Kwantechizm 2.0, czyli klatka na ludzi

Czyta się to świetnie. To po prostu znakomita książka popularnonaukowa. Prezentuje sporo wiedzy i sporo nieoczywistych koncepcji przystępnie, zabawnie, w sposób strawny chyba dla wszystkich laików wykazujących zainteresowanie tematem. Czy wszystko mi się podobało? Nie, nie wszystko. Krótka wycieczka w stronę hipnozy trochę mnie nudziła. Po prostu jakiś czas temu zupełnie straciłem już zainteresowanie tym tematem. Niektórym czytelnikom mogą też przeszkadzać bardziej osobiste fragmenty, które zdają się być napisane dla pogłaskania własnego ego, oraz fragmenty prezentujące religijny sceptycyzm autora. Mi akurat zupełnie nie przeszkadzały, a nawet ciekawiły. Uważam, że do pogłaskania ego ma prawo każdy zjadacz chleb, a co dopiero taka postać, jak wybitny fizyk. Podobnie myślę o religii. Każdy ma prawo mieć własny pogląd i ma prawo go manifestować :) Nawet jeżeli kogoś będą te osobiste wstawki drażnić, to myślę, że całe reszta jest tak wartościowa, tak zręcznie podana i tak fascynująca, że książka bardzo się spodoba.

Kawał dobrej lektury. Autor rozkłada świat na czynniki pierwsze i pokazuje, że świat jest nieoczywisty. Polecam każdemu, kto kocha myśleć :)

?Kwantechizm 2.0, czyli klatka na ludzi? Andrzeja Dragana zrobił mi źle w głowie. I bardzo mi się to podobało.
Na co dzień niewiele myślimy o tym czego częścią tak naprawdę jesteśmy i jak to w ogóle działa. Jak niewielkim pyłkiem w skali wszystkiego, nasza od kilku wieków dopiero mająca się czym pochwalić, jest nasza cywilizacja. Oczywiście osiągnęliśmy dużo, nawet najwięcej w historii ;p ale dalej nie wiemy nic :D Autor, profesor fizyki teoretycznej, w bardzo przystępnej i zabawnej (jeśli zaczepny język, z nutką czarnego humoru Wam odpowiada) formie przybliża nam podstawy działania wszechświata - to co już wiemy, a także to czego próbujemy się dowiedzieć - i są to rzeczy lekko mówiąc przerażająco-fascynujące. I tak autor wyjaśnia nam teorię względności, przyspieszenie i dylatację czasu, pojęcie czasoprzestrzeni, cały ten bałagan kwarkowy i co z niego wyniknie, a także zahacza humorystycznie o samą naturę ludzką i dodaje parę ciekawych anegdot ze swojego życia. Zdecydowanie jest to książka o przyszłości, bo z rozwojem fizyki, astronomii zawsze rozwija się cały świat, który z udogodnień korzysta. Nie uważam żeby było niezbędnym znać się na fizyce, aby odbiór książki przyniósł satysfakcję. Jednak wejść w nią trzeba z otwartą głową, a zrobi ona źle Wam w głowę - jak mi zrobiła - i zaczniecie się zastanawiać nad fundamentalnymi sprawami :D
Bardzo mi się ta książka podobała i polecam Wam ją gorąco!

????Książka wyjaśnia trudne zagadnienia fizyki kwantowej m.in o kodzie schrödingera.
Dlaczego foton może być w wielu miejscach jednocześnie a naprawdę jest w jednym miejsc.W świetny sposób jest to wyjaśnione.
????Przybliżone są bardzo zawiłe sprawy,które są w życiu ważne i przydatne. Przykłady i rysunki w tym pomagają.

????Dla niektórych może być to jako rzeczy mało zrozumiałe i nie przydatne.Jednak osoby,które chcą pogłębić swoją wiedzę na temat fizyki,życia i całej reszty ta książka wyjaśnia bardzo wiele spraw.
????Szkoda,że nie miałam możliwości przeczytania tej książki gdy uczestniczyłam w lekcjach fizyki.Wtedy przedmiot ten byłby dla mnie łatwiejszy i szybciej zrozumiałabym pewne aspekty,których musiałam się uczyć.

Jeśli interesują cię te tematy to lektura jest wprost dla Ciebie.
Polecam

Gdybym miała komuś opisać, czym jest "Kwantechizm 2.0, czyli klatka na ludzi", to moje pierwsze skojarzenia byłyby dość brutalne i na pewno znalazłyby się tam takie słowa jak "mózg" i "ból". Żartuję, nie było aż tak źle. Chociaż zależy jak do tego podejść - zastanów się, co czujesz, kiedy uświadamiasz sobie, że wszystkie prawa, których uczyłeś/aś się w szkole tylko czekają na obalenie, nic w życiu nie jest pewne, a gdzieś w kosmosie wisi dziura, która pochłania wszystko, nawet światło i czas? Fizyka jest przerażająca, ale dzięki Andrzejowi Draganowi może ociupinkę mniej.

"Wyznaję zasadę, że czego nie umiałbym wytłumaczyć własnej babci, tego po prostu nie rozumiem".

Jak na kogoś, kto w podstawówce czytał sobie podręczniki do fizyki dla rozrywki, autor pisze w wyjątkowo przystępny sposób. Potrafi znaleźć trafne, bliskie nam porównania, dzięki czemu omawiane tematy wydają się chociaż trochę lżejsze dla zwykłego czytelnika. Aż było mi szkoda tego biednego robaczka, który ukrył się w jabłku wrzuconym przez astronautów do czarnej dziury! Po książkę może sięgnąć każdy, kto chociaż trochę interesuje się prawami rządzącymi rzeczywistością (wy masochiści!), nie tylko ludzie w tym kierunku wykształceni.

Warto czytać "Kwantechizm..." niespiesznie, od początku do końca, bo rozdziały po części wynikają z siebie i powoli oswajają czytelnika z coraz trudniejszymi pojęciami. Oprócz fizyki, jest tutaj duża dawka humoru i prywatnych przemyśleń autora. Myślę, że to dobra pozycja "na początek", żeby kogoś zachęcić do pogłębiania wiedzy na różne tematy.

"Powstała nawet książka "Stu autorów przeciwko Einsteinowi", w której na 100 sposobów "udowadniano", dlaczego twórca teorii względności gada bzdury. Gdy ten dowiedział się o publikacji, słusznie zauważył, że gdyby wszyscy owi naukowcy mieli rację, wystarczyłby jeden".

Dlaczego rower jeździ? Dlaczego kura rusza głową? Dookoła nas dzieje się tyle rzeczy, nad którymi się nie zastanawiamy. Może warto na chwilę przystanąć i to zrobić?

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.