Lista Lucyfera

Lucyfer to przydomek mordercy, który w ostatnim czasie terroryzuje trójmiasto wstrząsającymi oraz okrutnymi morderstwami. Z nieznanych przyczyn wybrał on sobie Adama Berga jako swojego łącznika z opinią publiczną. Adam jako dziennikarz śledczy ma przekazywać wszystkie informacje na temat morderstw, dokonanych przez Lucyfera. Wszystkie ofiary łączy jeden wspólny czynnik. A mianowicie ofiary odwzorowują postacie z obrazów Zdzisława Beksińskiego. Zaczyna się wyścig z czasem o życie samego Berga. Gdyż to właśnie on w pewnym momencie zajmuje pierwsze miejsce na liście mordercy.

,,Lucyfer" jest to mocny oraz trzymający w napięciu thriller. Autor w tej książce łączy ze sobą wiele wątków. Zaginione skarby, postać Lucyfera oraz brutalne morderstwa. Do sięgnięcia po tą książkę zachęciła mnie okładka, która przyciąga wzrok gwarantując nam coś mrocznego oraz twórczość Pana Krzysztofa. Ciągle zwroty akcji oraz napięcie budowane przez autora powodują iż ciężko rozstać się z książką chociażby na chwilę. Do tego świetnie wykreowani bohaterowie. Czytając tą książkę widać iż Autor wykonał kawał dobrej roboty w odnalezieniu informacji odnośnie sztuki co przeniosło się na napisanie naprawdę dobrej książki. <

"Lista Lucyfera" otwiera serię z dziennikarzem Adamem Bergiem, który po spektakularnym śledztwie dotyczącym zaginionej w czasie wojny szkatuły królewskiej na krótko stał się bardzo sławny. Zaoferowano mu nawet stanowisko konsultanta w Specjalnym Wydziale Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zajmującym się poszukiwaniami i rewindykowaniem dzieł sztuki zaginionych w czasie wojny. Berg był na fali sukcesu, ale musiał odejść z macierzystej redakcji. Jego pięć minut sławy minęło, a zarobione pieniądze szybko się skończyły.

Wtedy otrzymał propozycję pracy w ?Kurierze?, na którą nie mając lepszych perspektyw, się zgodził. Jednak taki skrajny indywidualista jak on nie najlepiej czuł się w redakcyjnym stadzie, tym bardziej że dyscyplinował go zagraniczny właściciel. Naczelny miał już dość tego, że Berg chadza własnymi drogami, i postawił mu ultimatum: albo przyłoży się i znajdzie ciekawy temat, albo zapowiadana redukcja etatów w redakcji rozpocznie się od niego.

Wkrótce w mieście pojawia się seryjny morderca, który decyduje się nawiązać kontakt z dziennikarzem, wykorzystując go jako łącznika do informowania opinii publicznej o swoich kolejnych działaniach. Rozpoczyna się zatem nierówny pojedynek między życiem a śmiercią.

W "Liście Lucyfera" królują dwa wątki, oba bardzo ciekawe, ale to sprawa psychopatycznego mordercy wysuwa się na pierwszy plan i trochę przyćmiewa to, co autor chciał przekazać w drugiej części. Krzysztof Bochus umiejętnie połączył oba wątki, ale przez spektakularne akcje z Lucyferem ten drugi motyw wydał się nieco mniej interesujący. A szkoda, bo temat poruszany w drugiej części jest równie ciekawy, a po wcześniejszych niesamowitych zwrotach akcji miałam wrażenie, że później powieść podąża w zupełnie innym kierunku. Psychopatyczny morderca to jedno, a historia z przeszłości to drugie.

Mimo to dla mnie ta książka jest napisana po mistrzowsku i wyróżnia się na tle innych kryminałów. Niesamowita mieszanka sensacji i faktów historycznych sprawia, że jest prawdziwą perełką gatunku. Uwagę przyciągają kreacje zarówno głównego bohatera, jak i antagonisty. Berg to rogata dusza ? dziennikarz, który zawsze musiał mieć swoje zdanie i szukał dziury w całym. Czuł się samotny, wszędzie czaiła się zdrada: wśród policjantów, w redakcji, nawet kobiety w jego życiu go opuściły. Był mistrzem nietrafionych wyborów. Natomiast tytułowy Lucyfer to człowiek mściwy, niesamowicie inteligentny, zaburzony psychicznie i przebiegły. Uważa, że swoimi zbrodniami przywraca porządek. Jest zafascynowany dziełami Beksińskiego, które wizualizuje na miejscach zbrodni.

