Lilia

Czasami po przeczytaniu opisu na okładce nie potrzebujemy już czytać książki. Po "Lilię" sięgałam w przeświadczeniu, że będzie to lekka historia wojennego romansu. Nie spodziewałam się, że ta niepozorna cegiełka nie pozwoli się odłożyć na zbyt długo, wyciśnie ze mnie tyle łez i zostawi z bezkresną nadzieją i miłością do świata i ludzi...

Nie zrażajcie się po spokojnym, sielankowym początku - wtedy prawie ją odłożylam, bo zdawało mi się, że to historia nie dla mnie, jakas taka ckliwa i naiwna. tymczasem to historia dla każdego...
Dla młodych, którzy boją się czerpać z życia garściami...
Dla starych, którzy roztrząsają, czy wiele rzeczy mogliby zrobić inaczej...
Dla tych, którzy utracili przyjaźń czy milość, tę najsilniejszą...
Dla tych, którzy boją się śmierci, swojej lub najbliższych...
Dla tych, którzy nie radzą sobie z samotnością...
Dla rodziców utraconego dziecka....
Dla dzieci opłakujących rodziców....
Dla rozerwanych pomiędzy miłością a zauroczeniem...
Dla poszukujących spokoju w codziennym zabieganiu...
Dla zaczynających wspólną drogę przez życie...
Dla tych przeżywających kryzys...

Cieszę się bardzo, że ta historia trafiła w moje ręce, bo pozostawiła mnie odmienioną i szczerze szczęśliwą, nauczyła wdzięczności i radości z chwili.

Lilia jest kobietą w podeszłym wieku, która swe ostatnie chwile spędza w szpitalnym łóżku snując wspomnienia o przebiegu swojego życia.
Życie Lilii nie było usłane różami. Żyła w czasie wojny i okresie powojennym, widziała na własne oczy spustoszenia, jakie pozostawiły po sobie te ciężkie lata. Straciła w krótkim czasie wiele bliskich osób w tym tę najważniejszą, bez której jej życie straciło sens. Jej życie było pełne bólu, ale także pokory i wiary. Miała wsparcie przyjaciół, dzięki którym udało jej się ułożyć dalsze życie i znów zaznać szczęścia.
***
Książka nie jest kolejną powieścią o wojennych chwilach, ale skupia się na życiu młodej dziewczyny w czasach powojennych, pełnych bólu, strachu i wyrzeczeń. Los Lili nie tylko jest bardzo przejmujący, ale także uczy czytelnika pokory w obliczu przeciwności losu. Nie zawsze nasze plany są możliwe do spełnienia, czasem wystarczy zaledwie chwila, aby wszystko legło w gruzach, a całe dotychczasowe życie obróciło się o 180 stopni.
Główna bohaterka nie da się nie lubić. Już od pierwszych stron czytelnik darzy sympatią tę pogodną dziewczynę, a z każdą kolejną stroną to uczucie się nasila. Momentami chciałam móc pomóc tej dziewczynie w jej cierpieniu, wesprzeć ją. Lila pokazuje nam, jak kochać prawdziwie i na zawsze, udowadnia, ze prawdziwie silne uczucie nie jest tylko w dobrych chwilach, ale przede wszystkim pomaga przebrnąć przez najtrudniejszy czas niosąc pokrzepienie.
Sądzę, że wiele możemy się nauczyć od głównej bohaterki, ale pomaga ona także zrozumieć, jak trudne było codzienne życie nie tylko w czasach wojny, ale także po niej.

?Lilia? jest debiutem Justyny Domańskiej-Anackiej. To powieść, która łapie czytelnika za serce. Bohaterka jest Liliana Janda, bardzo skromna dziewczyna żyjąca w czasach wojny. Lilia wielokrotnie jest świadkiem bólu i okrucieństwa, jakie wojna za sobą niesie. Książka pisana jest z perspektywy Lili, która opowiada o swoim życiu na łożu śmierci. Bardzo piękna książka, zmuszająca czytelnika do przemyślenia swojego życia i może nawet przewartościowania go?

