Latające anioły

"Latające anioły" to historia odważnych kobiet, które jako pielęgniarki w czasie II wojny światowej służyły w wojskowych oddziałach lotniczych, ewakuując rannych żołnierzy z linii frontu w Europie. Ryzykując własnym życiem, wykonywały niebezpieczne misje.

To wzruszająca historia, pełna tragedii, smutku, śmierci bliskich osób. To również historia przyjaźni pielęgniarek, pracujących w niebezpiecznych warunkach. Pochodzą z różnych środowisk, różni je kolor skóry, ale w obliczu wojny to nie ma dla nich znaczenia, wspierają się w tych trudnych czasach, pomagają sobie nawzajem.

Poznajemy również ich wcześniejsze, przedwojenne życie, ich plany, marzenia.

Dzięki odwadze i zaangażowaniu tych kobiet, szybkiej pomocy, zostało uratowanych wielu żołnierzy. To wojenne bohaterki, zostawiły swoje życie, by służyć innym. Książka warta przeczytania!

Gorąco zachęcam do lektury!

Rok 1941. Japonia uderza w Pearl Harbor, dwie przyjaciółki Audrey i Lizzie tracą kogoś bardzo bliskiego w tym ataku i po przejściu żałoby postanawiają zaangażować się w działania wojenne. Kobiety są wyszkolonymi pielęgniarkami o trafiają do Anglii, gdzie będą sprowadzać żołnierzy z frontu. Przyjaciółki z ogromnym poświęceniem ratując rannych, pracują u boku równie dzielnych kobiet: Alex, Louise, Pru oraz Emmy. Jak potoczy się ich życie na froncie? Z jakimi przeciwnościami będą musiały się zmierzy?

Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej książki autorki, chociaż doskonale kojarzę jej książki, ponieważ kilkanaście lat temu moja Mama zaczytywała się w jej powieściach. Kiedy zobaczyłam, że będzie wydana jej nowa książka, związana dodatkowo z tematyką wojenną postanowiłam po nią sięgnąć. Pióro autorki przypadło mi do gustu, co sprawiło, że książkę przeczytałam w około dwie godziny. Akcja powieści początkowo jest dosyć stonowana, ale gdzieś w okolicach połowy zaczyna się prawdziwa akcja, pełna niebezpieczeństw, bólu, przerażenia i odwagi, na stronach tej powieści poznajemy sześć młodych kobiet, którą są zdeterminowane by pomagać na froncie rannym żołnierzom. Pokrótce możemy poznać każdą z nich, dowiedzieć się co skłoniło je do wstąpienia do wojskowych oddziałów lotniczej ewakuacji rannych oraz z jakimi trudami były zmuszone się tutaj mierzyć, a uwierzcie mi łatwo nie miało... latające bomby, ranni żołnierze, walka o wolność, jestem naprawdę pod wrażeniem. Autorka pokazuje jak ważną rolę odgrywały również kobiety w trakcie wojny, to dzięki ich odwadze wiele osób zostało uratowanych. Warto wspomnieć, że pokazana jest tutaj również cudowna siła przyjaźni, takiej ponad wszystko! Polecam! Moja ocena 8/10.

II wojna światowa. Europa walczy z nazizmem Hitlera, a w amerykańską bazę wojskową, Pearl Harbor, uderza Japonia. Dwie przyjaciółki, Lizzie i Audrey, na skutek tego uderzenia tracą bliską im osobę- brata i ukochanego mężczyznę w jednym. Postanawiają nadać swemu życiu nowy cel i jako wykwalifikowane pielęgniarki zgłaszają się do wojska. Trafiają do Anglii, gdzie wykonują niebezpieczne misje w oddziałach lotniczej ewakuacji rannych. Poznają odważnych żołnierzy i nie mniej odważnych ratowników oraz lekarzy. Wraz z nimi, jak i z innymi pielęgniarkami tworzą zespół, który dodaje im anielskie skrzydła...

