Łowcy Płomienia

książka zakupiona na prezen

Po "Łowcy płomienia" sięgałam z dobrymi przeczuciami. Już od początku czułam, że to coś dla mnie i nie pomyliłam się. Ta powieść skradła moje serce. Chyba wszystko mi się tu podobało. Kreacja bohaterów, ich relacja, postacie drugoplanowe, klimat i sama fabuła. Nie można tu narzekać na brak akcji czy tajemnice. Książka trzymała mnie w sidłach praktycznie od początku do końca.

Zafira wcześnie straciła ojca, ale również matkę, która wpadła w rozpacz po śmierci męża. Dziewczyna nie miała w planach miłości, oznaczała dla niej przegraną, było to uczucie, które przynosiło ból. Była lojalną przyjaciółką i troszczyła się o swoich bliskich. Nasir z kolei to postać poraniona przez własnego ojca. Na jego podstawie zobaczymy jak chęć zadowolenia rodzica potrafi być silniejsza od własnego sumienia. Zabijał dla niego ludzi, ale zostawiało to ślad na jego duszy. Nadal odczuwał współczucie i litość, ale jego ojciec próbował konsekwentnie te przejawy dobroci w nim zniszczyć.

"Łatwo o tym zapomnieć, ale serca biją dla miłości, prawda? Być może życie bez celu, to nie życie. Jednak życie bez miłości... to również nie jest życie. To egzystencja".

Jednym z elementów, które tu mi się podobały, to umiejętne wprowadzanie nowych postaci, tajemnic czy potworów takich jak ifryt. Nie brak tu akcji, scen walki, no i miłości. Jednak ten ostatni wątek nie dominuje w tej powieści i rozwija się stopniowo i subtelnie. Zżyłam się z głównymi bohaterami, ale chcę tu zaznaczyć, że postacie drugoplanowe również są dobrze wykreowane i warte uwagi. Dopingowałam im tak jak głównym bohaterom i przeżywałam wszystko co ich spotykało.

"Łowcy płomienia" to tajemnicza i klimatyczna powieść z rozbudowaną fabułą. Tu dobro spotyka się ze złem. To historia o honorze i poświęceniu oraz o tym jak za sprawą ludzi, których spotykamy na swojej drodze, możemy spojrzeć na pewne sprawy inaczej. Postacie Zafiry i Nasira nie stoją w miejscu, stopniowo przechodzą zmianę. Może ta książka ma jakieś niedociągnięcia, ale ja pochłonięta tą powieścią, nie zauważyłam tego.

Dlaczego drugi tom dopiero w maju?


?Łowcy Płomienia? przykuli moją uwagę opisem i okładką i to zapewne dlatego, jak to zwykle u mnie bywa zassałam sobie tę książkę po angielsku, a niezawodne wydawnictwo Niezwykłe zdążyło wydać ją w kraju.

Zafira nigdy nie uważała się za kobietę, która mogłaby opiekować się domem i dziećmi. Jej życie sprowadzało się do polowań, podczas których zabijała zwierzęta, aby wyżywić całą wioskę. Po śmierci ojca, kiedy jej matka wpadła w letarg, Zafira została Łowczynią na dobre, a jej najlepszy przyjaciel Deen prawie zawsze towarzyszył jej podczas wypraw.
Pewnego dnia, dziewczyna odkryła srebrny list, który zapraszał ją do Sharr, krainy, która człowieka doprowadzała do skrajnego szaleństwa, a także śmierci.
Dziewczyna miała odnaleźć zaginiony artefakt, aby uwolnić magię w jej świecie i sprawić, że jej wioska będzie bezpieczna od magicznego lasu, który z dnia na dzień ma coraz większe terytorium.
Łowczyni dla swoich ludzi zrobi wszystko, nawet jeżeli czeka ją śmierć.

Nasir był asasynem. Od dziecka, szkolony przez wybitnych nauczycieli na dworze króla, bowiem Nasir poza zawodem asasyna jest też Księciem Śmierci. Żywą bronią w rękach ojca, która zabije każdego, kto odważy się mu sprzeciwić. Pewnego dnia, chłopak zostaje wezwany do ojca, a ten opowiada mu o swoim planie. Nasir ma udać się do Sharr, z jednym z generałów i odnaleźć Kompas, który doprowadzi go do artefaktu.
Kompas okazuje się być nie rzeczą, a osobą.
Łowczynią.
Chociaż żadne z nich nie chce sławy, oboje są legendami Arawiyi.

Wiedziałam, że ta książka będzie dobra, ale nie sądziłam, że będzie tak dobra. Chociaż początek, a raczej dwieście stron nie pokazuje potencjału w tej historii, to kiedy akcja zaczyna się rozkręcić od lektury nie można się oderwać.

