Lucia

?Czasem czegoś nie widzimy właśnie dlatego, że mamy to pod samym nosem.?

Po ostatnich niezbyt udanych przygodach w gatunku thriller nareszcie trafiłam celny strzał w wyborze książki. "Lucia" znakomicie wypełniała sobotnie popołudnie, zachęcała do wczytywania się, wciągała z kilku perspektyw. Poznałam ją bez zbędnych przerw, gdyż niosła nurtem niecierpliwego przeżywania. Spora satysfakcja, duża przyjemność, czysta radość. Nośny styl narracji, uwzględniający atrakcyjne opisy, dobrze rozpisane dialogi, umiejętne budowanie napięcia. Mrocznie, groźnie, a nawet zatrważająco, gdy uwzględni się opisy zbrodni, a także mega intrygująco. Chociaż za wcześnie wytypowałam wiodący czarny charakter, to i tak pozostawało wiele tajemnic do odkrycia, motywów oprawcy, do których trzeba było dokopać się, oraz potwierdzić trafność profilu zabójcy. Bernard Minier potrafił trzymać w niepewności w obszarze jednoznaczności do końca powieści. Zgrabnie łączył wątki, nadawał im atrakcyjną formę, zachęcał do wyczekiwania na drugi tom serii.

Lucia Guerrero, kluczowa postać, porucznik z elitarnych służb kryminalnych w Guardia Civil, wsławiona dotychczasowymi dokonaniami, pojawiła się w przekonującej odsłonie. Uwierzyłam w jej portret, zwłaszcza że daleko jej było do idealności, zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym. Porywcza, uparta, lubiąca działać solo, nie zawsze w zgodzie z przepisami, a przy tym odważna i kompetentna. Kiedy w strugach burzowego deszczu i licznych błyskawic dotarła na przerażające w wymowie miejsce zbrodni usytuowane na wzgórzu, trzydzieści kilometrów od Madrytu, trafiła na makabryczną scenę. Natychmiast zorientowała się, że wzięła udział w spektaklu straszliwej przemocy i okrucieństwa. Ofiarą był jej partner, sierżant Sergio Moreira. Od tego momentu Lucia została zmuszona do tańca z diabłem, który prowadził sprytnie, zuchwale i wyrafinowanie. Dobierał pozostałych partnerów według własnego uznania, traktował wszystkich jak marionetki. Doskonale opanował inscenizowanie miejsca zbrodni. Precyzyjne używał rekwizytów i sposobów ułożenia ciał. Zwracał się do Guerro spoza granicy śmierci i kierował nieme przesłanie. Wprowadzał ciężki i duszny klimat naznaczony bezczeszczeniem obrazów przez mordercze instynkty, niezaspokojone ambicje i pragnienia manipulacji. Media natychmiast wyczuły zapach krwi i nośność historii. Akademicki testowy program korelujący na wielką skalę informacje zawarte w różnych bazach policji wydawał się narzędziem pomocnym w powstrzymaniu eskalacji aktywności oprawcy, tym bardziej, że natrafił na przydatne dane i punkty wspólne z podwójnych morderstw z przeszłości. Ale czy faktycznie sztuczna inteligencja wskazała seryjnego mordercę, zabijającego od trzydziestu lat, w unikatowy sposób aranżującego zbrodnie i umykającego policyjnym radarom? Czy udało się Lucii zbliżyć do tajemnicy okrucieństwa i absolutnego zła? Bookendorfina

