Kuglarz

Autorka po raz kolejny ponownie mnie zaskoczyła. Osoby wrażliwe, lepiej niech na tą książkę uważają. Sprawa dotyczy morderstw nie tylko na małych dzieciach, a śledztwo przybiera czasami dziwne obroty i strach towarzyszy od początku do końca książki. To mocny thriller psychologiczny z wątkami kryminału. Świetne opisy i duży nacisk na różne rodzaje krzywd. Mega dobra, bardzo polecam!

Przed wami okładka książki, która potrafi zahipnotyzować, i to dosłownie! Sami oceńcie, patrząc w te oczy lalki, jaką widzicie na okładce. Nie wiem, jak to się dzieje, ale książki wydawnictwa Initium mają w sobie coś takiego, że na koniec mam ochotę rzucać nimi o ścianę, ale w pozytywnym znaczeniu. Macie tak, że podczas czytania masz przekonanie, że już wiesz, kto i co, a tu klops! Autor dał tobie pstryczka w nos i zwiódł na manowce.
Przed wami książka pt. "Kuglarz" autorstwa Mai Opiłka, która pozostawiła niedosyt. Mam ogromną nadzieję, że będzie kontynuacja, bo tak się wciągnęłam w te historie, że chce tego więcej. 440 stron, które potrafią trzymać w napięciu, ale motyw z lalkami przypomniał mi jak kiedyś jako dziecko obejrzałam pierwszy raz film "Laleczka Chucky" tylko z różnicą, że te lalki z książki były milsze na twarzy, lecz i tak w tej historii przerażające. Muszę przyznać się, że ta książka podobała mi się bardziej. Oczywiście to moje zdanie i nie każdy musi się z tym zgadzać, no ale? Nie wszystko wydaje się jasne.
Nie wszystko, o czym pomyślisz jest słuszne, ale? Decyzje podjęte przed 30 laty mają konsekwencję dziś, ale co poszło nie tak? Jak czytałam książkę, to wyobrażałam sobie szare blokowiska albo może bardziej zaniedbane domu osób, które nie są nawet z klasy średniej, lecz bardziej "byle do 10." i tam dochodzi do morderstw na dzieciach, które nie były w żaden sposób dręczone, molestowane itp. To nie spojler, bo tego możecie dowiedzieć się czytając opis, ale wyobraźcie sobie to wszystko. Gliwice, mgliście, na pewnym osiedlu zdarzyła się zbrodnia i po tylu latach, kiedy większość zapomniała o tym, co wydarzyło się X lat temu nagle odżywa i ma swoją kontynuację?! No nawet teraz, jak to pisze, to mam ciarki na rękach.
Kto z was pomyśli, ale jak to możliwe jak winowajca siedzi w więzieniu? Uwielbiam naszych bohaterów, bo każdy z nich jest naprawdę interesujący, czy mają coś wspólnego ze sobą? Kim jest Kuglarz i kim tak naprawdę jest Kinga Wrońska? Pani Maju bardzo proszę o szybkie napisanie kontynuacji tylko z innymi zbrodniami. Zazdroszczę wam, że macie to przed sobą albo jesteście w trakcie.

"Spraw­cy po­tra­fią na wiele lat po­grze­bać szar­ga­ją­ce nimi żądze, aż w końcu nad­cho­dzi dzień, który wszyst­ko zmie­nia. Jedna mała iskier­ka wy­star­czy, aby po­twór za­brał głos i wró­cił do tego, czym parał się wcze­śniej.".

Gdy w pobliżu jeziora czechowickiego zostaje odnalezione ciało czterolatki komisarz Artur Wrona jest prawie pewien, że zbrodnia łączy się z przerażającą sprawą Kuglarza, który przed trzydziestu laty siał postrach wśród mieszkańców Gliwic. Pojawiają się wątpliwości, czy mężczyzna, który kilka lat temu przyznał się do popełnienia pięciu zbrodni i obecnie odbywa karę dożywocia, rzeczywiście jest winny, czy może pojawił się naśladowca. Uwagę zwraca wiele nieścisłości w śledztwie sprzed trzech dekad, a grono osób mających znaczenie w tej sprawie jest znacznie większe niż początkowo sądzono. Morderca manipuluje śledczymi jak doświadczony kuglarz, a "za każ­dym za­krę­tem śledz­twa stała ko­lej­na nie­spo­dzian­ka."