Krzysztof Bochus umiejętnie balansuje między dosadnością, ohydą i mrokiem, nie pogrążając się w nich zbytnio. Udało mu się stworzyć mroczny nastrój, wprowadzając odpowiednią dawkę brutalności, która nie przekracza dobrego smaku, ale wystarczająco przykuwa uwagę. W tej historii podobało mi się dosłownie wszystko ? bohaterowie, intryga kryminalna oraz brak błędów językowych, co zawsze doceniam u Bochusa, ale mam małe zastrzeżenie. Nie odpowiadało mi wprowadzenie do fabuły kontekstu politycznego, ponieważ choć każdy ma prawo do swoich poglądów, niekoniecznie musi je umieszczać w książce.

"Lista Lucyfera" to mocna i doskonale napisana książka, która od pierwszej do ostatniej strony trzyma w napięciu. Dwie historie, zręcznie połączone, tworzą jedną niezwykle wciągającą opowieść.

"Bę­dziesz łącz­ni­kiem po­mię­dzy do­brem a złem. I to ja je­stem tym do­brem."

Gdańsk staje się areną wstrząsających zbrodni, naznaczonych wyjątkowym okrucieństwem. Brak powiązań między ofiarami sprawia, że policja jest bezsilna. Wydaje się, że nikt nie może czuć się bezpiecznie, jednak w tym momencie morderca postanowił przemówić. Za pośrednictwem znanego dziennikarza śledczego Adama Berga zapowiada nadejście piekła i dalszych zbrodni. Mianuje się Lucyferem, prowadząc swoistą grę, według własnych reguł.
"Po raz pierw­szy od wielu lat po uli­cach na­szego mia­sta cho­dzi be­stia."
Berg angażuje się w śledztwo, czując na sobie ciężar odpowiedzialności i presję. Z czasem sam staje się celem...

Podoba mi się, że wydawcy coraz częściej decydują się na wznowienia dobrych książek tym samym docierając do większej ilości czytelników. Lista Lucyfera otwiera serię z dziennikarzem Adamem Bergiem, który, chcąc nie chcąc, zostaje wplątany w serię morderstw, a jego rola stopniowo staje się coraz bardziej wyrazista. Odniosłam wrażenie, że cała fabuła dzieli się na trzy etapy, które kończą się pewnym punktem kulminacyjnym. Pierwszy z nich, moim zdaniem najbardziej brutalny, wprowadza nas na szlak zbrodni i w chore wyobrażenia Lucyfera. Drugi opiera się na głębszej analizie, poszukiwaniach i wzmożonych emocjach i nie zdziwiłoby mnie, gdyby w tym momencie książka się zakończyła, ale autor w interesujący sposób dopina wszystkie wątki, wprowadzając do akcji kolejnych bezwzględnych sprawców. Mocno zagęszczona akcja i ciekawie wkomponowana wiedza z zakresu historii i sztuki. To właśnie dzieła jednego z najbardziej znanych polskich artystów ostatnich lat nadają charakteru i wyjątkowości, poniekąd zachęcając do poszukania dodatkowych informacji na jego temat i przedstawianych obrazach. Całość czytało mi się dobrze, chociaż kilka wątków wydało mi się zbędnych, a na niektóre działania Berga przewracałam oczami. Zabieram się za drugi tom i mam nadzieję, że utrzyma dobry poziom.

Trójmiastem wstrząsa seria krwawych morderstw. Wydaje się, że oprawca działa wobec ustalonego schematu a być może i listy. Lucyfer ? bo tak o sobie mówi, swoje ofiary wybiera nieprzypadkowo i sprytnie igra ze stróżami prawa. Rozszyfrowania zamiarów mordercy podejmuje się dziennikarz Adam Berg, z którym Lucyfer podejmuje grę w kotka i myszkę. Ile osób padnie jeszcze ofiarą bezwzględnego mordercy, zanim zostanie on ujęty i ukarany? Co kieruje działaniami sprawcy? Chęć wyeliminowania bezwartościowych dla społeczeństwa jednostek czy może jakieś osobiste porachunki? Zainteresowani? W takim razie zachęcam do lektury.
.
Lista Lucyfera to moje drugie (po książce ?Kruchy lód?) spotkanie z twórczością autora. Nie jestem fanką książek w przedziale 400-500 stron dlatego nie było mi łatwo przebrnąć przez tę cegiełkę. Bywały momenty, które przyprawiały mnie o szybsze bicie serca (tj. uwięzienie Berga), ale i takie, które mnie nużyły. Motyw seryjnego mordercy korespondującego ze swoją potencjalną ofiarą i stopniowo wtajemniczający ją w swoje niecne plany to nie jest motyw nowy. Jednak co z tego, skoro można go wykorzystać po raz wtóry. Nie jestem wielką fanką thrillerów i kryminałów i dlatego nie będę się tu kreować na znawcę tematu. Powiem jedynie, że dobra to była książka i przyjemnie spędziłam z nią czas. Tylko tyle i aż tyle. Polecam.