Kwiat wiśni i czerwona fasola

"Kwiat wiśni i czerwona fasola", to bardzo poruszająca historia. Nakreśla trudne tematy choroby, odseparowania przez społeczeństwo.

Historia głównych bohaterów jest bardzo wzruszająca. Przypadkowe spotkanie zmienia życie każdego z nich. Opisy otoczenia, bohaterów, ich gestów i przemyśleń jeszcze bardziej nakreślają niełatwą tematykę różnic pokoleniowych i kulturowych.

Myślę, że spotkanie Sentaro z Tokue ratuje jego życie. Starsza pani zmienia jego podejście do różnych spraw, nie tylko do gotowania. Pokazuje mu świat, o którego istnieniu zarówno on jak i wielu innych ludzi nie maiło nawet pojęcia.

Jest to świetna pozycja, jeśli ktoś chce zacząć przygodę z literaturą azjatycką. Zdecydowanie jest to wciągająca opowieść, nie można się od niej oderwać.

"Urodziliśmy się, aby oglądać świat, aby go słuchać. On tylko tego pragnie."

Wspaniała przygoda czytelnicza, w niezwykły sposób zabiera myśli w ujmujący świat, zaprasza do wyjątkowego klimatu, pachnącego ulotnymi kwiatami wiśni, smakującego słodyczą i goryczą. Życie człowieka widziane z ogólnej i indywidualnej perspektywy, wpasowane w ślady przeszłości, a zarazem we współczesne odniesienia. Nie brakuje ciepłych barw łagodzących zimne nuty. Książka o tym, jak za sprawą nieprzychylnego losu i ludzkiego znieczulenia można stracić największe wartości w życiu człowieka, a jednak pomimo bolesnych doświadczeń nie poddać się rozgoryczeniu, powstać ze smutku, ujarzmić gniew, pogodzić się z nieuniknionym, ale nie zatracić siebie.

Lekarstwem dla cierpiącej duszy okazuje się czynienie zwykłego dobra, dostrzeganie drugiego człowieka, zaangażowanie w sprawy zwykłej codzienności. Uwielbiam historie, które nie tylko niosą cenne przekazy, ponadczasowy rytm, ideę międzykulturowego porozumienia, istotę złożonej ludzkiej natury, a przy tym podane są w malowniczej formie, co prawda oszczędnej w słowach, ale jak silnie brzmiącej w sercach, przyjemnie podsycającej emocje i pięknie odwołującej się do wyobraźni. Detale scenerii opowieści, gesty i słowa bohaterów precyzyjnie przemyślane, wyrażone w wyważony sposób, odwołujące się do uczuć.

Sentaro, znużony życiem niespełniony pisarz, prowadzi bar z tradycyjnymi japońskimi deserami. Wpadł w wir samotności, rutyny, niezadowolenia i zgorzknienia. Każdy dzień wydaje mu się taki sam, pozbawiony barw, zapachów, dźwięków i powodów do choćby chwilowej ekscytacji. Stopniowo wszystko wokół niego i w nim zmienia się, kiedy w barze pojawia się zagadkowa siedemdziesięciosześcioletnia Tokue Yoshii, kobieta niosąca mądrość i przenikliwość. Między kluczowymi postaciami rodzi się chęć poznania, więź zrozumienia i przyjaźni. Trudne wyzwania łączą osobliwym węzłem nici trzech pokoleń, wplatają w to echa przeszłości wymykające się usprawiedliwieniom i utożsamieniom. Kolejny raz czytelnicza propozycja serii z żurawiem przekonała mnie, a ta książka szczególnie, baśniowo i urzekająco.

bookendorfina.pl