Love, Pamela

,, Samodzielne myślenie i nieposłuszeństwo są ważne. Dacie radę. Szkoda, że mnie nikt tego nie powiedział. A jeśli ktoś mówił, to szkoda, że mu nie wierzyłam."

,,Stałam się wojowniczką, niszczycielką starych przekonań, pokonującą smoki. Przyjęłam pouczającą myśl: Jestem ,,wystarczająco dobra". Jestem silna."

Przyznam się wam, że w całej historii zabrakło mi tylko jednej jedynej rzeczy, która byłaby wisienką na torcie. Chodzi mi o zdjęcia Pameli, nie było ich tutaj. To, co tu napisała dodało powagi do osoby jaką była. Oczywiście patrząc na nią, łatwo jest osądzić, gdyż nie jest taka jak my. Niewyobrażalnie piękna i mająca własne zdanie, które odbieramy za fochy. Nasz świat tak jest właśnie skonstruowany, że każdy chce być jak większość, bo wydaje nam, że to jest strefa bezpieczeństwa w której nikt nas nie skrzywdzi. Dlatego, jeśli ktoś nie wchodzi w nasze schematy, uważamy, że jest dziwny. Nie dopuszczamy do siebie myśli, że właśnie taki człowiek jest wolny. Robi co chce, myśli jak sam uważa i to daje mu pełnię szczęścia. Właśnie takie zdania tutaj znajdziecie. Nie tylko opisuje swoje życie, ale skupia się na przesłaniach, na tym, by pokazać nam, że też możemy być szczęśliwi. Czytałam już kilka podobnych biografii, oraz poradników o wyjściu ze swojej strefy komfortu i chcę wam powiedzieć, że do sławy dochodzą tylko ci, którzy właśnie odeszli od starych przekonań i obrali własną drogę, gdzie nasze wewnętrzne ja nas dopinguje, a nie ogranicza. Oczywiście ona nie opisuje nam swojego życia jako jedno wielkie szczęście, gdyż skupiła się na aspekcie w jaki sposób do niego doszła. Od znajomości jej młodych rodziców, przyjście na świat, pośmiewiska w szkole z jej wyglądu, dorosłości, miłości i narodzin dzieci. Co prawda bardziej podkreśla te miłe wydarzenia, jej słowa ubrane są w poezję o dowolnym stylu, które wplecione w treść mają wyodrębnić największe wartości, które chce nam przekazać. W ogóle nie takiej autobiografii się spodziewałam. Wiem jednak, że ludzie tworzą o sobie rzeczy czasami w celach terapeutycznych dla siebie, ale tutaj uważam, że zrobiła to pod kontem czytelnika, by wiedział, że jest wartościowy, ma prawo mieć własne zdanie i robić to, co sam uważa za stosowne. Bo nasze szczęście jest odczuwalne tylko dla nas. Reszta otoczenia, to tylko dodatek do przestrzeni w której istniejemy:-) Wspaniała książka, ale szkoda, że nie ma zdjęć;-)

Książka, którą chciałam przeczytać dla potwierdzenia lub obalenia mitu. Z absolutnej ciekawości, jak i z sentymentu dla przypomnienia osoby, która olśniewała świat w bikini i w lateksie. Lata temu, specjalnie dla niej, poszłam do kina na film ?Żyleta?; i chociaż uznałam, że nie jest to obraz do zapamiętania, a raczej kadry w stylu ?zabili go i uciekł? uroda Pameli olśniewała, nawet jeśli była spreparowana dla potrzeb show. Cały czas szukałam magnetyzmu seksownej kobiety, niestety otrzymywałam zwykłą, troszkę nudnawą opowieść i tu proszę o rozgraniczenie dotyczące treści i sposobu przekazania. Historię snuje osoba, która nie została w żaden sposób przygotowana do roli autorki książki, Pam tka opowieść jak monolog, który opowiada, siedząc nad basenem z drinkiem, koleżankom. Z jednej strony pusta blondynka (tak ukazywana i na to się godzi), z drugiej świadoma, empatyczna osoba. Niestety, ta pierwsza z reguły wygrywa i nikt z nas raczej nie powie o niej nic w kontekście osiągnięć na rzecz polepszenia bytu zwierząt, o które bardzo się troszczy. Jej życie to kalejdoskop imprez, mężów, kochanków i używek. W tym wszystkim dzieci, uwielbiani synowie, dba o nich, jest czułą matką, dobrą córką i siostrą - tak opisuje swoje relacje z bliskimi. Miła czytanka, bez wzlotów i refleksji. Cieszę się, że się na nią zdecydowałam, nie zaskoczyła mnie i niczego nie wniosła. Potwierdziła wcześniejsze zdanie o sex bombie lat 90 ? tych.

