Lazarus

Tym razem Rucka, Lark i Arcas koncentrują się na dwóch głównych wątkach. Pierwszy z nich toczy się w gabinetach. Obserwujemy jak rodzina Carlyle?ów wykorzystuje swoje umiejętności politykowania. Sojusznicy nie są bowiem już tak pewni co do stania ramię w ramię z nimi. Drugi wątek ma z kolei miejsce na froncie. Forever wraz z małą grupką żołnierzy ma misję odbicia strategicznego punktu, który może przeważyć o losach wojny. Rusza więc do miasteczka Duluth, by otworzyć przestrzeń powietrzną dla swojej rodziny.

Z jednej strony przyglądamy się zimowym, niebezpiecznym przestrzeniom Duluth i samobójczej wręcz misji Forever. Wśród zgliszczy budynków toczy się walka na śmierć i życie, a nasza bohaterka do takiej jest w końcu stworzona. Mamy zatem Lazarusa rodziny Carlyle?ów w naturalnym środowisku. Ma ona okazję wykazać się nie tylko swoim przygotowaniem fizycznym, ale także strategicznym zmysłem. Oba te elementy w jej przypadku robią ogromne wrażenie. Jest jednak niespodzianka. Nie wszystko idzie bowiem po jej myśli. To może spowodować porażkę, co ciężko sobie wyobrazić po lekturze ostatnich trzech tomów.

Lazarus 4 porusza też ważny wątek, jakim jest przywództwo w rodzinie. Malcolm został otruty, a lekarze robią wszystko co mogą, by postawić go na nogi. Nie wygląda to jednak najlepiej. Zastępuje go jego najstarszy syn Stephen. Choć z początku wydaje się poważnym i kompetentnym kandydatem na to stanowisko, to szybko dostrzegamy, że nie jest do tej roli stworzony. Mówiąc krótko i dosadnie, brakuje mu do tego jaj. Te ma z kolei Johanna, jako czytelnicy wiemy jednak, że nie można jej ufać.