Lilia jest kobietą w podeszłym wieku, która swe ostatnie chwile spędza w szpitalnym łóżku snując wspomnienia o przebiegu swojego życia.
Życie Lilii nie było usłane różami. Żyła w czasie wojny i okresie powojennym, widziała na własne oczy spustoszenia, jakie pozostawiły po sobie te ciężkie lata. Straciła w krótkim czasie wiele bliskich osób w tym tę najważniejszą, bez której jej życie straciło sens. Jej życie było pełne bólu, ale także pokory i wiary. Miała wsparcie przyjaciół, dzięki którym udało jej się ułożyć dalsze życie i znów zaznać szczęścia.
***
Książka nie jest kolejną powieścią o wojennych chwilach, ale skupia się na życiu młodej dziewczyny w czasach powojennych, pełnych bólu, strachu i wyrzeczeń. Los Lili nie tylko jest bardzo przejmujący, ale także uczy czytelnika pokory w obliczu przeciwności losu. Nie zawsze nasze plany są możliwe do spełnienia, czasem wystarczy zaledwie chwila, aby wszystko legło w gruzach, a całe dotychczasowe życie obróciło się o 180 stopni.
Główna bohaterka nie da się nie lubić. Już od pierwszych stron czytelnik darzy sympatią tę pogodną dziewczynę, a z każdą kolejną stroną to uczucie się nasila. Momentami chciałam móc pomóc tej dziewczynie w jej cierpieniu, wesprzeć ją. Lila pokazuje nam, jak kochać prawdziwie i na zawsze, udowadnia, ze prawdziwie silne uczucie nie jest tylko w dobrych chwilach, ale przede wszystkim pomaga przebrnąć przez najtrudniejszy czas niosąc pokrzepienie.
Sądzę, że wiele możemy się nauczyć od głównej bohaterki, ale pomaga ona także zrozumieć, jak trudne było codzienne życie nie tylko w czasach wojny, ale także po niej.

Jest to wspaniała powieść, przy której wzruszyłam się nie raz. Momentami było ciężko, ponieważ przeżycia głównej bohaterki były tak bolesne że aż serce zamierało. Były też i piękne, cudowne momenty od których ciepło robiło się na sercu. Jedno wiem na pewno, chcę więcej książek tej autorki, mam niedosyt po przeczytaniu Lili. To jest lektura dla każdego kto kochał, kocha i będzie kochał w przyszłości.

Witam, :) Dziś mam dla was recenzję książki Lilia autorki Justyna Domańska ? Anacka.

Lilia jest to opowieść swojego życia, do którego wraca nasza bohaterka na łożu śmierci.
Wspomnienia, które wracają kiedy czujemy że, to już jest nasz koniec. Próbujemy zrobić rachunek sumienia, czy nasze życie przeszliśmy w dobry sposób, czy raczej w ten zły.
Czasy wojny, to straszne czasy, kiedy człowiek zabija drugiego człowieka, tylko dlatego, że pomógł rannemu dojść do siebie. Najazdy, bombardowania, gwałty na kobietach, coś strasznego, to wszystko przeżyła bohaterka naszej książki.
Niekiedy życie układa się w taki sposób że, niestety nie mamy wpływu na to co się dzieje, pierwsza miłość, pierwsze tańce, uczucia które nigdy już nas nie opuszczają. Strata kogoś bliskiego, ból i niemoc pogodzenia się z takim losem jest strasznie trudne. Nic dziwnego, że to wszystko może trwać parę lat, by chociaż jakaś cząstka wróciła do dawnego życia.
Jak to mówią czas leczy rany, lecz czy do końca? Wydaje mi się, że niestety nic nie uleczy takich ran, jakie zadało życie naszej bohaterce.
Książka jest tak fantastyczna, taka życiowa, że nie potrafię pozbierać moich emocji jakie czuje po tej opowieści.
W trakcie czytania tej książki w pewnym momencie czujesz radość, szczęście bohaterki, by po chwili zawalił się świat po tragedii jakie przeżyła, kiedy zaczęła się podnosić los znowu ją zaskoczył złymi wydarzeniami. Podziwiam Lilianę za jej siłę, nie jeden z nas nie podniósłby się po takich przeżyciach.
Polecam tę książkę z całego serca, osobom które lubią przeżywać wszystko z bohaterami opowieści, które czytają. Straszna wojna która zostawia po sobie strach i ból. Rodzina, która jest dla ciebie wszystkim, wsparciem i oporom. Miłość, uczucia nie do opisania. Śmierć, która niestety dopadnie każdego z nas. Uwielbiasz takie klimaty? Jeśli tak to ta książka jest właśnie dla ciebie ???..

