Leather & Lark (barwione brzegi)

Dwoje nienawidzących się od pierwszego spotkania ludzi, połączy wspólny cel. Aby go osiągnąć będą musieli łamać nie tylko swoje zasady, ale i lęki, znosić swoją obecność i zbudować wspólne życie na kłamstwie. Lark i Lachlan są mordercami unicestwiającymi najgorsze szumowiny świata. Ona kocha sztukę, swojego psa, brokat i muzykę. On natomiast pracę przy skórze, rękodzieło i niezależność.

Kolejny tom serii mrożącej krew w żyłach. Nietuzinkowej i wyjątkowej. Łączącej wiele sprzeczności, drastyczność, wrażliwość, oddanie i miłość. Lachlan i Lark od pierwszego spotkania nienawidzą się. Los niestety sprawi, że będą musieli połączyć się, stworzyć fikcyjny związek, który dla innych ma wyglądać na realny, dla dobra wspólnego interesu i rodziny. Choć są zabójcami, są także ludźmi mającymi takie same uczucia jak inni, pragnącymi miłości, z jednym wyjątkiem, potrafią wyłączyć te dobre, gdy podejmują się pracy, drastycznej, wymagającej pełnego skupienia. W ogniu świątecznych historii, wariacji i szaleństwa, jest to relaksująca odmiana. Poznajemy bohaterów, których relacja zmienia się w trakcie trwania przy sobie. Dzień po dniu wzajemnie burzą mury, dopuszczając emocje do głosu, pokonując wewnętrzne lęki, skradając swoje serduszka. Z zewnątrz są brutalni i twardzi, wewnątrz to delikatne i poranione dusze, którym ratunek może przynieść miłość.

Drugi tom trylogii o braciach Kane.

Zacznę od tego, że nie jest tak obrzydliwy i brutalny jak Butcher & Blackbird więc osoby wrażliwsze będą usatysfakcjonowane.
Mnie się podobały oba, każdy inny tak jak ich główni bohaterowie, w każdym pojawiają się postaci łączące nasze pary i wszystko jest ze sobą spójne.

Bardzo ciekawiła mnie postać Lachlana i cieszę się, że autorka tym razem skupiła dużą uwagę na uczuciach oraz psychice naszych bohaterów.

Nie zabraknie standardowo specyficznego poczucia humoru, odrobiny pikanterii czy brutalności a także nietuzinkowego podejścia do zabijania.
Przepraszam, usuwania.

Trigger warningi mnie rozbawiły, muszę przyznać, że autorka ma duży dystans i poczucie humoru co mnie osobiście do niej przekonuje.

Ta trylogia nie jest dla osób poniżej 18 roku życia to pewne, nie tylko ze względu na sceny seksu ale przede wszystkim przemocy.

Pojawia się realne zagrożenie dla naszych usuwaczy, które trzeba rozpoznać i wyeliminować.
No i tu niespodzianka, koniec jest taki, że chciałoby się krzyczeć "dej mnie ten tom trzeci na wczoraj!" ale ja już wiem, że musimy na niego poczekać troszkę.
Coś czuję, że będzie warto i tak mi się wydaje, że nasz doktorek też skrywa jakieś sekrety.

Właśnie apropo sekretów, Lark ma swoje - nawet jej najlepsza psiapsi, seryjna morderczyni nie wie o tych ciemnych stronach Lark, które łączy ze swoim rękodziełem.

Już nigdy nie spojrzycie na dzieła z żywicy epoksydowej tak samo, gwarantuję Wam to.

A no i skoro jesteśmy w okresie około świątecznym to kule śnieżne też już będziecie postrzegać całkowicie inaczej niż dotychczas.

Cieszę się, że mogłam poznać bliżej Lark i Lachlana, ich psychikę i ich przeszłość.
Lubię takie smaczki i bardzo mnie ciekawi co jeszcze się wydarzy w ostatnim tomie.
Być może będzie on najbardziej zaskakujący?
To się jeszcze okaże.

