Listy do E.

Książka "Listy do E." została napisana w formie listów pisanych do tytułowej E. Fabuła osadzona w początkach XIX wieku przenosi czytelnika w świat arystokracji, niełatwych relacji, wyborów wynikających z trudnej dla kobiet w tamtym okresie rzeczywistości.
K. to kobieta, która ma już zasobą pewien bagaż doświadczeń. Poznajemy ją dzięki listom pisanym do przyjaciółki, w których otwiera przed nią swoje serce, zostawia w nich swoje rozterki, spostrzeżenia, radości i smutki. Wiąże się to z jej przeprowadzką z Francji do Polski. Jednak zacząć wszystko od nowa nie jest tak prosto ,jak by się mogło wydawać. Pomimo ,że we Francji zostawiła swoją przeszłość to wspomnienia zabrała ze sobą. Jednak pewnego razu w jej życie wkrada się uczucie, które chciała raz na zawsze pożegnać. A wszystko to za sprawą młodego hrabiego Ludwika.. kobieta stanie przed najtrudniejszym w życiu wyborem.. czy ulegnie namiętności i głosom serca?

Książkę czyta się dość płynnie choć nie jest jakoś specjalnie porywająca czy wywołująca większe emocje. Można się poczuć jakbyśmy odkrywali cudze życie wraz z jego sekretami czytając listy skierowane do innej osoby ,które nam wpadły w ręce.

Niestety zdarza się też tak, że ciekawa zapowiedź fabuły oraz przykuwająca wzrok okładka nie okażą się satysfakcjonujące, by dane spotkanie czytelnicze można było uznać za udane. Z przykrością muszę przyznać, że ,,Listy do E." Kristine Turowskiej zaliczają się do tej kategorii. Mimo szczerych chęci język tej powieści okazał się tak drętwienie, że czytanie tej propozycji musiałam sobie dawkować przez odpowiednio długi okres, gdyż nie byłam w stanie przyspieszyć tempa czytania.

Fabuła toczy się na początku XIX-ego wieku, kiedy to kobieta podpisująca się jako K. przyjechała do Rozalina znajdującego się blisko Warszawy. Tak naprawdę nie było wiadome to, z jakiego powodu opuściła Paryż. Lektura opiera się na pisaniu listów do tytułowej E. oraz odpowiedziach do K. W tej lekturze odbiorca ma szansę podróżniczo przenieść się także w inne miejsca. Gratką są zdjęcia autorki pozującej w sukni z epoki w dworku w Rozalinie.

Pod względem poruszanej treści książka zapowiadała się naprawdę interesująco. Problem w moim przypadku polegał jednak na tym, iż nie mogłam wciągnąć się w to wydanie pod względem języka, który dla mnie był drętwy i nie mogłam odpowiednio czerpać przyjemności w związku z czytaniem kolejnych stron tego powieściowego romansu historycznego.