Lucia to przerwa od pisania o Servazie, ukochanym bohaterze Miniera.Minier to jeden z najbardziej lubianych przeze mnie autorów thrillerów i kryminałów. Byłam ciekawa, jaka jest jego nowa seria. Z Servazem zżyłam się i to bardzo. A jak będzie z Lucią Guerrero?
Wszystko zaczyna się od brutalnego mordu popełnionego w Hiszpanii. W pobliżu Madrytu zostają znalezione zwłoki funkcjonariusza Guardia Civil. Jego partnerką jest, a w zasadzie była, Lucia Guerrero. Kobieta stawia wszystko na jedną kartę i za wszelką cenę chce odnależć zabójcę.
Jednak to dopiero początek. W pobliżu Salamanki zostaje znalezione 6 ciał. Trzy podwójne zabójstwa, praktycznie brak jakichkolwiek śladów. Od razu wiadomo, że sprawa będzie trudna. Czy te zabójstwa coś ze sobą łączy? Jak ma się do tego żądna zemsty Lucia Guerrero?
Minier po raz kolejny stanął na wysokości zadania. Miałam pewne obawy, czy akcja rozgrywająca się po sąsiedzku, w Hiszpanii wyjdzie książce na dobre? Czy nowa bohaterka będzie równie ciekawa, jak Servaz? Na oba te pytania mogę śmiało odpowiedzieć- tak.
Książka jest świetna, wciągająca, mocna, nieprzewidywalna. Minier na najwyższym poziomie.
A sama Lucia Guerrero...cóż, zupełne przeciwieństwo bardzo elokwentnego i wybitnie oczytanego Servaza. Lucia bardziej bazuje na instynkcie, nie czyta, nie jest erudytką. Jest za to piekielnie inteligentna, niesamowicie dociekliwa i bardzo skuteczna. W sumie jest jak Servaz, ale jednak jest inna. Z pewnością was ona zadziwi, zaintryguje i sprawi, że z ciekawością, i to wielką, będziecie odwracać kolejne kartki książki. W 1. tomie serii Minier dopiero odkrywa przed nami sekrety swojej bohaterki. Jednak już teraz wiadomo, iż stworzył postać niezwykłą, niebanalną, wymykająca się wszelkim klasyfikacjom. Mam wrażenie, iż kolejne tomy cyklu bardzo nas zaskoczą jeżeli chodzi o Lucię Guerrero. I bardzo dobrze. Nie znoszę nudy w literaturze. Przy książkach Bernarda Miniera z pewnością mi to nie grozi.
Thriller jest mocny, poruszający, bardzo dobrze napisany. Zagadka hmmm, zdaje się kilkakrotnie, iż jesteśmy, my czytelnicy, o krok od jej rozwiązania. Jak to zwykle bywa u Miniera, jesteśmy w wielkim błędzie. Autor kluczy, podsuwa nowe tropy, zagadki, wręcz się z nas śmieje. A same zbrodnie, treść książki okazują się pretekstem do ukazania czegoś o wiele mocniejszego, czegoś więcej. Polecam.

"Błyskawice.
Grzmot.
Burza.
- Ten z prawej - powiedział sierżant stojący w strugach deszczu...
Nie, to niemożliwe! To nie może być on..."
.
Ofiarą mordercy pada jeden z oficerów Guardia Civil. Okazuje się, że to partner Lucii Guerrero. Rozpoczyna się śledztwo, a Lucja jak najszybciej chce odkryć prawdę. W poszukiwania angażuje się profesor kryminologii, który wraz z grupą doktorantów opracował pewien system informatyczny. Udało im się bowiem powiązać aktualne morderstwo ze zbrodniami z przeszłości.
.
Bernard Minier przedstawia nam swoją nową powieść, która jest zarazem początkiem serii o porucznik Guardia Civil-Lucii Guerrero. Jeśli wszystkie części serii będą tak świetnymi książkami jak "Lucia" ja pisze się na nie w ciemno. Autor tym razem przenosi nas do deszczowej, listopadowej Hiszpanii gdzie tajemnicze kroki w ciemnej, opustoszałej uliczce przyprawiają o szybsze bicie serca, a uczucie niepokoju potęguje fakt, że na wolności pozostaje morderca. Zbrodniarz chce aby w sprawę była zaangażowana właśnie ona ? Lucia. Silna, niezależna kobieta, która umie schować strach do kieszeni, gdy sytuacja tego wymaga.
.
Nie brakuje tu także silnych wrażeń i emocji, które towarzyszą nam już od pierwszych stron. A kiedy myślimy, że autor na moment nam odpuścił i dał chwilę wytchnienia... Na kolejnej stronie czeka na nas tajemniczy ktoś skradający się cicho za plecami.
.
Złożone na swój sposób fascynujące śledztwo. Niepokająca atmosfera, która momentami powieje grozą i mamy przed sobą klimatyczny, wciągający thriller.

Czy wiecie kim był Owidiusz? A jakie tytuły noszą jego dzieła? Nie? Nic nie szkodzi, lektura tego kryminału wszystko wam wyjaśni. Łykniecie przy okazji odrobinę wiedzy fachowej na temat malarstwa epoki renesansu i baroku. A przy okazji zwiedzicie teren kampusu uniwersyteckiego w Salamance, zaułki Segowii oraz odludne okolice miasteczka Graus. A to wszystko w pogoni za nieuchwytnym od trzydziestu lat mordercą. Szarą eminencją tej obławy będzie system informatyczny DIMAS (od imienia Dismas, Desmas, Dyzma, z greckiego dysme to zachód słońca: święty patron złodziei), który ma pomóc połączyć ze sobą sprawy o podobnej charakterystyce i wytypować potencjalnych sprawców. Czy mu się to uda? Czy projekt uniwersytecki okaże się pomocny? A jak się ma do tego skomplikowane życie osobiste głównej bohaterki, dzielnej porucznik Guerrero? Książkę czyta się dobrze, zwroty akcji są zaskakujące, lecz autor pozostawił wskazówki dla uważnego czytelnika. Sprawdźcie sami, czy pisarzowi uda się was zaskoczyć. Polecam.