Londyn po mojemu Spacerem po mieście i historii

Autor lojalnie uprzedza, że jest to jego wersja Londynu. Należy zatem się spodziewać, że będą to miejsca związane z polityką lub rodziną królewską, ponieważ to właśnie tam najczęściej przebywają dziennikarze. A przecież nasz przewodnik po stolicy Wielkiej Brytanii ten zawód wykonuje. Niestety, nie wzięłam pod uwagę, że opowiadając nam o mieście, autor nie zapomni o sobie. Zatem dowiemy się ze szczegółami na czym polega praca redaktora, ile godzin musi wystawać pod konkretnymi drzwiami na Downing Street (i to bez względu na pogodę), o problemach technicznych, czy stresie w pracy. Z ręką na sercu przyznaję, że pominęłam te fragmenty. Za to z ciekawością podążyłam za autorem na spacer nad Tamizą, a także zagłębiłam się w wąskie uliczki starego Londynu, czy też zajrzałam do muzeów i galerii. Informacje o tym czym i w jaki sposób podróżować po Londynie oraz na jakim lotnisku wylądować ? przerzuciłam. Nie zaprzeczam, że są istotne, lecz tuż przed wyjazdem. A póki co, chciałabym się zorientować, czy w ogóle warto jechać. Ze słów dziennikarza wynika, że jak najbardziej. Ze zdjęć zamieszczonych w książce ? również. Cóż nie pozostaje mi nic innego jak zacząć przeglądać oferty tanich lotów. Może uda się w praktyce zastosować wiedzę zdobytą dzięki lekturze i zrobić piękne zdjęcie z Big Benem lub Tower Bridge w tle.

Zwiedzanie jest bardzo przyjemne w momencie, kiedy uzyskujemy teoretyczną i praktyczną wiedzę na temat miast, państw, stolic, mniejszych miejscowości, które planujemy w najbliższym czasie zobaczyć z bliska, aby utrwaliły się w naszej pamięci i móc ponownie do nich powrócić.

Zachęcona zawartym opisem treści książki Pana Macieja Worocha korespondenta Faktów TVN w Londynie pt. Londyn po mojemu. Spacerem po mieście i historii postanowiłam zapoznać się z miejscami brytyjskiej stolicy- Londynu najważniejszymi wydarzeniami, które relacjonował na żywo telewidzom z całego świata. Były one dla niego ogromnym zawodowym przeżyciem emocjonalnym, które bywa czasem ryzykiem, bo nie wiadomo, z której strony nastąpi atak od osób nielubiących pracy dziennikarzy.

Książka ta składa się z 22 napisanych barwnym językiem rozdziałów.

Jest to niezwykłe uczucie, kiedy można, zatrzymać się na dłużej czytając każdy rozdział, gdyż jest w nich zawarta wiedza uzyskana bezpośrednio przez autora doświadczającego wielokrotnie powrotu do miejsc, które spodobały, mu się od pierwszego spojrzenia powodując osobisty zachwyt, gdyż ma do nich szacunek.

Pan Maciej Woroch ma umiejętność doskonałego relacjonowania i zapamiętywania tego, co dostrzega z najciekawsze w podróży mającej na celu ponowny powrót do brytyjskiej stolicy Londynu, który otwiera nowe horyzonty, aby krok po kroku poznać historię miasta, posmakować królewskiego śniadania, napić się tradycyjnej popularnej o godzinie 17.00 w herbaciarni herbaty lub w gronie rodzinnym, zwiedzać najsłynniejsze teatry, kina, kawiarnie, dom handlowy, stadiony piłkarskie Wembley, Wimbledon, ogród botaniczny, katedry.

Warto zwrócić szczególną uwagę na wykonane piękne zdjęcia prezentujące tajemnice ukryte w zakamarkach spaceru po Londynie.

Podoba mi się to, że dotychczasowa zdobyta wiedza o stolicy brytyjskiej- Londynie uzupełniona została przez Pana Macieja nieznane anegdoty. Lubi on zdradzać sekrety pracy korespondenckiej i chętnie się nią dzieli z czytelnikiem. Miło się czyta informacje na temat nieznanych faktów z zawodowej pracy reporterskiej. To dodaje właśnie smakowitą wisienkę na podróżniczym torcie autora wędrującego po ulicach znanych osobowości ze świata muzyki, kultury, polityki i wie, jak można dojechać tanio do miasta Londynu, co można zjeść dobrego, jacy są na co dzień mieszkańcy Londynu i wiele ciekawych atrakcji przygotowanych z myślą o nowych turystach chcących się z nim zaprzyjaźnić.

