Lśnienie

Lśnienie może być darem lub przekleństwem... Można lśnić tylko w niewielkim stopniu, ale można także jaśnieć, tak jak mały Danny, całym sobą i widzieć rzeczy, których wolelibyśmy, żeby dziecko nie zobaczyło. Ale jak zakryć przed małym, lśniącym, chłopcem ogrom strasznych wydarzeń w miejscu, o bogatej, niekoniecznie pięknej historii? W miejscu choć opustoszałym, aż kipiącym od rzezimieszków i przestępców, których zbrodnie i mordy brudnymi plamami odbiły się na pięknych posadzkach i gustownych ścianach? W takim miejscu, oderwanym od świata i ludzi, z pozoru pięknym i bezpiecznym, na okres całej, długiej zimy ma zamieszkać Danny wraz z rodzicami. W miejscu pozbawionym właściwie kontaktu ze światem i pomocy od świata. Ale przecież cóż złego może przydarzyć się kochającej rodzinie w przepięknym hotelu położonym w malowniczych górach? Mogą przecież czuć się bezpieczni, wypocząć niczym podczas wakacji spędzanych na bezludnej wyspie. Wakacje Danny'ego mogą jednak nie mieć końca, hotel nie ma bowiem w zwyczaju wypu[...] ze swych sideł tak wyjątkowych gości...

Czy istnieją takie moce, które zmieniają człowieka i są w stanie doprowadzić go do obłędu?
Nasz bohater, Jack Torrance, otrzymuje propozycję pracy na okres zimy. Wraz ze swoją rodziną, żoną- Wendy oraz synkiem - Dannym, ma pilnować hotelu Panorama, położonego 64 km od najbliższego miasta...do którego notabene droga jest odcięta w miesiącach listopad-kwiecień.
Nasi bohaterowie muszą pozostać przez pół roku, w jednym miejscu, z brakiem jakichkolwiek perspektyw wyrwania się z tego miejsca.

Jak długo człowiek może wytrzymać bez kontaktu ze społeczeństwem? W dodatku z nadprzyrodzonymi mocami atakującymi w najmniej spodziewanym momencie?
Ponadto najmłodszy członek rodziny, ma zdolności parapsychiczne i odkrywa, że w hotelu nie mieszkają sami?
Danny ma możliwość zobaczenia makabrycznych wydarzeń, które rozegrały się w hotelu w przeszłości. Spotyka się z duchami osób, które zginęły w hotelu w tragicznych okolicznościach. Bynajmniej nie są to duchy podobne do ?Kacpra?, które chcą mu umilić czas.
Jego ojciec nie wierząc w pozaziemskie siły, zaczyna być coraz bardziej drażliwy, nerwowy. Czy przez jego negatywną zmianę i opętanie dojdzie do katastrofy? Gdzie są granice wytrzymałości człowieka i jak łatwo je przekroczyć?

Lśnienie, jasność - obojętnie jak nazwiemy ten wielki dar, faktem pozostaje, że może zamienić się w przekleństwo. Historia rodziny Torranceów mocno mnie zainteresowała. Danny, niespełna sześcioletni chłopiec musi zmagać się z koszmarnymi snami, wizjami. Hotel Panorama to miejsce złe, w którym dawno temu, popełniono szereg plugawych czynów. Ojciec Dannyego powoli wpada w obłęd, fascynujące jest, jak Stephen King ukazuje ten wolny proces. Zakończenie jest - jak dla mnie - nieprzewidywalne. Moim zdaniem, groza w tej powieści jest zbudowana znakomicie. Nastrój, w jaki wprowadza nas Autor podczas czytania tej książki, nie jestem w stanie z niczym porównać. A nie, jednak jestem. Z czym? Z tym, jakbym faktycznie znajdował się w opustoszałym po sezonie hotelu, daleko, w górach, śnieg odciął od świata, a żywopłoty w kształcie zwierząt wywoływały dreszczyk emocji. Świetna książka, jedno z moich pierwszych spotkań z Kingiem.

