękne i idealne życie. Próbę pozbierania się po toksycznym małżeństwie i rozpoczynanie od nowa. Do fabuły doszedł wątek nieszczęśliwego wypadku, tragicznego w skutkach, rodzącego pytania, czy można było mu zapobiec? Jak wygląda prawda? Kto jest winien?

Katarzyna Misiołek wie jak zmusić czytelnika do przeanalizowania własnego życia, spojrzenia na siebie i swoich bliskich pod innym, szerszym kątem. Zostawia z pytaniami o stopień zaufania, jak dalece można nim obdarzyć drugiego człowieka, kiedy i co decyduje o tym, że możemy powiedzieć o kimś, że go poznaliśmy? Kwestii do rozważenia po lekturze ?Księżycowej kołysanki? na pewno pojawi się u was wiele, dlatego warto po nią sięgnąć. Polecam.

Lektura książki "Księżycowa kołysanka" to już moje kolejne spotkanie z twórczością tej autorki. Jedno wiem na pewno, z każdym następnym poznanym przeze mnie tytułem, mam coraz lepsze zdanie o powieściach, które wyszły spod jej pióra.
W "Księżycowej kołysance" nie zabraknie emocji, które dodatkowo wzmagane są poprzez wzbogacenie akcji o podział akcji, na wydarzenia teraźniejsze oraz przeszłość. Poznajemy losy dwóch małżeństw, a mianowicie Agaty i Adama oraz Barbary i Bartka. Są przyjaciółmi od lat i sądzą, że wiedzą o sobie wszystko., zdecydowali się jednomyślnie kupić domek nad jeziorem, który okazał się cudownym miejscem do spędzania wspólnych wakacji. Po latach, kiedy dzieci rosły, małżeństwa miały coraz dłuższy staż, coś zaczęło się psuć. Każde z nich miało swoje własne sekrety, które powoli, w swoim tempie będą wychodzić na jaw, powodując, że z pozoru sielskie życie stawało się coraz bardziej tragiczne. Autorka postanowiła pokazać czytelnikom, może w lekko krzywym zwierciadle, życie w małżeństwie. To jak sami sprawiamy, że ta druga osoba się oddala, zwraca uwagę na nasz egoizm, który naturalnie występuje w naszych charakterach. Dodatkowo tragedia, która spadła na tych ludzi pokazuje, że wszystkie decyzje, które podejmujemy w teraźniejszości mogą okazać się nietrafne w przyszłości. Wszystko ma swoje konsekwencje. To bardzo specyficzna książka, która na każdego z nas może mieć inny wpływ. Jednych zachwyci, drugich oburzy, ale jedno zostaje pewne - pokazuje prawdziwy obraz naszego życia. Zmusza czytelnika do refleksji, do zatrzymania się w biegu po szczęście i pomyślenia, że wokół nas są też inni ludzie, rodzina, mąż, żona i dzieci. Książka jest dodatkowo naładowana sporym ładunkiem emocji, które wybrzmiewają od samego początku. Akcja, co ważne, uczy i przestrzega rodziców i ich dzieci przed tym, co w obecnych czasach staje się normalne, czyli rozmowy przez internet, gdzie nie do końca wiemy, kto siedzi po drugiej stronie ekranu. Autorka podobnie jak w książce "Kryształowe motyle" porusza ważne sprawy, które często uznawane są za jednoznaczne i błahe. A każdy mały problem może urosnąć do takiej rangi, że nie będziemy w stanie sobie z nim poradzić. To zdecydowanie mądra i wartościowa książka, która pozostawia czytelnika w osłupieniu z głową pełną różnorodnych myśli. Sądzę, że wielu z Was przypadnie do gustu, choć wcale łatwa, miła i przyjemna nie jest.
"Księżycowa kołysanka" to bardzo dobra, inteligentna książka, która ukazuje nam relacje miedzy ludzkie, nasz sposób bycia, działania oraz to, jak każda czynność i zaniedbanie może wywołać katastrofalne skutki. Ten tytuł trzeba przeczytać!

Bohaterką jest czterdziestoletnia Agata - mama Jaśka, żona Adama, przyjaciółka Baśki i Bartka. Rodziny Agaty i Barbary postanowiły kupić na spółkę stary, opuszczony dom nad jeziorem. Nie wiedziały wtedy jaka straszna historia wiąże się z tym miejscem i jakie doświadczenia czekają ich samych...??

Jest to powieść bardzo prawdziwa, bohaterowie nie są w żadnym stopniu wyidealizowani, są prawdziwi ze swymi zaletami i wadami, z cechami które każdy czytelnik może odnaleźć w sobie. ??

Jest to jednocześnie historia pełna emocji - tych dobrych i złych, pokazująca wstrząsające skutki podejmowanych w życiu wyborów, przed którymi możemy stanąć wszyscy...??

?Księżycową kołysankę? przeczytałam z ogromnym zaciekawieniem, a świetnie zarysowani bohaterowie sprawili, że łatwo mogłam się z nimi zidentyfikować. Lekkie pióro Katarzyny Misiołek i wartka akcja, brak dłużyzn sprawiły, że książkę czyta się bardzo szybko, choć na pewno nie jest to lekka i relaksująca lektura ??