Zbrodnie dokonane na niewinnych dzieciach zawsze przerażają i wzbudzają najwięcej emocji. Jednak "po­two­ry po­tra­fią czaić się za maską nawet tych naj­bar­dziej nie­po­zor­nych, mi­łych, wręcz z po­zo­ru cu­dow­nych ludzi", przez co stają się jeszcze bardziej niebezpieczne dla tych najbardziej bezbronnych. Autorka zaoszczędziła nam mrożących krew w żyłach opisów, skupiając się na przebiegu prowadzonego dochodzenia i odczuciach śledczych i osób zaangażowanych w sprawę. Doskonale również odzwierciedla czasy lat 90. gdzie podczas częstych retrospekcji przybliża nam czasy działalności kuglarza. Stopniowo ujawniane poszlaki i tajemnice przykuwają uwagę i podtrzymują zainteresowanie. Dynamiczna akcja oraz częste zwroty sprawiają, że książkę czyta się w błyskawicznym tempie. Kolejny raz jesteśmy świadkami jak wielki wpływ na teraźniejsze wydarzenia ma przeszłość, która kładzie się ponurym cieniem nad kluczowymi postaciami. Śmiało mogę stwierdzić, że to jeden z najlepszych thrillerów kryminalnych, które czytałam w tym roku, więc zachęcam do poznania tej książki.

intryga jest wielowątkowa, skomplikowana i dająca do myślenia. Ogrom informacji, zmiennych i kolejnych zwrotów akcji sprawiał, że pod koniec wręcz mózg się gotował od przytłaczającemu ogromu wielowarstwowych zbrodni. Niesamowite, jak jednocześnie dobrze i spójnie pani Maja to udźwignęła, bo mnie już w pewnym momencie kusiło, żeby zacząć sobie rozpisywać: "kto z kim i dlaczego?" ;) Im dalej w fabułę, tym akcja nabiera tempa i ostatnie rozdziały to istna eksplozja zaskoczeń, która do samego końca trzymała mnie w dużym napięciu. Napisane iście filmowo! Świetnie nakreśleni bohaterowie, chronieni za własnymi maskami, intrygowali sekretami i wieloma twarzami, które w obliczu zdarzeń się ukazywały. Niewiele było tu osób, którym można było ufać, kolejne informacje potrafiły obrócić obraz danej postaci o 180 stopni. Zarazem osobowości autorka oddała z pełnym autentyzmem, byli to ludzie z krwi i kości ze swymi zaletami i wadami, ze swymi motywacjami oraz demonami przeszłości. Kolejny raz, gdy pani Maja Opiłka zachwyca mnie swoją zawiłością budowania sieci zdarzeń i pasjonującą narracją. To elektryzujący thriller kryminalny, który jest pozycją obowiązkową dla każdego fana gatunku. Polecam i czekam na więcej, pani Maju! :)

Czy po wyśmienitym debiucie kolejna książka pisarza może być równie dobra? Moje doświadczenia w tym zakresie są skrajnie różne. Czasami jest wielkie rozczarowanie, a niekiedy ogromny entuzjazm. W przypadku powieści Mai Opiłki zatytułowanej Kuglarz mamy do czynienia z tą drugą opcją. Autorka zaserwowała w swojej historii wszystko co powinien zawierać dobry kryminał. Tematyka jaką jest zabi*janie małych niewinnych dzieci zawsze budzi kontrowersje. Dla mieszkańców Gliwic w 1993 roku stało się to dodatkowo wielką traumą. Za*bójca piątki dzieci po żmudnym śledztwie został ujęty i mieszkańcy w końcu mogli odetchnąć z ulgą. Trzydzieści lat później skazany może ubiegać się o przedterminowe zwolnienie. Sprawą zajmuje się młoda ambitna adwokatka. W tym samam czasie zaczyna dochodzić do podobnych wydarzeń, jakie trzydzieści lat wcześniej stały się dziełem Kuglarza. Czyżby ujęto wówczas niewłaściwą osobę? A może mamy do czynienia z naśladowcą? Pierwsze tropy niespodziewanie prowadzą do... adwokatki skazanego trzydzieści lat wcześniej mężczyzny. Sprawę prowadzi komisarz Artur Wrona. Czeka go nie lada wyzwanie. Będzie musiał przedrzeć się przez gąszcz głęboko zakopanych tajemnic i błędów popełnionych w śledztwie sprzed trzech dekad. Autorka kolejny raz zaskoczyła znakomitą fabułą. Sieć powiązań między bohaterami jest tak gęsta, że niemal niemożliwe jest przedarcie się przez nią. Kuglarz zawiera mnóstwo zaskakujących rozwiązań i zwrotów akcji, które sprawiają, że samodzielne rozwiązanie tajemnicy staje się dla czytelnika wręcz niemożliwe. Gorąco polecam.