Leśniczówka Wszebory

Ta książka jest idealnym dowodem na prawdziwość przesłania "Z kim przestajesz, takim się stajesz". Ola to młoda kobieta, której życie nagle miało się zmienić. Firma w której pracowała zrezygnowała z jej usług, a poszukiwania nowej pracy nie przynosiły żadnych rezultatów. Kiedy jednak wreszcie z pomocą taty natrafiła na dobrze obiecującą się posadę, reszta jej znajomych zamiast ją wspierać, robili wszystko, by ją od niej odsunąć. Ona sama słuchając ich wywodów zaczęła tracić pewność siebie. Udzielił jej się ich nastrój, co właśnie pokazuje, że będąc z ludźmi, którzy nie życzą nam dobrze, sami zaczynamy w siebie wątpić. Tylko odpowiednie towarzystwo może sprawić, że wszystko, co jest w nas dobre, będzie jeszcze lepsze:-) Już w nowym miejscu zauważamy, że niemal wszystko uległo zmianie. Aleksandra ma zamieszkać u zleceniodawcy w górnym pokoju i kiedy tylko spogląda na widok z balkonu, serce jej zamiera. Wszystko tak pięknie mamy opisane, roślinność, drzewa, nawet moment, kiedy patrząc na nie człowiek czuje się szczęśliwy. Pomimo tych pięknych rzeczy, które zauważa na każdym kroku, w oczy rzuciła jej się też niechęć gospodarza. Zupełnie jakby kobiecy pierwiastek sam w sobie wywoływał w nim niesmak. Mężczyzna ewidentnie jest do niej uprzedzony, co poznamy czytając rozmowy kobiety z jego synem. Stara się jednak nie wchodzić nikomu w drogę i wykonać swoją pracę jak potrafi najlepiej. Już wkrótce jednak przekona się, że nie przepracowane traumy z przeszłości bardzo burzą czyjąś przyszłość. Posiądzie wiedzę ludzi z okolicy i zobaczy, że choć czas nigdzie się nie zmienia, to jednak na łonie natury zdecydowanie płynie inaczej:-)
Przepiękna opowieść! Napisana tak lekko jak odczuwa się miłość do narodzonego dziecka. Nieprzewidywalna niczym biedronka, która czasami potrafi ugryźć i wciągająca jak odgłosy natury w letni i słoneczny dzień. Dobrym stwierdzeniem określającym całą lekturę jest cierpliwość. Niekiedy bardzo jej tam brakuje, a innym razem świeci najjaśniej dając nadzieję na nowe uczucie. Wiele rzeczy jest tutaj pięknych dopiero wtedy, kiedy pozna się je bliżej, kiedy zerkniemy na nie przez pryzmat serca, a nie wzroku. Postacie są ładnie opisane, wpierw z wyglądu, później z przeżyć. Mały chłopiec będzie taką iskrą pozytywności, świeżości i ufności. On nie rozbija żadnych wieści na czynniki pierwsze, tylko wierzy w to, co mu mówią. Ma oczy i serce szeroko otwarte i tymi cechami znacznie różni się od ojca. Pokaże też Oli świat jakiego wcześniej nie znała. Ta historia jest czymś, co każdy z nas powinien poznać. Zobaczymy co w życiu jest ważne i jak wiele nieraz robimy, by osiągnąć swój cel. Z tego też względu nie powinniśmy nikogo oceniać, gdyż każdy z nas nosi swoją historię i to ta swoja własna powinna być dla nas najcenniejsza. Bardzo ją polecam:-)