Zaginiona

Na aukcji dzieł sztuki spotykają się Katarzyna, Stanisława i pewna Anna. Każda z nich chciałaby zdobyć stara mapę z tajemniczą wyspą, którą nie istnieje na współczesnych zapisach.
Ostatnią część i jak się okazało najslabsza. Spokojnie można ją pominąć i zapomnieć, że istnieje. Wcale nie nawiązuje do poprzedniej części. Oprócz Katarzyny i Stanisławy oraz wspomnień o alchemiku, nie doświadczycie wątku o Monice. Fantastyki tu jak na lekarstwo i słabo się to trzyma kupy, że tak kolokwialnie napiszę. Poprzednie części są zdecydowanie lepsze. Dodatkowo książka podzielona jest na dwie części, które według mojej opinii mógłby tworzyć odrębne opowiastki, bo nawiązanie jest tak znikome, że prawie bo nie ma... odniosłam wrażenie, że autor napisał tą czwartą część na siłę.