Polubiłam twórczość Pana Macieja Worocha za reporterską szczerość, bo uważa, że nie ma do końca pewności, czy przedstawił całościową wiedzę o Londynie, czy nie zapomniał wymienić, czegoś, co dla londyńczyków ma szczególne znaczenie wydarzeniowe lub zabytkowe.

Warto przeczytać tę książkę.

Maciej Woroch dla wielu z nas to osoba znana ze szklanego ekranu. Jest korespondentem Faktów TVN w Londynie. Od lat mieszka w mieście, do którego zaprosił nas w swoim reportażu Londyn po mojemu. Spacerem po mieście i historii. Czy autor czymś nas zaskoczył lub zaciekawił? Powiem krótko, pokazał Londyn od kuchni.
Maciej Woroch zabrał nas w podróż do magicznego i pięknego Londynu. Uchylił rąbka tajemniczości o tym spowitym mgłą mieście, pokazał to co każdy, kto był w Londynie zobaczył, ale też wskazał miejsca, do których ludzie rzadko docierają czy które omijają. A on wie, gdzie można zabrać towarzysza podróży, zna zakątki i zaułki, o których oficjalne przewodniki nie wspominają. Można zauważyć i wyczuć w tym reportażu, że autor jest zachwycony tym miejscem, czuje się jak u siebie, to miasto nie ma przed nim żadnych tajemnic. Łączy pracę z pasją, przyjemne z pożytecznym. A najważniejsze, co się przebija z każdej strony, to zachwyt Londynem, miłość i przekonanie, z jakim autor opowiada o swoim mieście. Wyraźnie się wyczuwa, że Maciej Woroch żyje tymi opowieściami, jest wzruszony i ma w sobie moc, którą stara się nas obdarzać. Nie znam tego miasta, ale po tej przygodzie wiem, że muszę je odwiedzić i poczuć jego klimat i zapach, dotknąć to co uchwytne. A na razie pozostaje mi moja wyobraźnia, aby to wszystko, co zobrazował autor, sobie wyobrazić.
Nie tylko zabytki i ciekawe miejsca odwiedzamy, ale poznajemy specjały kuchni angielskiej, dziwne i śmieszne przepisy, które chyba pozostaje traktować z przymrużeniem oka. Oczywiście wspomina też autor o rodzinie królewskiej, której nie można pominąć, zwłaszcza, że reportaż zaczyna się zaraz po śmierci królowej Elżbiety II. Poznamy tajemnicę czarnych drzwi przy Downing Street 10 i to, co się dzieje za ich progiem. Dowiemy się, gdzie można tanio przenocować, zjeść i jak się poruszać po Londynie. To taka część praktyczna, która stanowi uzupełnienie gawędy o stolicy Anglii. Autor wyciąga z rękawa ciekawostki i anegdoty, dozuje je nam powoli i oszczędnie, buduje napięcie i zdecydowanie zachęca do odwiedzin. Podróż po mieście to jedno, a kulisy pracy reportera to drugie. Nie jest to łatwa praca, ale bardzo ciekawa i chwilami nieprzewidywalna. Liczy się zdobyta informacja i już od reportera zależy, jak zostanie ona wykorzystana. I tutaj korespondent zabiera nas za kulisy swojej codzienności, nie mogę powiedzieć szarej, zdecydowanie ciekawej i klimatycznej.
Książka jest pięknie wydana, z mnóstwem niecodziennych i kolorowych zdjęć, z ujęciami, na które trzeba polować miesiącami. To co autor nie dopowiedział, to pokazał na obrazie, uzupełnił swoją opowieść świetnie wykonanymi zdjęciami.
Londyn po mojemu to przewodnik, który koniecznie trzeba mieć przy sobie wybierając się do Londynu. Nie tylko oprowadzi nas po mieście, ale jeszcze przekaże panujący tam klimat, a wszystko podane przez osobę, dla której Londyn nie ma tajemnic.
w niecodzienną i emocjonalną podróż do Londynu. Nie ociągajcie się, miasto na Was czeka i delikatnie uchyla drzwi do swojego królestwa. Jestem przekonana, że tę podróż będziecie wspominać po wszech czasy, i żyć nią jeszcze długo po powrocie do kraju.