Łowcy skór Tajemnice zbrodni w łódzkim pogotowiu

Prawda nie zawsze obroni się sama.

Po ponad 20 latach od głośnej łódzkiej afery łowców skór możemy się przyjrzeć, jak wyglądała ta sprawa od podszewki. Nie da się czytać spokojnie, bo włos się jeży, ciśnienie rośnie, a na usta (poza brzydkimi słowami) ciśnie się pytanie: JAK TO MOŻLIWE???

Nie wiem, co jest najbardziej zaskakujące: to, że pazerni tchórze zabijali na dużą skalę, z taką lekkością i czuli się bezkarni, czy trudności, które nieomal doprowadziły do umorzenia sprawy?

Po reformach w służbie zdrowia ?(?) w pogotowiu było coraz mniej medycyny, a coraz więcej interesów związanych z handlem skórami?. Brak kontroli nad dystrybucją silnych leków i duże łapówki za polecenie firmy pogrzebowej dawały powód i sposób. Dyspozytorzy, kierowcy, pielęgniarze, lekarze całą energię kierowali na swój zarobek, a nie na ratowanie życia.

Drobne uchybienia, a później równia pochyła, słabnące hamulce moralne, chciwość i przyzwolenie na nią doprowadziły do wielu dramatów. Ilu pacjentów miałoby szansę przeżyć, gdyby karetka JECHAŁA RATOWAĆ? A nie stała pod blokiem czekając, aż będzie za późno? A jej załoga robiła to, do czego została powołana? Szacunkowe ilości są ostrożne, ale i tak porażające. Poziom degeneracji szokuje.

Ujawnienie afery zaczęło się od anonimu. Dziennikarskie śledztwo, współpraca z prokuraturą, trudne decyzje ile wiedzy ujawnić w publikacji, by nie zaszkodzić wymiarowi sprawiedliwości, nie wywołać paniki, przewidzieć skutki, w jakim terminie wypuścić informację, a przede wszystkim jak udowodnić proceder? Szokuje początkowe ignorowanie sygnałów, brak reakcji i to jak mało brakowało, by wszystkie zarzuty zostały oddalone.

?Zbrodnie bez zwłok i ich autopsji, bez świadków, bez śladów. Pozornie zbrodnia doskonała, ale jak się okazało, takiej zbrodni nie ma?.

To szokujący, wstrząsający materiał, poruszył mnie bardzo mocno. To historia niesprawiedliwości?