"Lśnienie" to książka, o której każdy z pewnością słyszał, a o Stephenie Kingu tym bardziej. Opinie na temat tego horroru są podzielone, jedni go uwielbiają, drudzy krytykują. Dla mnie zaś jest to pierwsza twórczość tego pisarza, z którą się zapoznałam i wiązałam duże nadzieje, a także byłam bardzo ciekawa wyglądu stylu pisania autora.

Główny bohater, czyli Jack Torrance stara się zarobić na utrzymanie rodziny. W końcu dostaje posadę dozorcy w słynnej "Panoramie", Jego syn, Dann jest bardzo z nim związany i mimo dziwnych snów, nie ostrzega go przed niebezpieczeństwem. Jest też trzecia osoba, żona i matka, Wendy, która chce o wszystkich zadbać.
Lecz wkrótce okazuje się, że nie będzie to spokojna zima, bowiem hotel czyha na ich życie.
Podstawa fabuły jak mogłoby się wydawać, niewiele różniąca się od większości horrorów, a jednak Stephen King wyprowadza Nas z tego założenia. Od chwili rozpoczęcia czytania, czekałam tylko na moment, w którym zjawiska nadprzyrodzone wkroczą do akcji. Krok po kroku poznajemy historię hotelu i wkraczamy na zmącone wody tajemnicy, którą skrywa. Autor przedstawiając te mroczną opowieść, wprowadza Nas do zupełnie nieznanego nam świata. Jego sposób ukazania legendy "Panoramy" sprawia wrażenie, jakby była nie z tej Ziemi, a mimo to losy rodziny są bardzo realistyczne.

Akcja książki po przekroczeniu progu budynku staje się żwawa i trzyma Nas w napięciu, aż do chwili jej zakończenia. Ciekawość, którą budzą w Nas kolejne wydarzenia, każe Nam wprost czytać dalej, dalej, i dalej. Swoje trzy grosze dokłada do tego oczywiście styl pisania autora, który wywarł na mnie duże wrażenie. Nie jest ani nudny, ani monotonny i czyta się go "luźno".

Rodzina bohaterów to prawie zwyczajna rodzina, z lepszymi i gorszymi dniami. Każda postać ma inne cechy charakteru i usposobienie, ale w obliczu niebezpieczeństwa wszystko się zmienia. "Lśnienie" jest chyba pierwszą i jedyną książką, w której nie poczułam "więzi" z jakimś bohaterem. Raczej byłam nastawiona neutralnie.

Podsumowując, Lśnienie to słynny bestseller należący do literatury grozy, napisany przez Stephena Kinga, który bardzo przypadł mi do gustu. Wydaje mi się, że jego największą zaletą jest paranormalna fabuła i główna postać. "Lśnienie" jak najbardziej spełnia warunki horroru, bo trzyma Nas w napięciu i budzi pewną grozę, choć wiadomo, że w książkach odczuwamy ją inaczej. Autor reprezentuje bardzo dobry poziom pisania i z pewnością zachęcam innych do czytania, jeżeli ktoś jeszcze tego nie zrobił!

Recenzja ..

„Lśnienie” to książka, która na stałe wpisała się w kanon najlepszych horrorów. Opowiada ona losy rodziny Torrance - Jacka, byłego nauczyciela, który zmaga się ze swoim nałogiem, jego żony Wendy, oraz niezwykłego synka Danny'ego. Danny posiada niesamowity dar, lśnienie. Dzięki niemu widzi, słyszy to, czego inni nie mogą. Czego inni nie chcą. Może dowiedzieć się wszystkiego o ludziach. Życie całej rodziny wywraca się, kiedy Jack zostaje zatrudniony jako zimowy dozorca hotelu Panorama, monumentalnej i starej budowli w górach, która, pod osłoną śniegu, staje się wręcz oderwana od reszty świata. Wtedy to właśnie, kiedy nie ma już ucieczki, hotel ujawnia swoje demony, mącąc rodzinny spokój i narażając nowych mieszkańców na śmiertelne niebezpieczeństwo... Dla niektórych książka wydaje się być z początku nudna, jednak jest to horror psychologiczny i tego typu "rozciągnięcie" było przez pana Kinga zamierzone. Po prostu, żeby czytelnik lepiej poznał każdą postać. Kiedy sięgałam po książkę, sama nie wiedziałam, czy dam radę ją skończyć, przez te wszystkie przerażające opisy. Muszę jednak powiedzieć, że w miarę czytania jakoś się oswajałam i większość scen nie robiła na mnie wrażenia. Widać mam za sobą już za dużo strasznych książek... W każdym razie polecam, książka niebanalna, warto przeczytać.