Doskonale rozumiem, dlaczego Hafsah Faizal tak pomału rozwijała akcję, ale wiem, jak bardzo może to zniechęcić do dalszego czytania książki, kiedy prawie nic się w niej nie dzieje. ?Łowcy Płomienia? przez pierwsze strony pokazują nam dwa światy. Małą wioskę, której strach zagląda w oczy, każdego dnia, gdzie Łowczyni stara się wyżywić wszystkich dookoła oraz przepych pałacowy u króla Arawiyi, któremu lepiej przytakiwać, bo inaczej można zostać bez głowy. Dwieście pierwszy stron pokazuje też, jak Zafira musi unikać rozgłosu, aby nikt nie zauważył, że jest ona kobietą, bo w jej świecie, kobiety nadają się tylko do opieki domowym ogniskiem.
Dziewczyna każdego dnia walczy o równouprawnienie kobiet i zmianę myślenia ludzi w jej świecie.

Kiedy akcja przyspiesza, strony w książce zaczynają uciekać szybciej, niż ubrania na promocji (chociaż w sumie to nie wiem, czy to porównanie jest dobre), a my razem z Łowczynią jedziemy do Sharr, patrzymy na śmierć i poznajemy Nasira.
A skoro już tutaj jestem, to wspomnę, że autorka bezbłędnie poprowadziła wątek romantyczny w swojej książce. Nasir z Zafirą są jak dwa elektrony krążące wokół jądra, którym jest słowo ?miłość?. Zastanawiałam się, czy jest jakaś szansa na małe buzi w tej książce, czy może dopiero w drugim tomie głowni bohaterowie na poważnie ze sobą postanowią być, bo pamiętajcie... że oni się nienawidzą.

?Łowcy Płomienia? to zaledwie początek. Mam wrażenie, że autorka w drugim tomie ?We Free The Stars? zaplanowała jazdę bez trzymanki i nie mogę się doczekać, aż ta pozycja wyjdzie w oryginale. Mam też jednak nadzieję, że wydawnictwo Niezwykłe podejmie się wydania także tej pozycji. ?Łowców Płomienia? polecam Wam z całego serca, jeżeli lubicie fantastykę, która nie jest oczywistością.

Niesamowita fantastyka, od której nie sposób się oderwać. Czegoś tak rewelacyjnego kompletnie się nie spodziewałam. Jest gwałtownie, brutalnie, dziwnie, strasznie, niesamowicie i romantycznie.

"Miłość oznaczała przegraną".

Świat stworzony przez autorkę zadziwia oryginalnością, jest bardzo specyficzny. Stopniowo się w nim rozczytywałam, przyzwyczajałam, by po pewnym czasie stwierdzić, że jestem u siebie. Ten świat hipnotyzował, przyciągał, kusił, w końcu nie mogłam się od niego oderwać. Akcja książki stopniowo nabiera tempa, intryguje i nieustannie zaskakuje. W całej opowieści wyczuwalne jest delikatne nerwowe napięcie, które stopniowo, wraz z rozwojem wydarzeń narasta. Całość podzielona jest na trzy akty, w skład których wchodzą krótkie rozdziały. Niepodważalnym atutem powieści są niesamowicie wykreowani bohaterowie. Bardzo realni, charakterni, odważni, pełni wewnętrznych wątpliwości, nadziei i ogromnej siły. Niosą w sobie magię. Poczułam do nich ogromną sympatię. Narracja toczy się głównie z perspektywy Zafiry i Nasira, dzięki czemu mamy dokładny wgląd w ich serca i myśli. Bardzo lubię taką formę. Obok nich mamy inne, równie ważne postacie, bez których ta historia nie byłaby tak fenomenalna. Na szczególną uwagę zasługuje Altair, to jego postać dodaje lekkości powieści, a cięte riposty wywołują szczery uśmiech.

Jest to powieść fantasty, w którą autorka umiejętnie i z dużym wyczuciem wplątała wątek romantyczny, poczucie humoru i nieustająca walkę dobra ze złem. Razem z głównymi bohaterami wyruszamy w niebezpieczną i pełną zasadzek podróż. Gdzie mrok i zło czyha na każdym kroku. Potwory, dziwne stwory, niewytłumaczalne zjawiska, tajemnice z przeszłości, wszechobecna magia. Nasuwające się pytania na które brak odpowiedzi. Trudne i ciężkie jest życie naszych bohaterów. Ciągła walka o przetrwanie, miłość rodzicielska, pogarda ojca, szacunek, posłuszeństwo, lojalność. Nieustająca walka z samym sobą, ze strachem, swoimi demonami. Próba odnalezienia własnej tożsamości. Zdrada, zemsta, intryga. Despotyczny król - ojciec, który nie cofnie się przed niczym aby osiągnąć swój cel. Kobiety uważane za coś gorszego, są ledwo tolerowane. Delikatnie, subtelnie nakreślany wątek romantyczny, wzajemne przyciąganie, fascynacja. Pięknie!

