Lisica

Książka mocno mnie wciągnęła. Historia przedstawia wiele wątków z życia głównej postaci, którą jest Hanna. Byłam pod wrażeniem z jaką łatwością docieka prawdy, oraz jak potrafiła tak szybko owinąć sobie mężczyzn wokół palca będąc po prostu tylko sobą. Tytuł doskonale odzwierciedla jej osobę .
Powiem szczerze, że nie spodziewałam się tylu spraw kryminalnych w jednej powieści - w "tylko" tych 500 stronach. Każda sprawa z pozoru inna, ale łączył je wspólny mianownik... Prawie zawsze dotyczyło to kogoś z bliskiego i dalszego otoczenia bohaterki.
Ostatnia sprawa była najbardziej interesująca. Nie tylko ze względu na ilość ofiar, ale dlatego, że nie spodziewałam się takiego zakończenia. Czytając to byłam mega zdziwiona i chwilami naprawdę nie dowierzałam w to co czytam. Tyle już jestem w tej tematyce, nie tylko wgłębiając się w literaturę, ale również oglądając różne seriale/filmy, że sądziłam, że już nic mnie nie zdziwi, a tu coś takiego...
Główna akcja toczy się w dwudziestuleciu międzywojennym. To jeden z wątków historycznych, który mnie zaintrygował, bo jeszcze nie trafiłam na powieść historyczną gdzie był wykorzystany właśnie ten przedział czasowy.
Ogółem czas akcji rozgrywa się od 1915 do 1976 roku. 63 lata z życia naszej Hanni (licząc od 17 roku życia, czyli akcja kończy się w jej wieku 78 lat)
Możemy też wczuć się w klimat obcokrajowców, bo mamy wplątane wypowiedzi w języku Niemieckim, Francuskim, Rosyjskim, ale także Łacinę i Grekę. Prawie wszystko było przetłumaczone w przypisach, ale te co nie, to dobrze rozumiałam z języka rosyjskiego. Dostaliśmy też wątki w Polsce/Zakopane, czyli obcowanie z nieco zakręconą gwarą góralską. Tak samo jest z gwarą Śląską, jest ona trudna, a tylko pozornie,nbo tutaj można naprawdę wiele zrozumieć, gdy słyszy się np część rozmowy, a nie pojedyncze słowa.
Mamy tutaj dużo momentów wymagających powagi, ale również można się sporo pośmiać z niektórych wypowiedzi czy też ze słownych przepychanek.
Całość została przedstawiona trochę na styl pamiętnika, coś jak przekaz dla potomnych. Tak nieco jak wspomnienia z życia opowiadane wnukom przez babcię. Książka podzielona jest na rozdziały, a te najważniejsze fragmenty określające dany wątek są podkreślone oraz zapisane z dużej litery. To daje wiele do myślenia oraz bardziej zaciekawia co w danej chwili jest istotne.
Tak jak to określiła pisarka Katarzyna Bonda: "Epicka, misterna i angażująca". Sama również się podpisuje pod tą wypowiedziom.
Moja ocena 10/10

Cytaty z książki:
"De mortuis aut bene aut nihil"
(Sentencja łacińska: o zmarłych (należy mówić) albo dobrze, albo wcale.)

" Nie kradnij, nie wystawiaj fałszywego świadectwa, nie ciągnij dziewczyny do łóżka, jeśli nie masz wobec niej uczciwych zamiarów"

"Jakkolwiek górnolotnie to brzmi, byłam w tym momencie jedynym człowiekiem, który mógł zapobiec nieszczęściu."

" Stoi dziewczynka z tym biczem, zdumiona, zapatrzona w niebo, a Pan Bóg uśmiecha się do niej dobrotliwie. Przepraszam, dziecino, to nie na ciebie, to na dużych złych ludzi - i posyła po zgubę aniołka."

" Wykrztusił przez ściśnięte gardło, a jego falset w starciu z tubalnym barytonem miał nie więcej szans niż jamnik atakujący niedźwiedzia."

" Może, może, może... Morze jest szerokie i głębokie [...] , więc myśli bezradnie stanęły nad jego brzegiem."

" Tu naprawdę wszystko trza robić tak, że mucha nie siada, komar nie kuca."

Dziś mam dla was recenzję książki historyczno-detektywistycznej. Jesteście gotowi?

