Kukły

Kolejne spotkanie z Jakubem Kanią, bohaterem kilku już książek Macieja Siembiady. Po raz kolejny to spotkanie jest bardzo udane.
Wtręty z przeszłości zręcznie przeplatają się z wydarzeniami bieżącymi.
Wszystko zaczyna się w 1939 roku, gdy na Śląsku płonie rezydencja bardzo bogatego i równie znienawidzonego grafa czule przez mieszkańców okolicy nazywanego diabłem.
Ma miejsce ogromne nieszczęście. W pożarze ginie mala dziewczynka, która zostaje pochowana w kościele. Rodzina opuszcza okolicę.
Po kolejnych dekadach, współcześnie, w 1997 roku młody prokurator Jakub Kania rozpoczyna kolejne dochodzenie. Tym razem dotyczy ono makabrycznego odkrycia w ww kościele. Choć zdarzenie i odkrycia są dramatyczne, tajemnicze to jednak wiele osób sądzi, iż to wydarzenie, które nie będzie miało ciągu dalszego, że nic więcej się nie wydarzy. Są oni w wielkim błędzie. To dopiero początek bardzo zagadkowych, czasami trudnych do wytłumaczenia zdarzeń..
Ponownie w swojej książce autor wydarzenia fikcyjne przeplatają się z autentycznymi. Jak pisze w posłowiu pisarz, odkrycia w kościele naprawdę miały miejsce. Autentyczny jest także Krąg Przyjaciół Himmlera, który był zafascynowany okultyzmem.
Prawdziwe są także inne wydarzenia, jak np. powódż stulecia i wiele innych, które (jestem o tym przekonana) odkryjecie z przyjemnością.
Miks wydarzeń autentycznych z fikcyjnymi to wielki plus książek Siembiedy. Bazując na szkielecie historycznych zdarzeń, miejsc, postaci Siembieda stworzył fascynująca, bardzo dobrą w odbiorze, dająca się szybko czytać powieść, która przykuwa do siebie czytelnika na kilka godzin.
Kolejnym atutem są doskonale nakreśleni bohaterowie. W tym tomie mamy do czynienia z młodym Jakubem Kanią (w przeciwieństwie do części wcześniejszych). Młody Kania trochę mniej obeznany niż starszy, daje jednak radę i doskonale, inteligentnie, sprawnie prowadzi dochodzenie.
Wszystkie postaci, te ważne, pierwszoplanowe, jak i te, które tylko przez moment przemykają przez fabułę, są świetnie nakreślone, genialnie sportretowane, wyraziste, zapadające w pamięć. Brawo.
Czyta się doskonale i bardzo mocno zachęcam do lektury całego cyklu. Przygody Jakuba Kani to doskonale napisane współczesne przygody ala Pan Samochodzik dla dorosłych. Polecam i czekam na ekranizację. Przygody Jakuba Kani aż się o nią proszą.

"Kukły" to już czwarta z części o prokuratorze Jakubie Kani, a piąta z książek Macieja Siembiedy, które udało mi się przeczytać. I jak zawsze pełne uznanie dla autora, za jego rzetelność i dbałość o czytelnika. Jest to mój ulubiony autor i jedynym minusem jest fakt, że wydaje jedynie jedną książkę w roku, a ja chciałabym wciąż więcej. Przyznam, że każdą ze stron celebruję, a kiedy zbliża się zakończenie ogarnia mnie smutek. I znów przyjdzie mi czekać długi rok na kolejny bestseller.
"Kukły" to fikcja oparta na prawdziwej historii. Maciej Siembieda jest mistrzem osadzania akcji swoich książek w wydarzeniach, które wydarzyły się w tuż obok nas. I to jego ogromny atut. Prokurator Kania tym razem zajmuje się rozwiązaniem sprawy tajemniczego pożaru rezydencji rodziny Trauwitz, związanej z organizacją zwolenników Himmlera. Znajdziemy tu wątki okultystyczne, polowań na czarownice, oraz nawiązujące do korzeni rasy aryjskiej. Jakub Kania jest na początku swojej kariery prokuratorskiej, konkretnie w roku 1997, bada zaś sprawy od lat trzydziestych XX wieku. Poziom twórczości Macieja Siembiedy oceniam na bardzo wysoki, szczególnie zdając sobie sprawę z faktu, ile czasu musi poświęcać na zbadanie kolejnej historii. Mimo, że fikcja miesza się tu z prawdziwymi wydarzeniami, tak trudno połapać się, gdzie kończy się jedno, a zaczyna drugie. Tak bardzo chciałabym doczekać chwili, kiedy będę mogła wszystkie jego powieści raz jeszcze przeżyć, tym razem na ekranie kinowym. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji przeczytania książek Macieja Siembiedy, koniecznie to nadróbcie. A jest w czym wybierać: "444", "Wotum", "Miejsce i imię", "Gambit", no i oczywiście najnowsza "Kukły".

?Kukły? to mistrzowsko skomponowana powieść z idealnie dobranym tempem akcji, które ani na chwilę nie zwalnia, trzymając Czytelnika w napięciu aż do samego końca. A nawet po ostatnim zdaniu powieść pozostawia Czytelnika z dreszczem na skórze i tysiącem myśli w głowie.
Każdy, kto miał już do czynienia z twórczością Macieja Siembiedy, wie, czego może się spodziewać po jego najnowszej powieści. Tym, którzy zaczną swoją czytelniczą przygodę właśnie od ?Kukieł? mogę powiedzieć jedno: przygotujcie się na niesamowite przeżycia!
Niespodziewane zwroty akcji, mroczne tajemnice, mieszanka fikcji i prawdziwej historii, sceny, które u niejednego wywołają dreszcz na skórze - właśnie to, a nawet znacznie więcej, znajdziecie w najnowszej powieści Macieja Siembiedy.
?Kukły? polecam wszystkim miłośnikom mocnych wrażeń i powieści, które w fenomenalny sposób łączą fikcję z historią.

