Look at me princess

?Look at me princess 2? to drugi tom serii z gatunku young adult zatytułowanej ?Look? autorstwa Aleksandry Nil. Książka ta jest bezpośrednią kontynuacją poprzedniej części, dlatego jej znajomość jest konieczna, gdyż wiele wątków rozpoczętych w poprzednim tomie jest tu wyjaśniana. Historia, pomimo swojej przewidywalności jest wciągająca i zaskakująco życiowa głównie za sprawą tematów, jakie porusza. Zaciekawieni? To czytajcie dalej.
Po tym, jak został zakończony poprzedni tom, byłam ciekawa jak autorka pokieruje losami bohaterów. Tak jak podejrzewałam, poddała ich wielu próbom, przez co otrzymaliśmy wciągającą i emocjonującą historię a to ostatnie mocno mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiej dawki rozmaitych emocji, które z każdą stroną nasilały się i oddziaływały na mnie. Kolejnym zaskoczeniem była przemiana bohaterów. Nadal mamy do czynienia z nastolatkami, których decyzje i postępowanie nie zawsze rozumiałam, lecz widać też jak stają się poważniejsi oraz bardziej odpowiedzialni. Ukazanie przez autorkę rozwoju bohaterów i to takiej spowodowanej trudnymi doświadczeniami życiowymi sprawią, że historia ta staję się bardziej realna. Najbardziej widać przemianę Rihana, który z małego chłopca będącego popychadłem staje się prawdziwym mężczyzną, który potrafi skraść nie jedno serce.
Mimo iż sięgając po tę serię nie miałam jakiś większych oczekiwań, to muszę przyznać, że miło spędziłam z nią czas do tego stopnia, że gdy dotarłam do końca nawet zrobiło mi się smutno, że to już koniec tej przygody. Dodatkowo coś, czego kompletnie się nie spodziewałam to to, iż zakończenie serii sprawi, że się wzruszę. Bardzo rzadko takie emocje towarzysza mi przy książkach młodzieżowych a tu proszę, takie pozytywne zaskoczenie. A Wam zdarza się wzruszyć na tego typu historiach?
?Look at me princess 2? to ciekawa kontynuacja losów bohaterów, która pokazuje, jak ciężko jest stworzyć prawdziwy, długotrwały związek oraz ukazująca, że życie nastolatków nie zawsze usłane jest różami. Jeśli lubicie młodzieżowe historie, poruszające trudniejsze tematy to ta seria jak najbardziej jest dla Was.

Leila czuje się fatalnie po odkryciu planów Rihana. Chłopak, rozumiejąc już swoje uczucia wobec przyjaciółki z dzieciństwa, stara się wszystko naprawić, ale odzyskanie zaufania może być trudne. Leila z każdym kolejnym spotkaniem zauważa, że Rihan nie jest dla niej tylko przyjacielem, wybacza mu i coraz bardziej zagłębia się w świat chłopaka.

Przyjaźń Leili i Rihana wchodzi na wyższy poziom. Oboje dalej borykają się z rodzinnymi problemami, które coraz bardziej się pogłębiają, a dodatkowo wokół nich zaczynają kręcić się ludzie, którzy chcą zniszczyć ich szczęście. Leila długo czekała, aby odzyskać przyjaciela, a ostatecznie otrzymała coś więcej, ale jej zaufanie może zostać nadszarpnięte. Zaufanie i ich uczucia stają się sprawą pierwszoplanową. Ich nastoletnie życie wymaga od nich podejmowania bardzo trudnych decyzji.

Leila kontynuuje swoją opowieść, jako jedna z narratorów. Znowu za sprawą jej opowieści cofany się do przeszłości, gdzie spotykamy nastoletnich bohaterów i ponownie wchodzimy w ich świat.
Historia zaczyna się dość smutno, nadal jest wyboista i nastolatkowie muszą wiele przejść. Problemy nie tylko pojawia się w ich relacji, ale w ich bliskim otoczeniu. W historii pojawią się nowe postacie, a bohaterowie, których już znamy, przejdą ogromną przemianę.