O czym jest książka? To autobiografia Pameli Anderson. Historia o dziewczynie z małego miasteczka, która dostała od życia ogromną szansę spełnienia marzeń, jednak czy to było błogosławieństwem, a może przekleństwem?

Moja opinia: Zacznę od tego, że do dziś pamietam odcinki ?Słonecznego patrolu? a w nim piękną CJ, która zapierała dech w piersi. Wysportowana blondynka robiła wrażenie! Wszyscy wiedzieli kim jest Pamela Anderson i w większości oceniali poprzez pryzmat urody. Nikt jednak nie wiedział, że za tą piękną fasadą ukrywa się jednocześnie dobre i złe dzieciństwo. Jej mama miała zaledwie 17 lat kiedy ją urodziła wraz z zaledwie 2 lata starszym ojcem starali się zapewnić dzieciom byt. Pamela była bardzo szczęśliwym dzieckiem, jednak wiele razy musiała przyglądać się problemom rodzicom. Doznała złego dotyku i często nie wiedziała jak być asertywną. Zupełnie przypadkiem pewnego dnia kiedy wybrała się na mecz futbolowy ze znajomymi została dostrzeżona przez marketingowca i tak zaczęła się jej kariera. Wszystko nabrało rozpędu. Blask reflektorów, fani, coraz większe oczekiwania co do Pameli sprawiały, że coraz bardziej się zatracała. Wiele poświęciła, wiele zyskała. W tej książce dowiadujemy się jak potoczyło się jej życie, jak dorastali jej synowie, jak zaczął się jej słynny związek z Tommy Lee i jak media uzyskały dostęp do ich sekstaśmy. Dzięki tej książce poznajemy Pamelę taką jaką jest, kochająca pisać wiersze, dbająca o zwierzęta i środowisko. Bardzo poruszyły mnie niektóre momenty tej książki. Ciekawa książka o tym jak jeden dzień może zmienić nasze życie na zawsze i nigdy nie wiemy co będzie dalej.. Pochłonęłam ją szybko i zdecydowanie polecam jeśli lubicie autobiografie!

Pamela Anderson w książce "LOVE, Pamela" zaskoczyła mnie swoją poezją. Nie wiedziałam, że ją tworzy. Plus dla niej. Dzięki jej autobiografii poznałam mnóstwo faktów z jej życia. Obaliła kilka plotek, które krążyły w internecie na jej temat. Otworzyła się przed nami. Zabrakło mi tutaj fotografii. Autobiografia bez zdjęć niestety jest tylko suchym tekstem.
Pamelę Anderson chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest ikoną lat 90. Dzięki tej książce dowiedziałam się, jak to się stało, że stała się seksbombą. Była dziewczyną z "Playboya". Poznałam jej dzieciństwo. Niestety nie było kolorowe. Czy jesteście ciekawi, jak wyglądało jej dorosłe życie? Czy spełniła się w roli matki? Czy jej przeszłość znacząco wpłynęła na jej przyszłość?
Nie miałam pojęcia, że Pamela Anderson angażuje się charytatywnie. Ratuje dzikie zwierzęta. Czym jeszcze się zajmuje? Tego dowiecie się, czytając książkę "Love, Pamela".
Autobiografię Pameli Anderson przeczytałam w ciągu jednego dnia. Bardzo mnie wciągnęła. Nie mogłam przestać czytać. Od czasu do czasu uwielbiam poznawać biografie znanych osób.
Jeżeli jesteście miłośnikami literatury biograficznej, to ta historia powinna przypaść wam do gustu.
Pamelę Anderson znam z serialu "Słoneczny patrol" oraz ze skandali, w których uczestniczyła.
Czy chcecie poznać wiersze Pameli? Warto je przeczytać. Pokazują inną odsłonę kobiety po przejściach.
W tej książce znajdziecie prawdziwe oblicze Pameli. Pokazała się z normalnej, ludzkiej strony. Widzimy ją jako córkę, oddaną matkę, żonę i przede wszystkim kobietę.
Oczami wyobraźni widziałam krainy, które ona opisywała. W swoim życiu wiele razy podróżowała. Przeżyła mnóstwo fantastycznych i żenujących przygód. Poznała mnóstwo ciekawych i nieciekawych osób. Przyciągała do siebie złych chłopców, a nawet damskich bokserów. Czy potrafiła powiedzieć: STOP?
Kocha zwierzęta i nie potrafi bez nich żyć.
Każdego dnia walczyła o lepsze życie dla siebie i swoich dwóch synów.

