Lata (twarda)

Cytując słowa autorki: "Dla niej liczy się to by uchwycić swój pobyt na ziemi w określonej epoce, czas, który przez nią przeszedł, świat, który zarejestrowała, po prostu żyjąc". Forma książki wyłoni się, gdy kobieta zanurzy się w obrazach ze swojej pamięci, by uchwycić specyficzne znaki epoki, ustalić czas, w którym się sytuują, i połączy je metodą przybliżeń z innymi, spróbuje usłyszeć raz jeszcze słowa ludzi, komentarze o zdarzeniach i przedmiotach, masę kłębiących się dyskursów, cały ten zgiełk produkujący bez wytchnienia kolejne definicje tego, czym jesteśmy i czym powinniśmy być, co powinniśmy myśleć, w co wierzyć, czego się obawiać i na co mieć nadzieję?. Ten fragment świetnie oddaje zawartość powieści. To podróż sentymentalna, która jednakże stara się oddać klimat minionych lat. Autorka stara się przypomnieć sobie, jaka była i co odczuwała dziesięć, dwadzieścia i więcej lat temu. Odtwarza swoje nastoletnie przekonania, uczucia młodej matki i kobiety, spostrzeżenia starszej pani. A to wszystko pojawia się w kontekście wydarzeń historycznych. Wyjątkowo dobrze się czyta ta proza, niepostrzeżenie czytelnik zaczyna porównywać własne uczucia i myśli z czasów opisywanych przez pisarkę. Polecam.

Cytując słowa autorki: ?Dla niej liczy się to by uchwycić swój pobyt na ziemi w określonej epoce, czas, który przez nią przeszedł, świat, który zarejestrowała, po prostu żyjąc. Forma książki wyłoni się, gdy kobieta zanurzy się w obrazach ze swojej pamięci, by uchwycić specyficzne znaki epoki, ustalić czas, w którym się sytuują, i połączy je metodą przybliżeń z innymi, spróbuje usłyszeć raz jeszcze słowa ludzi, komentarze o zdarzeniach i przedmiotach, masę kłębiących się dyskursów, cały ten zgiełk produkujący bez wytchnienia kolejne definicje tego, czym jesteśmy i czym powinniśmy być, co powinniśmy myśleć, w co wierzyć, czego się obawiać i na co mieć nadzieję?. Ten fragment świetnie oddaje zawartość powieści. To podróż sentymentalna, która jednakże stara się oddać klimat minionych lat. Autorka stara się przypomnieć sobie, jaka była i co odczuwała dziesięć, dwadzieścia i więcej lat temu. Odtwarza swoje nastoletnie przekonania, uczucia młodej matki i kobiety, spostrzeżenia starszej pani. A to wszystko pojawia się w kontekście wydarzeń historycznych. Wyjątkowo dobrze się czyta ta proza, niepostrzeżenie czytelnik zaczyna porównywać własne uczucia i myśli z czasów opisywanych przez pisarkę. Polecam.