"Latające anioły" to historia pełna odważnych kobiet. Kobiet, które urzekały dobrocią, lojalnością, a także otwartością na świat i ludzi.
Bardzo podobało mi się to, że Autorka jako główne bohaterki tej książki wybrała kobiety różniące się od siebie pochodzeniem, statusem życiowym i materialnym, a nawet kolorem skóry. Lizzie, Andrey, Alex Louise, Pru i Emma- każda z nich była wyjątkowa i bezsprzecznie zasługiwały na miano Latających Aniołów, niosąc pomoc i nadzieję tym, którzy ich potrzebowali. Dodatkowo Autorka zwróciła uwagę na to, że w czasach, gdy rozgrywała się fabuła książki( II wojna światowa) kobiety nie mogły całkowicie o sobie decydować. Bardzo często robiły to za nie rodziny, odrzucających ich marzenia, spostrzeżenia, czy nawet zwykłe, lekko rzucone pomysły. Poprzez historie bohaterek pokazuje również ból po stracie bliskich oraz próby pogodzenia się z żałobą. Przeplatając ze sobą losy dziewczyn, ich rodzinne historie, a także oddanie dla ojczyzny, Autorka stworzyła książkę będącym idealnym przykładem na to, że wartości takie jak miłość, przyjaźń, patriotyzm, empatia, szacunek są zawsze ważne i potrzebne. Nawet, gdy nie zna się planów na przyszłość, czy gdy dookoła panuje wojna- dobroć w sercu oraz bliskość życzliwych osób są darem, który trzeba doceniać i pielęgnować ??
Równie ważnym plusem było to, że Autorka skupiła się na historiach bohaterek oraz ich misjach, a nie tworzyła niepotrzebnych wątków, czy opisów wydarzeń wojennych, których nie były częścią. To konkretną, bardzo emocjonalna książka, która jest przemyślana w każdym szczególe. Polecam z całego ??

"Latające anioły" to historia o młodych i walecznych pielęgniarkach, które w czasie drugiej wojny światowej zgłosiły się do wojskowych oddziałów lotniczej ewakuacji rannych. Audrey, Lizzie, Alex, Louise, Pru i Emma to odważne i silne kobiety, które zaangażowały się w działania wojenne dołączając do zespołu, który wykonuje niebezpieczne misje sprowadzając żołnierzy z frontu. Pielęgniarki ratowały rannych żołnierzy ryzykując wszystkim dla dobra pacjentów. Te kobiety nie robiły tego dla awansu czy pieniądzy. Robiły to z potrzeby serca.
Czeka Was bardzo emocjonalna i wzruszająca lektura. Autorka wymyśliła ciekawą i wciągającą fabułę. Ciekawie wykreowani bohaterowie. Historia tych kobiet zaintrygowała mnie bardzo i z wielką ciekawością śledziłam ich losy. Codziennie towarzyszyła im śmierć, a misja, której podjęły się była bardzo niebezpieczna. Ich odwaga, determinacja i przyjaźń pod niebem, z którego leciały bomby wzbudzają podziw czytelnika. Pomimo trudności jakie je spotykały potrafiły poświęcić się dla dobra innych i pomagać stawiając swoje potrzeby na samym końcu.
Przyszykujcie sobie chusteczki, bo podczas czytania polecą Wam łzy.
Chociaż autorka porusza trudne tematy ja uwielbiam czytać takie emocjonalne i wartościowe książki. Jestem bardzo usatysfakcjonowana tą lekturą. Przeczytałam ją w błyskawicznym tempie. Spodobał mi się styl autorki i na pewno przeczytam jej kolejne książki.
Na koniec dodam, że okładka jest piękna i bardzo przyciąga wzrok.
Warto mieć tę książkę w swojej biblioteczce i poświęcić jej swój czas.
Rewelacja!
Polecam gorąco!