Niesamowity, arabski klimat powieści całkowicie mną zawładną. Mam ogromną ochotę na więcej! Już nie mogę doczekać się kontynuacji. Była to fantastyczna przygoda, pełna magii, bólu, poświęcenia, wyrachowania i odwagi. Niosła mnie przez zupełnie nowe, nieznane tereny. Polecam :)

W POSZUKIWANIU ZAGINIONEJ MAGII
Łowcy płomienia już na samym początku pokazują swoją ważną zaletę - silną główną bohaterkę. Zafira żyje w społeczności, w której kobiety są raczej ludźmi drugiego gatunku, a to mężczyźni powinni sprawować najważniejsze role. A ona w męskim przebraniu okazuje się być Łowcą - osobą, która zapewnia pożywienie całej lokalnej społeczności, gdyż jako jedyna potrafi odbyć podróż do strasznego Arzu, z którego mało kto wraca żywy. Nasza Zafira okazuje się być złożoną bohaterką - z jednej strony nieustraszoną, gdyż nie boi się Arzu, zaś z drugiej obawia się reakcji innych na fakt, że jest kobietą. Dzięki temu dziewczyna wydaje się nam jeszcze bardziej realna.
Jeszcze ciekawsze okazują się kreacje męskie - Nasira i Altaira. Ta dwójka jest może nawet barwniejsza niż Zafira, a zwłaszcza, jeśli pojawiają się interakcje między nimi. Nasir jest bardziej mroczny, może nawet smutny, przez sytuację, w jakiej się znajduje, zaś Altair wydaje się być wesołkiem, który jednak skrywa pod tą maską kogoś bardzo sprytnego i ogarniętego. Z wielką przyjemnością śledziłam ich losy.
Co jeszcze na plus? To, że sporo się działo i w czasie lektury nie można było się nudzić. Podróż, jaką musieli przebyć bohaterowie oraz fakt, że ich losy splotły się, by nawzajem się wyeliminować z walki o Dżałarat również wzmagały emocje. Ponadto, ciekawią mnie dalsze losy bohaterów, gdyż zakończenie pozostawiło interesującą furtkę do następnych tomów. Sam pomysł na fabułę także jest niezwykle trafiony i ta masa rozmaitych stworów i magii, która tylko czeka, by się uwolnić, ma ogromny potencjał do rozwoju w kontynuacji serii. Jestem na tak!

STRUKTURA
Książka podzielona jest na akty oraz numerowane rozdziały, w których historię opowiada trzecioosobowy narrator. Podąża on głównie za Zafirą oraz Nasirem i często przekazuje nam ich odczucia, więc to niejako z ich perspektywy poznajemy całą opowieść. Styl pisania autorki jest przyjemny w odbiorze i pełny nowych słówek, które nawiązują do arabskich klimatów całej powieści. Nie ma jednak powodów do obaw, gdyż mamy tłumaczenia danych słówek w momentach, gdy pojawiają się w książce po raz pierwszy, a pełny słowniczek znajduje się także na samym końcu, więc łatwo do niego wrócić, gdy zapomnimy jakiegoś zwrotu. Technicznie nie mam jakichś szczególnych uwag. Szkoda jedynie, że nie pojawiła się mapka, bo sądzę, że mogłaby stanowić sporą wartość dodaną przy historii z motywem podróży.

PODSUMOWUJĄC
Łowcy płomienia to udany wstęp do serii, którą na pewno będę kontynuowała, gdy pojawią się kolejne tomy. Ciekawy pomysł na fabułę, magia, której czuję, że będzie coraz więcej oraz wielowarstwowi bohaterowie. Czego chcieć więcej?
Polecam wszystkim fanom książek YA z domieszką fantastyki, a także tym, którzy szczególną wagę przywiązują do kreacji bohaterów - tutaj autorce się to naprawdę udało.
Sięgniecie po Łowców płomienia? A może już to zrobiliście?

Dwa światy, dwa skrajne charaktery a jedno przeznaczenie. Czy ich konfrontacja okaże się śmiertelnym zagrożeniem?

