Łódź Miasto po przejściach (twarda)

Łódź, niby taka brzydka, nijaka a jednak okazuje się, że historia tego miasta może być ciekawa a miejscami nawet zaskakująca.
Autorzy pokusili się o charakterystykę przekroju społeczeństwa, a nie tylko opis sypiących się kamienic, gdzie balkon może spać przechodniowi na głowę.
Doświadczyć można w czasie lektury, emocji towarzyszących powolnemu upadkowi miasta na przełomie lat 90-tych. Dużo tu historii, mniej lub bardziej rozwiniętej. I o ile nie mam zastrzeżeń do rozdziałów o np. historii włókiennictwa, o tyle rozdziały stricte polityczne były trochę nużące. Aczkolwiek to też pokazuje jaki wpływ na budowanie miasta mieli ludzie na szczeblach. Nie wiem czego się spodziewałam po tej książce tak do końca, ale odniosłam wrażenie, że reportaż kręci się główne wokół Piotrokwskiej, Bałut i Górnej.
Łódź to miasto dziwne, ale da się je lubić, a może nawet kochać, jeśli przymknie się oczy na pewne niedociągnięcia. I jak każde miasto ma swoje troski mniejsze i większe.
Styl oraz język sprawiają, że reportaż czyta się szybko. Historie jednostek, sposób przedstawienie egzystencji mieszkańców na poszczególnych etapach rozwoju, potem upadku i teraźniejszej rewitalizacji Łodzi sprawiają, że reportaż jest niezwykle ciekawy.

Ciekawy zbiór historii o Łodzi prezentujący różne spojrzenia na miasto z perspektywy kilku dziesięcioleci.
Szara i smutna rzeczywistość lat 80 i 90 i zaskakujące tempo zmian XXI wieku w mieście z bardzo dużym potencjałem.

"Jojczenie na Łódź", część 74893839340101323. Myślałem, że ten trend skończył się dobrą dekadę temu. Potężny dysonans z dwiema innymi książkami wydawnictwa "Czarne", które zamówiłem razem z tą apoteozą negacji wszystkich lokalnych pozytywów.