Nazwisko Macieja Siembiedy stało się już synonimem emocjonującej rozrywki na wysokim poziomie i coraz bardziej rozpoznawalną marką na rynku literackim, niezmiennie łączoną z pięknem języka, inteligentnym humorem i intrygującymi zagadkami osadzonymi w realiach historycznych. Klasa sama w sobie.

Z każdym kolejnym tomem coraz bardziej znane staje się również nazwisko protagonisty cyklu, Jakuba Kani. Ale tym razem autor robi krok w tył. Oczywiście nie pod względem poziomu i jakości, a czasu, w którym osadza akcję. Ten tom może powinien nosić numer ?, bo cofamy się do roku 1997 i początków kariery Kani w prokuraturze. Dociekliwy do bólu, a do tego uczciwy i nieustępliwy młody prokurator szybko staje się niewygodny dla zwierzchników. Czy jego kariera zakończy się szybciej, niż się zaczęła? Ci, którzy czytali wcześniejsze części (czyli późniejsze losy Kani) wiedzą jak się potoczy, choć odbiór lektury nic przez to nie traci.

Autor zaskakuje po raz kolejny niesamowitym powiązaniem ciekawych wątków historycznych, sięgających czasów drugiej wojny światowej, tajnych projektów, tajemniczych ugrupowań i bestialskich czynów. Nie zabraknie tu również pierwiastka mistycznego, a nawet nieoczywistej wycieczki w przyszłość. Zbyt dużo na raz? Nic bardziej mylnego. Autor tak precyzyjnie łączy poszczególne elementy układanki, że żaden z nich nie wydaje się zbyteczny, czy mniej istotny.

Kołem napędowym powieści, sprawiającym, że nie sposób się od niej oderwać, jest prowadzone przez Kanię na zlecenie niemieckiej dziennikarki śledztwo. A i relacja z piękną Ursulą przynosi wiele emocji, nie tylko czytelnikowi.

Jesteście ciekawi co mogą mieć wspólnego naziści z obarczoną klątwą kryptą i czarownicami? A może bardziej nurtuje Was jakie niebezpieczeństwa czyhają tym razem na nieustępliwego Jakuba? Gwarantuję, że odpowiedzi zaskoczą Was równie mocno jak i mnie, bo nie sposób ich odgadnąć, podobnie jak szokującego finału.

Parafrazując Gombrowicza ?Koniec i bomba. A kto nie czytał ten trąba!?

Tom czwarty cyklu o Jakubie Kani, upartym i dociekliwym prokuratorze - idealiście. Cofamy się do roku 1997, kiedy był tuż po aplikacji i od kilku tygodni pracował na etacie asesora w gdańskiej rejonówce. Kuba jest po rozwodzie, a rozczarowanie nie jest jedyną pamiątką po małżeństwie... Ale! Jest i więcej rodzinnych wątków, ściśle łączących się z prowadzonym nieoficjalnie śledztwem. W moim odczuciu Jakub zyskał mocną konkurencję w rozgrywce o najbardziej lubianego bohatera - jego babcia jest postacią absolutnie cudowną, choć to nie typ "miłej staruszki". Milcząca, surowa, konkretna, zasadnicza. Wspaniała!

Jakub naraża się przełożonym. Jest oczywiście niepokorny i... niewygodny. On ma taki nieodparty pęd ku poznaniu prawdy za wszelką cenę! A gdy dochodzi do tego wątek osobisty, nic nie jest w stanie go zatrzymać.

Joachim Richter, prokurator z Hamburga, zjawia się w Gdańsku z darowizną dla komendy wojewódzkiej - odziedziczonym po ojcu unikalnym zbiorem policyjnych odznak i emblematów. Jakub dopatruje się pewnych uchybień, więc zaczyna drążyć temat, aż trafia na tragiczny związek starszego pana Richtera z historią własnej rodziny.

Przedwojenny pożar w rezydencji Trauwitzów, podejrzewanych o konszachty z diabłem, organizacja Freundeskreis z potężnymi korzeniami, zrzeszająca wpływowych ludzi, tęskniących za faszyzmem, tajemnicze badania, przypadkowo odkryte trumny z dziwnymi szczątkami...

Uwielbiam sposób, w jaki Autor opiera fikcję literacką na prawdziwych wydarzeniach, to połączenie jest niesamowite. Zaskakujące. I prowokuje do poszukiwania dalszych informacji. Książki Pana Macieja Siembiedy biorę w ciemno - jestem pewna literackiej jakości. Do tego "Kukły" zostały okraszone sporą dawką poczucia humoru i zapewniły mi uśmiech, którego ostatnio łaknęłam jak... Kania dżdżu.

"Kiedy zło pragnie być wieczne".

Wszyscy chcieliby być zawsze młodzi, piękni i sprawi. Opóźnić efekty starzenia, a może... stać się nieśmiertelnym? Co zrobi ktoś, kto ma na tym punkcie obsesję, środki finansowe i niezachwianą wiarę, że jest to możliwe?

Polecam!