Będąc nastolatką zaczytywałam się w twórczości autorki. Posiadam całkiem sporą kolekcję jej powieści. Uwielbiałam słodkie, nieszczęśliwe historie, zabarwione nostalgią i powagą. Z czasem ewoluowałam w inną stronę czytelniczą i odeszłam od tego typu literatury. Oglądałam czasem tylko filmy, robione na podstawie tych opowiadań.
Nie twierdzę, że nie popełniam już romantycznych książek, oczywiście, że popełniam????.Ba, postanowiłam przypomnieć sobie i zobaczyć zmiany w prozie Steel. Po tylu latach zmiany być muszą, we mnie także.
Wybrałam najnowszą powieść i przeczytałam na wdechu; wczoraj na ogrodzie, w pełnym słońcu. Szczerze niewiele się zmieniło, tzn. pisarka nie zgubiła swojej charyzmy trzymania w ciekawości, kreślenia zajmujących losów i ludzi. Może trochę za słodkich, za dobrych lub ja jestem zbyt roszczeniowa literacko.

Korpus Pielęgniarek Lotniczych skupia bohaterki książki. Wychowane w różnych środowiskach, odpowiedziały na wezwanie potrzebujących, walczących na frontach. Dzielne, uczciwe, odważne, lojalne. Poznajemy ich rodziny, losy. Towarzyszymy w wydarzeniach, trzymamy kciuki za życie, miłość.

To idealna książka na leniwy, spokojny dzień. Zrównoważona, dodająca otuchy i utrzymująca wiarę w w ludzi i czas. Delikatnie opisująca wydarzenia, oplatająca czułością i dostojeństwem.
Przyjemny powrót do porzuconej prozy i autorki.
...

Audrey poświęca swoje nastoletnie życie opiece nad rodzicami, kiedy jej brat kończy szkołę, zostaje pilotem w marynarce wojennej i wyjeżdża na Hawaje. Audrey za to decyduje się na szkołę pielęgniarską, chcąc w ten sposób zdobyć umiejętności potrzebne w opiece nad chorą matką. Na studiach poznaje swoją najlepszą przyjaciółkę. Z Lizzie dziewczyna ma namiastkę normalnego życia. Jednak i to gwałtownie się zmienia wraz z atakiem na Pearl Harbor.

Z początku autorka skupia się na przedstawieniu bohaterów. Nie skupia się na szczegółach, a opowieść płynie dość szybko. Jednak czas jakby zwalnia wraz z atakiem na Pearl Harbor. Jest on punktem kulminacyjnym historii.
Ten dzień zmieni wiele w życiu bohaterów. Strata bliskiej osoby mocno odbije się na Audrey i Lizzie, ale popchnie je to również do działania. Obie zaciągną się na wojnę jako pielęgniarki, tym sposobem zacznie się ich przygoda, podczas której poznają inne wspaniałe kobiety, a autorka wprowadzi do historii Alex, Louise, Emmę oraz Prudence.
Bohaterki będą wprowadzane stopniowo, wraz z krótkim opisem ich przeszłości.
Przez cały czas obserwowałam dziewczyny podczas szkoleń, wyjazdu do Anglii, a następnie podczas niebezpiecznych misji.

Bardzo realistyczna historia. Atak na Pearl Harbor, wojna w Europie, historia, którą zna każdy, powoduje, że czytelnik jest w stanie zobrazować sobie skalę strachu bohaterów, szok i ból po stracie najbliższych. Będzie sporo wzruszających momentów, a bohaterki zasłużą na podziw. Jest to historia o odważnych kobietach, które, mimo że nie walczyły na froncie, to dbały o rannych w walce żołnierzy. Kobiety z różnych środowisk, o różnorodnych charakterach, które z różnych powodów zdecydowały się na taki krok. Kobiety ze wspólną misją. Autorka pokazała również kontrast między dziewczynami, które czuły obowiązek pomóc rannym, a ich rodzinami.

Niebezpiecznych sytuacji będzie wiele, wielu bohaterów nie doczeka szczęśliwego końca, jednak w tym całym chaosie znajdzie się miejsce na nowe przyjaźnie i miłość. Autorka oszczędziła wielu drastycznych sytuacji, skupiając się w głównej mierze na bohaterach, ich pracy i życiu w obliczu niebezpieczeństwa. Mocna i wzruszająca opowieść.