Leather & Lark mniej szokowało niż poprzedni tom a jednakże zapada w pamięci dosyć mocno, czyta się błyskawicznie i z zainteresowaniem.
Nie ma miejsca na nudę, to na pewno mogę obiecać.

Zastanawia mnie to, skąd autorka czerpie pomysły na takie fabuły...
Bardzo dużo uwagi poświęcając morderczym zapędom naszych bohaterów

Świat nie jest czarno-biały, podobnie jak ludzie. Można parać się złymi moralnie uczynkami, a przy tym pozostać człowiekiem, który kocha i jest wsparciem dla bliskich. Można być przykładnym obywatelem dla wszystkich wokół, a w samotności dopuszczać się okrutnych czynów. W końcu szalenie rzadko na skali dobra i zła ludzie potrafią znaleźć się wyraźnie po jednej stronie.

Lark, uzdolniona muzycznie wielbicielka brokatu i Keanu Reevesa. Przykładna siostra, niesprawiająca większych problemów córka, oddana przyjaciółka i kochająca psia mama. Taką daje się poznać każdemu, a to, co mroczne skrywa tylko dla swoich ofiar. Bowiem jak sama przyznaje jest wielokrotną usuwaczką i ma na koncie już trochę żyć. Jednak swoje ofiary wybiera z rozmysłem i nadzieją, że sprawi, że świat będzie odrobinę lepszym miejscem. Ale czy to usprawiedliwia jej czyny?

Lachlan, mrukliwy, trudny w obyciu mężczyzna spłaca swoje długi jako morderca na zlecenie. I choć bardzo chciałby odejść z branży i poświęcić się swojemu artystycznemu hobby to nie jest łatwo porzucić takie życie. Naznaczony bliznami i tatuażami sprawia wrażenie nieprzystępnego i niezbyt dobrze nastawionego do otoczenia. A jednak skrywa w sobie pokłady opiekuńczości i zaborczości, o które sam by siebie nie posądzał. A te przydadzą się, gdy po raz kolejny na jego drodze stanie Lark i wywróci jego świat do góry nogami.

"Leather & Lark" to kontynuacji serii "Niszczycielska miłość" i choć główni bohaterowie są już inni, to warto znać jej poprzedniczkę, by zrozumieć wszystkie wątki. Z drugiej zaś strony świeżość i oryginalność, którą zaskoczyły ?Butcher & Blackbird? w przypadku tej pozycji już jest jedynie kopią tego, co sprawdzone i zabrakło tu nieco czegoś mocniejszego, co wbiłoby czytelnika w fotel. Mieszanka obrzydliwości, romansu, morderstw i erotyki sprawdza się nadal, jednak nie otrzymujemy już tej wyjątkowości jak przy pierwszym tomie. Mniej tu również czarnego humoru, który rozświetlał poprzednią opowieść, nad czym ubolewam. I choć pióro Weaver jest nienaganne, wydanie obłędne, historia wciągająca, a Autorka pokazuje, że motyw udawanego małżeństwa może być kanwą dla nieco mroczniejszej historii, to jednak po lekturze odczuwam odrobinę niedosytu. Trzeba jednak oddać tej powieści, że skutecznie odepchnęła moje myśli od pizzy na spory czas, a kulom śnieżnym będę się baczniej przyglądać. Uwagę przykuwa też poboczna postać ciotki Ethel, która rozświetla swoim charakterem wiele scen, ale też przypomina czytelnikowi o śmiertelności, nawet w książce, w której teoretycznie nie powinna już robić wrażenia. I choć klątwa drugiego tomu tutaj w mojej ocenie nieco się objawia, to i tak spędziłam z tą powieścią bardzo przyjemny czas. A najlepiej sprawdzić samemu, jak przypadnie Wam do gustu ten pełen szarości duet.