O ile pierwsza część była ciekawym wprowadzeniem i przedstawieniem burzliwej relacji Leili i Rihana, to kolejny tom jest po prostu kontynuacją ich historii.
Fabuła jest dość statyczna, mimo że pojawiają się zaskakujące momenty. Historia jest prosta, ale mimo to jest przyjemna w odbiorze, spójna, nastoletnie życie bohaterów nie skupia się tylko na szkole, ale i na rodzinnych problemach, a z czasem odkryją przyjemności dorosłego życia. Prolog i epilog są ciekawymi elementami całej opowieści, tak samo, jak było to w pierwszym tomie.

Między bohaterami czuć zażyłość, a zakończenie podsumowuje ich nastoletnią relację, a także nakreśla ich dalsze losy, których w sumie można się domyślić, ale uważam, że zdecydowanie nie mogło zabraknąć takiej sceny na koniec.

??????? RECENZJA ???????
"Życie to nie bajka. (..) Ale to nie znaczy, że nie możemy próbować go zamienić w bajkę. Pomimo każdej możliwej przeszkody."Wspomnienia są tym, co zostaje ale z nami na długo, nawet po latach wracamy do zakamarków pamięci rozpamiętując dobre i złe momenty, które wydarzyły się po coś. Rihan z Leilą, od dziecka są dla siebie kimś więcej, ciągnie ich od zawsze ku sobie, lecz ich drogi wiodły różnymi ścieżkami. Nie było między nimi idealnie, teraz jest najlepsza chwila by zawalczyć o marzenia, miłość i spokój, którego im brakowało. Stopniowo Rihan będzie zdobywał jej względy, budził serce i odnawiał utracone zaufanie. Zwaśnione rodziny obojga także dostaną największą lekcję życia. Będą wzloty i upadki, próby i nauka, najważniejsze to się nie poddawać do ostatnich sił. Życie nie będzie dla nich łaskawe i delikatne. Nie raz dostaną porządnie w kość, ale najważniejsze będzie dla nich zakończenie, które mimo wszystko widzą wspólnie.

Życie Rihana i Leili było skomplikowane od dawna. Rodziny obojga walczyły ze sobą odkąd tylko sięgają pamięcią, próbowały skłócić dzieci i zabronić im kontaktów, przez co zainteresowanie ich wzrastało. Próbowali się przyjaźnić ale różnie im to wychodziło. Raz było ok i innym razem traktowali siebie jak najgorszych wrogów. Dorastają, dojrzewają i przyjdą w końcu po rozum do głowy. Choćby nie wiem jak próbowali, nie wychodzi im życie osobno. Rihan wreszcie pozbędzie się strachu i zawalczy o serce Leili, które choć ta nie dopuszcza do wiadomości, od dawna należy do chłopaka. Będzie ciekawie, niebezpiecznie, burzliwie, bardzo niestabilnie, problemowo i chaotycznie. Oboje podniosą rękawice i staną do największej i najcięższej walki, jaką dla obojga okaże się życie. Mimo młodego wieku ich bagaże doświadczeń, przerosły by niejednego dorosłego. Podziwiam ich za upór i wytrwałość, nad wyraz okazali się dojrzali, ale najważniejsze, że przez wszystko szli ramię w ramię. Budując, naprawiając i wzmacniając bardzo delikatną z początku relację, która ewoluuje, staje się silna i niezniszczalna, choć wszystko mogło zakończyć się tragicznie i zbyt szybko, bo ciężar w pewnym momencie stał się za duży. Byli nadal dziećmi potrzebującymi rodziców. To dzięki nim wszystko wejdzie w końcu na właściwe tory, dorośli sięgną po rozum, który zaślepiła im złość, zazdrość, nałogi, zapomnieli, że wystarczy sekunda aby utracić wszystko co najcenniejsze, a nie jest to materialne. Miłość okaże się na tyle silna, że przetrwa wszystkie egzaminy. Wspaniała kontynuacja pierwszej części, przy której się śmiałam, płakałam i emocjonalnie wypompowałam. Na długo zostanie w moim serduszku. Polecam, choć to książka o młodych ludziach, wielu dorosłych także wyciągnie z niej odpowiednie wnioski dotyczące życia, jego kruchości i tego, że jeśli czegoś pragniemy to trzeba o to walczyć, a nie poddawać się po pierwszej porażce. Oczywiście wszystko w granicach zdrowego rozsądku, nic na siłę.