Danielle Steel to jedna z najpopularniejszych Autorek powieści romantycznych. Minęło dobrych kilka lat, od kiedy przeczytałam jej ostatnią powieść. Więc gdy tylko pojawiła się zapowiedź "Latające Anioły" nie mogłam sobie odmówić powrotu do młodzieńczych lat, tym samym chciałam przekonać się, czy po kilkuletniej przerwie powieść Steel zachwyci mnie równie mocno, jak kiedyś.

Rok 1941. Audrey i Lizzie, dwie młode dziewczyny, wyszkolone pielęgniarki, zgłaszają się jako ochotniczki do oddziałów lotniczej ewakuacji rannych. Zostają wysłane do Anglii, gdzie trafiają do zespołu, który sprowadza rannych żołnierzy z frontu.

"Latające Anioły" to zdecydowanie powieść inna niż te, które miałam przyjemność czytać. Początek historii Audrey i Lizzie strasznie mi się dłużył, spowodowane to było za bardzo rozbudowanymi opisami i małą ilością dialogów. Jednak z każdym kolejnym rozdziałem historia robiła się coraz ciekawsza i chłonęłam strona po stronie, z ogromnym zaciekawieniem śledząc losy przyjaciółek. Autorka miała świetny pomysł na fabułę i uważam, że w pełni go wykorzystała. Przedstawiła nam silne kobiety, które w czasie wojny odegrały ważną rolę, służąc swoją pomocą wielu rannym żołnierzom. Duży plus również za to, iż tym razem Steel nie skupia całej uwagi na wątku romantycznym, jak to bywało we wcześniejszych powieściach.
"Latające Anioły" to bardzo dobrze napisana powieść o sile i determinacji kobiet w czasie wojny. Choć nie wzbudziła we mnie większych emocji i na pewno nie zostanie w mojej pamięci na długo, uważam, że jest to pozycja godna uwagi i z całego serca polecam.

Danielle Steel zawsze kojarzyła mi się z pisaniem poczytnych romansów. To niewątpliwie jedna z najbardziej znanych i popularnych autorek na świecie. Przyznam, że nie ciągnęło mnie do jej książek. Postanowiłam wyjść ze swojej "strefy komfortu" i przeczytać najnowszą powieść tej pisarki.

"Latające anioły" to historia sześciu kobiet, które podczas II wojny światowej pracowały jako pielęgniarki ewakuujące pacjentów drogą lotniczą.

Cała opowieść zaczyna się w momencie, gdy poznajemy Audrey. Ta młoda dziewczyna bardzo dużo przeszła w swoim życiu. Opiekowała się ojcem, a po jego śmierci, dba o ciężko chorą matkę. W pewnym momencie idzie do szkoły uczyć się zawodu pielęgniarki. Tam poznaje Lizzie, z którą połączyła ją głęboka przyjaźń.

Na wojnie ginie ktoś bardzo im bliski, dlatego kobiety postanawiają wstąpić do armii i ratować ludzi. Tam poznają Alex, Louise, Pru i Emmę.

Czy w tak trudnych czasach można mieć jeszcze nadzieję na lepsze jutro? Czy można się zakochać?

"Latające anioły" to powieść o odważnych, zaangażowanych, walecznych i silnych kobietach, które robią wszystko co w ich mocy, by pomagać żołnierzom. To wspaniałe bohaterki, które ratują niejedno życie.

Nieważne skąd pochodzą, ani dlaczego wstąpiły do armii. W pracy są sobie równe i tak samo potrzebne. Między kobietami rodzi się przyjaźń.

Każdego dnia czyha na nie niebezpieczeństwo. Wiele z nich straciło kogoś ze swoich bliskich, ale nie poddają się i godnie pełnią swoją służbę.

"Latające anioły" to powieść obyczajowa pełna emocji, która trzyma nas do końca w niepewności. Trzymałam kciuki za wszystkie kobiety i chciałam, żeby przeżyły wojnę, a potem spełniały swoje marzenia.

To porywająca, wciągająca i wyjątkowa lektura od pierwszej do ostatniej strony.

Serdecznie polecam.