Letycja Patekatla Poławiacze Pereł

Jak wam mija grudzień?

Wspomniałam wam dziś w poprzednim poście, że mam problem z książkami, gdzie ten wiek bohaterów jest mocno wątpliwy. Niestety dziś przychodzę do was z kolejną książką, gdzie mam problem z wiekiem i zachowaniem.

Letycja Patekatla, to dziewczynka, z którą nie da się nudzić. Ma 8 lat, myślenie 15 latki, zachowanie i lekkomyślność 2 latki. Totalnie gryzło mi się to wszystko ze sobą. I to nie tak, że ja nie polubiłam tej bohaterki, bo tak nie jest. Bardzo dobrze mi się to czytało, super poznawało mi się jej przygoda. Tylko nie każde zachowanie było odpowiednie jak na dziecko, ale nie tylko z nią mam problem, bo jej brat był 1,5 roku młodszy, a także jego zachowanie, myślenie było dużo dojrzalsze.

Tak jak napisałam, bardzo dobrze bawiłam się na ich przygodach.
Może miałam trochę problem z wgryzieniem się w tę historię. Pierwsze 250 stron, były dla mnie trochę ciężki. Trudno mi było zrozumieć, o co chodzi, bo ta książka ma pełno zagadek, tajemnic i niedomówień. I to daje niepowtarzalny klimat. Sam fakt, że jest tu cała masa magicznych stworzeń, dało mi poczucie takiego kocyka i komfortowej książki.

Jest to debiutancka powieść Joanny Donderowicz, przede wszystkim mogę tę książkę nazwać niezwykle barwną. To opowieść o przygodach, które pobudzają wyobraźnię. Widziałam gdzieś porównanie do "starej baśni" i ja się totalnie zgodzę z tym. Ma w sobie wątek takie snucia historii, pokazuję taki motyw silnej i niezależnej młodej damy. Podobało mi się też wątek relacji rodzinnych i to, w jaki sposób o siebie dbali. Jedyne, do czego mogę się przyczepić to przedstawienie Kalii, czyli matki Letycji. Tajemnica goni tajemnice, wszystko jest mało jasne, a Kalii jest idealna we wszystkim, każdy ją wręcz wielbi, czasem to wybrzmiewało strasznie nierealistycznie, wręcz negatywnie.

Ja od siebie polecam tę pozycję, dla mnie jest to 4/5 ??, nastolatkowie 13+ będą bawiły się bardzo fajnie, ale trzeba uważać, bo jest to pozycja ponad 600 stronicowa i może zniechęcać.