Czy jesteście gotowi poznać dziewczynę z małego miasteczka, której udało się dostać do "lepszego" świata?

Lubicie biografie?

"Love, Pamela. Autobiografia" to idealna książka dla fanów literatury biograficznej. Ja uwielbiam czytać historie o znanych osobach. Pamela Anderson w latach 90 była ikoną seksbomby. Każdy facet marzył o niej. Dziewczyna z małego miasteczka opowiada nam jak to stało się, że znalazła się w Hollywood. Poznajemy jej sekretne myśli, intymne wspomnienia i doświadczenia. Pamela szczerze opowiada nam o swoim życiu. Jej droga była pełna bólu, ale pomimo przeciwności losu osiągnęła sukces i stworzyła rodzinę dla swoich ukochanych synów.
Poznacie cienie i blaski życia dziewczyny z okładki "Playboya" i seksbomby ze "Słonecznego patrolu".
Po przekonaniu tej książki spojrzycie całkiem inaczej na Pamelę. Jej historia wzrusza i szokuje. Czułam się jakbym czytała jej pamiętnik i nie mogłam oderwać się od tej książki. Z kartek tej książki wylewają się niesamowite emocje. Gwarantuję Wam, że nie będziecie nudzić się.
Lekki styl i przyjemny język autorki sprawił, że przeczytałam tę książkę w szybkim tempie.
Jestem usatysfakcjonowana tą lekturą.
Warto przeczytać.

Polecam gorąco!

"Dziewczyna z małego miasteczka,
która znalazła się w Hollywood..."

Olśniewający sukces, bajkowe, luksusowe życie, o którym większość z ludzi może tylko pomarzyć. Pierwsze strony gazet, rekordowa ilość okładek Playboya i niekwestionowana gwiazda Słonecznego patrolu.
Jaka tak naprawdę jest Pamela Anderson ? kobieta o jednej z najbardziej pasjonujących biografii w Hollywood?

Czy istnieje idealny przepis na sukces?
W swojej autobiografii Pamela Anderson opowiada nam swoją drogę do sławy. I wcale nie jest to ścieżka usłana różami, jak z pozoru może się wydawać. Przeciwnie jest pełna ostrych zakrętów, rozczarowań, burzliwych romansów i błędnych decyzji. Wrażliwa, niepoprawna romantyczka, marząca o wielkiej miłości. Wspaniała matka, aktywnie działająca na rzecz ochrony praw zwierząt.

"Szukanie harmonii w nieharmonijnych miejscach było moją klątwą - i moim sposobem bycia"

Z niebywałą szczerością odsłania przed nami wszystkie warstwy show biznesu, bez zbędnego ubarwiania, zdradza swoje emocje, odczucia i myśli. Dzieli się swoją poezją, której pisanie pomogło zrozumieć targające nią uczucia.

"Nic nie mogło zranić mnie bardziej niż ci, którzy już mnie zawiedli..."

To szczera, autentyczna i emocjonalna historia. Napisana bardzo przyjemnym językiem, który sprawia, że czyta się błyskawicznie.

"Love, Pamela" zapamiętam jako książkę pełną jednocześnie delikatności i siły. Pamela Anderson udowadnia, że nie jest tylko swoim wyglądem - blond seksbombą o dużym biuście i pełnych ustach - ale również kobietą wrażliwą, wyznającą pewne wartości, piszącą wiersze.

Narratorka i bohaterka w tej samej osobie zaczyna historię swojego życia od początku, od dzieciństwa. Daje do zrozumienia, że były w nim momenty bardzo trudne, które jednak ukształtowały ją na osobę, jaką jest dzisiaj. Współczujemy jej, sympatyzujemy z nią, jesteśmy ciekawi, co wydarzy się dalej, jak to będzie wyglądać z dotąd nieznanej nam perspektywy.

W treść wplecione są wiersze, a przynajmniej myśli Pameli zapisywane w takiej formie. W takich momentach miałam wrażenie, że autorka jeszcze wyraźniej zaprasza mnie do swojej głowy. Po lekturze na pewno nabrałam większego szacunku do aktorki i modelki.

Polecam wam "Love, Pamela" jeśli tylko macie ochotę usiąść w zaciszu i posłuchać opowieści o spełnianiu marzeń, co może być i dobre, i złe. Anderson ma za sobą mnóstwo różnych doświadczeń, opowiada o swoim życiu w spokojny, ale i fascynujący sposób.