O "Łowcach płomienia" czytałam na zagranicznych forach i właściwie nie natrafiłam na negatywne opinie. Od tamtej pory wiedziałam, że muszę jak najszybciej sięgnąć po powieść Hafsah Faizal i osobiście przekonać się w czym tkwi jej potencjał. Tak się złożyło, że długo nie musiałam czekać na polskie tłumaczenie, zabrałam się więc do lektury - i przepadłam! To było naprawdę dobre, dokładnie tak jak wszyscy zapewniali a ja czułam się wspaniale śledząc losy tych oryginalnych bohaterów.

Świat przedstawiony w tej powieści jest tak rozległy i jednocześnie dopracowany w najmniejszym detalu, że nie mogłam oderwać się od lektury i czułam się jakbym wkroczyła osobiście do tej historii. Autorka ma bardzo malowniczy, plastyczny styl pisania, więc to co nam prezentuje chłonąć można jak gąbka a jednak wciąż będzie nam mało i mało. Mrok, niebezpieczeństwo, niesamowity klimat niepewności oraz zagadka i tajemnice czające się na każdym kroku są tutaj tak naprawdę wisienką na torcie, bo dobre jest wszystko i nie mogę tej powieści zarzucić niczego. Może poza faktem, że muszę czekać na kolejny tom a najchętniej już sięgnęłabym po kontynuację.

Chociaż chwalę wszystko to nie byłoby tej powieści gdyby nie bohaterowie. Dzięki nim akcja jest zaskakująca, ponieważ oni są nieprzewidywalni. Dwa skrajnie różne charaktery, dwie zupełnie inne osobowości zderzają się ze sobą w jednej fabule i chociaż wszystko wskazuje na to, że autorka ma dla nich wspólny plan to początkowo czytelnik kompletnie nie widzi by miało to wypalić. O ile ona jest silna, niezależna i stanowiąca wzór do naśladowania, o tyle on wydaje się zapatrzony w chore poglądy swojego ojca i przez to zatraca zdolność logicznego myślenia. Jednak obydwoje dynamicznie ewoluują wraz z rozwojem akcji i zupełnie zmieniają się po drodze.

Ona zabijała dla swoich ludzi. On nie przejmował się dobrem innych. Zafira jako Łowca narażała swoje życie wkraczając na polowanie do lasu Arz, by zdobyć pożywienie. Nasi, Książę Śmierci, dopuszczał się mordu na każdym, kto śmiał przeciwstawić się jego ojcu. Los jednak postawił ich na wspólnej drodze, gdy obydwoje zostali zmuszeni do podjęcia się misji zdobycia zaginionego artefaktu, który jest w stanie przywrócić magię. Każdy z nich kieruje się innymi wartościami w obliczu nadchodzącej wojny nie zdając sobie sprawy, że niedługo połączą siły by walczyć z jeszcze większym zagrożeniem.

O "Łowcy płomienia" mogłabym pisać wiele, ale wystarczy że napiszę: czytajcie, koniecznie! Ta historia ma w sobie potencjał, w dodatku wykorzystany a jednocześnie jest dopiero fascynującym wstępem do kolejnych części. Uwielbiam bohaterów, ich charaktery i los zgotowany im przez Hafsah Faizal oraz samą autorkę za tak dobrze napisaną serię. Nie trzeba być fanem fantastyki, by docenić magię obejmującą całą fabułę, ten dreszczyk emocji związany z niepewnością co do kolejnych kroków bohaterów czy emocje, których jest tutaj cała masa. Nie można przejść obok niej obojętnie.

Sięgając po tę książkę, trochę się jej obawiałam. Zabrałam się za nią, gdyż zaintrygował mnie krótki opis z tyłu okładki obok zdjęcia autorki oraz informacje na temat jej samej.
Początek historii nie należał do najprostszych i najprzyjemniejszych w czytaniu. Trudno jest się połapać w fabule, pojawiają się całkiem nowe terminy, a sam świat nie przypomina europejskich realiów. Jednak gdy przejdziemy przez te pierwsze 100 stron, książka zaczyna się rozkręcać i od tego momentu jest już ciekawie.
"Łowcy Płomienia" to historia drogi piątki nieznanych sobie wcześniej osób, które muszą połączyć siły, aby zdobyć dżałarat i uratować... W sumie początkowy cel wydawał się prosty- aby Arz (mroczny i magiczny las) nie pochłonął całkowicie rodzinnych ziem głównej bohaterki, trzeba odnaleźć tajemniczy przedmiot. Jednak im dalej zagłębiamy się w fabule, tym tych powodów zaczyna być coraz więcej.
Mimo tego, że cała akcja to podróż, nie było dla mnie momentów nudnych. Na każdym kroku byłam zaskakiwana, a czytanie tej historii sprawiało mi przyjemność. Jest to naprawdę dobra książka i warta przeczytania. We mnie ponownie zakorzeniła miłość do fantastyki.