Wiele osób mówi, że pierwsze 250 stron doskonałego horroru to zwykła nuda. Zdecydowanie nie mogę się tutaj z nimi zgodzić. Może i akcja nie jest ciekawa, ale dowiadujemy się prawie wszystkiego o głównych bohaterach przed wyjazdem w góry. Uważam, że wstęp to lektura której nie można ominąć. Książka bardzo fajna, chociaż niektóre momenty gdzie wyobraźnia płata komuś figle są grubo przesadzone i potrafią znudzić. Ogólnie - polecam. Chociażby dlatego, że to klasyk.

Dla rodziny państwa Torannce wyjazd ten jest szansą na odbudowanie swojego małżeństwa,
szansą na naprawienie błędów z przeszłości. Jack ma zamiar wrócić do pisania swojej sztuki,
której nigdy nie skończył i która pomoże mu wrócić do normalnego życia. Dla byłego alkoholika,
kiedyś nauczyciela oraz zmęczonej życiem gosposi wyjazd ten jest jak wygrana na loterii.
Jedynie Danny ich syn, ma złe przeczucia dotyczące wyjazdu. Chłopiec posiada dar widzenia przeszłości
oraz przyszłości. Jest to dla niego swojego rodzaju przekleństwo. Widzi rzeczy, których nie chce widzieć,
ale same „wpadają mu do głowy”. Dotyk ten, to tak zwane lśnienie.
Na początku wszystko układa się idealnie...do czasu. Przy wciąż padającym śniegu, którego przybywa coraz
więcej, w hotelu zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Danny dzięki swojemu darowi jeszcze bardziej je potęguje.
Chłopiec „widzi” przerażającą historię hotelu ukrytą za zamkniętymi drzwiami pokoi, długich korytarzy i obszernych
sal balowych. W odciętym od świata hotelu, bohaterom udziela się uczucie odosobnienia. W miarę upływu czasu
hotel zaczyna wywierać na nich coraz większy wpływ. Panorama zaczyna żyć swoim życiem, a w zasypanym śniegiem hotelu,
duchy przeszłości zamieniają życie państwa Torrance, w koszmar.
Głośne tykanie zegara, odgłosy hucznej zabawy dochodzące gdzieś z zza ściany i wciąż padający śnieg, to tylko tło do wciąż
rosnącego napięcia, które z każdą następną przeczytaną stroną potęguje i nie pozwala nam zasnąć.
Realistycznie napisana powieść oraz doskonała charakterystyka postaci są kolejnymi atutami tej książki. Opisane problemy
i niektóre przeżycia głównego bohatera, King sam doświadczył, a hotel Panorama istnieje naprawdę.
wczuć się w klimat powieści, a trzeba przyznać, że King ma wybitny talent do tworzenia fabuły, w którą
czytelnik może się zanurzyć i zapomnieć o bożym świecie. Nie rozumiem więc zdania niektórych, że wadą tej książki
jest jej długość, a King, zamiast skoncentrować się na krwawej jatce i scenkach rodem z dreszczowców, poświęca
więcej czasu bohaterom. Gdyby nie nastrój "Lśnienia", sceny te nie byłyby tak przerażające. Jack byłby kolejnym
facetem z dynią na łbie i piłą mechaniczną, rozwalającym flaki komu popadnie.