Człowiek który zabił Lucky Luke`a (twarda)

Komiks na kanwie opowieści o Lucky Lukeu. Bohater namalowany inną kreską niż jesteśmy przyzwyczajeni, również narracja różni się od standardu, do jakiego przyzwyczaił nas duet Morris i Goscinny. Większość następców starała się kontynuować te tradycje, zwłaszcza w kwestii jowialnych żartów. I ten brak jest, moim zdaniem, najbardziej odczuwalny. To strasznie poważny komkis. Jolly Jumper nie gada, a Lucky Luke jakiś taki ludzki a nie posągowy. Z nałogiem usiłuje zerwać, śledztwo chce przeprowadzić, pomimo trudności jakie piętrzy mu rodzina Boneów. ?Czy uda się wyjaśnić, kto napadł na transport samorodków złota? Czy samozwańczy szeryf odnajdzie tajemniczego Indiana? Chcecie się dowiedzieć, poczytajcie. Można, ale nie odważę się napisać, że trzeba. 

LUCKY LUKE JAKIEGO NIE ZNACIE

Październik to zdecydowanie miesiąc Lucky Luke?a. Nie dość bowiem, że na rynku ukazało się na raz więcej tomów z jego przygodami, niż dotychczas, to jeszcze jakie to są tomy! Z jednej strony pierwsza część serii pierwotnie wydana w roku 1946, z drugiej świetny komiks do scenariusza René Goscinnego, a na koniec ten, stanowiący zupełnie nowe, świeże spojrzenie na cykl. I to naprawdę udane, dojrzałe przy tym i pełne uroku.

Wszystko zaczyna się od strzału. A potem rozlega się krzyk, ale nie krzyk bólu i smutku, tylko radości. Oto pewien człowiek zastrzelił właśnie Lucky Luke?a. Mieszkańcy miasteczka zbierają się nad ciałem i rzeczywiście. Dzielny kowboj leży martwy, w kałuży krwi. Kim jest jednak jego zabójca? I jak w ogóle doszło do tej sytuacji?
Froggy Town. Kilka dni wcześniej. Lucky Luke przybywa do miasta w deszczową noc. Znajduje tu schronienie, ale także i kłopoty, kiedy Komitet Obywatelski, rozczarowany brakiem działań szeryfa, to jego prosi o pomoc w schwytaniu bandytów, którzy napadli na przewożący złoto dyliżans. Niestety nie może liczyć na zbyt wiele pomocy ze strony miejscowych. Jedynie cierpiący na gruźlicę kowboj staje po jego stronie, a niebezpieczeństwo narasta, prowadząc do nieuchronnej tragedii?

?Lucky Luke? na poważnie? Może to brzmieć dziwnie, skoro cykl od samego początku opierał się na humorze, stanowiącym główną siłę nośną całości, a jednak. W końcu skoro powstają liczne parodie poważnych dzieł, czemu nie odwrócić tego trendu? Taki sposób na przedstawienie najszybszego kowboja na Dzikim Zachodzie wybrał Matthieu Bonhomme, tworząc w konsekwencji klasyczny western na naprawdę dobrym poziomie. Taki, który spodobał się mi ? człowiekowi za gatunkiem, łagodnie mówiąc, nieprzepadającym.

Zacznijmy od fabuły. Jak na western przystało, jest tu solidna dawka akcji i przygód, zagrożenie jest wyczuwalne niemal od samego początku, a klimat całości jest naprawdę znakomity. Humoru, choćby szczątkowego, także nie zabrakło, ale tylko podkreśla on powagę i realizm całości. Czy tytułowy bohater ginie na końcu, tego Wam nie zdradzę, ale finał jest znakomity i satysfakcjonujący, mimo jego oczywistości, a to ? po tym, co mimo braku sympatii do gatunku obiecywałem sobie po tym albumie ? duże osiągnięcie.

W kwestii ilustracji mogę natomiast powiedzieć, że to udane połączenie cartoonowej stylistyki i europejskiego realizmu. Uzupełnione o świetny w swej prostocie, stonowany kolor, robi duże wrażenie i wpada w oko. Do tego znakomite wydanie w twardej oprawie nie tylko świetnie się prezentuje, ale też i wyróżnia na tle regularnej serii.

Reasumując, Matthieu Bonhomme stworzył znakomity komiks. Piękny hołd ?Luke?owi?, świetną rzecz dla dorosłych wychowanych na tej serii i po prostu solidny, klimatyczny western. Naprawdę warto. Nawet jeśli nie jest to oficjalnie część historii naszego kowboja, to doskonale ją uzupełnia i kontynuuje.