Hannę Lubochowską poznajemy podczas rewolucji i wojny domowej, ma ona wtedy siedemnaście lat. Jest młodą, piękną inteligentną i ciekawą świata dziewczyną. Jest prześladowana przez bolszewika Władysława Sienco, który najpierw zlecił skatowanie jej ojca. Młoda kobieta jest na tyle rezolutna, że wie jak ma się bronić.

Nastaje czas gdy Hanna musi ewakuować się z Rosji. Na statku dzieje się tyle rzeczy, że czasem trudno nadążyć, jednak co to dla dziewczyny, która od zawsze marzyła by zostać policyjnym detektywem. Poznaje tam wiele osób, a jakby tego było mało, zyskuje młodszego brata. To wszystko to naprawdę dopiero początek.

Czy Hania spełni swoje marzenie? Co z Władysławem Sienco? Czy główna bohaterka będzie miała czas na uczucia?




Ciężko mi napisać opinię o tej książce. Jakoś opornie szło mi jej czytanie, później przeniosłam się nawet na audiobooka, z nadzieją, że będzie lepiej, niestety wcale tak nie było.

To co działo się w tej historii, moim zdaniem było zbyt nierzeczywiste. Ciężko mi sobie wyobrazić, by w tamtych czasach, gdzie uważano, że miejsce kobiet jest w domu przy wychowywaniu dzieci, nagle zjawia się Hanna, która jest zaledwie jeszcze nastolatką i wszyscy liczą się z jej zdaniem. Nie ważne czy to oficer czy pułkownik, ale młoda kobieta narzuca im swoje zdanie, a oni bez żadnych sprzeciwów robią co ona im każe. Rozumiem, że autor chciał w ten sposób wyrazić to jaką osobą jest główna bohaterka, oraz jaki ma charakter, jednak nie jestem w stanie w to uwierzyć.

Niestety, ale kolejnym minusem w tej książce jest to, że mamy tu do czynienia z naprawdę masą postaci. Ktoś się pojawia by za chwilę zniknąć, a gdy pojawia się po kolejnych kilkuset stronach zupełnie nie miałam pojęcia kto to jest. Wszyscy bohaterowie mi się mieszali.

Tak samo z wydarzeniami, jest tu taki natłok zdarzeń, że ciężko było nadążyć. Odniosłam wrażenie, że Hanna ciągle gdzieś biegła, a ja muszę ją gonić i za nią nadążyć, lecz ja nie jestem fanką biegania, nie lubię się spieszyć.

Z początku powieść wydaje się być bardzo ciekawa, w końcu historia o kobiecie, która twardo stąpa po ziemi, wie czego chce, dąży do swoich marzeń. Jednak wszystko było niestety przerysowane.

Na mnie czeka na regale jeszcze jedna część. Kiedy się za nią zabiorę nie mam pojęcia, pociesza mnie fakt, że jest krótsza.

A was zachęcam do przekonania się na własnej skórze co sądzicie o tej historii.

Pierwsze co mnie urzekło, to krótkie, treściwe rozdziały. Za ich przyczyną strony migały w moich rękach jak w kalejdoskopie. Nie bez znaczenia była też bohaterka: odważna, błyskotliwa, otwarta na życie panna z dobrego domu.
Zostałam wciągnięta w wir elektryzującej prozy; opowieści o świecie, który znacznie odbiega od obecnego, gdzie różnice klasowe były bardzo mocno zarysowane, a ludzie nie mieszali się tak ze sobą społecznie. Kobieta i mężczyzna mieli przypisane role, i tylko w tych ramach powinni działać; Hanna to taki Indiana Jones, przygoda idzie za nią i wraz nią. Oszustwa, tajemnice, morderstwa, kradzieże ? od wyboru, do koloru, a w tym wszystkim ona, młoda, piękna dziewczyna ? detektyw.
Potraktowałam książkę jako barwną kolorówkę przewijających się wydarzeń, w tle wielka historia, przemiany. Wspaniały język, wszystkie te słowa, które wypadły z obiegu, zwroty grzecznościowe, które dziwią (niestety), zachowania, stroje.
Wysmakowana w każdym szczególe, drobiazgowa, precyzyjnie napisana i elektryzująca. Ma w sobie urok, czegoś nowego, odkrywczego, lekko demoniczno ? cygańskiego; tam dom twój, gdzie serce twoje.