Książka opisuje dzieje kobiety, jaj piękne dzieciństwo, miłość do rodziców, jej życie pełne miłości i nieszczęśliwych wypadków. Ta książka to wyciskacz łez, pełna smutku, a jednak i wielkiej miłości. Czyta się ją z wielkim zainteresowaniem. Ta książka to 410 stron cudownej opowieści o życiu, skromnej, ciężko zapracowanej, skrzywdzonej przez los kobiety. Jednak Lili pomimo wielu nieszczęść, które ją dotykają, doświadcza też wielkiej miłości nie tylko od rodziców, ale również od Janka i Antka. Otaczają ją prawdziwi przyjaciele Ania i Franek, na których może zawsze liczyć. Lilia jest osobą bardzo wierzącą co pozwala jej przetrwać trudne chwile. Umiera w otoczeniu swoich bliskich: córki i wnuczki, szczęśliwa, że spotka się z osobami, które kochała.
Książka jest dobrze napisana oraz bohaterowie są idealne wykreowani i przedstawieni. Jeśli lubi ktoś takie wyciskacze łez to jak najbardziej polecam.

"Lilia" to debiut literacki pani Justyny. Kompletnie nie wiedziałam czego się po tej książce spodziewać. Wdziałam jednak, że będzie to ciężka lektura, ponieważ porusza temat wojny.
Liliana Janda to młoda dziewczyna, której przyszło żyć w czasach wojennych. Jest to bardzo skromna osoba o wielkim sercu. Pomaga rodzicom w codziennych obowiązkach i nigdy się nie skarży. Jest bardzo radosna i szuka w życiu samych pozytywów. Jest również bardzo silną dziewczyną. Jest świadkiem okrucieństwa jakie niesie ze sobą widmo wojny a przykre wydarzenia dościgną również ją.
Ta książka to swego rodzaju pamiętnik, w którym Lilia będąc już na łożu śmierci, opowiada o swoim życiu.
Jest to przepiękna lektura, która doprowadza do łez. Jestem dumna z bohaterki.
A książkę z pewnością mogę polecić.

Wspaniała, bardzo wzruszająca literatura. Autorka przekazuje nam wiele emocji, łzy same kapią. Już dawno nie czytałam z takim przejęciem, smutkiem ale i nadzieją. Pełna miłości, tęsknoty i wiary. Polecam

Książka robi wrażenie, przepełniona jest ogromnymi emocjami. Lili na łożu śmierci opowiada nam o swoim życiu. O szczęśliwym dzieciństwie na wsi, o czasach wojny i trudnym życiu już po wojnie. O wielkiej miłości, wielkiej stracie, cierpieniu i tęsknocie. Książka napisana jest prostym językiem. Ale może wycisnąć nie jedną łzę. Piękna opowieść, polecam:)

?Lilia? to historia kobiety, która musiała zmierzyć się w swoim życiu z wieloma trudnościami. Mnóstwo w niej miłości, szczęścia, radości, ale i bólu, strachu, tęsknoty. Autorka pięknie wprowadza nas w życie bohaterki i pozwala utożsamiać się nam z jej odczuciami, wzruszeniami i tęsknotą. Podkreśla jak ważna w życiu jest skromność, wiara i nadzieja. Czym byłoby nasze życie bez przyjaciół, sąsiadów czy po porostu dobrych ludzi.
Powieść wzbudziła we mnie ogrom emocji i wycisnęła ze mnie sporo łez. Powinno zabronić się sprzedaży tej książki bez paczki chusteczek do nosa ????
.